Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) αποτελούν την πλέον κοινή κατηγορία φαρμάκων που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή. Καθώς τα φάρμακα αυτά έχουν συστηματική δράση, αρκετοί ασθενείς αναρωτιούνται αν μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα.
Γενικές Ανεπιθύμητες Ενέργειες των ΜΣΑΦ
Τα ΜΣΑΦ αντιμετωπίζουν το άλγος και τη φλεγμονή στον οργανισμό αποκλείοντας τη δράση των κυκλοοξυγονασών, μίας κατηγορίας ενζύμων. Ορισμένα ΜΣΑΦ χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή, ενώ άλλα είναι ισχυρότερα και λαμβάνονται μόνο μετά από σχετική οδηγία γιατρού.
Οι περισσότεροι ασθενείς δεν παρουσιάζουν ανεπιθύμητες ενέργειες από τα ΜΣΑΦ, ωστόσο σε ορισμένους μπορεί να προκληθεί ερεθισμός του στομάχου ή κεφαλαλγίες. Για αρκετούς ασθενείς, μάλιστα, όπως αυτούς που πάσχουν από νεφρική νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια ή κίρρωση του ήπατος, αντενδείκνυται η χρήση των ΜΣΑΦ.
ΜΣΑΦ και Θυρεοειδής
Αν και η λίστα των προβλημάτων που σχετίζονται με τα ΜΣΑΦ δεν περιλαμβάνει έκπτωση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, δύο έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι τα φάρμακα αυτά μπορεί να επηρεάσουν το όργανο αυτό.
Η πρώτη έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Life Sciences. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν υπολογιστικές και χημικές μεθόδους (χωρίς ανθρώπους εθελοντές) για να αναλύσουν την αλληλεπίδραση τριών κοινών ΜΣΑΦ (δικλοφαινάκη, ναπροξένη και κελεκοξίμπη) με τους υποδοχείς των θυρεοειδών ορμονών στον οργανισμό. Όπως διαπίστωσαν, η δικλοφαινάκη και η κελεκοξίμπη μπορούν να προσδεθούν στους υποδοχείς αυτούς, γεγονός που θεωρητικά, μπορεί να επηρεάσει τη σηματοδότηση των θυρεοειδών ορμονών.
Η δεύτερη έρευνα δημοσιεύτηκε στο The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism και εξέτασε εθελοντές, ωστόσο είχε μικρό μέγεθος. Στη μελέτη αυτή, εξετάστηκαν τα ακόλουθα ΜΣΑΦ τα οποία χορηγήθηκαν στους 25 εθελοντές είτε σε μία δόση είτε για μία εβδομάδα:
- ΜΣΑΦ χωρίς συνταγή: Ασπιρίνη, Ιβουπροφαίνη, Ναπροξένη
- ΜΣΑΦ με συνταγή: Σανσαλάτη, Μεκλοφαιναμάτη, Ινδομεθακίνη
Οι επιστήμονες εξέτασαν τα επίπεδα της ολικής και της ελεύθερης Τ3 και Τ4, καθώς και της TSH στο διάστημα των 8 ωρών μετά τη χορήγηση της μίας δόσης, αλλά και καθημερινά στους ερευνητές που έλαβαν τα φάρμακα για 1 εβδομάδα.
Όπως διαπίστωσαν, η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη και η ινδομεθακίνη (είτε σε μία δόση είτε σε χορήγηση για 1 εβδομάδα) δεν επηρέασαν τα επίπεδα των θυρεοειδών ορμονών.
Ωστόσο, τόσο η μία δόση όσο και οι εβδομαδιαίες δόσεις ασπιρίνης και σαλσαλάτης προκάλεσαν μείωση στα επίπεδα τόσο των ολικών όσο και των ελευθέρων θυρεοειδών ορμονών, ενώ η μία δόση μεκλοφαιναμάτης αύξησε τα παραπάνω επίπεδα.
Τι Σημαίνουν τα Παραπάνω Αποτελέσματα για τους Ασθενείς
Τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν ότι πιθανώς είναι προτιμότερο να λαμβάνουμε ιβουπροφαίνη ή ναπροξένη αντί για ασπιρίνη για τις συνήθεις μυαλγίες ή αρθαλγίες, ιδιαίτερα αν ανησυχούμε για τα επίπεδα των θυρεοειδών ορμονών.
Πρέπει να τονιστεί, ωστόσο, ότι η δεύτερη έρευνα ήταν πολύ μικρή για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ασφαλή αποτελέσματα. Τα αποτελέσματά της σίγουρα πρέπει να επιβεβαιωθούν από κλινικές μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό εθελοντών.
Προς το παρόν, εφόσον η σύνδεση ανάμεσα στα ΜΣΑΦ και τον θυρεοειδή αδένα δεν έχει εξακριβωθεί πλήρως, μπορούμε να παίρνουμε οποιδήποτε ΜΣΑΦ, ακόμα και αν πάσχουμε από κάποια νόσο του θυρεοειδούς, δεδομένου ότι δεν έχουμε άλλες αντενδείξεις για τα φάρμακα αυτά.
Τα ΜΣΑΦ είναι αρκετά δημοφιλή και ιδιαίτερα αποτελεσματικά φάρμακα. Ωστόσο, το αρνητικό είναι ότι καθώς έχουν συστηματική δράση, μπορεί να επηρεάσουν διάφορους ιστούς προκαλώντας ανεπιθύμητες ενέργειες. Αυτός είναι και ο λόγος που τα φάρμακα αυτά πρέπει να λαμβάνονται μόνο μετά την έγκριση του γιατρού μας και σε χαμηλές δόσεις.