Μία νέα έρευνα από τη Γερμανία διαπίστωσε ότι το ύψος είναι ένας παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι για κάθε 10 εκατοστά επιπλέον ύψους, ο κίνδυνος διαβήτη μειώνεται κατά 41% στους άνδρες και 33% στις γυναίκες.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Diabetologia.
Οι ερευνητές είχαν κάνει προσαρμογή στα αποτελέσματά τους για την ηλικία, το επίπεδο εκπαίδευσης, τον τρόπο ζωής και την περιφέρεια μέσης.
Όπως διαπίστωσαν, η ανάστροφη σχέση ανάμεσα στο ύψος και το διαβήτη τύπου 2 αποδίδεται πιθανώς στην περιορισμένη συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, αλλά και στους πιο ευνοϊκούς καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου, όπως τα επίπεδα των λιπιδίων, της αδιπονεκτίνης και της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) στο αίμα.
Στους υπέρβαρους και τους παχύσαρκους εθελοντές, ο κίνδυνος διαβήτη τύπου 2 ήταν μειωμένος κατά 36% στους άνδρες και 30% στις γυναίκες για κάθε 10 εκατοστά επιπλέον ύψους.
«Αυτό δείχνει», σύμφωνα με τους ερευνητές, «ότι ο αυξημένος κίνδυνος διαβήτη από την μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης μπορεί να αντισταθμίσει τα οφέλη από το ύψος, ανεξαρτήτως αν η περιφέρεια αποδίδεται στην ανάπτυξη ή σε ενεργειακή ανισορροπία».
Χαμηλό Ανάστημα και Κίνδυνος Διαβήτη Τύπου 2
Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες στο German Center for Diabetes Research και το German Institute of Human Nutrition Potsdam-Rehbruecke, τα οποία βρίσκονται στη Γερμανία.
Χρησιμοποίησαν δεδομένα από 27.548 εθελοντές που είχαν λάβει μέρος στη μελέτη EPIC (European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition) κατά τα έτη 1994-1998.
Από το σύνολο των εθελοντών, οι 16.644 ήταν γυναίκες ηλικίας 35-65 ετών, ενώ οι 10.904 ήταν άνδρες ηλικίας 40-65 ετών. Οι επιστήμονες επέλεξαν για την ανάλυσή τους ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα που αντιστοιχούσε στο 10% περίπου του παραπάνω πληθυσμού.
Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης συμφωνούν με τις παρατηρήσεις προηγουμένων ερευνών που είχαν συνδέσει το χαμηλό ανάστημα με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
Οι έρευνες αυτές είχαν διαπιστώσει επίσης μεγαλύτερη ευαισθησία στη γλυκόζη και καλύτερη λειτουργία των βητα κυττάρων στους ψηλότερους εθελοντές.
Μία άλλη παρατήρηση των προηγουμένων ερευνών ήταν ότι οι άνθρωποι με χαμηλό ανάστημα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Η σύνδεση αυτή περιελάμβανε πιθανώς παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με το διαβήτη τύπου 2, όπως η αυξημένη αρτηριακή πίεση, η φλεγμονή και τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.
Από τα παραπάνω, φαίνεται ότι το ύψος αποτελεί προγνωστικό παράγοντα για τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.
Μήκος Κάτω Άκρων και Ύψος στην Καθιστική Θέση
Η νέα έρευνα, ωστόσο, δεν περιορίστηκε στη σύνδεση ανάμεσα στο ύψος και το διαβήτη τύπου 2. Θέλησε επίσης να εξετάσει και άλλα χαρακτηριστικά του ύψους, όπως το μήκος των κάτω άκρων και το ύψος σε καθιστική θέση.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το μεγαλύτερο μήκος των κάτω άκρων στους άνδρες σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Στις γυναίκες, τόσο το μήκος των κάτω άκρων όσο και το ύψος στην καθιστική θέση επηρεάζαν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.
Τα παραπάνω ευρήματα δείχνουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι η ανάπτυξη πριν την εφηβία παίζει σημαντικότερο ρόλο αναφορικά με τον κίνδυνο διαβήτη σε σχέση με την ανάπτυξη μετά την εφηβία στους άνδρες. Η θεωρία τους αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι τα οστά των κάτω άκρων σταματούν να αναπτύσσονται πριν τα οστά του κορμού.
Για τις γυναίκες, ωστόσο, φαίνεται ότι τόσο η ανάπτυξη πριν την εφηβία όσο και η ανάπτυξη μετά από αυτή επηρεάζουν τον κίνδυνο διαβήτη.
Ηπατικό Λίπος και Καρδιομεταβολικό Προφίλ
Σε μία από τις αναλύσεις τους, οι επιστήμονες υπολόγισαν το βαθμό που επηρεάζεται η σύνδεση ανάμεσα στο ύψος και το διαβήτη τύπου 2 από το ηπατικό λίπος και τους άλλους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου.
Όπως διαπίστωσαν, όταν εξαιρέθηκε η επίδραση του ηπατικού λίπους, η μείωση στον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 ανά 10 εκατοστά επιπλέον ύψους στους άνδρες ήταν 34% (από 41%) και στις γυναίκες 13% (από 33%).
Ορισμένοι καρδιομεταβλικοί παράγοντες κινδύνου μπορούσαν επίσης να επηρεάσουν τον παραπάνω κίνδυνο. Στους άνδρες και τις γυναίκες, τόσο τα επίπεδα των λιπιδίων, όσο και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη επηρέαζαν τη σύνδεση ανάμεσα στο ύψος και το διαβήτη τύπου 2.
Στις γυναίκες, δύο ακόμα παράγοντες ήταν τα επίπεδα της αδιπονεκτίνης και της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP). Η αδιπονεκτίνη είναι μία ορμόνη που εμπλέκεται στη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα, ενώ η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη αποτελεί δείκτη φλεγμονής.
Συνδυάζοντας τα παραπάνω αποτελέσματα, οι ερευνητές υποστήριξαν ότι ο μειωμένος κίνδυνος διαβήτη στους ανθρώπου υψηλού αναστήματος αποδίδεται μάλλον στη μικρότερη συσσώρευση λίπους στο ήπαρ, καθώς και τους ευνοϊκότερους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου.
Όπως σχολίασαν, το καρδιομεταβολικό προφίλ του κάθε ασθενούς, καθώς και το ύψος, πρέπει να θεωρούνται πλέον προγνωστικοί παράγοντες για τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτης.
Τόνισαν, μάλιστα, ότι οι γιατροί πρέπει να εξετάζουν τους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου συχνότερα σε ασθενείς με χαμηλό ανάστημα, ακόμα κι αν έχουν φυσιολογικό ΔΜΣ.