Ο διαβήτης τύπου 2 και η υπέρταση είναι δύο παθήσεις που εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα παγκοσμίως. Αν και υπάρχουν αρκετές αποδεδειγμένες μέθοδοι αντιμετώπισης των παραπάνω παθήσεων, η παρουσία τους μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφλαικού επεισοδίου.
Μία πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Heart Association διαπίστωσε ότι ο ύπνος αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τον παραπάνω κίνδυνο στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και υπέρταση.
«Η έρευνά μας έδειξε ότι η διατήρηση ενός φυσιολογικού προγράμματος ύπνου έχει προστατευτική δράση για ορισμένους ασθενείς με τις παραπάνω παθήσεις», είπε ο Χούλιο Φερνάντεζ-Μεντόζα από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πεννσυλβάνια.
«Ωστόσο, χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να εξεταστεί αν η βελτίωση της ποιότητας και της διάρκειας του ύπνου μέσω φαρμακευτικών ή συμπεριφορικών θεραπειών μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο πρωίμου θανάτου», συμπλήρωσε ο ίδιος.
Η Μικρή Διάρκεια του Ύπνου είναι Χρήσιμος Προγνωστικός Παράγοντας;
Στη νέα τους έρευνα, ο Φερνάντεζ-Μεντόζα και η ομάδα του ανέλυσαν δεδομένα από 1.654 εθελοντές (52.5% γυναίκες) ηλικίας 20-74 ετών. Οι εθελοντές είχαν λάβει μέρος στη μελέτη Penn State Adult Cohort.
Οι ερευνητές χώρισαν τους εθελοντές σε δύο ομάδες ανάλογα με τον καρδιομεταβολικό τους κίνδυνο. Οι εθελοντές στη μία ομάδα είχαν διαβήτη τύπου 2 ή υπέρταση σταδίου 2. Οι εθελοντές της άλλης ομάδας είχαν διαγνωστεί ή είχαν λάβει θεραπεία για έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Οι ερευνητές είχαν επίσης πρόσβαση σε δεδομένα αναφορικά με τη διάρκεια ύπνου των εθελοντών, καθώς οι τελευταίοι είχαν κάνει τουλάχιστον μία μελέτη ύπνου σε εργαστήριο ανάμεσα στα έτη 1991 και 1998. Τέλος, είχαν πρόσβαση στα ιατρικεία αρχεία και τα πιστοποιητικά θανάτου για τους εθελοντές μέχρι το 2016.
Η ανάλυση της ομάδας αποκάλυψε ότι από τους 512 εθελοντές που πέθαναν πριν το 2016, σχεδόν τα 2/5 είχαν καταλήξει από αίτια που σχετίζονται με το έμφραγμα του μυοκαρδίου και το εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ το 1/4 είχαν πεθάνει εξ’αιτίας του καρκίνου.
Αυτό που τράβηξε περισσότερο την προσοχή των εθελοντών ήταν το γεγονός ότι για τους εθελοντές που είχαν υπέρταση ή διαβήτη τύπου 2, ο κίνδυνος θανάτου από έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν σχεδόν 2 φορές υψηλότερος σε όσους είχαν διάρκεια ύπνου κάτω από 6 ώρες κάθε νύχτα.
Σε όσους εθελοντές έπασχαν από μία ή δύο εκ των παραπάνω παθήσεων και είχαν διάρκεια ύπνου πάνω από 6 ώρες, δεν υπήρχε αυξημένος κίνδυνος πρωίμου θανάτου.
Επιπλέον, οι εθελοντές της ομάδας με ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου με διάρκεια ύπνου κάτω από 6 ώρες, είχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο θανάτου από καρκίνο.
«Η μικρή διάρκεια του ύπνου πρέπει να συμπεριληφθεί ως προγνωστικός παράγοντας κινδύνου για την πρόγνωση των ασθενών με τις παραπάνω παθήσεις και να εξεταστεί ως στόχος παρεμβάσεων», δήλωσε ο Φερνάντεζ-Μεντόζα.
«Οι έρευνες για τον ύπνο και η θεραπεία των διαταραχών που σχετίζονται με αυτόν πρέπει να αποτελέσουν σημαντικό κομμάτι του συστήματος υγείας. Η καλύτερη διάγνωση των διαταραχών του ύπνου θα οδηγήσει σε καλύτερη πρόληψη, θεραπεία και πρόγνωση των ασθενών», συμπλήρωσε.
Αν και η έρευνα ενισχύει τα ήδη υπάρχοντα δεδομένα που δείχνουν ότι ο ύπνος παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας, οι συγγραφείς της έρευνας παραδέχονται ότι η μελέτη τους είχε κάποιους περιορισμούς.
Ο σημαντικότερος από αυτούς, όπως δήλωσαν, είναι ότι τα δεδομένα για τον ύπνο που χρησιμοποίησαν είχαν προέλθει από ένα βράδυ για κάθε ασθενή.
Επίσης, καθώς οι παρατηρήσεις σχετικά με τον ύπνο προέρχονται από ύπνο στο εργαστήριο, ο φυσιολογικός ύπνος των ασθενών μπορεί να διαφέρει.
«Παρά τους παραπάνω περιορισμούς, η σύνδεση που παρατηρήσαμε ανάμεσα στα καρδιαγγειακά και εγκεφαλικά αίτια θανάτου και τον ύπνο είχε λογικά ποσοστά, γεγονός που ενισχύει την ισχύ των αποτελσμάτων μας», κατέληξαν οι επιστήμονες.