Τα Αντιϋπερτασικά Έχουν Πιθανώς Χρησιμότητα στη Διατήρηση της Μνήμης στο ΣΕΛ

Μία ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι η ενεργοποίηση μίας ομάδας εγκεφαλικών κυττάρων, των μικρογλοίων, συμβάλλει στην απώλεια της μνήμης και την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών που παρουσιάζουν αρκετοί ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ). Παρατήρησαν επίσης ότι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενίσης (ΑΜΕΑ), μία κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, μπορεί να αναστείλλει τη δράση αυτή στα πειραματόζωα, επομένως ίσως έχει χρησιμότητα στη διατήρηση της μνήμης σε αυτούς τους ασθενείς.

Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες στο Feinstein Institute for Medical Research και δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου στο Journal of Experimental Medicine.

Ο ΣΕΛ είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που εμφανίζεται όταν ο οργανισμός αρχίζει να παράγει αντισώματα που στοχεύουν υγιή κύτταρα και συχνά συγκεκριμένα DNA. Οι ασθενείς παρουσιάζουν πληθώρα συμπτωμάτων, ωστόσο στο 90% θα υπάρχει επίσης νευροψυχιατρική συμβολή, η οποία χαρακτηρίζεται από έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών με απώλεια μνήμης ή σύγχυση.

Η Μπέτυ Ντάιαμοντ και οι συνεργάτες της από το Feinstein Institute for Medical Research στη Νέα Υόρκη, παρατήρησαν σε προηγούμενες έρευνες ότι οι ασθενείς με ΣΕΛ που παρουσιάζουν απώλεια μνήμης, παράγουν αντισώματα, τα DNRAbs, τα οποία αναγνωρίζουν συγκεκριμένα DNA αλλά και μία πρωτεΐνη του εγκεφάλου, την NMDAR. Τα αντισώματα τυπικά δεν μπορούν να εισέλθουν στον εγκέφαλο, ωστόσο μετά από ένα τραυματισμό ή μία λοίμωξη, τα DNRAbs αποκτούν προσωρινά πρόσβαση σε αυτόν. Εκεί, στοχεύουν τους νευρώνες που εκφράζουν την NMDAR. Το γεγονός αυτό προκαλεί θάνατο των νευρώνων ή απώλεια των συνάψεων με τα γειτονικά νευρικά κύτταρα, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα απώλεια μνήμης ή έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών.

Η Ντάιαμοντ και οι συνεργάτες της θεώρησαν ότι τα μικρογλοία είναι πιθανώς υπεύθυνα για τις βλάβες στις συνάψεις μεταξύ των νευρώνων μετά την έκθεση στα DNRAbs. Τα κύτταρα αυτά φυσιολογικά βοηθούν στην απομάκρυνση των καταλοίπων από νεκρούς νευρώνες αφαιρώντας παράλληλα περιττές ή ανεπιθύμητες συνάψεις κατά την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Με σκοπό να διερευνήσουν το ρόλο των μικρογλοίων στο ΣΕΛ, η Ντάιαμοντ και οι συνεργάτες της εξέτασαν ποντίκια που παράγουν DNRAbs με την ικανότητα να εισέρχονται στον εγκέφαλο και να προκαλούν απώλεια μνήμης. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα μικρογλοία ενεργοποιούνται όταν τα DNRAbs εισέρχονται στον εγκέφαλο και μία πρωτεΐνη που λέγεται C1q προσελκύει τα μικρογλοία στις συνάψεις των νευρώνων που στοχεύονται από αυτά τα αντισώματα. Η διαγραφή της πρωτεΐνης C1q ή η εξάντληση των μικρογλοιακών κυττάρων, προλαμβάνει την απώλεια των συνάψεων στους νευρώνες μετά την έκθεση στα DNRAbs.

Οι ΑΜΕΑ, όπως η καπτοπρίλη, είναι μία κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της υπέρτασης. Γνωρίζουμε ότι αποκλείουν επίσης την ενεργοποίηση των μικρογλοίων. Η Ντάιαμοντ και οι συνεργάτες της παρατήρησαν ότι η θεραπεία με καπτοπρίλη προστατεύει τους νευρώνες από τα DNRAbs και διατηρεί τη μνήμη στα ποντίκια που παράγουν αυτά τα αντισώματα.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι οι ΑΜΕΑ είναι μία πολλά υποσχόμενη κατηγορία φαρμάκων που μπορούν γρήγορα να δοκιμαστούν σε κλινικές δοκιμές για την αντιμετώπιση της έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών που σχετίζεται με τη νευροψυχιατική συμβολή του λύκου», κατέληξε η Ντάιαμοντ.

Βιβλιογραφία: Rockefeller University Press

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα