5 Δερματολογικές Επείγουσες Καταστάσεις που Κάθε Γιατρός Πρέπει να Γνωρίζει

Η αναγνώριση των συμπτωμάτων ορισμένων δυνητικά απειλητικών για τη ζωή δερματικών νόσων μπορεί να σώσει ζωές. Οι παρακάτω παθήσεις, αν και εμφανίζονται σπάνια, είναι σημαντικό να διαγιγνώσκονται εγκαίρως, ειδάλλως αυξάνονται σε μεγάλο βαθμό οι επιπλοκές από αυτές.

Σύνδρομο Stevens-Johnson

Η νοσηρότητα και θνησιμότητα από το συγκεκριμένο σύνδρομο μπορεί να είναι ιδιαίτερα υψηλή. Η νοσηλεία κρίνεται συχνά απαραίτητη για παρακολούθηση και, ανάλογα με τη βαρύτητα, μπορεί να γίνει εισαγωγή στη ΜΕΘ.

Η περιποίηση των τραυμάτων έχει επίσης μεγάλη σημασία. Το αίτιο θανάτου στους ασθενείς με σύνδρομο Stevens-Johnson είναι συνήθως η σήψη, η οποία εμφανίζεται όταν φθαρεί το δέρμα.

Το δέρμα τελικά αποπίπτει και παραμένει μόνο το χορίο εκτεθειμένο. Αυτό είναι ιδιαίτερα επώδυνο και οι περισσότεροι ασθενείς παραμένουν στο νοσοκομείο για αρκετές εβδομάδες.

Το σύνδρομο Stevens-Johnson μπορεί επίσης να προκαλέσει μακροπρόθεσμες επιπλοκές, ιδιαίτερα αν επηρεάζει τους βλεννογόνους. Συχνά, προκαλεί ούλωση στους οφθαλμούς, τον οισοφάγο, τον κολπικό βλεννογόνο και την ουρήθρα, επομένως πρέπει να χορηγείται άμεσα θεραπεία σε συνεργασία με οφθαλμίατρο, γυναικολόγο ή ουρολόγο.

Στους ενήλικες, το σύνδρομο Stevens-Johnson εμφανίζεται συνήθως ως απόκριση σε κάποιο φάρμακο που χορηγήθηκε μέσα στις 3 προηγούμενες εβδομάδες.

Ο συνδυασμός τριμεθοπρίμης και σουλφαμεθοξαζόλης έχει ενοχοποιηθεί στο παρελθόν για την εμφάνιση του συνδρόμου, ωστόσο υπάρχουν κι άλλα φάρμακα που μπορεί να έχουν αντίστοιχη δράση.

Η συχνότητα του συνδρόμου στη βιβλιογραφία είναι 1 ανά 1 εκατομμύριο, ωστόσο σύμφωνα με τελευταία δεδομένα, τα περιστατικά του παρουσιάζουν αύξηση. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό διεξαγωγή επιδημιολογικές έρευνες για να καθοριστεί εκ νέου η συχνότητα του συνδρόμου.

Σύνδρομο DRESS (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms)

Ο ασθενής έχει εξάνθημα, αίσθημα αδιαθεσίας, εξετάσεις αίματος που παραπέμπουν σε ηωσινοφιλία, καθώς και ενδείξεις βλαβών σε μείζονα όργανα, όπως αυξημένα ηπατικά ένζυμα, επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας ή διαρροή καρδιακών ενζύμων.

Το σύνδρομο αυτό διαγιγνώσκεται σχετικά εύκολα ωστόσο οι περισσότεροι γιατροί το υποτιμούν, αγνοώντας το γεγονός ότι έχει σχεδόν 10% θνησιμότητα. Ο λόγος είναι ότι οι περισσότεροι ασθενείς φαίνονται σχετικά υγιείς κατά τη διάγνωση, ωστόσο παρουσιάζεται συχνά ταχεία επιδείνωση των συμπτωμάτων. Ιδανικά, οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται για τουλάχιστον 2 ημέρες έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος επιδείνωσης.

Στους ασθενείς πρέπει να χορηγούνται υψηλές δόσεις παρατεταμένης ανοσοκαταστολής. Ορισμένες επιπλοκές, όπως για παράδειγμα κάποιες μορφές αυτοανόσων νόσων του θυρεοειδούς, απαιτούν συνεχή παρακολούθηση μετά το πέρας του οξέος επεισοδίου.

Η διάγνωση του συνδρόμου DRESS μπορεί να είναι δύσκολη καθώς ομοιάζει τα συμπτώματα διαφόρων λοιμώξεων. Ο γιατρός μπορεί να μην αναγνωρίσει την κλινική εικόνα του συνδρόμου και να αποδώσει τα συμπτώματα σε σηπτικό σοκ, με αποτέλεσμα να χορηγήσει αντιβιοτικά, ενώ ο ασθενής χρειάζεται ανοσοκατασταλτικά. Επιπλέον, καθώς η αντίδραση εμφανίζεται τυπικά 3-6 εβδομάδες μετά τη λήψη του φαρμάκου, αρκετοί γιατροί δεν εξετάζουν τη φαρμακευτική αγωγή εκείνη τη χρονική περίοδο.

Κεραυνοβόλος Πορφύρα

Οι ασθενείς με τη διαταραχή αυτή έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης διάχυτης ανδαγγειακής πήξης και μπορεί να παρουσιάσουν νέκρωση ταχέως. Αυτή ξεκινά από το δέρμα και επεκτείνεται στο υπόλοιπο σώμα.

Στους ασθενείς αυτούς πρέπει να χορηγούνται άμεσα ευρέως φάσματος αντιβιοτικά και η θεραπεία τους πρέπει να παρακολουθείται από δερματολόγο και λοιμωξιολόγο. Η νόσος δεν μπορεί να οδηγήσει η ίδια στο θάνατο, ωστόσο οι λοιμώξεις που την ακολουθούν μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές.

Οξεία Γενικευμένη Εξανθηματική Φλυκταίνωση (AGEP)

Οι ασθενείς με αυτή τη νόσο παρουσιάζουν φλύκταινες, οι οποίες φέρουν μία ερυθρή πλάκα και εμφανίζονται μέσα σε 1 ή 2 ημέρες από τη λήψη ενός φαρμάκου. Η νόσος μπορεί να ομοιάζει φλυκταινώδη ψωρίαση, ωστόσο ο γιατρός πρέπει να καταλάβει ότι η κλινική εικόνα έχει προκληθεί από κάποιο φάρμακο.

Η οξεία γενικευμένη εξανθηματική φλυκταίνωση μπορεί να περιλαμβάνει συστηματικά συμπτώματα που προκαλούν σοβαρή νόσηση, καθώς και διαταραχές των ηλεκτρολυτών. Στην περίπτωση αυτή γίνεται προσεκτική παρακολούθηση του ασθενούς και χορηγούνται συστηματικά κορτικοστεροειδή ή συστηματική ανοσοκαταστολή, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο.

Γαγγραινώδες Πυόδερμα

Τα συμπτώματα του γαγγραινώδους πυοδέρματος μπορεί συχνά να αποδοθούν σε κάποια λοίμωξη, ακόμα και μετά τη βιοψία. Κατά συνέπεια χορηγούνται στους ασθενείς αντιβιοτικά ή γίνεται χειρουργική επέμβαση για καθαρισμό, χωρίς ωστόσο αυτό να είναι απαραίτητο.

Ιδιαίτερα ο χειρουργικός καθαρισμός, μπορεί να επιδεινώσει το γαγγραινώδες πυόδερμα, καθώς τραυματίζει το δέρμα με αποτέλεσμα να εξαπλώνεται το πυόδερμα.

Το γαγγραινώδες πυόδερμα είναι στην πραγματικότητα μία φλεγμονώδης διαδικασία που μπορεί να σταματήσει με ανοσοκαταστολή. Αν ανιχνευθεί εγκαίρως, είναι δυνατό να προληφθούν τα επακόλουθα έλκη, αν ωστόσο η διάγνωση καθυστερήσει, ο ασθενής έχει πλέον ένα μεγάλο έλκος και είναι περισσότερο ευαίσθητος σε λοιμώξεις.

Βιβλιογραφία: Medscape

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα