Κοινό κρυολόγημα: Πλήρης οδηγός “επιβίωσης”

Το κοινό κρυολόγημα είναι μία ιική λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Συνήθως είναι ακίνδυνη και μπορεί να προκληθεί από αρκετούς διαφορετικούς ιούς.

Τα παιδιά ηλικίας κάτω από 6 ετών αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για κρυολογήματα, ωστόσο και οι ενήλικες μπορεί να νοσήσουν από 2-3 κρυολογήματα ετησίως.

Στους περισσότερους, το κοινό κρυολόγημα ιάται αυτόματα σε ένα διάστημα 7-10 ημερών. Τα συμπτώματα ενδέχεται να διαρκέσουν περισσότερο στους καπνιστές. Αν στο διάστημα αυτό δεν παρατηρήσετε βελτίωση των συμπτωμάτων επικοινωνήστε με τον γιατρό σας.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος συνήθως εμφανίζονται 1-3 μέρες μετά την έκθεση στον ιό. Διαφορετικά συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται σε κάθε ασθενή, ωστόσο συνήθως αυτά περιλαμβάνουν:

  • Καταρροή ή βουλωμένη μύτη
  • Πονόλαιμο
  • Βήχα
  • Δύσπνοια
  • Ήπια κεφαλαλγία
  • Φτέρνισμα
  • Χαμηλό πυρετό
  • Αίσθημα αδιαθεσίας

Οι ρινικές εκκρίσεις μπορεί να γίνουν παχύρρευστες και να χρωματιστούν κίτρινες ή πράσινες κατά την πορεία της νόσου. Αυτό δεν αποτελεί ένδειξη βακτηριακής λοίμωξης.

Πότε πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό

Για τους ενήλικες – αναζητήστε ιατρική βοήθεια αν έχετε:

  • Πυρετό πάνω από 5 °C
  • Πυρετό για πάνω από 5 ημέρες
  • Δύσπνοια
  • Αναπνευστικό συριγμό
  • Σοβαρό πονόλαιμο, κεφαλαλγία ή ιγμορίτιδα

Για τα παιδιά – γενικότερα, τα παιδιά δεν χρειάζεται να επισκεφθούν τον γιατρό για το κοινό κρυολόγημα. Ωστόσο, αναζητήστε ιατρική βοήθεια άμεσα αν το παιδί σας παρουσιάσει κάποιο από τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • Πυρετό πάνω από 38 °C σε παιδιά ηλικίας κάτω των 12 εβδομάδων
  • Πυρετό που αυξάνεται συνεχώς ή διαρκεί πάνω από 2 ημέρες σε παιδιά όλων των ηλικιών
  • Συμπτώματα που επιδεινώνονται ή δεν παρουσιάζουν βελτίωση
  • Σοβαρά συμπτώματα, όπως κεφαλαλγία ή βήχα
  • Αναπνευστικό συριγμό
  • Άλγος στα ώτα
  • Σοβαρή ευερεθιστότητα
  • Ίλιγγος
  • Απώλεια της όρεξης

Αίτια

Αν και αρκετά είδη ιών μπορεί να προκαλέσουν κοινό κρυολόγημα, αυτοί που ενοχοποιούνται συχνότερα είναι οι ρινοϊοί.

Ο ίος αυτός μπορεί να εισέλθει στον οργανισμό μέσω του στόματος, της ρινός ή των οφθαλμών. Μεταδίδεται μέσω σταγονιδίων του αέρα όταν κάποιος μολυσμένος από τον ιό βήχει, φτερνίζεται ή ομιλεί.

Μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω της σωματικής επαφής με κάποιον που πάσχει από τη νόσο ή από την κοινή χρήση αντικειμένων, όπως σκευών, πετσετών, παιχνιδιών ή του τηλεφώνου. Αν αγγίξετε τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα σας μετά από μία επαφή με τον ιό, είναι πιθανό να νοσήσετε.

Παράγοντες κινδύνου

Οι παρακάτω παράγοντες κινδύνου μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο κοινού κρυολογήματος:

  • Ηλικία: Τα παιδιά ηλικίας κάτω των 6 ετών διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από κοινό κρυολόγημα, ειδικά αν περνούν αρκετό χρόνο στο νηπιαγωγείο.
  • Αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα: Κάποιες χρόνιες παθήσεις που αποδυναμώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος αυξάνουν τον κίνδυνο κρυολογήματος.
  • Εποχή του χρόνου. Τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες είναι πιο ευάλωτοι στο κοινό κρυολόγημα κατά το φθινόπωρο ή το χειμώνα, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει ότι τα κρυολογήματα συμβαίνουν αποκλειστικά αυτές τις 2 εποχές.
  • Κάπνισμα. Αυξάνει τόσο τον κίνδυνο κοινού κρυολογήματος όσο και την βαρύτητα της νόσησης.
  • Έκθεση. Αν κυκλοφορείτε σε μέρη με πολύ κόσμο, όπως ένα σχολείο ή ένα αεροπλάνο, είναι πιθανότερο να εκτεθείτε στους ιούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές ενός κοινού κρυολογήματος μπορεί να πριλαμβάνουν:

  • Οξεία λοίμωξη του ωτός (μέση ωτίτιδα). Η λοίμωξη αυτή είναι αποτέλεσμα ιών ή βακτηριδίων που εισέρχονται στον χώρο πίσω από τον τυμπανικό υμένα. Τα τυπικά σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο αυτί και, σε ορισμένες περιπτώσεις, πράσινες ή κίτρινες εκκρίσεις από τη μύτη ή πυρετό.
  • Άσθμα. Το κοινό κρυολόγημα μπορεί να προκαλέσει κρίση άσθματος.
  • Οξεία ιγμορίτιδα. Στα παιδιά και στους ενήλικες, το κοινό κρυολόγημα που δεν παρουσιάζει βελτίωση μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή και λοίμωξη των ιγμορείων (ιγμορίτιδα).
  • Άλλες δευτεροπαθείς λοιμώξεις. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα, πνευμονία και λαρυγγίτιδα ή βρογχιολίτιδα στα παιδιά. Οι λοιμώξεις αυτές πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη βοήθεια ενός γιατρού.

Πρόληψη

Δεν υπάρχει εμβόλιο για το κοινό κρυολόγημα, ωστόσο μπορείτε να ακολουθήσετε τις παρακάτω απλές οδηγίες για να αποφύγετε τη νόσηση από αυτό:

  • Πλένετε τα χέρια σας: Καθαρίζετε τα χέρια σας συχνά με σαπούνι και νερό. Διδάξτε στα παιδιά σας τη σημαντικότητα του πλυσίματος των χεριών. Αν δεν υπάρχει διαθέσιμο σαπούνι και νερό χρησιμοποιήστε αλκοολούχο καθαριστικό.
  • Απολυμάνετε τα πράγματά σας. Καθαρίστε τις επιφάνειες της κουζίνας και του μπάνιου με απολυμαντικό, ειδικά αν κάποιο μέλος της οικογένειας έχει κρυολόγημα. Πλένετε συχνά και τα χέρια των παιδιών.
  • Χρησιμοποιήστε χαρτομάντηλα. Αν χρειαστεί να βήξετε ή να φτερνιστείτε, κάντε το σε ένα χαρτομάντηλο. Στη συνέχεια, πετάξτε το στα ακουπίδια και πλύνετε τα χέρια σας προσεκτικά. Διδάξτε στα παιδιά σας να κάνουν το ίδιο.
  • Μην μοιράζεστε. Μην κάνετε κοινή χρήση ποτηριών ή μαγειρικών σκευών με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Χρησιμοποιήστε μόνο το δικό σας ποτήρι ή ποτήρια μίας χρήσης όταν κάποιος στην οικογένεια είναι ασθενής.
  • Αποφύγετε τους ασθενείς. Αν γνωρίζετε ότι κάποιος πάσχει από κοινό κρυολόγημα, αποφύγετε την επαφή μαζί του.
  • Επιλέξτε το κατάλληλη νηπιαγωγείο για το παιδί σας. Αναζητήστε ένα νηπιαγωγείο με αυστηρούς κανόνες υγιεινής ειδικά ένα που δεν επιτρέπει στα παιδιά να έρθουν στο σχολείο αν είναι άρρωστα.
  • Προσέξτε τον εαυτό σας. Η καλή διατροφή, η σωματική άσκηση και ο επαρκής ύπνος είναι παράγοντες που σας προφυλάσσουν από τα κρυολογήματα.

Διάγνωση

Οι περισσότεροι ασθενείς με κοινό κρυολόγημα διαγιγνώσκονται από τα συμπτώματά τους. Αν ο γιατρός σας υποπτευθεί βακτηριακή λοίμωξη ή άλλη πάθηση μπορεί να χρειαστεί ακτινογραφία θώρακος ή άλλες εξετάσεις για να αποκλείσει τις νόσους αυτές από τη διαφορική διάγνωση.

Θεραπεία

Δεν υπάρχει θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα. Τα αντιβιοτικά δεν αντιμετωπίζουν ιούς και επομένως δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται εκτός αν υπάρχει βακτηριακή λοίμωξη. Η θεραπευτική αγωγή στοχεύει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα.

Τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα για το κοινό κρυολόγημα περιλαμβάνουν:

  • Αναλγητικά. Για την αντιμετώπιση του πυρετού, του πονόλαιμου και της κεφαλαλγίας, αρκετοί χρησιμοποιούν ακεταμινοφαίνη ή άλλα ήπια αναλγητικά. Λαμβάνετε ακεταμινοφαίνη μόνο για όσο διάστημα είναι απαραίτητο και ακολουθήστε τις οδηγίες για να αποφύγετε τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Η χορήγηση της ασπιρίνης χρειάζεται επίσης ιδιαίτερη προσοχή. Ειδικά σε παιδιά και εφήβους με συμπτώματα ανεμευλογιάς ή πυρετού που αποδράμουν δεν πρέπει ποτέ να χορηγείται ασπιρίνη. Αυτό συμβαίνει γιατί η ασπιρίνη έχει συνδεθεί με την εμφάνιση συνδρόμου Reye στις περιπτώσεις αυτές.
  • Αποσυμφορητικά του ρινικού βλεννογόνου. Οι ενήλικες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αποσυμφορητικά για διάρκεια μέχρι 5 ημέρες. Η παρατεταμένη χρήση μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση των συμπτωμάτων. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ποτέ σε παιδιά ηλικίας κάτων των 6 ετών.
  • Σιρόπι για το βήχα. Αυτά δεν πρέπει να χορηγούνται σε παιδιά ηλικίας κάτω των 4 ετών. Σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, όταν χορηγούνται, πρέπει να τηρούνται επακριβώς οι οδηγίες του γιατρού. Προσπαθήστε επίσης να αποφεύγετε τη χορήγηση περισσοτέρων του ενός φαρμάκου με την ίδια δραστική ουσία στο ίδιο άτομο.

Βιβλιογραφία: Mayoclinic

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα