Περιεχόμενα:
Τι είναι η Υπερινσουλιναιμία;
Η υπερινσουλιναιμία είναι μία κατάσταση κατά την οποία η ποσότητα της ινσουλίνης στο αίμα είναι υψηλότερη από το φυσιολογικό.
Η ινσουλίνη είναι μία ορμόνη που βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Παράγεται από το πάγκρεας και επιτρέπει στον οργανισμό να χρησιμοποιήσει και να απορροφήσει τη γλυκόζη από το αίμα. Τα κύτταρα του οργανισμού χρησιμοποιούν τη γλυκόζη ως πηγή ενέργειας για να εκτελέσουν τις φυσιολογικές τους λειτουργίες.
Ο οργανισμός χρειάζεται ινσουλίνη για να διατηρήσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα εντός των υγιών ορίων. Φυσιολογικά, το πάγκρεας παράγει αρκετή ποσότητα ινσουλίνης για να ρυθμίσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Τυπικά, αυτό σημαίνει ότι η παραγωγή της ινσουλίνης αυξάνεται μετά από ένα γεύμα, ιδιαίτερα αν αυτό είναι πλούσιο σε σάκχαρα ή υδατάνθρακες.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι το συχνότερο αίτιο της υπερινσουλιναιμίας. Ως αντίσταση στην ινσουλίνη ορίζεται η αδυναμία των κυττάρων να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά την ινσουλίνη. Η αντίσταση αυτή οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Ως αποτέλεσμα, το πάγκρεας παράγει μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης για να ρυθμίσει τα επίπεδα της γλυκόζης.
Η υπερινσουλιναιμία διαφέρει από την υπεργλυκαιμία, δηλαδή τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Υπερινσουλιναιμία, Αντίσταση στην Ινσουλίνη και Διαβήτης
Η υπερινσουλιναιμία, αν και συνδέεται με τη διαβήτη, δεν ταυτίζεται με αυτόν. Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να προκαλέσει και τις δύο παραπάνω παθήσεις και αποτελεί τον συνδετικό κρίκο μεταξύ τους.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 καθώς η λειτουργία του παγκρέατος μειώνεται και δεν μπορεί να παράξει αρκετή ινσουλίνη για να ρυθμίσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Συμπτώματα
Η υπερινσουλιναιμία τυπικά δεν προκαλεί εμφανή συμπτώματα.
Σε μία έρευνα του 2016, μία ομάδα επιστημόνων διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από υπερινσουλιναιμία, δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, η νόσος χαρακτηρίζεται «σιωπηλή» εξ’αιτίας της απουσίας συμπτωμάτων.
Μία άλλη έρευνα του ιδίου έτους παρατήρησε επίσης ότι, στα πρώιμα στάδιά της, η υπερινσουλιναιμία είναι ασυμπτωματική.
Αίτια
Το συχνότερο αίτιο της υπερινσουλιναιμίας είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη. Όταν ο οργανισμός δεν χρησιμοποιεί σωστά την ινσουλίνη, το πάγκρεας παράγει μεγαλύτερες ποσότητες της ορμόνης για να αντισταθμίσει την αύξηση στα επίπεδα γλυκόζης του αίματος.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να προκαλέσει διαβήτη τύπου 2. Σταδιακά, καθώς η ανάγκη για ινσουλίνη αυξάνεται, το πάγκρεας αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του οργανισμού. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζεται διαβήτης τύπου 2.
Σπανιότερα, η υπερινσουλιναιμία μπορεί να αποδίδεται σε έναν όγκο που λέγεται ινσουλίνωμα. Το ινσουλίνωμα εντοπίζεται στα παγκρεατικά κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη. Ένα από τα χαρακτηριστικά σημεία του ινσουλινώματος είναι τα χαμηλά επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα (υπογλυκαιμία).
Ένα άλλο σπάνιο αίτιο της υπερινσουλιναιμίας είναι η νησιδιοβλάστωση, μίας κατάσταση κατά την οποία το πάγκρεας έχει αυξημένο αριθμό κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη. Η κατάσταση αυτή μπορεί επίσης να προκαλέσει υπογλυκαιμία.
Ο κίνδυνος υπερινσουλιναιμίας από την αντίσταση στην ινσουλίνη είναι αυξημένος σε ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό ή γενετική προδιάθεση.
Θεραπεία και Διατροφή
Για τη θεραπεία της υπερινσουλιναιμίας ο γιατρός θα συστήσει συνήθως αλλαγές στον τρόπο ζωής και συγκεκριμένα άσκηση, υγιεινή διατροφή και απώλεια βάρους. Αν τα παραπάνω μέτρα δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, μπορεί να χορηγηθούν και φάρμακα.
Η διατροφή έχει σημαντικό ρόλο στην θεραπεία της υπερινσουλιναιμίας λόγω της αντίστασης στην ινσουλίνη.
Μία υγιεινή, ισορροπημένη δίαιτα μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους βελτιώνοντας συνολικά τη λειτουργία του οργανισμού. Συγκεκριμένες δίαιτες μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην πρόληψη της απότομης αύξησης των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα, επιτρέποντας στους ασθενείς να ρυθμίσουν καλύτερα τα επίπεδα της ινσουλίνης.
Η διατροφή που εστιάζει στο γλυκαιμικό έλεγχο είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στη θεραπεία της υπερινσουλιναιμίας. Μία διατροφή με χαμηλές ποσότητες υδατανθράκων μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα.
Οι διαίτες που βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης περιέχουν τα ακόλουθα τρόφιμα:
- Λαχανικά
- Φυτικές ίνες
- Φρούτα
- Άπαχο κρέας
- Τρόφιμα ολικής αλέσεως
Ο κάθε ασθενής πρέπει να συνεργαστεί με τον γιατρό του για να ανακαλύψει ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος ρύθμισης της γλυκόζης γι’αυτόν.
Εκτός από τις αλλαγές στη διατροφή, οι ασθενείς με υπερινσουλιναιμία πρέπει να αυξήσουν επίσης τα επίπεδα της άσκησης. Η άσκηση βελτιώνει την ανοχή του οργανισμού στην ινσουλίνη και βοηθά στη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.
Η αεροβική άσκηση και οι ασκήσεις αντίστασης είναι ιδιαίτερα ωφέλιμες για την υπερινσουλιναιμία. Ωστόσο, το πρόγραμμα άσκησης πρέπει να εγκρίνεται πάντοτε από τον γιατρό.
Ασκήσεις που προσφέρουν οφέλη στην αντιμετώπιση της υπερινσουλιναιμίας περιλαμβάνουν:
- Τρέξιμο
- Ασκήσεις αντίστασης
- Περπάτημα
- Ποδηλασία
Αν η άσκηση και οι αλλαγές στη διατροφή δεν αρκούν για την αντιμετώπιση της νόσου, ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει και φάρμακα για την υπερινσουλιναιμία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γιατρός θα χορηγήσει αντιδιαβητικά φάρμακα.
Ορισμένα φάρμακα μπορεί να επιδεινώσουν την υπερινσουλιναιμία επομένως ενημερώστε τον γιατρό σας πριν ξεκινήσετε ένα νέο φάρμακο. Αναφέρετε επίσης όλα τα άλλα φάρμακα που παίρνετε καθώς υπάρχει κίνδυνος αλληλεπιδράσεων.