Η αντίληψη ότι κάποιος μπορεί να είναι παχύσαρκος αλλά υγιής αρχίζει να ακούγεται αρκετά τελευταία. Ωστόσο, τα τελευταία δεδομένα ερευνών δεν επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό αυτό καθώς συνδέουν την παχυσαρκία με σοβαρούς κινδύνους για την υγεία, όπως αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου. Αν και δεν υπάρχει ακριβής αριθμός σχετικά με το ιδανικό βάρος […]
Η φλεγμονή, αποτελεί μία σημαντική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Βοηθά στην αντιμετώπιση των μικροβίων και εκκινεί την επούλωση των τραυμάτων. Ωστόσο, η ανεξέλεγκτη φλεγμονή μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία. Μία φλεγμονή που διαρκεί για παρετεταμένη χρονική διάρκεια μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, καρκίνου και άλλων διαταραχών του καρδιαγγειακού συστήματος. Προηγούμενες έρευνες […]
Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες δίαιτες συνιστούν περιορισμό των υδατανθράκων. Ωστόσο, οι υδατάνθρακες αποτελούν σημαντικό κομμάτι μίας υγιεινής διατροφής και τους χρειαζόμαστε περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε. Οι υδατάνθρακες περιέχουν την κύρια πηγή ενέργειας του οργανισμού, τη γλυκόζη. Η τελευταία αποτελεί το καύσιμο για όλες σχεδόν τις δραστηριότητες του οργανισμού, από την αναπνοή μέχρι τη […]
Η ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου που είναι γνωστή ως «εγκεφαλικά κύματα» έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και του κοινού εδώ και περισσότερο από 100 χρόνια. Ωστόσο η λειτουργία τους είναι ένα θέμα το οποίο είναι ακόμα υπό διερεύνηση. Αρκετοί νευροεπιστήμονες έχουν διατυπώσει την υπόθεση ότι η δράση των εγκεφαλικών κυμάτων βασίζεται στη συγχρονισμένη […]
Για τους ηλικιωμένους ασθενείς με διαβήτη και άνοια, η λήψη μετφορμίνης φαίνεται ότι συνδέεται με μειωμένη θνησιμότητα από όλα τα αίτια, ενώ η ινσουλίνη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. Αναφορικά με την επίδραση των αντιδιαβητικών φαρμάκων στο καρδιαγγειακό, «οι ασθενείς που κάνουν αγωγή με ινσουλίνη, έχουν χειρότερα αποτελέσματα […]
Οι γυναίκες νεαρής ηλικίας με αυξημένο σωματικό λίπος έχουν μειωμένη πιθανότητα να παρουσιάσουν καρκίνο του μαστού πριν την εμμηνόπαυση. Το παραπάνω εύρημα έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς προσφέρει δεδομένα αναφορικά με το ρόλο που παίζει η παχυσαρκία στον κίνδυνο της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου. Η έρευνα που κατέληξε στο παραπάνω συμπέρασμα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Oncology […]
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να παρουσιάσουν κατάθλιψη, ωστόσο τα συμπτώματα στα δύο φύλα ενδέχεται να είναι πολύ διαφορετικά. Στους άνδρες, η κατάθλιψη μπορεί να εκδηλωθεί με θυμό και επιθετικότητα αντί για θλίψη, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο για την οικογένεια, αλλά και για το γιατρό, να αναγνωρίσει τα συμπτώματα αυτά ως […]
Είναι γνωστό ότι η χρόνια στέρηση ύπνου μπορεί να επηρεάσει την υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος, ωστόσο σύμφωνα με μία νέα έρευνα, ακόμα και οι ήπιες διαταραχές του ύπνου, όπως η δυσκολία στην έλευση αυτού, μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της αρτηριακής πίεσης στις γυναίκες. Η έρευνα προέρχεται από το Columbia University Irving Medical Center. Σχεδόν το […]
Τα υψηλά επίπεδα βιταμίνης D που ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια δεν συνδέονται με αυξημένη θνησιμότητα από όλα τα αίτια. Επίσης, οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την ανεπάρκεια βιταμίνης D εμφανίζονται συχνότερα στη λευκή φυλή. Τα παραπάνω συμπέρανε μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Mayo Clinic Proceedings. «Τελευταία, όλο και περισσότερα άτομα έχουν επίπεδα 25-υδροξυβιταμίνης […]
Η διπολική διαταραχή αποτελεί μία ιδιαίτερα σοβαρή νόσο. Η αντιμετώπισή της είναι δύσκολη τόσο για τον ίδιο τον ασθενή, όσο και για το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον. Οι φάσεις της μανίας, ιδιαίτερα, μπορούν να περιορίσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Το κόστος είναι μία ακόμα επιβάρυνση, καθώς οι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν νοσηλεία […]
7Δεκέμβριος
2018
Ένα εμβόλιο DNA που εξετάστηκε σε ποντίκια μειώνει τη συγκέντρωση των τοξικών πρωτεϊνών που σχετίζονται με τη νόσο Alzheimer, σύμφωνα με μία νέα έρευνα που ανοίγει το δρόμο για τις κλινικές δοκιμές. Η νέα αυτή έρευνα δείχνει ότι η υποδόρια χορήγηση του εμβολίου προκαλεί μία ανοσιακή απόκριση που μειώνει τη συσσώρευση πρωτεϊνών ταυ και β-αμυλοειδούς. Προηγούμενες θεραπείες αντισωμάτων είχαν προκαλέσει εγκεφαλικό οίδημα σε ορισμένους ασθενείς, ωστόσο το εμβόλιο αυτό δεν προκαλεί την ανεπιθύμητη αυτή ενέργεια. «Η μελέτη αυτή αποτελεί το επιστέγασμα μίας δεκαετίας έρευνών οι οποίες έδειξαν ότι το εμβόλιο μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και με ασφάλεια το αίτιο της νόσου Alzheimer στα πειραματόζωα», είπε ο Ρότζερ Ρόζενμπεργκ, διευθυντής του κέντρου για τη νόσο Alzheimer στο UT Southwestern. «Πιστεύω ότι είμαστε πολύ κοντά να δοκιμάσουμε το εμβόλιο αυτό στον άνθρωπο». Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Alzheimer’s Research and Therapy και δείχνει πώς ένα εμβόλιο που περιέχει DNA κωδικοποίηση για ένα τμήμα του β αμυλοειδούς, μειώνει επίσης τα επίπεδα της πρωτείνης ταυ σε ένα μοντέλο ποντικών με νόσο Alzheimer. Επιπλέον, το εμβόλιο προκαλεί μία διαφορετική ανοσιακή απόκριση η οποία μπορεί να είναι ασφαλής για τους ανθρώπους. Δύο προηγούμενες έρευνες από το εργαστήριο του Δρ Ρόζενμπεργκ έδειξαν μία αντίστοιχη ανοσιακή απόκριση στα κουνέλια […]
5Δεκέμβριος
2018
Το ανθρώπινο έντερο παράγει μέχρι και το 10% των κυττάρων του αίματος στην κυκλοφορία από τη δική του αποθήκη αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. Στο παρελθόν πιστεύαμε ότι τα αιματικά κύτταρα παράγονται αποκλειστικά στο μυελό των οστών από έναν ειδικό πληθυσμό αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων. Γιατί το εύρημα αυτό έχει σημασία; Η μεταμόσχευση εντέρου αποτελεί την μοναδική μακροπρόθεσμη επιλογή για τους ασθενείς με νόσο του Crohn ή άλλες παθήσεις που καταστρέφουν το έντερο. Ωστόσο, τα υψηλά ποσοστά απόρριψης και οι απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές από την ανοσοκαταστολή έχουν μειώσει σημαντικά την επιτυχία των μεταμοσχεύσεων εντέρου. Όταν ένας ασθενής λαμβάνει ένα μόσχευμα, το ανοσοποιητικό σύστημα συχνά αναγνωρίζει το νέο όργανο ως ξένο και το καταστρέφει. Τα ισχυρά ανοσοκατασταλτικά φάρμακα μπορούν να μειώσουν τις αποκρίσεις αυτές, ωστόσο αυτό καθιστά τον ασθενή πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις και άλλες επιπλοκές. Με ποιο τρόπο τα αιματικά κύτταρα του δότη βοηθούν τον αποδέκτη του μοσχεύματος; Η ανάλυση των κυκλοφορούντων λευκών αιμοσφαιρίων στους ασθενείς μετά τη μεταμόσχευση εντέρου δείχνει ότι τα κύτταρα που προέρχονται από το έντερο του δότη έχουν ωριμάσει και έχουν «εκπαιδευτεί» να δείχνουν ανοχή στους ιστούς του αποδέκτη. Ομοίως, τα λευκά αιμοσφαίρια που παράγονται από τον αποδέκτη μετά τη μεταμόσχευση μπορούν […]
4Δεκέμβριος
2018
Αρκετές φορές μετά από ένα γεύμα μπορεί να παρουσιαστεί ένα δυσάρεστο αίσθημα διάτασης της κοιλίας το οποίο διαρκεί για μερικές ώρες. Η διόγκωση αυτή λέγεται μετεωρισμός και αποτελεί συχνό σύμπτωμα, ωστόσο τα αίτιά της δεν είναι πάντοτε εύκολο να ταυτοποιηθούν. Ένα σύμπτωμα διαφόρων παθήσεων Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο μετεωρισμός αποτελεί σύμπτωμα μίας άλλης νόσου. Παραδείγματα παθήσεων που μπορεί να προκαλέσουν μετεωρισμό είναι: Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από ένα συνδυασμό συμπτωμάτων (μετεωρισμό, κράμπες, κοιλιακό άλγος, διάρροια ή δυσκοιλιότητα) που διαρκούν για 3 ή περισσότερους μήνες. Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Μία φλεγμονή του εντερικού τοιχώματος η οποία περιλαμβάνει τη νόσο του Crohn και την ελκώδη κολίτιδα. Κοιλιοκάκη. Μία αυτοάνοση νόσος κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο λεπτό έντερο. Προκαλείται από μία πρωτεΐνη που λέγεται γλουτένη και βρίσκεται στο σιτάρι, το κριθάρι και τη σίκαλη. Δυσκοιλιότητα. Μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από λιγότερες από τρεις κενώσεις την εβδομάδα, σκληρά ή ξερά κόπρανα, μεγάλη προσπάθεια για την κένωση και αίσθημα ατελούς κένωσης. Εφόσον το έντερο δεν αδειάζει επαρκώς, δεν υπάρχει χώρος στην περιοχή της κοιλίας και παρουσιάζεται μετεωρισμός. Γαστροπάρεση. Η βραδεία απομάκρυνση της τροφής από το στόμαχο στο λεπτό έντερο. Καρκίνος. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, των ωοθηκών, του στομάχου […]
3Δεκέμβριος
2018
Η επιδράσεις της μετφορμίνης στη μείωση της γλυκόζης αποδίδονται εδώ και αρκετά χρόνια στις δράσεις της στα ηπατικά κύτταρα, ωστόσο μία νέα έρευνα δείχνει ότι το φάρμακο μπορεί να επηρεάζει επίσης το εντερικό μικροβίωμα, γεγονός που επίσης συμβάλει στη ρύθμιση της γλυκόζης. «Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι η θεραπεία με από του στόματος μετφορμίνη ρυθμίζει το μικροβίωμα του εντέρου και το μεταβολισμό των χολικών οξέων στα άτομα με διαβήτη τύπου 2», όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στο Nature Medicine. Αν και αρκετά στοιχεία έχουν συνδέσει τις δράσεις της μετφορμίνης με τη δραστηριότητα των ηπατοκυττάρων, το φάρμακο όταν χορηγείται από του στόματος μπορεί να φτάσει σε υψηλές συγκεντρώσεις στο λεπτό έντερο. Σε μία προηγούμενη έρευνα, διαπιστώθηκε ότι οι ασθενείς που είχαν κάνει θεραπεία με μετφορμίνη είχαν επίσης αλλαγές στο εντερικό τους μικροβίωμα. Με σκοπό να διερευνήσουν περαιτέρω την παραπάνω παρατήρηση, ο Τσανγκτάο Τζιάνγκ, από το Πανεπιστήμιο του Πέκινγκ στην Κίνα και οι συνεργάτες του, εξέτασαν 22 ασθενείς με νεοδιαγνωσμένο διαβήτη τύπου 2 που δεν είχαν λάβει στο παρελθόν θεραπεία με μετφορμίνη. Οι ασθενείς έλαβαν 1000mg μετφορμίνη δις ημερησίως για 3 ημέρες. Ελήφθησαν δείγματα ορού και κοπράνων από τους ασθενείς αυτούς πριν και μετά τη θεραπεία με μετφορμίνη. Η ανάλυση των κοπράνων δείχνει […]
30Νοέμβριος
2018
Οι μεσήλικες με πνευμονικές νόσους διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο άνοιας ή έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών στη μετέπειτα ζωή τους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine. Στην έρευνα, η οποία είχε τίτλο «Impaired Lung Function, Lung Disease, and Risk of Incident Dementia», η Πάμελα Λούτσεϊ και οι συνεργάτες της ανέφεραν ότι τόσο οι περιοριστικές όσο και οι αποφρακτικές πνευμονικές νόσοι σχετίζονται με άνοια, δηλαδή νόσο Alzheimer και ήπια έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών. Η σύνδεση ήταν ισχυρότερη για τις περιοριστικές πνευμονικές νόσους, όπως η ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση και η σαρκοείδωση, παρά για την χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). «Η πρόληψη της άνοιας αποτελεί προτεραιότητα για τη δημόσια υγεία και οι προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι πνευμονικές παθήσεις, οι οποίες συχνά μπορεί να προληφθούν, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο άνοιας», είπε η Δρ Λούτσεϊ, επικεφαλής της έρευνας και επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα. «Στην έρευνα αυτή εξετάσαμε τη μακροπρόθεσμη συσχέτιση μεταξύ της κακής πνευμονικής λειτουργίας και του κινδύνου εμφάνισης άνοιας, χρησιμοποιώντας μέτρα υψηλής ακριβείας». Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από ένα δείγμα 14.000 εθελοντών (μέσο όρο ηλικίας 54) οι οποίοι είχαν κάνει σπιρομέτρηση και είχαν απαντήσει ερωτηματολόγια σχετικά με την πνευμονική τους υγεία. Η […]
30Νοέμβριος
2018
Είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε τα εμβόλια που έχουν σχεδιαστεί για την πρόληψη του καρκίνου από αυτά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του. Ο μηχανισμός δράσης του εμβολίου για τον HPV για παράδειγμα, το οποίο χρησιμοποιείται για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου και άλλων κακοηθειών που σχετίζονται με τον ιό HPV, είναι αντίστοιχος με αυτόν άλλων εμβολίων που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη λοιμωδών νόσων (δηλαδή παραγωγή αντισωμάτων που στοχεύουν σημαντικά τμήματα του μικροβίου). Αν και ιστορικά η ανάπτυξη προληπτικών εμβολίων ήταν ιδιαίτερα επιτυχής τα τελευταία χρόνια, δεν ισχύει το ίδιο για την ανάπτυξη θεραπευτικών εμβολίων, η ανάπτυξη των οποίων αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Η αναγέννηση της ανοσοθεραπείας του καρκίνου, ωστόσο, έχει καταστήσει τα θεραπευτικά εμβόλια του καρκίνου ένα αναπόσπαστο κομμάτι της αγωγής. Οι επιτυχίες στην ανοσοθεραπεία του καρκίνου έχουν διαχωρίσει τους καρκίνους σε δύο ομάδες: τους θερμούς όγκους, οι οποίοι περιέχουν πληθώρα αντικαρκινικών Τ κυττάρων και ανταποκρίνονται στην ανοσοθεραπεία και τους ψυχρούς όγκους, οι οποίοι γενικά δεν έχουν ενδογενή Τ κύτταρα. Οι ψυχροί όγκοι αποτελούν την πλειοψηφία των συμπαγών όγκων στον άνθρωπο και δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία μονοκλωνικών αντισωμάτων με αναστολείς των σημείων ανοσιακού ελέγχου (CIMA). Παράδειγμα θερμού όγκου είναι το μελάνωμα. Η πληθώρα σωματικών μεταλλάξεων στα κύτταρα του μελανώματος οδηγεί […]
29Νοέμβριος
2018
Αυτή τη στιγμή ο κόσμος βιώνει μία παγκόσμια επιδημία η οποία τα επόμενα χρόνια αναμένεται να γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο. Αναφερόμαστε φυσικά στην επιδημία της άνοιας, μίας πάθησης η οποία σήμερα επηρεάζει σχεδόν 40 εκατομμύρια άτομα, αριθμός ο οποίος σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα τριπλασιαστεί μέχρι το 2050. Η άνοια είναι μια προοδευτική έκπτωση της εγκεφαλικής λειτουργίας που σχετίζεται με τη διαδικασία της γήρανσης. Αν και τα αίτιά της μπορεί να ποικίλουν, πιστεύουμε σήμερα ότι τα κοινότερα από αυτά, δηλαδή η νόσος Alzheimer και η αγγειακή άνοια, μπορεί να σχετίζονται στενά μεταξύ τους. Πώς σχετίζεται η καρδιακή υγεία με τις γνωστικές λειτουργίες; Εδώ και αρκετά χρόνια γνωρίζουμε ότι οι παθήσεις που φράσσουν τις αρτηρίες της καρδίας, έχουν την ίδια επίδραση και στις αρτηρίες του υπολοίπου οργανισμού, μεταξύ των οποίων και οι αρτηρίες του εγκεφάλου. Οι αρτηρίες έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη ροή του αίματος και τη μεταφορά του οξυγόνου στα διάφορα όργανα. Οι βλάβες στις αρτηρίες οδηγούν σε σχηματισμό αρτηριακών φραγμών ή θρόμβων, οι οποίοι με τη σειρά τους ευθύνονται για την καρδιακή νόσο, τα εμφράγματα του μυοκαρδίου, τα εγκεφαλικά επεισόδια, την περιφερική αγγειοπάθεια και την αγγειακή άνοια. Η νόσος Alzheimer, πιστεύαμε μέχρι σήμερα ότι έχει διαφορετικά αίτια, καθώς στους εγκεφάλους […]
28Νοέμβριος
2018
Ένας ρυθμιστικός μηχανισμός που ανακαλύψθηκε πρόσφατα, φαίνεται ότι μπορεί να τροποποιήσει την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να αντιμετωπίζει τις ιογενείς λοιμώξεις. Παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στα αυτοάνοσα νοσήματα τα οποία εμφανίζονται όταν τα ανοσιακά κύτταρα επιτίθενται σε υγιείς ιστούς. Μία νέα έρευνα από επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του NYU παρατήρησε ότι οι χημικές αλλαγές σε σημεία κλειδιά του mRNA, δηλαδή του τμήματος του γενετικού υλικού που μεταφέρει την πληροφορία από το DNA, ελέγχει την παραγωγή μίας πρωτεΐνης που λέγεται ιντεφερόνη β, η οποία προκαλεί φλεγμονή και ενεργοποιεί τα ανοσοποιητικά κύτταρα έτσι ώστε αυτά να καταστρέψουν τα σωματίδια του ιού. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο Genes and Development στις 27 Νοεμβρίου, δείχνει με ποιο τρόπο ένα ζεύγος ενζύμων ελέγχει την παραγωγή της ιντερφερόνης β καθορίζοντας αν μία μεθυλομάδα προσδένεται σε μία αδενοσίνη, μία δηλαδή από τις βάσεις του mRNA κώδικα που καθοδηγεί τη σύνθεση των πρωτεϊνών. Η μεθυλίωση στη θέση Ν-6 της αδενοσίνης από ένα ένζυμο που λέγεται m6A μεθυλτρανσφεράση αντισταθμίζεται από το ένζυμο ALKBH5, το οποίο εξαλείφει αυτό το «στόχο» μεθυλίωσης. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτό το ζεύγος, σε συνδυασμό με άλλες πρωτεΐνες, επηρεάζει την ποσότητα mRNA ιντερφερόνης β που παράγεται ως απόκριση σε μία λοίμωξη από τον ανθρώπινο μεγαλοκυτταροϊό […]
28Νοέμβριος
2018
Η πρόοδος στη μοριακή βιολογία, την ανοσολογία και την ανάπτυξη φαρμάκων από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 έχει οδηγήσει σε μία σειρά νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα αλλά και πολλές ακόμα συστηματικές φλεγμονώδεις νόσους που σχετίζονται με αυτοανοσία. Οι κύριες βιολογικές προσεγγίσεις στην κλινική πράξη, οι οποίες περιλαμβάνουν τόσο φάρμακα που παράγονται με μοριακές βιολογικές τεχνικές και μικρομοριακούς αναστολείς κινάσης, περιλαμβάνουν παράγοντες που: Παρεμβαίνουν στη λειτουργία των κυτοκινών καθώς και τη μετάδοση ή παραγωγή των σημάτων Αναστέλλουν το «δεύτερο σήμα» που απαιτείται για την ενεργοποίηση των Τ κυττάρων Εξαντλούν τα Β κύτταρα Στο παρόν άρθρο εξετάζονται οι βιολογικοί παράγοντες, τα βιοανάλογα φάρμακα με παρόμοια δράση με τους βιολογικούς παράγοντες και οι μικρομοριακοί αναστολείς κινάσης που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία των ασθενών με ρευματικές παθήσεις. Υποομάδες Τ κυττάρων και κυτοκίνες Τα Τ βοηθητικά κύτταρα εκκρίνουν διάφορες κυτοκίνες, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την εμφάνιση και συνέχεια της συστηματικής φλεγμονής. Τα Τ βοηθητικά κύτταρα και οι κυτοκίνες τους μπορούν τα ταξινομηθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τις Th1 και Th2, οι οποίες διαφέρουν ως προς τον τρόπο που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι κυτοκίνες που παράγονται από τους φαινότυπους Th1 και Th2 αναστέλλουν την κυτταρική λειτουργία ο καθένας του […]
27Νοέμβριος
2018
Τι είναι οι ελεύθερες ρίζες και πώς επηρεάζουν την πορεία του καρκίνου; Οι ελεύθερες ρίζες είναι χημικές ουσίες με ισχυρή δραστικότητα που μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα κύτταρα. Δημιουργούνται όταν ένα άτομο ή ένα μόριο (μία χημική ουσία με δύο ή περισσότερα άτομα) είτε προσλαμβάνει είτε αποδίδει ένα ηλεκτρόνιο (ένα μικρό αρνητικά φορτισμένο σωματίδιο που βρίσκεται στα άτομα). Οι ελεύθερες ρίζες σχηματίζονται φυσιολογικά στον οργανισμό και παίζουν σημαντικό ρόλο σε αρκετές κυτταρικές διεργασίες. Σε υψηλές συγκεντρώσεις, ωστόσο, οι ελεύθερες ρίζες είναι επιβλαβείς για τον οργανισμό και μπορούν να προκαλέσουν βλάβες σε όλα τα μείζονα συστατικά των κυττάρων, μεταξύ των οποίων το DNA, οι πρωτεΐνες και οι κυτταρικές μεμβράνες. Οι βλάβες που προκαλούνται στα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες, ιδιαίτερα στο DNA, μπορεί να παίξουν σημαντικό ρόλο στην πορεία του καρκίνου και άλλων νόσων. Η συγκέντρωση των ελευθέρων ριζών στον οργανισμό μπορεί να αυξηθεί από την έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία ή άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος. Όταν η ιονίζουσα ακτινοβολία «χτυπά» ένα άτομο ή ένα μόριο σ’ένα κύτταρο, μπορεί να χαθεί ένα ηλεκτρόνιο με αποτέλεσμα το σχηματισμό μίας ελεύθερης ρίζας. Η παραγωγή μεγάλου αριθμού ελευθέρων ριζών είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου η ιονίζουσα ακτινοβολία καταστρέφει τα κύτταρα. Επιπλέον, ορισμένες τοξίνες του […]
26Νοέμβριος
2018
Αν και δεν μπορούμε να τον δούμε, ο αέρας που αναπνέουμε μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την υγεία μας. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας μπορεί να προκαλέσει δύσπνοια, εξάρσεις αλλεργιών ή άσθματος, καθώς και αρκετών άλλων πνευμονικών νόσων. Η μακροχρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να αυξήσει επίσης τον κίνδυνο άλλων νόσων, όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο καρκίνος. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η μόλυνση της ατμόσφαιρας είναι κάτι που συμβαίνει κυρίως σε εξωτερικούς χώρους και την έχουν σχετίσει με τους ρύπους των αυτοκινήτων ή τα φουγάρα των εργοστασίων. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, ωστόσο, μπορεί να συμβεί και σε εσωτερικούς χώρους, όπως στο σπίτι, στο γραφείο ή ακόμα και στο σχολείο. Είτε αυτή συμβαίνει σε ανοιχτούς είτε σε κλειστούς χώρους, οι επιδράσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι περισσότερο αντιληπτές στους ασθενείς που ήδη έχουν δύσπνοια. «Όλοι οι ασθενείς είναι ευάλωτοι στις αρνητικές επιδράσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ωστόσο, οι ασθενείς με χρόνιες πνευμονικές παθήσεις, όπως το άσθμα, κινδυνεύουν περισσότερο», εξηγεί η Δρ Νάντια Χάνσελ, η οποία μελετά τις πνευμονικές παθήσεις στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς. Τι βρίσκεται έξω Διαφορετικά είδη ρύπων μπορεί να επηρεάσουν την υγεία μας. Κατά τους θερμότερους μήνες, ένα αόρατο αέριο που λέγεται όζον μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στην αναπνοή […]
26Νοέμβριος
2018
Τα prions είναι μικροσκοπικά παθογόνα που εξαπλώνονται στον εγκέφαλο και προκαλούν αλλαγές στις πρωτεΐνες με αποτέλεσμα οι τελευταίες να παίρνουν ανώμαλα, δρεπανοειδή σχήματα. Ο τρόπος μετάδοσής τους δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητός, ωστόσο τα παραπάνω παθογόνα έχουν συνδεθεί με μία σειρά σπανίων αλλά θανατηφόρων νευροεκφυλιστικών νόσων. Σήμερα, νέα δεδομένα δείχνουν ότι ο εγκέφαλος δεν είναι το μοναδικό όργανο που επηρεάζεται από τα prions, καθώς τα τελευταία μπορούν να πολλαπλασιαστούν και στους οφθαλμούς. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι μετάδοσης για τις νόσους που σχετίζονται με τα prions, παθήσεις γνωστές και ως μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες. Ορισμένες μορφές είναι κληρονομικές, ωστόσο άλλες μπορούν να μεταδοθούν με την κατανάλωση μολυσμένου κρέατος ή μέσω έκθεσης σε μολυσμένα χειρουργικά εργαλεία. Μία άλλη σπάνια μορφή έκθεσης είναι οι μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς. Στις επεμβάσεις αυτές, ο ασθενής μπορεί να μολυνθεί μέσω λήψης μοσχεύματος από έναν αποθανόντα δότη ο οποίος ήταν φορέας (αλλά δεν είχε ποτέ διαγνωστεί) με νόσο Creutzfeldt-Jakob (CJD), την πλέον κοινή δηλαδή νόσο που σχετίζεται με prions. Έρευνες που εξέτασαν περιστατικά αντίστοιχα με το παραπάνω ανέδειξαν ότι τα prions μπορούν επίσης να ανευρεθούν στους οφθαλμούς των ασθενών, ωστόσο η έκταση του φαινομένου αυτού δεν ήταν γνωστή μέχρι σήμερα. «Θέλαμε να δαπιστώσουμε πόσο συχνά τα prions εγκαθίστανται στους οφθαλμούς, πώς […]
23Νοέμβριος
2018
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο Karolinska η αντικατάσταση των δυσλειτουργούντων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος στον εγκέφαλο έχει πιθανώς θεραπευτικές χρήσεις για νευροεκφυλιστικές νόσους όπως η ALS και η νόσος Alzheimer. Οι επιστήμονες εισήγαγαν νέα ανοσιακά κύτταρα στον εγκέφαλο σε ένα πειραματικό μοντέλο. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nature Communications. Τα μακροφάγα είναι ανοσιακά κύτταρα που βρίσκονται στον οργανισμό και έχουν διαφορετική εξειδίκευση ανάλογα με το όργανο στο οποίο δρουν. Στον εγκέφαλο, είναι γνωστά ως μικρογλοία. Σε έναν υγιή εγκέφαλο, τα μικρογλοία εμπλέκονται σε αρκετές δραστηριότητες που αφορούν τη λειτουργικότητα και την υγεία των νευρικών κυττάρων. Σε παθήσεις όπως η ALS και η νόσος Alzheimer, τα μικρογλοία προκαλούν βλάβες στα νευρικά κύτταρα αντί να τα προστατεύουν. Νέο Μοντέλο Εξάντλησης των Μικρογλοίων Οι επιστήμονες της παρούσας έρευνας πιστεύουν ότι η αντικατάσταση των δυσλειτουργούντων μικρογλοίων με υγιή κύτταρα θα έχει χρησιμότητα για τις νευροεκφυλιστικές νόσους. Επομένως έχουν αναπτύξει ένα νέο μοντέλο πειραματοζώων στο οποίο τα μικρογλοία του ζώου έχουν αφαιρεθεί από το κεντρικό νευρικό του σύστημα (ΚΝΣ). Αυτό οδηγεί σε μία ταχεία εισροή μονοκυττάρων, δηλαδή προδρόμων μορφών των μακροφάγων, στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, γεγονός επιτρέπει την εμφάνιση νέων κυττάρων που ομοιάζουν τα μικρογλοία. Τα μικρογλοία στο εγκέφαλο, ωστόσο, έχουν […]
23Νοέμβριος
2018
Είναι γνωστό ότι η αντιβιοτική θεραπεία συχνά συχνοδεύεται από διάρροια. Τα αντιβιοτικά καταστρέφουν τα επιβλαβή βακτήρια που προκαλούν νόσηση, ωστόσο μία παράπλευρη απώλεια είναι οι βλάβες που προκαλούν στο εντερικό μικροβίωμα, δηλαδή τη βακτηριακή κοινότητα που βρίσκεται φυσιολογικά στο έντερό μας. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία σημαντική, αν και συχνά παροδική, εξάντληση των ωφελίμων βακτηρίων. Μία δημοφιλής στρατηγική για την αντιμετώπιση της παραπάνω δράσης είναι η λήψη ενός προβιοτικού συμπληρώματος που περιέχει ζωντανά βακτήρια κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά το πέρας της αντιβιοτικής θεραπείας. Η λογική είναι απλή: Τα ωφέλιμα βακτήρια στο έντερο μειώνονται από τα αντιβιοτικά. Επομένως γιατί να μην τα αντικαταστήσουμε με «ωφέλιμα» βακτήρια από προβιοτικά για να βοηθήσουμε το εντερικό μικροβίωμα να επιστρέψει σε μία «ισορροπημένη» κατάσταση; Η απάντηση ωστόσο είναι λίγο πιο σύνθετη. Υπάρχουν σήμερα στοιχεία ερευνών που να δείχνουν ότι τα προβιοτικά μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της διάρροιας που σχετίζεται με τα αντιβιοτικά. Η δράση αυτή είναι ωστόσο σχετικά μικρή, καθώς η διάρροια προλαμβάνεται μόλις σε έναν από κάθε 13 ασθενείς που λαμβάνουν προβιοτικά. Οι έρευνες αυτές, ωστόσο, συχνά δεν εξετάζουν τους κινδύνους που σχετίζονται με τα προβιοτικά, ούτε τις επιδράσεις τους στο σύνολο του εντερικού μικροβιώματος. Θετικά και Αρνητικά των […]
23Νοέμβριος
2018
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε σχετίσει τη βιταμίνη D με τη ρύθμιση του μεταβολισμού και της ομοιόστασης των οστών. Ξεχνάμε, ωστόσο, ότι η βιταμίνη D έχει σημαντικές επιδράσεις στο ανοσοποιητικό σύστημα και τη λειτουργία του εντερικού τουχώματος. Γνωρίζουμε ότι οι υποδοχείς της βιταμίνης D ρυθμίζουν έναν ενεργό μεταβολίτη της βιταμίνης ο οποίος εκφράζεται τόσο στο λεπτό όσο και στο παχύ έντερο. Ο μεταβολίτης αυτός είναι σημαντικός για τις ρυθμιστικές δράσεις του στο έντερο, καθώς σχετίζεται με τον πολλαπλασιασμό και τη διαφοροποίηση, τη λειτουργία του εντερικού τοιχώματος, την έμφυτη ανοσία και την ανοσιακή απόκριση. Γνωρίζουμε ότι η έκφραση της βιταμίνης D φθίνει στα προχωρημένα στάδια του καρκίνου του παχέος εντέρου και απουσιάζει εντελώς αν ο καρκίνος έχει ήδη δώσει μεταστάσεις. Η βιταμίνη D επηρεάζει επίσης το εντερικό μικροβίωμα. Επηρεάζει τη μετανάσταευση των Τ-κυττάρων και παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Αναφορικά με τις επιδράσεις που σχετίζονται με τον καρκίνο και τη φλεγμονή, γνωρίζουμε ότι η βιταμίνη D αναστέλλει την απόκριση του παράγοντα TNF-α. Έχει επίσης μία αντιφλεγμονώδη απόκριση με την κυτοκίνη ιντελευκίνη-10. Σε μοντέλα ποντικών με υπερέκφραση του υποδοχέα της βιταμίνης D, είναι δυνατό να μειωθεί η κολίτιδα στα ζώα αυτά. Αν ο υποδοχέας αυτός απενεργοποιηθεί, τα πειραματόζωα εμφανίζουν […]
22Νοέμβριος
2018
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου έχει ένα επιπλέον κομμάτι το οποίο δεν ανευρίσκεται στα υπόλοιπα θηλαστικά. Μία ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε μία νέα δομή του εγκεφάλου που ήταν άγνωστη μέχρι σήμερα. Ο νευροεπιστήμονας Γεώργιος Παξινός και η ομάδα του στο Neuroscience Research Australia (NeuRA) ονόμασαν το τμήμα αυτό «ενδοσχοινιοειδή πυρήνα» (endorestiform nucleus) καθώς βρίσκεται στο εσωτερικό του κάτω παρεγκεφαλιδικού σκέλους. Βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου, κοντά στο σημείο που συνδέεται με το νωτιαίο μυελό. Η περιοχή αυτή έχει σημαντικό ρόλο στην επεξεργασία των αισθητικών και κινητικών πληροφοριών από τον οργανισμό μας και επηρεάζει τη στάση του σώματος, την ισορροπία και την κινητικότητα. «Το κάτω παρεγκεφαλιδικό σκέλος είναι σαν ένας ποταμός που μεταφέρει πληροφορίες από το νωτιαίο σωλήνα και το εγκεφαλικό στέλεχος στην παρεγκεφαλίδα», είπε ο Παξινός. «Ο ενδοσχοινιοειδής πυρήνας είναι μία ομάδα νευρώνων και είναι κάτι σαν νησί σε αυτό τον ποταμό». Η νευροεπιστήμονες Λίντσεϊ Κόλινς-Πράινο από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, που δεν είχε λάβει μέρος στην έρευνα, είπε ότι η ανακάλυψη του Παξινού έχει μεγάλο ενδιαφέρον. «Αν και φαίνεται ότι ο ενδοχοινιοειδής πυρήνας παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του κάτω παρεγκεφαλιδικού σκέλους, δεν γνωρίζουμε ακόμα πλήρως την κλινική του σημασία», πρόσθεσε. Ο Παξινός επιβεβαίωσε την παρουσία της εγκεφαλικής αυτής δομής, χρησιμοποιώντας […]
22Νοέμβριος
2018
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συσχετίσει την εμμηνόπαυση με εξάψεις και νυχτερινή εφίδρωση. Η αλήθεια είναι όμως ότι αρκετές γυναίκες παρουσιάζουν επίσης συμπτώματα κατάθλιψης. Ο κίνδυνος κατάθλιψης μπορεί να διπλασιαστεί ή ακόμα και να τετραπλασιαστεί κατά τη μετάβαση στην εμμηνόπαυση γεγονός το οποίο έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον αρκετών επιστημόνων που προσπαθούν να βρουν τρόπους να αντιμετωπίσουν ή ακόμα και να προλάβουν το συγκεκριμένο πρόβλημα. Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο JAMA Psychiatry διαπίστωσε ότι η ορμονική θεραπεία μπορεί να προστατεύσει αρκετές γυναίκες από τα συμπτώματα κατάθλιψης που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι γυναίκες που βρίσκονται κοντά στην εμμηνόπαυση ή στην αρχή της και είχαν λάβει ορμονική θεραπεία, είχαν μικρότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν συμπτώματα κατάθλιψης σε σχέση με αυτές που λάμβαναν placebo. Τα ευρήματα αυτά, δυστυχώς, δεν αντιπροσωπεύουν μία τέλεια λύση. Η ορμονική θεραπεία συνοδεύεται από μία σειρά κινδύνων και για το λόγο αυτό δεν πρέπει να χορηγείται χωρίς διακρίσεις για την πρόληψη της κατάθλιψης στις γυναίκες αυτής της ηλικίας, είπε η Δρ Χαντίν Τζοφ, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. «Μπορεί να βοηθήσει κάποιες γυναίκες, ωστόσο δεν πρέπει να χορηγείται σε όλες τυπικά για την πρόληψη. Γενικά, έχουμε απομακρυνθεί από τη χορήγηση ορμονικής θεραπείας για λόγους πρόληψης», […]
21Νοέμβριος
2018
3 στους 5 ασθενείς που νοσηλεύονται για έμφραγμα του μυοκαρδίου ή άλλα σοβαρά προβλήματα του καρδιαγγειακού έχουν τουλάχιστον μέτριο κίνδυνο πτώσεων μετά την επιστροφή τους στο σπίτι και ο κίνδυνος αυτός συνδέεται συχνά με αυξημένη πιθανότητα πρωίμου θανάτου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. Οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα από 2456 άτομα που είχαν νοσηλευτεί για έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια ή κολπική μαρμαρυγή. Μέσα σε ένα χρόνο από τη νοσηλεία τους, οι 362 ασθενείς κατέληξαν, με το 15% από αυτούς να πεθαίνει μέσα στο πρώτο έτος. Με βάση την εκτίμηση της συνολικής υγείας και της λειτουργικότητάς τους, το 22% των ασθενών είχε υψηλό κίνδυνο πτώσεων και το 38% μέτριο κίνδυνο. Σε σύγκριση με τους ασθενείς που διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο πτώσεων, τα άτομα με μέτριο κίνδυνο έχουν 51% αυξημένη πιθανότητα θανάτου μέσα στο 1ο έτος, ενώ οι ασθενείς με υψηλό κίνδυνο έχουν τριπλάσια πιθανότητα. «Ο αυξημένος κίνδυνος πτώσεων αποτελεί χαρακτηριστικό της αδυναμίας ή της αυξημένης ευαισθησίας στους στρεσογόνους παράγοντες», είπε η επικεφαλής της έρευνας, Δρ Βερονίκ Ρότζερ. «Ο σημαντικότερος παράγοντας για τον περιορισμό του κινδύνου πτώσεων είναι η διατήρηση της μυϊκής μάζας και της ισορροπίας», συμπλήρωσε. «Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την τακτική φυσική άσκηση σε ένα ασφαλές περιβάλλον». Οι […]
21Νοέμβριος
2018
Καθώς το μέσο όρο ηλικίας του παγκοσμίου πληθυσμού αυξάνεται συνεχώς, όλο και περισσότεροι ασθενείς χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό φαρμάκων για την αντιμετώπιση πολλαπλών νόσων. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλληλεπιδράσεις και ανεπιθύμητες ενέργειες που αρκετοί δεν γνωρίζουμε. Όπως είναι γνωστό, τα φάρμακα δεν αλληλεπιδρούν μόνο μεταξύ τους, αλλά και με διάφορα τρόφιμα ή ποτά, καθώς και αρκετά βότανα. Ακολουθούν 6 αρκετά σημαντικές αλληλεπιδράσεις που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε: Στατίνες και Χυμός Γκρέιπφρουτ Αρκετοί ασθενείς λαμβάνουν στατίνες για την πρόληψη του εμφράγματος του μυοκαρδίου και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι στατίνες αποτελούν το φάρμακο εκλογής για τη ρύθμιση της χοληστερόλης, ωστόσο δεν είναι στείρες αλληλεπιδράσεων με άλλα φάρμακα ή τρόφιμα. Μία από τις σημαντικότερες αλληλεπιδράσεις τους είναι αυτή που έχουν ορισμένες στατίνες με το χυμό γκρέιπφρουτ. Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με υψηλή χοληστερόλη συχνά κάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής τους, οι οποίες περιλαμβάνουν αύξηση της ποσότητας φρούτων και λαχανικών στη διατροφή. Αν και αυτό είναι κάτι επιθυμητό, είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι ο χυμός γκρέιπφρουτ μπορεί να επιβραδύνει τη διάσπαση των στατινών στον οργανισμό, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδά τους στο αίμα και κατά συνέπεια οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με αυτές. Βαρφαρίνη και πράσινα φυλλώδη λαχανικά Η βαρφαρίνη, ένα […]
20Νοέμβριος
2018
Τα σκιαγραφικά με βάση το γαδολίνιο έχουν φέρει επανάσταση στην μαγητική τομογραφία (MRI) καθώς μπορούν να αποτυπώσουν αλλοιώσεις που δεν ήταν ορατές στο παρελθόν είτε με την MRI είτε με άλλες απεικονιστικές εξετάσεις. Από την αρχική της έγκριση το 1988, εκτιμάται ότι περισσότερες από 450 εκατομμύρια δόσεις γαδολινίου έχουν χορηγηθεί παγκοσμίως. Οι MRI με γαδολίνιο είναι ιδιαίτερα ασφαλείς, καθώς ανεπιθύμητες ενέργειες παρουσιάζονται μόλις στο 0.07-2.4%, ποσοστά σημαντικά χαμηλότερα από αυτά της αξονικής τομογραφίας ή της αγγειογραφίας. Οι περισσότερες αντιδράσεις είναι ήπιες και περιλαμβάνουν άλγος στην περιοχή της έγχυσης, κεφαλαλγία, ναυτία, παραισθησίες ή ίλιγγο. Οι αναφυλακτικές αντιδράσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες. Το γαδολίνιο έχει χηλιωθεί σε γραμμικό ή μακροκυκλικό οργανικό προσδέτη γεγονός που καθιστά ασφαλές το κατά τα άλλα τοξικό στοιχείο. Το χηλικό γαδολίνιο πιστεύαμε αρχικά ότι παραμένει άθικτο, με τους περισσότερους παράγοντες να απομακρύνονται από τα νεφρά ενώ άλλους από το ήπαρ. Οι υποθέσεις αυτές αμφισβητήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με την ανακάλυψη της νεφρογενούς συστηματικής ίνωσης (NSF), μίας σπάνιας πάθησης που εμφανίζεται σε ασθενείς με σοβαρή έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας που εκτίθενται στο γαδολίνιο. Στους ασθενείς αυτούς παρατηρείται προοδευτική συσσώρευση γαδολινίου στους ιστούς, ακόμα και απουσίας επιπλέον έκθεσης στο γαδολίνιο, γεγονός που δείχνει ότι προκαλείται απελευθέρωση από αποθήκες […]
20Νοέμβριος
2018
Η θεραπεία των φλεγμονωδών νόσων του εντέρου αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Τα γονίδια, το μικροβίωμα του εντέρου και το ανοσοποιητικό σύστημα όλα συμβάλουν στην παθολογία των παραπάνω παθήσεων. Επιστήμονες από το Weizmann Institute of Science, ωστόσο, προτείνουν μία λύση για να ξεπεραστεί το πρόβλημα αυτό. Σε μία έρευνα με πειραματόζωα ανακάλυψαν ένα τρόπο να ενεργοποιήσουν ένα φυσικό μηχανισμό άμυνας που ωθεί τον οργανισμό να περιορίσει μόνος του τη φλεγμονή του εντέρου. Η έρευνα, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Δρ Νόα Στέτνερ, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Reports. Οι ερευνητές εξέτασαν το μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), ένα σηματοδοτικό μόριο που εμπλέκεται σε αρκετές βιολογικές διεργασίες. Στο παρελθόν αρκετοί επιστήμονες είχαν προσπαθήσει να καθορίσουν τη δράση του ΝΟ στις φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, ωστόσο το ΝΟ σε ορισμένες περιπτώσεις περιόριζε τη φλεγμονή ενώ σε άλλες την προκαλούσε. Οι ερευνητές της παρούσας μελέτης υπέθεσαν, λοιπόν, ότι το παραπάνω εύρημα παρατηρείται γιατί το ΝΟ έχει διαφορετικές δράσεις στο κάθε είδος κυττάρου που υπάρχει στο έντερο. Στη συνέχεια, μέσω γενετικής τροποποίησης, απέκλεισαν την παραγωγή του ΝΟ σε ορισμένα είδη κυττάρων: στα κύτταρα που καλύπτουν την εσωτερική επιφάνεια του εντέρου και στα ανοσιακά κύτταρα του εντέρου. Παρατήρησαν ότι τα συμπτώματα της […]
19Νοέμβριος
2018
Οι μεταλλάξεις σε τρία γονίδια επιδιόρθωσης του DNA (τα ATM, BRCA 1 και 2) σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης επιθετικών μορφών καρκίνου του προστάτου, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας. «Οι ασθενείς με μεταλλάξεις στα γονίδια που σχετίζονται με την επιδιόρθωση του DNA πρέπει να ενημερώνονται καθώς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για επιθετικές μορφές καρκίνου του προστάτου με αποτέλεσμα αρκετές φορές η παρακολούθηση να μην επαρκεί», είπε ο Δρ Μπαλεντάιν Κάρτερ από το Johns Hopkins University School of Medicine, στη Βαλτιμόρη. Προηγούμενες έρευνες είχαν διαπιστώσει υψηλότερα ποσοστά μεταλλάξεων των γονιδίων ATM και BRCA 1 και 2 στους άνδρες με θανατηφόρες μορφές καρκίνου του προστάτου σε σχέση με αυτούς που είχαν ηπιότερες μορφές. Δεν είναι ωστόσο σαφές αν οι μεταλλάξεις αυτές σχετίζονται με χειρότερη πρόγνωση στους άνδρες στους οποίους γίνεται τακτική παρακολούθηση. Ο Δρ Κάρτερ και οι συνεργάτες του διερεύνησαν αν οι μεταλλάξεις στα 3 προαναφερθέντα γονίδια σχετίζονται με διάγνωση επιθετικών μορφών καρκίνου στην έρευνά τους, η οποία περιλάμβανε 1211 άνδρες με καρκίνο του προστάτου χαμηλού ή μετρίου κινδύνου. Τα ποσοστά των παραπάνω μεταλλάξεων ήταν σημαντικά υψηλότερα στους άνδρες που χρειάστηκε να γίνει επαναταξινόμηση του βαθμού Gleason score (κλίμακα που χρησιμοποιείται για τα στάδια διαφοροποίησης του καρκίνου του προστάτου), σε σχέση […]
19Νοέμβριος
2018
Το εσωτερικό της ρινός καλύπτεται από ένα υγρό και ευαίσθητο ιστό, το βλεννογόνο, ο οποίος φέρει αρκετά αιμοφόρα αγγεία κοντά στην επιφάνειά του. Όταν ο ιστός αυτός τραυματιστεί, ακόμα και από μία μικρή αμυχή, τα αιμοφόρα αυτά αγγεία αιμορραγούν και σε ορισμένες περιπτώσεις έντονα. Οι ρινορραγίες στο πρόσθιο τμήμα της ρινός λέγονται πρόσθιες ρινορραγίες και είναι ιδιαίτερα κοινές, καθώς το τμήμα αυτό της ρινός είναι περισσότερο προσβάσιμο και επομένως ευάλωτο σε τραυματισμούς. Η πλέον κοινή εντόπιση είναι το ρινικό διάφραγμα, το τοίχωμα δηλαδή που βρίσκεται ανάμεσα στις δύο πλευρές της ρινός. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το είδος αυτό της ρινορραγίας δεν είναι σοβαρό. Συνήθως μπορεί να σταματήσει με τοπική πίεση και λίγη υπομονή. Η ρινορραγία πολύ σπάνια είναι απειλητική για τη ζωή ή θανατηφόρος. Στις περιπτώσεις αυτές, η αιμορραγία προκαλείται συνήθως από μία αρτηρία στο οπίσθιο τμήμα της ρινός, δηλαδή πιο ψηλά και βαθύτερα. Οι οπίσθιες ρινορραγίες συνήθως ρέουν προς το ρινοφάρυγγα, ωστόσο μπορεί να παρατηρηθεί αιμορραγία και από τα δύο ρουθούνια. Επίσης, στα σοβαρότερα περιστατικά αιμορραγίας, ο ασθενής έχει κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση ή κάποια διαταραχή του αίματος, ή λαμβάνει αντιπηκτικά φάρμακα που επιβραδύνουν την πήξη του αίματος. Ορισμένοι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν ρινορραγία […]
16Νοέμβριος
2018
Καθώς τα ποσοστά παχυσαρκίας, καρδιακών νόσων, διαβήτη τύπου 2 και άλλων σχετιζομένων με τη διατροφή νόσων αυξάνονται παγκοσμίως, αρκετοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται ποιο ήταν το σημείο καμπής στο οποίο η σχέση μας με τα τρόφιμα πήρε την κατιούσα. Μήπως ευθύνεται το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης; Μήπως είναι η αλλαγή στη χρήση της ζάχαρης η οποία από περιστασιακό γλυκαντικό πλέον αποτελεί βασικό συστατικό αρκετών τροφίμων; Μήπως φταίει ο μεγάλος αριθμός των fast food; Σύμφωνα με τους υποστηρικτές του νέου κινήματος με τίτλο «raw foodism» ή αλλιώς ωμοφαγία, τα παραπάνω αίτια είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμα. Πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα, η μαγειρική των τροφίμων, από το ψήσιμο πάνω από τη φωτιά μέχρι την παστερίωση του γάλακτος, είναι αυτή που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση. Η επιστροφή σε διατροφές που αποτελούνται από μη μαγειρεμένα και μη επεξεργασμένα τρόφιμα, προτείνουν ότι είναι η απάντηση στα παραπάνω προβλήματα. Η προσέγγιση της ωμοφαγίας είναι ωστόσο ασφαλής, ή μήπως ενέχει κινδύνους; Ωμοφαγία τότε και τώρα Η εκκίνηση του κινήματος της ωμοφαγίας αποδίδεται στον Ελβετό διατροφολόγο και ιατρό Μαξιμίλιαν Μπίρσερ-Μπένερ. Ο τελευταίος, χρησιμοποίησε το δεύτερο κανόνα της θερμοδυναμικής, σύμφωνα με τον οποίο η ενέργεια μειώνεται καθώς μεταφέρεται ή μετατρέπεται, και τον εφάρμοσε στα μαγειρεμένα τρόφιμα τα οποία, όπως υποστήριξε […]
16Νοέμβριος
2018
Τα αίτια της ινομυλαγίας δυστυχώς είναι ακόμα άγνωστα. Μία ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Karolinska και το Πανεπιστήμιο του Harvard, ωστόσο, χρησιμοποιώντας την απεικονιστική εξέταση του εγκεφάλου γνωστή ως PET scan, κατάφερε να δείξει ότι τα γλοιακά κύτταρα, δηλαδή τα ανοσιακά κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος, ενεργοποιούνται στους εγκεφάλους των ασθενών με ινομυαλγία. Το εύρημα αυτό ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη νέων θεραπειών. Η ινομυαλγία είναι ένα σύνδρομο χρονίου πόνου που προκαλεί έντονο άλγος στους μύες και τις αρθρώσεις, αίσθημα σοβαρής κόπωσης και γνωστικές διαταραχές. Η υψηλή ευαισθησία στο άλγος που χαρακτηρίζει τη νόσο έχει σχετιστεί με τη δομή και λειτουργία των δομών του εγκεφάλου που σχετίζονται με την αντίληψη του πόνου. Το 2012, η ερευνητική ομάδα της Έβα Κόσεκ στο Πανεπιστήμιο Karolinska έδειξε ότι οι ασθενείς με ινομυαλγία έχουν αυξημένα επίπεδα ορισμένων φλεγμονωδών ουσιών (των κυτοκινών) στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, γεγονός που αποτελεί ένδειξη φλεγμονής στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Το παραπάνω εύρημα στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε από άλλους ερευνητές, ωστόσο η πηγή της φλεγμονής παρέμενε άγνωστη. Χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη εξέταση απεικόνισης του εγκεφάλου PET, η ομάδα της Έβα Κόσεκ κατάφερε να δείξει ότι τα κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος που είναι γνωστά ως γλοιακά κύτταρα, είναι αυτά που ενεργοποιούνται και […]
15Νοέμβριος
2018
Η χρήση της μετφορμίνης σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρκίνου του στομάχου μετά την εκρίζωση του H. Pylori, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας από το Χονγκ Κονγκ. «Αν και αρκετές προηγούμενες έρευνες είχαν παρατηρήσει ότι η μετφορμίνη έχει πιθανώς προστατευτική δράση στην πρόληψη του καρκίνου του στομάχου στους διαβητικούς ασθενείς, οι έρευνες αυτές δεν είχαν ξεχωρίσει τους ασθενείς ανάλογα με τα στάδια της λοίμωξης από H. Pylori, κάτι που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του στομάχου», είπε ο Δρ Γάι Λενγκ από το Νοσοκομείο Queen Mary στο Χονγκ Κονγκ. «Αυτή είναι η πρώτη έρευνα που αναδεικνύει τις γαστρικές χημειοπροστατευτικές επιδράσεις της μετφορμίνης στους διαβητικούς ασθενείς που έχουν λάβει θεραπεία εκρίζωσης του H, pylori», συμπλήρωσε ο ίδιος. Η μετφορμίνη μειώνει την υπερινσουλιναιμία και την παραγωγή του IGF, παράγοντες οι οποίοι ενισχύουν το πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων που εκφράζουν υποδοχείς της IGF. Ο χημειοπροστατευτικόες της ρόλος στον καρκίνο του στομάχου παραμένει ωστόσο αμφιλεγόμενος. Η ομάδα του Δρ Λενγκ εξερεύνησε την προστατευτική δράση της μετφορμίνης για τον καρκίνο του στομάχου σε περισσότερους από 7000 διαβητικούς ασθενείς που έλαβαν θεραπεία εκρίζωσης του H. Pylori, μεταξύ των οποίων 5368 ασθενείς που λάμβαναν μετφορμίνη. Σε ένα διάστημα 7.1 ετών, 37 […]
15Νοέμβριος
2018
Όλοι γνωρίζουμε ότι η γρίπη εμφανίζεται συχνότερα το χειμώνα, ωστόσο μία νέα έρευνα δείχνει ότι αρκετές άλλες λοιμώξεις παρουσιάζουν επίσης διακυμάνσεις ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Η ανεμευλογιά, για παράδειγμα, παρουσιάζει την υψηλότερη συχνότητα την άνοιξη, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα εμφανζίονται συχνότερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ η βακτηριακή πνευμονία είναι συχνότερη στο μέσο του χειμώνα. Στις παραπάνω παρατηρήσεις κατέληξε μία έρευνα για 69 λοιμώδη νοσήματα που δημοσιεύτηκε στο PLOS Pathogens. Η Μικαέλα Ελβίρα Μαρτίνεζ, κύρια συγγραφέας της έρευνας, δήλωσε ότι ήταν αναμενόμενο για τις οξείες λοιμώξεις, όπως η ελονοσία και η πολιομυελίτιδα, να παρουσιάζουν διακυμάνσεις ανάλογα με την εποχή. Αυτό που δεν περίμενε ήταν ότι αντίστοιχη διακύμανση θα παρουσίαζαν και οι χρόνιες λοιμώξεις, όπως για παράδειγμα η λοίμωξη από HIV. Είναι λογικό η εποχή να επηρεάζει τη συχνότητα των νόσων που μεταδίδονται με κουνούπια, όπως για παράδειγμα ο ιός του Δυτικού Νείλου, είπε ο Ντέιβιντ Φίσμαν, καθηγητής επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Ντάλα Λάνα από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Το Τορόντο έχει χαμηλές θερμοκρασίες τη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους, επομένως είναι δύσκολο να μεταδοθεί η νόσος καθώς δεν υπάρχουν κουνούπια. Ωστόσο, αναφορικά με τα μικρόβια του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού δήλωσε ότι δεν είναι προφανές γιατί παρουσιάζουν αυξημένη […]
14Νοέμβριος
2018
Ο χειμώνας πλησιάζει και μαζί του έρχεται η γρίπη και το κοινό κρυολόγημα. Ο πονόλαιμος, η κεφαλαλγία, ο πυρετός και το γενικότερο αίσθημα αδιαθεσίας αποτελούν τα πρώτα συμπτώματα που αρκετοί από εμάς φοβόμαστε. Συχνά, η πίεση από τη δουλειά ή άλλες προσωπικές υποχρεώσεις οδηγεί αρκετούς από εμάς στη αναζήτηση εύκολων λύσεων από τον γιατρό μας ή ένα άλλο επαγγελματία υγείας για την αντιμετώπιση των παραπάνω συμπτωμάτων. Η λύση αυτή είναι συχνά ένα αντιβιοτικό. Τελευταία δεδομένα δείχνουν ότι η χρήση των αντιβιοτικών παρουσιάζει αύξηση, γεγονός που αποτελεί αιτία ανησυχίας καθώς η υπερβολική χρήση τους έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη αντιμικροβιακής αντοχής. Η τελευταία αποτελεί την ικανότητα διαφόρων μικροοργανισμών, όπως τα μικρόβια και οι ιοί, να μεταλλάσσονται έτσι ώστε τα αντιμικροβιακά (δηλαδή τα αντιβιοτικά και τα αντιιικά) να είναι λιγότερο αποτελεσματικά εναντίον τους. Η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά έχει ως αποτέλεσμα οι τυπικές θεραπείες να είναι ανεπαρκείς. Το γεγονός αυτό καθιστά ευάλωτους τους ασθενείς που χρειάζονται αντιβιοτικά για σοβαρές λοιμώξεις. Προσδοκίες από τα αντιβιοτικά Η έρευνα Cochrane review διαπίστωσε ότι αρκετοί ευάλωτοι ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν μικροβιακή αντοχή. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, αρκετοί από τους οποίους έχουν αντιβιοτικά στο σπίτι. Οι γιατροί που έχουν συνταγογραφήσει τα […]
14Νοέμβριος
2018
Για περισσότερο από έναν αιώνα πιστεύαμε ότι η ουρική αρθρίτιδα είναι αποτέλεσμα μίας διατροφής πλούσιας σε κόκκινο κρέας και αλκοόλ. Η επώδυνη αυτή αρθρίτιδα προκαλεί οίδημα και άλγος στις αρθρώσεις (κυρίως του μεγάλου δακτύλου του ποδιού). Αυτό είναι αποτέλεσμα αύξησης των επιπέδων του ουρικού οξέος στο αίμα, το οποίο εναποτίθεται γύρω από τις αρθρώσεις προκαλώντας άλγος και φλεγμονή. Μία ομάδα επιστημόνων έδειξε σήμερα ότι η γενετική είναι ο πραγματικός ένοχος για την εμφάνιση της ουρικής αρθρίτιδας και η διατροφή παίζει μικρό ρόλο στην πορεία της νόσου. Η έρευνα είχε τίτλο «Evaluation of the diet wide contribution to serum urate levels: meta-analysis of population based cohorts» και δημοσιεύτηκε στο British Medical Journal. Η ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία, παρατήρησε ότι η ανθυγιεινή διατροφή έχει στο παρελθόν θεωρηθεί αιτία της ουρικής αρθρίτιδας. Ο Βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος ήταν άπο τους πλέον γνωστούς ασθενείς με τη νόσο, εξ’ου και το όνομα «νόσος των βασιλέων». Για την έρευνά τους, οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα από 16760 Αμερικανούς Ευρωπαϊκής καταγωγής (8414 άνδρες και 8346 γυναίκες) από 5 βάσεις δεδομένων. Οι εθελοντές ήταν όλοι ενήλικες και κανείς από αυτούς δεν είχε διαγνωστεί με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος ή έπαιρνε φάρμακα για το […]
13Νοέμβριος
2018
Γνωρίζουμε πλέον ότι η μικροβιακή κοινότητα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την υγεία μας. Μπορούν ωστόσο ορισμένα από αυτά τα βακτήρια να βρίσκονται και στον εγκέφαλό μας; Μία παρουσίαση στο ετήσιο συνέδριο του Society of Neuroscience το οποίο έγινε την προηγούμενη εβδομάδα, συγκέντρωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έδειξε αρκετές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης στις οποίες ήταν εμφανή διάφορα βακτήρια που διαβιούσαν στα κύτταρα ενός υγιούς ανθρωπίνου εγκεφάλου. Αν και η έρευνά τους είναι ακόμα στα πρώιμα στάδια, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι τα δείγματα ιστών στις φωτογραφίες προέρχονται από πτώματα και πιθανώς να είχαν μολυνθεί. Για αρκετούς, ωστόσο, οι οποίοι παρακολούθησαν τη συγκεκριμένη παρουσίαση, η πιθανότητα ότι τα βακτήρια μπορεί να εμπλέκονται σε διάφορες διεργασίες του εγκεφάλου, μεταξύ των οποίων πιθανώς και η πορεία διαφόρων νευρολογικών νόσων, ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. «Αυτή ήταν η σημαντικότερη παρατήρηση της εβδομάδας», είπε ο Ρόναλντ ΜακΓκρέγκορ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Είναι σαν να υπάρχει ένα νέο μοριακό εργοστάσιο στον εγκέφαλο με τις δικές του ανάγκες». Ο εγκέφαλος είναι γενικά ένα ιδιαίτερο περιβάλλον, το οποίο προστατεύεται από τα περιεχόμενα της κυκλοφορίας του αίματος μέσω ενός δικτύου κυττάρων που περιβάλλει τα αιμοφόρα αγγεία του. Τα βακτήρια και οι ιοί που καταφέρνουν να διαπεράσουν τον αιματοεγκεφαλικό αυτό […]
13Νοέμβριος
2018
Οι αρχικές εκδηλώσεις της ελκώδους κολίτιδας, αν και δυσάρεστες, δεν αποτελούν απαραίτητα αιτία ανησυχίας. Οι στομαχικές κράμπες, η διάρροια, ακόμα και η αιμορραγία από το ορθό μπορούν να αποδίδονται σε μία σειρά άλλων προβλημάτων του γαστρεντερικού συστήματος. Αν ωστόσο τα συμπτώματα παραμένουν ή επιδεινώνονται, μπορεί να αντιπροσωπεύουν τα πρώτα συμπτώματα μίας μάχης με τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου που διαρκεί εφ’όρου ζωής. Τα αίτια της ελκώδους κολίτιδας είναι συχνά σύνθετα. Οι γενετικοί παράγοντες σίγουρα ενοχοποιούνται σε κάποιο βαθμό: το 8-14% των ασθενών με τη νόσο έχουν οικογενειακό ιστορικό φλεγμονωδών νόσων του εντέρου. Ωστόσο, εκατοντάδες περιβαλλοντικοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων η διατροφή και ο τρόπος ζωής, καθώς και η ψυχική υγεία του ασθενούς, μπορούν επίσης να επηρεάσουν την πορεία της νόσου. Η επίδραση των εξωτερικών παραγόντων (και η αλληλεπίδρασή τους με τους γενετικούς παράγοντες) έχει αποτυπωθεί σε έρευνες που έχουν γίνει σε οικογένειες μεταναστών. Οι έρευνες αυτές έχουν παρατηρήσει αυξημένο κίνδυνο ελκώδους κολίτιδας στους απογόνους ατόμων που έχουν μεταναστεύσει από περιοχές με χαμηλή συχνότητα ελκώδους κολίτιδας σε περιοχές με αυξημένη συχνότητα. Επιπλέον, αν και η φλεγονώδης νόσος του εντέρου έχει γενικά αυξημένη συχνότητα στις Δυτικές χώρες, η συχνότητά της αυξάνεται πλέον στην Ασία και τη Λατινική Αμερική. Αν και οι προκλητικοί […]
12Νοέμβριος
2018
Το American Heart Association και το American College of Cardiology εξέδωσαν νέες οδηγίες 121 σελίδων σχετικά με την εκτίμηση του κινδύνου και τη ρύθμιση της υψηλής χοληστερόλης για τους ασθενείς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι παραπάνω οδηγίες εκδόθηκαν με τίτλο «AHA/ACC/AACVPR/AAPA/ABC/ACPM/ADA/AGS/APhA/ASPC/NLA/PCNA guidelines on the management of blood cholesterol: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association task force on clinical practice guidelines» και η συγγραφή τους χρειάστηκε συνολικά 18 μήνες. Οι τελευταίες αντίστοιχες οδηγίες είχαν δημοσιευτεί το 2013 από το AHA/ACC. Οι επιστήμονες είπαν ότι οι νέες οδηγίες επικεντρώνονται στη διατήρηση της LDL χοληστερόλης σε χαμηλά επίπεδα. Η LDL χοληστερόλη ή «κακή» χοληστερόλη είναι γνωστό ότι συμβάλει στην συσσώρευση πλακών στις αρτηρίες με αποτέλεσμα τη στένωσή τους. Το γεγονός αυτό αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι τελευταίες οδηγίες δημοσιεύτηκαν το προηγούμενο Σάββατο (10 Νοεμβρίου 2018) στο ετήσιο συνέδριο που γίνεται στο Σικάγο. Οι οδηγίες εστιάζουν στην υγιεινή διατροφή και την άσκηση ως κύριους παράγοντες για την πρόληψη των καρδιαγγειακών νόσων. Οι οδηγίες τονίζουν μάλιστα ότι οι καρδιακές παθήσεις αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου στις ΗΠΑ και πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να περιοριστούν. Σύμφωνα με τις οδηγίες, […]
12Νοέμβριος
2018
Η αλλαγή της θεραπείας από τη μετφορμίνη σε μία σουλφονυλουρία αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθυμήτων ενεργειών στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. Τα αποτελέσματα της έρευνας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Αντώνιος Δούρος από τον Καναδά, δημοσιεύτηκαν στο BMJ. Οι ασθενείς που έπαιρναν σουλφονυλουρίες σαν δεύτερης γραμμής θεραπεία είχαν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου, θνησιμότητας από όλα τα αίτια και σοβαρής υπογλυκαιμίας σε σύγκριση με αυτούς που έκαναν μονοθεραπεία με μετφορμίνη, ακόμα και αν η τελευταία προσέφερε λιγότερο αποτελεσματικό γλυκαιμικό έλεγχο. Οι επιδράσεις στην πιθανότητα εμφράγματος του μυοκαρδίου και τη θνησιμότητα από όλα τα αίτια παρουσιάστηκαν από την αντικατάσταση της μετφορμίνης με σουλφονυλουρίες και όχι με την προσθήκη των τελευταίων στη θεραπεία με μετφορμίνη. «Το εύρημα αυτό επιβεβαιώνει τις παρούσες οδηγίες για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, οι οποίες υποστηρίζουν ότι η προσθήκη των σουλφονυλουριών είναι πιο ασφαλής από την αντικατάσταση της μετφορμίνης», είπε ο Δούρος. Σε μία συμπληρωματική έκδοση, οι συγγραφείς τονίζουν ότι οι σουλφονυλουρίες παραμένουν το πλέον κοινό φάρμακο δεύτερης γραμμής για το διαβήτη τύπου 2 παρά τη συσχέτισή τους με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο, αλλά και το γεγονός ότι υπάρχουν πλέον νέες κατηγορίες φαρμάκων. Δήλωσαν επίσης ότι είναι είναι δύσκολο να […]
9Νοέμβριος
2018
Η ιατρική κοινότητα έχει ακόμα πολλά να μάθει σχετικά με τα προβιοτικά και τις επιδράσεις τους σε κάθε ασθενή πριν αυτά να μπορούν να χορηγηθούν ευρέως για την επίτευξη συγκεκριμένων θεραπευτικών στόχων. Στο παραπάνω συμπέρασμα κατέληξαν δύο τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μελέτες που χρησιμοποίησαν βιοψίες και όχι δείγματα κοπράνων. Οι έρευνες έδειξαν ότι αν και ορισμένοι ασθενείς έχουν καλή απόκριση στα προβιοτικά, άλλοι μπορεί να μην αποκρίνονται επαρκώς ή ακόμα και να παρουσιάζουν ανεπιθύμητες ενέργειες από τη λήψη τους. Αν και αρκετοί θα βιαστούν να πουν ότι τα προβιοτικά δεν προσφέρουν οφέλη ή είναι επιβλαβή, στην πραγματικότητα τα αποτελέσματα δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Αυτό που ουσιαστικά παρατήρησαν είναι ότι τα προβιοτικά μπορούν δυνητικά να είναι επιβλαβή για τον οργανισμό, γεγονός που αποτελεί σημαντική ανακάλυψη καθώς ελάχιστες έρευνες μέχρι σήμερα είχαν διερευνήσει ή ακόμα και αναφέρει τις αρνητικές επιδράσεις των προβιοτικών. Συνοψίζοντας, οι μελέτες, οι οποίες βασίστηκαν σε ένα σύνολο τυχαιοποιημένων ερευνών σε υγιείς εθελοντές και πειραματόζωα, διαπίστωσαν τα ακόλουθα: Τα δείγματα κοπράνων δεν επαρκούν για να δώσουν μία λεπτομερή εικόνα των αλληλεπιδράσεων που συμβαίνουν μεταξύ των προβιοτικών και του εντερικού μικροβιώματος του ατόμου. Το μικροβίωμα ορισμένων ατόμων είναι ανθεκτικό στον αποικισμό από προβιοτικά, ωστόσο σε άλλα άτομα το μικροβίωμα μεταβάλλεται και μάλιστα […]
9Νοέμβριος
2018
Η εποχή της γρίπης έχει ήδη ξεκινήσει και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναμένεται να είναι λιγότερο σοβαρή φέτος σε σχέση με πέρσι. Το 2017-2018 η γρίπη προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες νοσηλείες και δεκάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως, οι περισσότεροι από τους οποίους αφορούσαν ηλικιωμένους άνω των 65 ετών. Γιατί όμως η περσινή εποχική γρίπη ήταν τόσο θανατηφόρος; Σύμφωνα με τους ειδικούς το εμβόλιο που χρησιμοποιήθηκε δεν είχε μεγάλη αποτελεσματικότητα καθώς προσέφερε μόλις 40% προστασία από τα στελέχη του ιού που τελικά κυκλοφόρησαν. Αυτό σημαίνει ότι όσοι είχαν κάνει το εμβόλιο είχαν μόλις 40% μειωμένη πιθανότητα να νοσήσουν από τον ιό. Δυσκολία στην παραγωγή του εμβολίου Η πρόβλεψη των στελεχών της γρίπης που θα κυκλοφορήσουν, και επομένως πρέπει να συμπεριληφθούν στο εμβόλιο, αποτελεί πάντοτε ρίσκο. Γίνεται συνήθως αρκετούς μήνες πριν, καθώς χρειάζονται μήνες για να παραχθούν αρκετά εμβόλια για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που θα εμβολιαστούν. Ωστόσο, ο ιός της γρίπης συνεχώς μεταλλάσσεται με αποτέλεσμα οι ιοί που επιλέχθηκαν για το εμβόλιο να έχουν αλλάξει μέχρι να ξεκινήσει η εποχή της γρίπης. Το φετινό τριδύναμο εμβόλιο προστατεύει από 2 ιούς influenza A και έναν ιό influenza Β, με τους δύο από τους τρεις ιούς να είναι διαφορετικοί σε σχέση με πέρσι. Το τετραδύναμο […]
8Νοέμβριος
2018
Ένα νέο αντιβιοτικό που λέγεται zoliflodacin ήταν καλά ανεκτό και μπόρεσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα περισσότερα περιστατικά ανεπίπλεκτης γονόρροιας σε μία κλινική δοκιμή δεύτερης φάσης. Τα αποτελέσματα της παραπάνω μελέτης δημοσιεύτηκαν σήμερα στο New England Journal of Medicine. Η γονόρροια είναι ένα κοινό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που επηρεάζει τόσο άνδρες όσο και γυναίκες και εμφανίζεται συχνότερα στα άτομα ηλικίας 15-24 ετών. Αν δεν αντιμετωπιστεί, η λοίμωξη από γονόρροια μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, έκτοπη κύηση, υπογονιμότητα και αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης από HIV. Η λοίμωξη μπορεί να μεταφερεθεί από τη μητέρα στο έμβρυο κατά την εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να προκληθεί στο τελευταίο τύφλωση ή να παρουσιάσει απειλητική για τη ζωή λοίμωξη. Η γονόρροια προκαλείται από το βακτήριο Nesseria gonorrhoeae, το οποίο έχει σταδιακά αναπτύξει αντοχή σε καθένα από τα αντιμικροβιακά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή του. Ως αποτέλεσμα, το 2015, το CDC των ΗΠΑ εξέδωσε μία οδηγία, σύμφωνα με την οποία η θεραπεία για τη γονόρροια πρέπει να περιλαμβάνει ταυτόχρονη χορήγηση ενέσιμης κεφτριαξόνης και από του στόματος αζιθρομυκίνης με σκοπό να μειωθεί η συχνότητα της ανθεκτικότητας στην κεφτριαξόνη. Το zoliflodacin, είναι ένα φάρμακο που αναπτύχθηκε από την Entasis Therapeutics και αποτελεί ένα νέο τύπο από του στόματος […]
8Νοέμβριος
2018
Ένας βιοδείκτης που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2014 φαίνεται ότι αποτελεί προγνωστικό δείκτη για μία σειρά παθήσεων, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας ομάδας ερευνητών. Οι τελευταίοι διαπίστωσαν ότι τα χαμηλά επίπεδα της φλεγμονής σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο παθήσεων σε όλα τα μείζονα εσωτερικά όργανα. Στη μελέτη έλαβαν μέρος περισσότεροι από 11000 εθελοντές από τη Φινλανδία. Οι ερευνητές κατάφεραν να συνδέσουν για πρώτη φορά τη χρόνια φλεγμονή με αυξημένο κίνδυνο πολλαπλών νόσων. Τα αποτελέσματα της μελέτης θα βοηθήσουν να γίνει περισσότερο κατανοητός ο μηχανισμός με τον οποίο συνδέονται τα χαμηλά επίπεδα της φλεγμονής με τις παραπάνω νόσους, γεγονός που θα διευκολύνει την ανάπτυξη μελλοντικών θεραπειών. Ο στόχος της έρευνας ήταν να διαπιστώσει τη σύνδεση μεταξύ ενός βιοδείκτη που χαρακτηρίζει τα χαμηλά επίπεδα φλεγμονής (του GlycA) και του κινδύνου διαφόρων νόσων, μέσω ηλεκτρονικών ιατρικών αρχείων. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα χαμηλά επίπεδα φλεγμονής μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο μίας σειράς καρδιαγγειακών, ηπατικών, νεφρικών και πνευματικών νόσων, καθώς και ρευματικών παθήσεων. Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι ασθενείς με χρόνια φλεγμονή έχουν αυξημένη ευαισθησία στις λοιμώξεις. Οι ερευνητές παρατήρησαν, επιπλέον, ότι ο ίδιος βιοδείκτης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της θνησιμότητας στα άτομα που ήδη έπασχαν από παθήσεις του καρδιαγγειακού. Στους ασθενείς αυτούς, […]
7Νοέμβριος
2018
Οιδήματα στα κάτω άκρα μπορεί να παρουσιαστούν σε οποιονδήποτε από εμάς κάποια στιγμή. Είναι ένα αρκετά κοινό σύμπτωμα, ιδιαίτερα αν περπατήσουμε ή παραμείνουμε σε όρθια στάση για μεγάλη χρονική διάρκεια. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, υποχωρεί μετά από ξεκούραση ή ανάταση του πλεγέντος ποδιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, το οίδημα μπορεί να αποτελεί ένδειξη μίας πιο σοβαρής νόσου. Αγγειακά Αίτια Όταν είμαστε όρθιοι για αρκετή ώρα, η βαρύτητα ωθεί το αίμα προς τις φλέβες των ποδιών. Εκεί μικρές ποσότητες του νερού που βρίσκεται στο αίμα, εισέρχονται στους ιστούς των ποδιών, προκαλώντας οίδημα. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν αντίστοιχο οίδημα καθώς επηρεάζουν την κίνηση των υγρών μέσα στον οργανισμό. Φλεβική Ανεπάρκεια Οι βαλβίδες στις φλέβες των ποδιών δεν επιτρέπουν στο αίμα να λιμνάσει στα κάτω άκρα λόγω της βαρύτητας και να συσσωρευθεί στις φλέβες των ποδιών. Με την ηλικία, οι βαλβίδες αυτές παρουσιάζουν επίσης γήρανση και λειτουργούν λιγότερο αποτελεσματικά. Το παραπάνω αποτελεί κοινό αίτιο οιδήματος στα πόδια. Φλεβίτιδα Η επώδυνη αυτή φλεγμονή των φλεβών μπορεί να προκαλέσει οίδημα και άλγος στα πόδια. Εν τω βάθει Φλεβοθρόμβωση Κατά την πάθηση αυτή, σχηματίζονται θρόμβοι αίματος στα εν τω βάθει αγγεία των ποδιών. Οι θρόμβοι αποκλείουν την επιστροφή του αίματος από τα […]
7Νοέμβριος
2018
Πριν από μερικούς μήνες οι επιστήμονες διαπίστωσαν την παρουσία μίας νέας δομής DNA που δεν είχε παρατηρηθεί μέχρι σήμερα σε ζωντανά κύτταρα. Η ανακάλυψη αυτού που περιέγραψαν ως «συνεστραμμένο κόμπο» DNA (twisted knot) στα ζωντανά κύτταρα επιβεβαιώνει ότι ο σύνθετος γενετικός μας κώδικας περιλαμβάνει περισσότερες δομές από τη διπλή έλικα με την οποία οι περισσότεροι σχετίζουν το DNA. Σημαντικότερα, οι διαφορετικές αυτές δομές επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η βιολογία μας. «Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συσχετίσει το DNA με τη μορφή της διπλής έλικας», είπε ο ερευνητής Ντάνιελ Κρίστ από το Garvan Institute of Medical Research στην Αυστραλία, όταν η έλικα ανευρέθηκε για πρώτη φορά τον προηγούμενο Απρίλιο. «Η νέα αυτή έρευνα μάς υπενθυμίζει ότι υπάρχουν διαφορετικές μορφές DNA και έχουν ιδιαίτερη σημασία για τα κύτταρά μας». Το συστατικό του DNA που ανακάλυψαν οι ερευνητές ονομάζεται intercalated motif (i-motif) και είχε ανακαλυφθεί για πρώτη φορά από επιστήμονες στη δεκαετία του 1990, ωστόσο μέχρι σήμερα είχε εντοπιστεί μόνο in vitro και όχι σε ζωντανά κύτταρα. Χάρη στην ομάδα του Κρίστ, γνωρίζουμε σήμερα ότι το i-motif μπορεί να εμφανιστεί φυσιολογικά και σε ανθρώπινα κύτταρα, γεγονός που δείχνει ότι η δομή αυτή έχει σημασία για την κυτταρική βιολογία. Το γεγονός […]
6Νοέμβριος
2018
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας, η σκωληκοειδής απόφυση παίζει σημαντικό ρόλο στη νόσο του Pakrinson. Αυτοί που έχουν κάνει σκωληκοειδεκτομή στη νεαρή ενήλικη ζωή έχουν σχεδόν 20% μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν νόσο του Parkinson αρκετές δεκαετίες αργότερα, σύμφωνα με τη μελέτη η οποία δημοσιεύτηκε στο Science Translational Medicine. Το νέο αυτό εύρημα ενισχύει την πρόσφατη θεωρία ότι η νόσος του Parkinson δεν είναι απλά μία κινητική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από τρόμο, ακαμψία και αστάθεια στο περπάτημα, αλλά μία πάθηση που συχνά περιλαμβάνει το γαστρεντερικό σύστημα, σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας Βιβιάν Λαμπρί, μία καθηγήτρια στο Κέντρο Νευροεκφυλιστικών Επιστημών του Van Andel Research Institute. Η σκωληκοειδής απόφυση πρόσκειται στο παχύ έντερο και φιλοξενεί αρκετά βακτήρια του εντέρου, όπως σημείωσε. Το ασκοειδές αυτό τμήμα ιστού, το οποίο στο παρελθόν θεωρούσαμε άχρηστο εξελικτικό κατάλοιπο, πιστεύουμε σήμερα ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ανοσιακή λειτουργία και ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες. Ακόμα δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα ποιος μηχανισμός ενοχοποιείται για την εκκίνηση της νόσου του Parkinson, ωστόσο αρκετά δεδομένα δείχνουν ότι η φλεγμονή παίζει σημαντικό ρόλο, είπε η Λαμπρί. Η έρευνα εξέτασε μία βάση δεδομένων στη Σουηδία με περισσότερα από 1.6 εκατομμύρια άτομα και παρατήρησε μειωμένο κίνδυνο νόσου του Parkinson μεταξύ αυτών που […]
6Νοέμβριος
2018
Οι πολύ υψηλές δόσεις χημειοθεραπείας ή ακτινθεραπείας που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση ορισμένων μορφών καρκίνου μπορούν να καταστρέψουν τα αιμοποιητικά κύτταρα που βρίσκονται στο μυελό των οστών. Η μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων μπορεί να επαναφέρει τα κύτταρα αυτά και να επανεκκινήσει την παραγωγή των κυττάρων του αίματος καθώς και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Στους ασθενείς που λαμβάνουν τα βλαστοκύτταρα, χορηγούνται επίσης αντιβιοτικά για την πρόληψη των σοβαρών βακτηριακών λοιμώξεων. Αρκετά δεδομένα δείχνουν ότι η κοινότητα των βακτηρίων του εντέρου ή αλλιώς το εντερικό μικροβίωμα, ενισχύει τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος και προστατεύει τον οργανισμό από τις λοιμώξεις. Δυστυχώς, τα αντιβιοτικά καταστρέφουν ακουσίως τα ωφέλιμα αυτά βακτήρια και κατά συνέπεια αυξάνουν τον κίνδυνο απειλητικών για τη ζωή λοιμώξεων καθώς και νόσου του μοσχεύματος εναντίον του ξενιστή. Μία ομάδα με επικφαλής τους Δρ Γίνγκ Τάουρ, Έρικ Πάμερ και Ζοάο Ξάβιερ από το Memorial Sloan Kettering Cancer Center εξέτασε αν το μικροβίωμα στο έντερο των ασθενών μπορεί να επανέλθει μετά από τη θεραπεία με βλαστοκύτταρα και αντιβιοτικά. Τα κόπρανα του ανθρώπου περιέχουν αρκετά από τα ωφέλιμα βακτήρια που βρίσκονται στο έντερο. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δείγματα κοπράνων από τους ίδιους τους ασθενείς που είχαν ληφθεί πριν τη θεραπεία και στη συνέχεια έκαναν σε αυτούς αυτομεταμόσχευση (auto-FMT). […]
5Νοέμβριος
2018
Η πενικιλλίνη είναι ένα παλιό αλλά αποτελεσματικό φάρμακο στο οπλοστάσιό μας για την αντιμετώπιση των βακτηριακών λοιμώξεων. Ωστόσο, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι χρησιμοποιείται ευρέως για αρκετές δεκαετίες, είναι επίσης το φάρμακο που ενοχοποιείται συχνότερα για αρκετά περιστατικά αλλεργίας σε φάρμακα. Σύμφωνα με δεδομένα από τις ΗΠΑ, το 10% των κατοίκων της χώρας έχουν διαγνωστεί ως αλλεργικοί στην πεννικιλίνη με τη διάγνωση αυτή να τίθεται συχνά κατά την παιδική ηλικία. Ωστόσο, όλο και περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι μόλις το 10% από αυτούς έχουν πραγματικά αλλεργία στο αντιβιοτικό. Για παράδειγμα, σε μία έρευνα παρατήρησης με περισσότερους από 65000 εθελοντές με ιστορικό αλλεργίας στην πενικιλλίνη που έλαβαν 127000 σχήματα αντιβιοτικής θεραπείας με κεφαλοσπορίνες (δηλαδή β-λακταμικά αντιβιοτικά όπως η πενικιλλίνη), μόλις 3 περιστατικά αναφυλαξίας σχετίστηκαν με τη χρήση των φαρμάκων. Η διαφορά αυτή δεν θεωρήθηκε στατιστικώς σημαντική σε σύγκριση με τους ασθενείς που δεν είχαν αλλεργία στην πενικιλλίνη και έλαβαν επίσης κεφαλοσπορίνες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς που είχαν θεωρηθεί αλλεργικοί στην πενικιλλίνη είχαν παρουσιάσει διάρροια ή εξάνθημα μετά τη χορήγηση του φαρμάκου στην παιδική ηλικία. Οι γονείς τους είχαν καλέσει τον γιατρό τους, ο οποίος τους είχε πει ότι μάλλον τα συμπτώματα αποδίδονται σε αλλεργία στην πενικιλλίνη. «Στην παιδιατρική υπάρχει αρκετή ανησυχία […]
Ελληνικά 
English 