Αμφισβητούνται τα Οφέλη της Ασπιρίνης για την Πρωτογενή Πρόληψη στους Διαβητικούς

Τα οφέλη από τη χρήση της ασπιρίνης στον περιορισμό των αγγειακών συμβαμάτων, δεν υπερβαίνουν τον αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας πρωτογενούς πρόληψης σε ασθενείς με διαβήτη.

Στην έρευνα, η οποία είχε τίτλο ASCEND, η ασπιρίνη περιόρισε τον κίνδυνο σοβαρών αγγειακών συμβαμάτων κατά 12%, όμως αύξησε τον κίνδυνο σοβαρής αιμορραγίας κατά 29%. Δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις στο γαστρεντερικό ή σε οποιοδήποτε είδος καρκίνου.΄

«Πρέπει να επανεξετάσουμε προσεκτικά αν η ασπιρίνη είναι απαραίτητη», είπε η Τζέιν Άρμιταζ, καθηγήτρια κλινικών δοκιμών και επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όξφορντ.

«Στην έρευνά μας, οι ασθενείς είχαν γενικά καλό έλεγχο της γλυκόζης αίματος, της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης και, στο μεγαλύτερο ποσοστό, δεν κάπνιζαν. Υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις η χρήση ασπιρίνης δεν είναι απαραίτητη», συμπλήρωσε.

Η Άρμιταζ παρουσίασε την έρευνα στο European Society of Cardiology 2018 Congress. Η έρευνα δημοσιεύτηκε επίσης στο New England Journal of Medicine (NEJM).

Η Άρμιταζ σημείωσε ότι η ασπιρίνη προσφέρει αποδεδειγμένα οφέλη στην δευτερογενή πρόληψη της καρδιακής νόσου και γενικά δεν θεωρείται αποτελεσματική στην γενική πρωτογενή πρόληψη, ωστόσο οι διαβητικοί ασθενείς αποτελούν μία ομάδα αυξημένου κινδύνου και οι δράσεις της σε αυτό τον πληθυσμό είναι άγνωστες. Οι οδηγίες στην Ευρώπη υποστηρίζουν ότι η ασπιρίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανάλογα με τον ασθενή για την πρωτογενή πρόληψη στους διαβητικούς.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, η Ιλεάνα Πίνα, καθηγήτρια ιατρικής και καρδιολογίας στο Albert Einstein College of Medicine στη Νέα Υόρκη, είπε ότι «η ASCEND είναι μία πολύ καλή έρευνα. Μας δίνει λόγο να εξετάσουμε εκ νέου τις οδηγίες για την ασπιρίνη».

Η έρευνα ASCEND

Στην έρευνα ASCEND έλαβαν μέρος 15.480 ασθενείς με διαβήτη ηλικίας 40 ετών και άνω (μέσο όρο 63 ετών) χωρίς καρδιακές παθήσεις στην αρχή της μελέτης. Χωρίστηκαν σε δύο ομάδες εκ των οποίων η μία λάμβανε 100mg ασπιρίνης ημερησίως, ενώ η άλλη ομάδα λάμβανε placebo. Η πορεία των εθελοντών παρακολουθήθηκε για 7.4 χρόνια κατά μέσο όρο.

Το κύριο κριτήριο για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας ήταν το πρώτο σοβαρό αγγειακό επεισόδιο (έμφραγμα του μυοκαρδίου, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο ή θάνατος από αγγειακά αίτια με εξαίρεση οποιαδήποτε επιβεβαιωμένη ενδοκρανιακή αιμορραγία). Το κύριο κριτήριο για την εκτίμηση της ασφάλειας ήταν το πρώτο μείζον επεισόδιο αιμορραγίας (ενδοκρανιακή αιμορραγία, αιμορραγία από τους οφθαλμούς, αιμορραγία από το γαστρεντερικό ή άλλη σοβαρή αιμορραγία).

Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι η ομάδα που λάμβανε ασπιρίνη είχε σημαντικά λιγότερα σοβαρά αγγειακά επεισόδια, ωστόσο είχε επίσης σημαντικά αυξημένα επεισόδια σοβαρής αιμορραγίας.

ASCEND: Αποτελέσματα Ασπιρίνης
Αποτέλεσμα Ασπιρίνη % Placebo % Ποσοστιαία Διαφορά
Σοβαρά αγγειακά επεισόδια 8.5 9.6 -12%
Επεισόδια μείζονος αιμορραγίας 4.1 3.2 +29%

 

Συνολικά, 91 ασθενείς θα ήταν απαραίτητο να λάβουν θεραπεία με σκοπό να αποφύγουν ένα σοβαρό αγγειακό επεισόδιο σε μία περίοδο 7.4 ετών, ενώ 112 ασθενείς θα παρουσίαζαν ένα σοβαρό επεισόδιο αιμορραγίας λόγω της θεραπείας, σύμφωνα με την Άρμιταζ.

Ορισμένοι καρδιολόγοι πιστεύουν ότι η ασπιρίνη μπορεί ακόμα να χρησιμοποιηθεί στην πρωτογενή πρόληψη σε ορισμένους διαβητικούς ασθενείς.

Η Σίγκραν Χάλβορσεν από το Πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία, η οποία σχολίασε τα αποτελέσματα της έρευνας, δήλωσε ότι ο μέσος καρδιαγγειακός κίνδυνος των εθελοντών στην έρευνα ήταν πολύ χαμηλός (1.3% το χρόνο) και μόλις το 17% του πληθυσμού θεωρήθηκε ότι διατρέχει αυξημένο κίνδυνο.

«Θα ήθελα να δω περισσότερα δεδομένα ειδικά για τον πληθυσμό με αυξημένο κίνδυνο πριν απορρίψω την ασπιρίνη από την πρωτογενή πρόληψη», συμπλήρωσε.

Ο Μανέλ Σαμπάτ, ένας κλινικός ιατρός από τη Βαρκελώνη, είπε ότι οι διαβητικοί ασθενείς αποτελούν μία ομάδα με μεγάλη ποικιλομορφία.

«Πρέπει να εξετάσουμε ατομικά ποιοι ασθενείς μπορεί να έχουν οφέλη από τη χορήγηση ασπιρίνης», είπε. «Ίσως πρέπει να δημιουργήσουμε κριτήρια για να μπορέσουμε να ταυτοποιήσουμε ποιοι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας και αυξημένο κίνδυνο αγγειακών συμβαμάτων. Οι τελευταίοι είναι αυτοί που έχουν συνήθως το μεγαλύτερο ιστορικό διαβήτη, αυτοί που δεν έχουν καλή ρύθμιση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης ή έχουν μικροαγγειακές επιπλοκές, γεγονός που δείχνει ότι η καρδιά τους διατρέχει το μεγαλύτερο κίνδυνο. Ειδικά για αυτούς τους ασθενείς, ίσως μπορεί να χορηγηθεί ασπιρίνη».

Η Άρμιταζ ανέφερε, ωστόσο, ότι παρόμοιες αναλογίες αναφορικά με τα οφέλη και τους κινδύνους παρατηρήθηκαν σε όλες τις κατηγορίες που εξέτασαν, μεταξύ των οποίων ήταν και οι ασθενείς με χαμηλό, μέτριο ή αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου.

«Δεν υπάρχει ομάδα στην οποία τα οφέλη υπερβαίνουν ξεκάθαρα τους κινδύνους», δήλωσε.

Ο επικεφαλής της επιτροπής παρουσίασης της ASCEND, ο Φρανσουά Σιέλ από το Πανεπιστήμιο του Franche-Compte στη Γαλλία, ρώτησε την Άρμιταζ αν θεωρεί ότι ένα επεισόδιο μείζονος αιμορραγίας είναι εξίσου σοβαρό με ένα μείζον καρδιαγγειακό επεισόδιο. «Προσωπικά προτιμώ να έχω ένα επεισόδιο αιμορραγίας καθώς αυτά είναι συνήθως θεραπεύσιμα, ενώ το ίδιο δεν ισχύει για τα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάματα τα οποία συνήθως προκαλούν μόνιμες βλάβες», είπε.

Η Άρμιταζ απάντησε ότι «δεν κάναμε ειδικά αυτή την ανάλυση και, σίγουρα, γενικά τα καρδιαγγειακά επεισόδια είναι πιο σοβαρά από τα επεισόδια αιμορραγίας, ωστόσο εμείς εξετάσαμε μόνο τις σοβαρές αιμορραγίες που μπορούν να προκαλέσουν νοσηλεία ή ακόμα και θάνατο».

«Αυτό που καταφέραμε στην έρευνα ήταν να υπολογίσουμε τον κίνδυνο αιμορραγίας με μεγάλη ακρίβεια γεγονός που έδειξε ότι αυτός αυξάνεται μαζί με τον αγγειακό κίνδυνο, κάτι που σίγουρα πρέπει να λάβουμε υπ’όψη στο μέλλον», πρόσθεσε.

Στη δημοσίευση στο NEJM, οι ερευνητές ανέφεραν ότι περίπου οι μισές περιπτώσεις αιμορραγίας αφορούσαν τον γαστρεντερικό σωλήνα, με περίπου το 1/3 να εντοπίζονται στο ανώτερο γαστρεντερικό. Ωστόσο, λιγότερο από το 1/4 των ασθενών λάμβανε αναστολείς αντλίας πρωτονίων. Οι ερευνητές πρόσθεσαν ότι «τα ποσοστά αιμορραγίας μεταξύ των ασθενών που λάμβαναν ασπιρίνη ίσως ήταν χαμηλότερα αν αυτοί λάμβαναν επίσης αναστολείς αντλίας πρωτονίων».

Κίνδυνος καρκίνου

Αρκετές προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η ασπιρίνη μπορεί να σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνο (και ιδιαίτερα καρκίνους του γαστρεντερικού σωλήνα), επομένως οι επιστήμονες της έρευνας ASCEND εξέτασαν και αυτό το γεγονός. Τα αποτελέσματα, ωστόσο δεν έδειξαν σημαντική διαφορά μεταξύ της ομάδας που λάμβανε ασπιρίνη και της ομάδας που λάμβανε placebo σχετικά με τη συχνότητα του καρκίνου του γαστρεντερικού σωλήνα (2% έναντι 2%) ή των υπολοίπων μορφών καρκίνου (11.6% έναντι 11.5%).

«Προηγούμενες έρευνες παρατήρησης και μετα-αναλύσεις από επιλεγμένες τυχαιοποιημένες μελέτες έχουν δείξει ότι η ασπιρίνη μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του γαστρεντερικού σωλήνα, ωστόσο οι έρευνες παρατήρησης δεν μπορούν να κάνουν προσαρμογή για όλους τους παράγοντες», είπε η Άρμιταζ. «Οι μετα-αναλύσεις περιλαμβάνουν μόνο επιλεγμένες κλινικές δοκιμές. Η έρευνά μας είχε διάρκεια 7.5 χρόνια και δεν παρατήρησε μείωση στη συχνότητα των καρκίνων του γαστρεντερικού σωλήνα ή οποιασδήποτε άλλης μορφής καρκίνου, ακόμα και τα τελευταία χρόνια της έρευνας. Ωστόσο, δεν υπήρχαν αρκετά περιστατικά καρκίνου για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε ασφαλή αποτελέσματα, επομένως σίγουρα η συγκεκριμένη υπόθεση πρέπει να εξεταστεί πιο αναλυτικά στο μέλλον».

Η έρευνα ASCEND εξέτασε επίσης την επίδραση του ιχθυελαίου στα αγγειακά συμβάματα σε διαβητικούς ασθενείς χωρίς ωστόσο να παρατηρήσει οφέλη.

Βιβλιογραφία: Medscape

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα