Αντιδραστική Αρθρίτιδα

Τι είναι η αντιδραστική αρθρίτιδα;

Η αντιδραστική αρθρίτιδα είναι μία μορφή αρθρίτιδας, ή αρθρικής φλεγμονής, που συμβαίνει σαν «αντίδραση» σε μια λοίμωξη σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος. Η φλεγμονή είναι μία τυπική αντίδραση των ιστών σε τραυματισμό ή ασθένεια και χαρακτηρίζεται από οίδημα, ερυθρότητα, θερμότητα και πόνο. Εκτός από τη φλεγμονή των αρθρώσεων, η αντιδραστική αρθρίτιδα σχετίζεται με άλλα δύο συμπτώματα: ερυθρότητα και φλεγμονή των οφθαλμών (φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων) και φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος (ουρηθρίτιδα). Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν κατά μόνας, μαζί ή καθόλου.

Η αντιδραστική αρθρίτιδα είναι ένα είδος «σπονδυλοαρθρίτιδας» μίας ομάδας διαταραχών που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή σε όλο το σώμα και ειδικά στη σπονδυλική στήλη. (Παραδείγματα άλλων διαταραχών αυτής της ομάδας είναι η ψωριασική αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και ένα είδος αρθρίτιδας που συνοδεύει κάποιες φορές τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.

Σε πολλούς ασθενείς, η αντιδραστική αρθρίτιδα ενεργοποιείται από μία λοίμωξη της ουροδόχου κύστης, της ουρήθρας, ή, στις γυναίκες, του κόλπου που συχνά μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής. Αυτή η μορφή της νόσου κάποιες φορές ονομάζεται αντιδραστική αρθρίτιδα του ουροποιογεννητικού ή του ουρογεννητικού. Μία άλλη μορφή αντιδραστικής αρθρίτιδας προκαλείται από μία λοίμωξη του γαστρεντερικού σωλήνα που οφείλεται στην κατανάλωση τροφής μολυσμένης με βακτήρια. Αυτή η μορφή αρθρίτιδας ονομάζεται εντερική ή γαστρεντερική αντιδραστική αρθρίτιδα.

Τα συμπτώματα της αντιδραστικής αρθρίτιδας συνήθως διαρκούν μερικούς μήνες, αν και τα συμπτώματα μπορεί να επιστρέψουν ή να εξελιχθούν σε χρόνια νόσο σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών.

Τι προκαλεί την αντιδραστική αρθρίτιδα;

Η αντιδραστική αρθρίτιδα συνήθως ξεκινά μέσα σε 2-4 εβδομάδες μετά την λοίμωξη. Το βακτήριο που συνδέεται συχνότερα με την αντιδραστική αρθρίτιδα είναι η Chlamydia trachomatis, κοινώς γνωστή ως χλαμύδια. Συνήθως μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Πρόσφατα στοιχεία έχουν δείξει ότι οι λοιμώξεις με Chlamydia Pneumoniae μπορούν επίσης να προκαλέσουν αντιδραστική αρθρίτιδα.

Οι λοιμώξεις του γαστρεντερικού σωλήνα που μπορεί να προκαλέσουν αντιδραστική αρθρίτιδα περιλαμβάνουν τη λοίμωξη από Salmonella, Shigella, Yersinia και Campylobacter. Οι ασθενείς μπορεί να μολυνθούν από αυτά τα βακτήρια μετά από κατανάλωση τροφίμων που δεν έχουν παρασκευαστεί σωστά, όπως για παράδειγμα κρέατα που δεν έχουν διατηρηθεί στην κατάλληλη θερμοκρασία.

Οι γιατροί δεν γνωρίζουν ακριβώς γιατί κάποιοι άνθρωποι που εκτίθενται σε αυτά τα βακτήρια εμφανίζουν αντιδραστική αρθρίτιδα ενώ άλλοι όχι, αλλά έχουν εντοπίσει ένα γενετικό παράγοντα, το ανθρώπινο αντιγόνο των λευκοκυττάρων (HLA) B27, το οποίο αυξάνει τις πιθανότητες ενός ατόμου να αναπτύξει αντιδραστική αρθρίτιδα. Ωστόσο το γεγονός ότι κάποιος είναι φορέας του γονιδίου HLA B27 δεν σημαίνει ότι απαραίτητα θα εμφανίσει αντιδραστική αρθρίτιδα.

Η αντιδραστική αρθρίτιδα είναι μεταδοτική;

Η αντιδραστική αρθρίτιδα δεν είναι μεταδοτική. Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο με αυτή τη διαταραχή δεν μπορεί να μεταδώσει την αρθρίτιδα σε κάποιον άλλο. Ωστόσο, τα βακτήρια που μπορούν να «ενεργοποιήσουν» την αντιδραστική αρθρίτιδα είναι μεταδοτικά.

Ποιος μπορεί να νοσήσει από Αντιδραστική Αρθρίτιδα;

Γενικά, οι νεαροί ενήλικες άντρες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αντιδραστική αρθρίτιδα. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι, αν και οι άνδρες έχουν 9 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα από τις γυναίκες να εμφανίσουν αντιδραστική αρθρίτιδα που προκαλείται από σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις, οι γυναίκες και οι άνδρες είναι εξίσου πιθανό να παρουσιάσουν αντιδραστική αρθρίτιδα ως αποτέλεσμα τροφιμογενών λοιμώξεων. Οι γυναίκες με αντιδραστική αρθρίτιδα συχνά παρουσιάζουν ηπιότερα συμπτώματα σε σχέση με τους άνδρες.

Τι συμπτώματα έχει η Αντιδραστική Αρθρίτιδα;

Η αντιδραστική αρθρίτιδα συνήθως εμφανίζεται με φλεγμονή του ουρογεννητικού συστήματος, των αρθρώσεων και των οφθαλμών. Λιγότερο κοινά συμπτώματα είναι τα στοματικά έλκη και τα εξανθήματα του δέρματος. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι τόσο ήπια που οι ασθενείς δεν τα παρατηρούν καν. Συνήθως έρχονται και φεύγουν σε μία περίοδο αρκετών εβδομάδων και μηνών.

Συμπτώματα στις Αρθρώσεις

Η αντιδραστική αρθρίτιδα συνήθως περιλαμβάνει πόνο και οίδημα στα γόνατα, τους αστραγάλους και τα πόδια. Οι καρποί, τα δάχτυλα και οι άλλες αρθρώσεις επηρεάζονται λιγότερο συχνά. Οι ασθενείς που πάσχουν από αντιδραστική αρθρίτιδα αναπτύσσουν συνήθως φλεγμονή των τενόντων (τενοντίτιδα) ή φλεγμονή σε περιοχές όπου ο τένοντας προσκολλάται στο οστό (ενθεσίτιδα). Σε αρκετούς ασθενείς με αντιδραστική αρθρίτιδα αυτό προκαλεί πόνο στη φτέρνα ή ερεθισμό του Αχιλλείου τένοντα στο πίσω μέρος του αστραγάλου. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί επίσης και άκανθας πτέρνας, δηλαδή οστεώδεις αυξήσεις στη φτέρνα που μπορεί να προκαλέσουν χρόνιο πόνο στα πόδια. Περίπου οι μισοί ασθενείς με αντιδραστική αρθρίτιδα αναφέρουν επίσης πόνο στους γλουτούς ή χαμηλά στην πλάτη.

Η αντιδραστική αρθρίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει σπονδυλίτιδα (φλεγμονή των σπονδύλων) ή ιερολαγονίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων στο κάτω μέρος της πλάτης που συνδέουν την τη σπονδυλική στήλη με την πύελο). Οι ασθενείς με αντιδραστική αρθρίτιδα που φέρουν το HLA B27 γονίδιο έχουν αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν σπονδυλίτιδα και/ή ιερολαγονίτιδα.

Οφθαλμικές Εκδηλώσεις

Το 50% περίπου των ασθενών με αντιδραστική αρθρίτιδα εμφανίζει και επιπεφυκίτιδα, μια φλεγμονή του βλεννογόνου που καλύπτει το βολβό του ματιού και το βλέφαρο. Σε κάποιους ασθενείς εμφανίζεται και ραγοειδίτιδα, μία φλεγμονή του εσωτερικού του οφθαλμού. Η επιπεφυκίτιδα και η ραγοειδίτιδα μπορούν να προκαλέσουν ερυθρότητα, πόνο και ερεθισμό των οφθαλμών καθώς και θολή όραση. Τα οφθαλμικά συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται νωρίς στην αντιδραστική αρθρίτιδα και συνήθως έρχονται και φεύγουν.

Πώς διαγιγνώσκεται η αντιδραστική αρθρίτιδα;

Ορισμένες φορές είναι δύσκολο να τεθεί η διάγνωση της αντιδραστικής αρθρίτιδας επειδή δεν υπάρχει κάποια εργαστηριακή εξέταση ειδικά για αυτήν. Ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί εξέταση αίματος για να ανιχνεύσει τον γενετικό παράγοντα HLA B27, ακόμα όμως και αν βγει θετική, η παρουσία του HLA B27 δεν επιβεβαιώνει τη διάγνωση της νόσου.

Στην αρχή της εξέτασης, ο γιατρός πιθανότατα θα λάβει ένα ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό, θα σημειώσει τα παρόντα συμπτώματα καθώς και οποιαδήποτε προηγούμενα ιατρικά προβλήματα ή λοιμώξεις. Πριν την επίσκεψη του ασθενή στο γιατρό είναι χρήσιμο να έχει καταγράψει τα συμπτώματα, πότε συμβαίνουν καθώς και πόσο διαρκούν. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναφερθούν οποιαδήποτε συμπτώματα ομοιάζουν γρίπη, όπως πυρετός, έμετος ή διάρροια, επειδή αποτελούν δείκτες μίας βακτηριακής λοίμωξης.

Ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί διάφορες άλλες εξετάσεις αίματος εκτός της εξέτασης για HLA B27 για να αποκλείσει άλλες νόσους και να θέσει τη διάγνωση της αντιδραστικής αρθρίτιδας. Για παράδειγμα, ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί εξέταση ρευματοειδή παράγοντα ή αντιπυρηνικών αντισωμάτων. Οι περισσότεροι ασθενείς με αντιδραστική αρθρίτιδα θα έχουν αρνητικές αυτές τις εξετάσεις. Αν κάποιος ασθενής έχει θετική μία από αυτές τις εξετάσεις, τότε το πιθανότερο είναι ότι πάσχει από μία άλλη μορφή αρθρίτιδας (όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα) ή κάποια ρευματική νόσο (όπως Λύκο). Οι γιατροί μπορεί να ζητήσουν και εξετάσεις αίματος για να προσδιορίσουν την ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ), που είναι η ταχύτητα με την οποία τα ερυθρά αιμοσφαίρια εγκαθίστανται στον πυθμένα του δοκιμαστικού σωλήνα. Μία υψηλή τιμή ΤΚΕ συνήθως υποδεικνύει φλεγμονή σε κάποιο σημείο του σώματος. Συνήθως, οι ασθενείς με ρευματικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της αντιδραστικής αρθρίτιδας, έχουν αυξημένη ΤΚΕ.

Ο γιατρός μπορεί επίσης να κάνει εξετάσεις για λοιμώξεις που σχετίζονται με την αντιδραστική αρθρίτιδα. Οι ασθενείς συνήθως ελέγχονται για λοίμωξη από χλαμύδια καθώς έρευνες έχουν δείξει ότι η πρώιμη θεραπεία της αντιδραστικής αρθρίτιδας που έχει προκληθεί από χλαμύδια, επιβραδύνει την πορεία της νόσου. Ο γιατρός μπορεί επίσης να ελέγξει για βακτηριακές λοιμώξεις σε δείγματα κυττάρων που προέρχονται από το λαιμό του ασθενούς όπως και από την ουρήθρα στους άντρες ή τη μήτρα στις γυναίκες. Εξετάσεις ούρων και κοπράνων μπορεί επίσης να χρειαστούν. Τέλος, μπορεί να χρειαστεί εξέταση αρθρικού υγρού προκειμένου να αποκλειστεί κάποια λοίμωξη των αρθρώσεων.

Οι γιατροί κάποιες φορές μπορεί να χρειαστούν ακτινογραφία για να διαγνώσουν την αντιδραστική αρθρίτιδα ή να αποκλείσουν άλλες αιτίες αρθρίτιδας.  Η ακτινογραφία μπορεί να ανιχνεύσει κάποια από τα συμπτώματα της αντιδραστικής αρθρίτιδας όπως τη σπονδυλίτιδα, ιερολαγονίτιδα, οίδημα των μαλακών ιστών, βλάβη του χόνδρου ή του οστού γύρω από την άρθρωση καθώς και εναποθέσεις ασβεστίου  στο σημείο που ο τένοντας συνδέεται με το οστό.

Ποιες ειδικότητες ασχολούνται με την Αντιδραστική Αρθρίτιδα;

Ένας ασθενής με αντιδραστική αρθρίτιδα πιθανώς να χρειαστεί να επισκεφθεί γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων καθώς η νόσος επηρεάζει διάφορα μέρη του σώματος. Ωστόσο, ενδείκνυται ένας γιατρός, συνήθως ρευματολόγος, να συντονίζει το θεραπευτικό πλάνο. Ο γιατρός αυτός θα παρακολουθεί την πορεία της θεραπείας και θα αντιμετωπίζει πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες από τα φάρμακα που παίρνει ο ασθενής. Οι ακόλουθες ειδικότητες ασχολούνται με τη θεραπεία ειδικών μερών του σώματος που μπορεί να προσβάλλονται:

  • Οφθαλμίατρος, ο οποίος θα ασχοληθεί με τη θεραπεία των οφθαλμών
  • Γυναικολόγος, ο οποίος θα αντιμετωπίσει τα συμπτώματα από τα γεννητικά όργανα στις γυναίκες
  • Ουρολόγος, ο οποίος αντιμετωπίζει συμπτώματα των γεννητικών οργάνων σε άντρες και γυναίκες
  • Δερματολόγος, ο οποίος αντιμετωπίζει συμπτώματα από το δέρμα
  • Ορθοπεδικός, ο οποίος θα πραγματοποιήσει χειρουργική επέμβαση σε περιπτώσεις σοβαρής αρθρικής βλάβης
  • Φυσίατρος, ο οποίος θα εποπτεύσει διάφορα σχήματα άσκησης

Πώς θεραπεύεται η Αντιδραστική Αρθρίτιδα;

Αν και δεν υπάρχει κάποια θεραπεία για την αντιδραστική αρθρίτιδα, κάποια φάρμακα βοηθούν στον περιορισμό των συμπτωμάτων της νόσου.

Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ)

Η Ασπιρίνη, η Ιβουπροφαίνη και η Ναπροξένη είναι παραδείγματα ΜΣΑΦ. Συχνά είναι και το πρώτο είδος φαρμάκου που χορηγείται. Όλα τα ΜΣΑΦ λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο αναστέλλοντας κάποιες ουσίες που ονομάζονται προσταγλανδίνες και που συμβάλλουν στην πρόκληση φλεγμονής και πόνου. Ωστόσο κάθε ΜΣΑΦ είναι μία διαφορετική ουσία και επιδρά στο σώμα με διαφορετικό τρόπο.

Κάποια ΜΣΑΦ χορηγούνται χωρίς συνταγή ενώ κάποια άλλα, μεταξύ των οποίων και μία κατηγορία που ονομάζεται αναστολείς του COX-2, χορηγούνται μόνο με συνταγή γιατρού. Τα ΜΣΑΦ μπορεί να έχουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, και για άγνωστους λόγους, κάποιοι ασθενείς ανταποκρίνονται καλύτερα σε ένα ΜΣΑΦ παρά σε ένα άλλο. Οποιοσδήποτε παίρνει ΜΣΑΦ πρέπει να παρακολουθείται από γιατρό.

Ενέσιμα Κορτικοστεροειδή

Για ασθενείς με σοβαρή αρθρική φλεγμονή, τα ενέσιμα κορτικοστεροειδή απ’ ευθείας στην άρθρωση μπορεί να μειώσουν την φλεγμονή. Οι γιατροί συνήθως χορηγούν αυτά τα ενέσιμα μόνο αφού έχουν προσπαθήσει ανεπιτυχώς να αντιμετωπίσουν την αρθρίτιδα με ΜΣΑΦ.

Τοπικά Κορτικοστεροειδή

Αυτά τα κορτικοστεροειδή βγαίνουν σε μορφή κρέμας ή λοσιόν και μπορούν να εφαρμοστούν απ’ ευθείας στις δερματικές βλάβες, όπως για παράδειγμα σε έλκη που συνδέονται με την αντιδραστική αρθρίτιδα. Τα τοπικά κορτικοστεροειδή μειώνουν τη φλεγμονή και βοηθούν την επούλωση.

Αντιβιοτικά

Ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει αντιβιοτικά για να καταπολεμήσει την βακτηριακή λοίμωξη που προκάλεσε την αντιδραστική αρθρίτιδα. Το αντιβιοτικό που θα χορηγηθεί εξαρτάται από το είδος της βακτηριακής λοίμωξης. Είναι σημαντικό ο ασθενής να ακολουθήσει επακριβώς τις οδηγίες του γιατρού αλλιώς η λοίμωξη μπορεί να επιμείνει.

Ανοσοκατασταλτικά Φάρμακα

Σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών με αντιδραστική αρθρίτιδα τα συμπτώματα είναι πολύ βαριά και δεν περιορίζονται με κάποιο από τα παραπάνω φάρμακα. Σε αυτούς τους ασθενείς, μπορεί να έχουν αποτέλεσμα φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα όπως η σουλφασαλαζίνη ή η μεθοτρεξάτη.

Φυσική Άσκηση

Η φυσική άσκηση, όταν εισάγεται σταδιακά, μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της αρθρικής λειτουργίας. Συγκεκριμένα οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και οι ασκήσεις εύρους κίνησης έχουν καλά αποτελέσματα. Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης αναπτύσσουν τους μύες γύρω από την άρθρωση για να την υποστηρίξουν καλύτερα. Οι ασκήσεις τάσης των μυών που δεν περιλαμβάνουν κίνηση των αρθρώσεων μπορεί να εκτελεστούν ακόμα κι αν ο ασθενής έχει φλεγμονή και πόνο. Οι ασκήσεις εύρους κίνησης βελτιώνουν την κινητικότητα και την ελαστικότητα και μειώνουν την ακαμψία στην πληγείσα άρθρωση. Για τους ασθενείς με πόνο στη σπονδυλική στήλη ή φλεγμονή, οι ασκήσεις έκτασης της πλάτης μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για την πρόληψη της μακροχρόνιας αναπηρίας. Η άσκηση στο νερό μπορεί να είναι επίσης χρήσιμη. Πριν ο ασθενής ξεκινήσει κάποιο πρόγραμμα άσκησης, πρέπει να συμβουλευτεί το γιατρό του για να προτείνει τις κατάλληλες ασκήσεις.

Ποια είναι η πρόγνωση για τους ασθενείς με Αντιδραστική Αρθρίτιδα;

Οι περισσότεροι ασθενείς με αντιδραστική αρθρίτιδα θεραπεύονται τελείως από την αρχική έξαρση συμπτωμάτων και μπορούν να επιστρέψουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες λίγους μήνες μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Σε άλλες περιπτώσεις τα συμπτώματα μπορεί να έχουν διάρκεια μέχρι και ένα χρόνο, αν και σ’ αυτές τις περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι συνήθως ήπια και δεν παρεμποδίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες. Κάποιοι ασθενείς με αντιδραστική αρθρίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν χρόνια αρθρίτιδα, που συνήθως είναι ήπια. Έρευνες έχουν δείξει ότι ένα 15-50% των ασθενών θα εμφανίσει συμπτώματα ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον. Πιθανολογείται ότι αυτές οι υποτροπές μπορεί να οφείλονται σε νέα λοίμωξη. Ο πόνος στην πλάτη και η αρθρίτιδα είναι τα συμπτώματα που επανεμφανίζονται συχνότερα. Λίγοι ασθενείς θα έχουν χρόνια, βαριά αρθρίτιδα που είναι δύσκολο να περιοριστεί με τη θεραπεία και μπορεί να προκαλέσει αρθρική βλάβη.

Τι ερευνάται για την Αντιδραστική Αρθρίτιδα;

Οι ερευνητές συνεχίζουν να αναζητούν τα αίτια της αντιδραστικής αρθρίτιδας καθώς και θεραπείες για τη νόσο. Για παράδειγμα:

  • Ερευνάται η συσχέτιση μεταξύ λοίμωξης και αντιδραστικής αρθρίτιδας. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί μία λοίμωξη προκαλεί αρθρίτιδα σε κάποιους ασθενείς ενώ σε κάποιους άλλους όχι. Ερευνάται επίσης γιατί οι ασθενείς με τον γενετικό παράγοντα HLA B27 διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλους.
  • Ερευνητές ασχολούνται επίσης με την ανάπτυξη μεθόδων για την ανίχνευση στο σώμα των βακτηρίων που προκαλούν τη λοίμωξη. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι όταν τα βακτήρια εισέλθουν στον οργανισμό, μεταφέρονται στις αρθρώσεις, όπου παραμένουν σε μικρές ποσότητες για μεγάλη χρονική διάρκεια.
  • Δοκιμάζεται ακόμη ένας συνδυασμός φαρμάκων για την αντιδραστική αρθρίτιδα. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές δοκιμάζουν τη χρήση αντιβιοτικών σε συνδυασμό με αναστολείς του TNF και άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως η μεθοτρεξάτη και η σουλφασαλαζίνη.
Λέξεις-Κλειδιά

Αντισώματα: Ειδικές πρωτεΐνες που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθούν στην αναγνώριση και αντιμετώπιση λοιμογόνων παραγόντων, όπως βακτήρια, ιούς και άλλους μικροοργανισμούς που εισβάλλουν στο σώμα.

Αντιπυρηνικά αντισώματα: Αντισώματα που βρίσκονται στην κυκλοφορία του αίματος ασθενών με νόσους του συνδετικού ιστού ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα.

Αρθρίτιδα: Κυριολεκτικά σημαίνει αρθρική φλεγμονή. Είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή παραπάνω από 100 παθήσεων που ονομάζονται ρευματικές νόσοι. Αυτές οι νόσοι επηρεάζουν όχι μόνο τις αρθρώσεις αλλά και άλλα μέρη του σώματος, όπως οι μύες, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι καθώς και κάποια εσωτερικά όργανα.

Κορτικοστεροειδή: Ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ορμόνες που παράγονται φυσιολογικά στο σώμα ή συνθετικά και χρησιμοποιούνται σαν φάρμακα. Λέγονται και γλυκοκορτικοειδή. Το συχνότερα συνταγογραφούμενο φάρμακο αυτής της κατηγορίας είναι η πρεδνιζόνη.

Ταχύτητα καθίζησης ερυθρών: Αναφέρεται και σαν ΤΚΕ. Μία εξέταση αίματος που υποδεικνύει την παρουσία φλεγμονής υπολογίζοντας την ταχύτητα με την οποία τα ερυθρά αιμοσφαίρια κατακάθονται στον πάτο του δοκιμαστικού σωλήνα.

HLA B27: Ανθρώπινο αντιγόνο λευκοκυττάρων 27. Ένας γενετικός δείκτης που συχνά – αλλά όχι πάντα – ανευρίσκεται στο αίμα ασθενών που πάσχουν από κάποιες συγκεκριμένες μορφές αρθρίτιδας, όπως η αντιδραστική αρθρίτιδα και η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα.

Ανοσοποιητικό σύστημα: Το σύστημα που προστατεύει το σώμα από λοιμώξεις.

Εύρος κίνησης: Ένα μέτρο του εύρους που μπορεί να κινηθεί μία άρθρωση στα πλαίσια της φυσιολογικής της κινητικότητας.

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα