Τελευταία έρχονται στο φως όλο και περισσότερα δεδομένα που δείχνουν ότι ορισμένες μορφές της ρευματοειδούς αρθρίτιδας συνδέονται με το εντερικό μικροβίωμα. Η πιο πρόσφατη μελέτη που ενισχύει την παραπάνω παρατήρηση διαπίστωσε ότι τα αντισώματα για ένα συγκεκριμένο εντερικό βακτήριο είναι αυξημένα σε όλες τις μορφές της νόσου.
Συγκεκριμένα, όπως παρατήρησε η ομάδα της έρευνας, οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα είχαν αυξημένα IgA αντισώματα για το βακτήριο Prevotella copri σε σχέση με μία ομάδα ελέγχου που δεν έπασχε από τη νόσο. Μάλιστα, αρκετοί ασθενείς που δεν είχαν διαγνωστεί ακόμα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά είχαν αυξημένους δείκτες που σχετίζονται με τη νόσο, είχαν επίσης αυξημένα αντισώματα για το παραπάνω βακτήριο.
Όταν οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με το χρόνο που είχε περάσει από τότε που διαγνώστηκαν με τη νόσο, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι αυτοί που είχαν διαγνωστεί εδώ και αρκετά χρόνια είχαν πολύ υψηλότερα επίπεδα αντισωμάτων για το P. copri σε σχέση με αυτούς που διαγνώστηκαν πιο πρόσφατα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Arthritis & Rheumatology και εξέτασε συνολικά περίπου 200 ασθενείς.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή δεν είναι η πρώτη έρευνα που εξετάζει τη σύνδεση ανάμεσα στο βακτήριο P. copri και τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, καθώς ήδη εδώ και μία δεκαετία γνωρίζουμε ότι πιθανώς τα επίπεδα των αντισωμάτων για το βακτήριο συνδέονται με τη νόσο. Η νέα έρευνα, ωστόσο, δείχνει ότι ακόμα και οι ασθενείς που βρίσκονται στα πρώιμα στάδια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας έχουν επίσης αυξημένα επίπεδα αντισωμάτων για το P. copri.
Η επιστημονική ομάδα της έρευνας χρησιμοποίησε δεδομένα από τη μελέτη SERA. Συνολικά εξετάστηκαν 98 ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, εκ των οποίων οι 27 είχαν διαγνωστεί με τη νόσο εντός των τελευταίων 12 μηνών. Η επιστημονική ομάδα εξέτασε επίσης 67 ασθενείς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ρευματοειδούς αρθρίτιδας από την ίδια μελέτη οι οποίοι είχαν αυξημένα επίπεδα αντι-CCP3. Το 1/3 των παραπάνω ασθενών ήταν συγγενείς πρώτου βαθμού με άτομα που είχαν διαγνωστεί με ρευματοειδή αρθρίτιδα. Στους ασθενείς με ιστορικό διάγνωσης με ρευματοειδή αρθρίτιδα δεν εξετάστηκαν τα επίπεδα των αντι-CCP3 αντισωμάτων.
Καθένας από τους παραπάνω ασθενείς αντιστοιχήθηκε με ένα άτομο που είχε παρόμοια χαρακτηριστικά από το γενικό πληθυσμό και έτσι δημιουργήθηκαν οι ομάδες ελέγχου.
Εκτός από τα επίπεδα των IgA αντισωμάτων για το P. copri, οι επιστήμονες εξέτασαν και τα IgG αντισώματα για το ίδιο βακτήριο. Και στα τελευταία τα επίπεδα ήταν αυξημένα, ωστόσο όχι σε εξίσου υψηλά επίπεδα με τα IgA.
Πώς μπορεί όμως ένα εντερικό βακτήριο να επηρεάσει την πιθανότητα διάγνωσης με ρευματοειδή αρθρίτιδα; Η επιστημονική ομάδα υποστήριξε ότι ακόμα δεν μπορούμε να απαντήσουμε με βεβαιότητα το παραπάνω ερώτημα, ωστόσο ορισμένα αντιγόνα του γένους Prevotella ομοιάζουν αρκετά με ορισμένες πρωτεΐνες του αρθρικού ιστού. Κατά συνέπεια είναι δυνατό να σχηματιστούν αντισώματα που στοχεύουν υγιείς ιστούς και προκαλούν χρόνια φλεγμονή.
«Είναι προφανές ότι θα πρέπει να γίνουν και νέες μελέτες οι οποίες θα εξετάσουν το ρόλο του P. copri και άλλων βακτηρίων στην εμφάνιση και την πορεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η γνώση αυτή μπορεί να μας επιτρέψει να αναπτύξουμε προληπτικές προβιοτικές θεραπείες που θα αποτρέπουν την εμφάνιση της νόσου σε άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Φωτογραφία: Edward Jenner