Ο μικρός αριθμός λοιμώξεων κατά την παιδική ηλικία αποτελεί σήμερα συχνό φαινόμενο το οποίο αποδίδεται στο εμμονικά καθαρό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά. Μία μελέτη από Ινστιτούτο Ερευνών για τον Καρκίνο στο Λονδίνο υποστηρίζει σήμερα, ότι για τις λευχαιμίες της παιδικής ηλικίας δεν ενοχοποιούνται μόνο οι γονιδιακές μεταλλάξεις και η έκθεση σε επικίνδυνη ακτινοβολία. […]
Ως παχυσαρκία ορίζεται η συσσώρευση λίπους στον οργανισμό σε βαθμό που επιβαρύνεται η υγεία. Ο δείκτης που χρησιμοποιείται συχνότερα για την εκτίμηση της παχυσαρκίας είναι ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ). Αρκετοί, ωστόσο πιστεύουν ότι ο ΔΜΣ δεν είναι ο καλύτερος δείκτης γι’αυτό το σκοπό. Για να διαπιστώσουμε το παραπάνω πρέπει να λάβουμε υπ’όψη μας το […]
Το ακόλουθο απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του Dr Berezin με τίτλο «Ψυχοθεραπεία του Χαρακτήρα: Η Παράσταση της Συνείδησης στο Θέατρο του Μυαλού». «Ήταν μία μουντή και συννεφιασμένη νύχτα. Το δάσος ήταν σκοτεινό. Ένα φοβερό τέρας με κυνηγούσε μέσα σε ένα πρωτόγονο δάσος. Έτρεχα σε ένα χωματόδρομο γεμάτο κλαδιά δέντρων και αναρριχώμενα φυτά. Ο παραμορφωμένος […]
Πέντε κατηγορίες αντιβιοτικών σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο νεφρολιθίασης, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μία νέας έρευνας. Ο κίνδυνος αυτός ήταν ιδιαίτερα αυξημένος για τα παιδιά και τους εφήβους και αφορούσε κυρίως τις σουλφοναμίδες. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Society of Nephrology. «Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η έκθεση σε ορισμένα από του […]
Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος μπορεί να ενισχύει την άμυνα του οργανισμού εναντίον όγκων, τραυματισμών ή λοιμώξεων. Αυτό γίνεται μέσω ενός μηχανισμού άμυνας η δράση του οποίου επιταχύνεται με την άνοδο της θερμοκρασίας. Η έρευνα διεξήχθη από τα πανεπιστήμια του Warwick και του Manchester. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι μικρές αυξήσεις στη θερμοκρασία του σώματος […]
Εκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο ζουν με το φόβο μίας ημικρανίας. Παγκοσμίως, η ημικρανία επηρεάζει το 12% του πληθυσμού τουλάχιστον μία φορά ετησίως, με τις γυναίκες να έχουν τριπλάσια πιθανότητα από τους άντρες να παρουσιάσουν ένα επεισόδιο. Διάφορες έρευνες γύρω από τη νόσο έχουν δείξει ότι αυτή ευθύνεται για 113 εκατομμύρια ημέρες ασθενείας ετησίως στις […]
Η αποδιοργάνωση του κιρκαδικού ρυθμού διαταράσσει την ψυχική υγεία σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι διαταραχές στο βιολογικό ρολόι, δηλαδή η αυξημένη δραστηριότητα κατά τις ώρες ξεκούρασης και η αδράνεια κατά τη διάρκεια της ημέρας, σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής και άλλων παθήσεων. «Τα ευρήματά μας δείχνουν […]
Αρκετοί συγχέουν την οστεοπόρωση με ορισμένα είδη αρθρίτιδας. Στο παρόν άρθρο τονίζονται οι διαφορές και οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο αυτές παθήσεις. Οστεοπόρωση Η οστεοπόρωση είναι μία πάθηση κατά την οποία τα οστά χάνουν την πυκνότητά τους και κατά συνέπεια ο ασθενής έχει αυξημένη πιθανότητα καταγμάτων. Στις ΗΠΑ, περισσότερα από 53 εκατομμύρια άτομα έχουν οστεοπόρωση […]
Στους περισσότερους ασθενείς με άσθμα, τα συμπτώματα της νόσου μπορούν να περιοριστούν με ένα κορτικοστεροειδές και την προσθήκη ενός β-αγωνιστή όπου χρειάζεται. Ωστόσο, ένας μικρός αριθμός ασθενών συνεχίζουν να παρουσιάζουν συμπτώματα και εξάρσεις παρά την παραπάνω αγωγή. Σήμερα στους παραπάνω ασθενείς μπορούν να χορηγηθούν βιολογικοί παράγοντες, όπως η ομαλιζουμάμπη, ένα αντι-IgE μονοκλωνικό αντίσωμα. Πότε, όμως, […]
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal, οι ασθενείς που πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορούν να περιορίσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου λαμβάνοντας θεραπείες για τη ρύθμιση της χοληστερόλης. Η έρευνα διεξήχθη στο Birmingham και την Αυστραλία από το Πανεπιστήμιο της Alabama. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αποτελεί μία αυτοάνοση νόσο που επηρεάζει το […]
22Οκτώβριος
2018
Ο ιός του απλού έρπητα, ο οποίος προκαλεί το εξάνθημα του επιχειλίου έρπητα, μπορεί να ευθύνεται για τουλάχιστον το 50% των περιστατικών νόσου Alzheimer, σύμφωνα με μία ειδικό που εξέτασε τα διαθέσιμα δεδομένα για τη νευροεκφυλιστική νόσο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), 3.7 δισεκατομμύρια άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών, δηλαδή το 67% του παγκοσμίου πληθυσμού, είναι φορείς τον ιό του απλού έρπητα τύπου 1 ή HSV-1. Ο ιός μεταδίδεται με την επαφή και συνήθως η λοίμωξη με αυτόν είναι ασυμπτωματική. Το συχνότερο σύμπτωμα του ιού είναι το χαρακτηριστικό φυσαλιδώδες εξάνθημα στο πρόσωπο, το οποίο είναι γνωστό ως επιχείλιος έρπητας. Καθώς δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιό, ο τελευταίος μπορεί να παραμείνει στον οργανισμό σε λανθάνουσα κατάσταση και να προκαλέσει εκ νέου συμπτώματα όταν ο οργανισμός είναι εξασθενημένος. Μέχρι την ηλικία των 60 ετών, οι περισσότεροι ασθενείς έχουν μολυνθεί με τον ιό. Επιπλέον, 417 εκατομμύρια άτομα μεταξύ των ηλικιών 15 και 49 φέρουν επίσης τον ιό HSV-2 , ο οποίος αποτελεί μία σεξουαλικώς μεταδιδόμενη μορφή της νόσου που επηρεάζει τα γεννητικά όργανα. Λαμβάνονας υπόψη μας την υψηλή συχνότητα του έρπητα, καθώς και τη συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα των περιστατικών νόσου Alzheimer (με το συνολικό αριθμό περιστατικών να εκτιμάται ότι […]
22Οκτώβριος
2018
Μέχρι την ηλικία των 65 ετών, οι μισοί περίπου από εμάς θα έχουν παρουσιάσει δύο ή περισσότερα χρόνια νοσήματα. Η συχνότητα της πολυνοσηρότητας, όπως ήδη γνωρίζουμε, αυξάνεται με την ηλικία. Μόλις το 9% των ασθενών με στεφανιαία νόσο δεν έχουν συνοδά νοσήματα. Το υπόλοιπο 91% πάσχει επίσης από κάποια άλλη νόσο όπως υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, εγκεφαλικό επεισοδίο, διαβήτη, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, κατάθλιψη, άνοια, χρόνια νεφρική νόσο ή οποιονδήποτε συνδυασμό των παραπάνω. Το φαινόμενο της πολυνοσηρότητας δεν παρατηρείται μόνο στους ηλικιωμένους πλέον, αλλά και στους νεαρότερους ενήλικες. Η πολυνοσηρότητα είναι επίσης συχνότερη σε πληθυσμούς με χειρότερη οικονομική κατάσταση και η εμφάνισή της μπορεί μάλιστα να προηγείται ακόμα και 10 ή 15 χρόνια σε σχέση με τους πιο εύπορους πληθυσμούς. Οι ασθενείς με πολυνοσηρότητες πρέπει να λαμβάνουν αρκετά διαφορετικά φάρμακα: ένα για κάθε νόσο. Αν ωστόσο, τα φάρμακα που χορηγούνται για την αντιμετώπιση μίας νόσου είναι αποτελεσματικά σε ασθενείς με περισσότερες από μία νόσους, είναι ακόμα αντικείμενο συζήτησης. Σε ορισμένους ασθενείς, ο οργανισμός αντιμετωπίζει το φάρμακο ως παθογόνο, ενώ σε άλλους το ίδιο φάρμακο μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες που είναι πιο σοβαρές από τη νόσο που προσπαθεί να θεραπεύσει. Μία από τις συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τα φάρμακα αυτά […]
19Οκτώβριος
2018
Τι είναι η νευραλγία τριδύμου; Η νευραλγία του τριδύμου νεύρου ή αλλιώς νευραλγία τριδύμου, αποτελεί μία πάθηση χρονίου πόνου που επηρεάζει το τρίδυμο ή το 5ο κρανιακό νεύρο, ένα από τα νεύρα που εκτείνεται ευρύτερα στην κεφαλή. Η νευραλγία τριδύμου αποτελεί μία μορφή νευροπαθητικού πόνου (πόνου που σχετίζεται με νευρικό τραυματισμό ή νευρικές βλάβες). Η τυπική ή «κλασική» μορφή της νόσου (η οποία λέγεται «Τύπου 1» ή ΤΝ1) προκαλεί σοβαρό, σποραδικό, αιφνίδιο καυστικό άλγος στο πρόσωπο ή άλγος που μοιάζει «σαν να έχει χτυπήσει τον ασθενή ηλεκτρικό ρεύμα» το οποίο μπορεί να διαρκεί από λίγα λεπτά μέχρι 2 ώρες. Η «άτυπη» μπορφή της νόσου (που λέγεται «Τύπου 2» ή ΤΝ2), χαρακτηρίζεται από συνεχές κνησμώδες, καυστικό, διαξιφιστικό άλγος μικρότερης έντασης από την Τύπου 1. Και οι δύο μορφές άλγους μπορεί να εμφανιστούν στο ίδιο άτομο, ορισμένες φορές ταυτόχρονα. Η ένταση του πόνου μπορεί να είναι τόσο σοβαρή που προκαλεί φυσική ή ψυχική αναπηρία. Το τρίδυμο νεύρο είναι ένα από τα 12 ζεύγη νεύρων που βρίσκονται στον εγκέφαλο. Το νεύρο έχει τρεις διακλαδώσεις και μεταφέρει την αισθητικότητα από το άνω, το μέσο και το κάτω μέρος του προσώπου, καθώς και από τη στοματική κοιλότητα, στον εγκέφαλο. Το οφθαλμικό νεύρο, που αποτελεί τον […]
19Οκτώβριος
2018
Μία ομάδα ερευνητών από τη Μασαχουσέτη πιστεύει ότι η στόχευση των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος στα μικρογλοία, μπορεί να περιορίσει τις φλεγμονώδεις πτυχές αρκετών νευροεκφυλιστικών νόσων, όπως η νόσος Alzheimer, η νόσος Parkinson και η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS). Στην έρευνά τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο Nature Neuroscience, εξηγούν τον τρόπο με τον οποίο η ανεξέλεγκτη δράση των μικρογλοίων συμβάλει στο νευροεκφυλισμό στις παραπάνω, αλλά και σε πολλές ακόμα παθήσεις. «Τα μικρογλοία έχουν τρεις σημαντικές λειτουργίες: μία “εποπτική” λειτουργία που παρακολουθεί και καταγράφει τις αλλαγές στον εγκέφαλο, μία λειτουργία “ανατροφής” η οποία προάγει τη νευρωνική υγεία μέσω δράσεων όπως η απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων και των υπολειμμάτων και τέλος, μία “μαχητική” λειτουργία κατά την οποία ουσιαστικά προστατεύουν τον εγκέφαλο από λοιμώξεις και άλλες τοξίνες», εξηγεί ο Τζόζεφ Ελ Κούρι, επικεφαλής της μελέτης. «Σε έναν υγιή εγκέφαλο, τα σημεία ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος στα μικρογλοία ελέγχουν τη δράση της “μαχητικής” λειτουργίας. Η διαταραχή των σημείων αυτών εκκινεί ή ενισχύει τη νευροεκφύλιση». Αν και τα μικρογλοία θεωρούνται εδώ και αρκετά χρόνια ως τα έμφυτα ανοσιακά κύτταρα του εγκεφάλου, η ομάδα της παρούσας μελέτης ήταν η πρώτη που ξεχώρισε τις τρεις λειτουργίες, με βάση τα πρότυπα της γονιδιακής έκφρασης στα κύτταρα. Μετά […]
18Οκτώβριος
2018
Οι γιατροί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της φροντίδας υγείας σήμερα, αρκετές φορές νιώθουν σαν να δίνουν μία μάχη. Η μεταφορά αυτή είναι αρκετά ακριβής. Οι γιατροί, αντίστοιχα με τους στρατιώτες, αντιμετωπίζουν μία σημαντική και συχνά μη αναγνωρίσιμη απειλή για την υγεία τους: τα ηθικά τραύματα. Τα ηθικά τραύματα συχνά περιγράφονται λανθασμένα. Στους βετεράνους ενός πολέμου διαγιγνώσκονται ως μετατραυματικό στρες, ενώ στους γιατρούς εκδηλώνονται σαν υπερκόπωση. Ωστόσο, αν δεν κατανοήσουμε τη σημαντική διαφορά μεταξύ υπερκόπωσης και ηθικών τραυμάτων, τα τραύματα αυτά δεν θα θεραπευτούν και τόσο οι γιατροί όσο και οι ασθενείς θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τις συνέπειές τους. Η υπερκόπωση μπορεί να εκδηλώνεται με μία σειρά συμπτωμάτων, όπως εξάντληση, κυνισμό ή μειωμένη παραγωγικότητα. Πάνω από το 50% των γιατρών αναφέρουν τουλάχιστον ένα από τα παραπάνω. Ωστόσο, οι περισσότεροι δεν αποδέχονται την υπερκόπωση, καθώς πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύει μειωμένη αντοχή και έλλειψη αποφασιστικότητας, χαρακτηριστικά τα οποία οι περισσότεροι γιατροί έχουν αναπτύξει μέσα από δεκαετίες εκπαίδευσης και απαιτητικής εργασίας. Ακόμα και σε παγκοσμίου φήμης νοσοκομεία που έχουν επιχειρήσει να αντιμετωπίσουν την υπερκόπωση των γιατρών εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, μόλις το 1/3 των ασθενών αναφέρουν τα συμπτώματά τους. Πιστεύουμε σήμερα ότι η υπερκόπωση των γιατρών αποτελεί σύμπτωμα ενός μεγαλυτέρου προβλήματος, δηλαδή του […]
18Οκτώβριος
2018
Η απόρριψη του ιατρικού πατερναλισμού με την παράλληλη αποδοχή της αυτονομίας του ασθενούς έχει αλλάξει τη σχέση γιατρού-ασθενούς. Ιστορικά, η ιατρική και η κοινωνία είχαν αποδεχτεί το ηθικό λογικό ότι η κύρια ευθύνη του γιατρού ήταν να διαφυλάξει την υγεία του ασθενούς, ακόμα και αν έπρεπε στο βωμό αυτό να θυσιαστεί η αυτονομία του τελευταίου. Μία βασική υπόθεση του πατερναλιστικού μοντέλου ήταν ότι οι γιατροί, λόγω της γνώσης τους, ήξεραν τι είναι περισσότερο ωφέλιμο για τον ασθενή. Κατά συνέπεια, οι γιατροί αποφάσιζαν ποιες παρεμβάσεις είναι αυτές που έπρεπε να γίνουν στον ασθενή. Οι ασθενείς έπρεπε απλά να συμμορφωθούν με την απόφαση του γιατρού. Στις δεκαετίες μετά το 1950 έχει παρατηρηθεί μία συνεχώς αυξανόμενη έμφαση στο δικαίωμα του ασθενούς να αποδέχεται ή να απορρίπτει τη θεραπεία που προτείνει ο γιατρός. Η απόρριψη του ιατρικού πατερναλισμού, ωστόσο, δεν έχει αναστρέψει τον έλεγχο του ιατρού στη σχέση του με τους ασθενείς. Θεωρητικά, οι γιατροί δεν μπορούν πλέον να λάβουν μονομερείς αποφάσεις σχετικά με τη φροντίδα που προσφέρουν στον ασθενή, ωστόσο το μονοπώλιο της ιατρικής πληροφορίας και των περισσοτέρων ιατρικών προμηθειών, τους δίνει τον κύριο λόγο στη λήψη των αποφάσεων. Η παραπάνω σχέση γιατρού-ασθενούς, δηλαδή με τον ασθενή να έχει τον έλεγχο των αποφάσεων, […]
17Οκτώβριος
2018
Τα τελευταία χρόνια, τα προϊόντα που διαφημίζουν τις «προβιοτικές» τους δράσεις, αυξάνονται όλο και περισσότερο. Οι υποστηρικτές των προβιοτικών πιστεύουν ότι τα τελευταία αποτελούν την απάντηση σε πάρα πολλές παθήσεις και προβλήματα υγείας. Τι είναι όμως τα προβιοτικά; Και σημαντικότερα, πρέπει να τα παίρνετε; Τα προβιοτικά έχουν οριστεί επιστημονικά ως «ζωντανοί μικροοργανισμοί, οι οποίοι όταν χορηγούνται σε επαρκείς ποσότητες, προσφέρουν οφέλη στην υγεία του ξενιστή». Αποτελούν πρακτικά, «καλά» βακτήρια που είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό. Τα προβιοτικά περιέχονται φυσιολογικά σε κάποια τρόφιμα (π.χ. ορισμένα είδη γιαουρτιού και λαχανικά όπως οι πίκλες και το ξινολάχανο), ωστόσο διατίθενται και σε μορφή συμπληρωμάτων διατροφής. Αν και το γαστρεντερικό μας σύστημα τυπικά περιέχει τρισεκατομμύρια βακτήρια, τα οποία περιλαμβάνουν τόσο «καλά» όσο και «κακά» βακτήρια, σε αρκετές περιπτώσεις η ισορροπία τους μπορεί να διαταραχθεί. Διάφορες παθήσεις, ο κακός τρόπος ζωής (δηλαδή η περιορισμένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα και η φυσική αδράνεια) καθώς και η ηλικία μπορεί να επηρεάσουν την παραπάνω ισορροπία. Τα προβιοτικά αυξάνουν τον αριθμό και την ποικιλομορφία των «καλών» βακτηρίων του εντέρου γεγονός που προφυλάσσει την υγεία και την αποτελεσματικότητα του γαστρεντερικού συστήματος. Κατά συνέπεια, τα προβιοτικά έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για διάφορους λόγους, όπως: Να περιορίσουν […]
17Οκτώβριος
2018
Γνωρίζουμε ότι ένα μικρό μόλις ποσοστό των περιστατικών άνοιας είναι κληρονομικά. Η αιτία της μεγάλης πλειοψηφίας είναι ακόμα άγνωστη. Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Nature Communications, ωστόσο, δείχνει ότι τα περισσότερα περιστατικά άνοιας αποδίδονται σε αυθόρμητες μεταλλάξες που γίνονται κατά την αντιγραφή και τον πολλαπλασιασμό του DNA των κυττάρων. Το εύρημα αυτό δείχνει ουσιαστικά ότι στους περισσότερους ασθενείς με νευροεκφυλιστικές νόσους, όπως η νόσος Alzheimer και η νόσος Parkinson, η πάθησή τους αποδίδεται σε λάθη που έγιναν την εποχή που ήταν ακόμα έμβρυα στη μήτρα της μητέρας τους. Στις πλέον κοινές νευροεκφυλιστικές νόσους, υπάρχει συσσώρευση τοξικών πρωτεϊνών στον εγκέφαλο. Οι πρωτεΐνες αυτές καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρα και προκαλούν βλάβες στις διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, γεγονός που οδηγεί σε αλλαγές της συμπεριφοράς και απώλεια μνήμης. Μόλις το 1/20 των ασθενών έχει θετικό οικογενειακό ιστορικό, κατά το οποίο ο ένας ή και οι 2 γονείς φέρουν γενετικούς παράγοντες που ενοχοποιούνται για τις παραπάνω νόσους. Η αιτιολογία των περισσοτέρων περιστατικών άνοιας (πάθηση η οποία επηρεάζει μέχρι και 1 στα 10 άτομα σήμερα) παρέμεινε ακόμα άγνωστη. Μία ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή Πάτρικ Σίννερι από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ θεώρησε ότι ορισμένες ομάδες εγκεφαλικών κυττάρων περιέχουν αυθόρμητα γενετικά λάθη τα οποία οδηγούν […]
16Οκτώβριος
2018
Στη σκλήρυνση κατά πλάκας, μία ελαττωματική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος προκαλεί βλάβες στους εγκεφαλικούς ιστούς. Το εντερικό μικροβίωμα φαίνεται ότι παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από όσο νομίζαμε στην παθογένεια της νόσου, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση αποτελεί μία αυτοάνοση νόσο κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και προκαλεί βλάβες στην προστατευτική επικάλυψη των νευρικών κυττάρων. Η επικάλυψη αυτή αποτελείται από μυελίνη, μία βιολογική μεμβράνη από πρωτεΐνες και λιπίδια. Αυτός είναι ο λόγος που οι ερευνητικές προσπάθειες να ταυτοποιηθεί ένα αντιγόνο-στόχος για τη νόσο έχουν επικεντρωθεί στα συστατικά της μεμβράνης της μυελίνης. Τα νέα ευρήματα από την ερευνητική ομάδα της Μιρέια Σοσπέντρα και Ρόλαντ Μάρτιν από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης δείχνουν ότι είναι ίσως σκόπιμο να διευρύνουμε το πεδίο έρευνας έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις παθολογικές διαδικασίες που εμπλέκονται. Φλεγμονώδεις Αλληλουχίες Στο επιστημονικό περιοδικό Science Translational Medicine, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι τα Τ κύτταρα, δηλαδή τα ανοσιακά κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τις παθολογικές επιδράσεις, αντιδρούν σε μία πρωτεΐνη που λέγεται GDP-L-fucose synthase. Το ένζυμο αυτό σχηματίζεται στα ανθρώπινα κύτταρα αλλά και στα βακτήρια που βρίσκονται συχνά στο εντερικό μικροβίωμα των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας. «Πιστεύουμε ότι τα […]
16Οκτώβριος
2018
Τι είναι η δηλητηρίαση από μόλυβδο; Ο μόλυβδος είναι ένα ιδιαίτερα τοξικό μέταλλο το οποίο μπορεί να προκαλέσει σοβαρές δηλητηριάσεις. Οι τελευταίες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή νόσηση και συχνά είναι ακόμα και απειλητικές για την υγεία. Η δηλητηρίαση από μόλυβδο συμβαίνει όταν τα επίπεδα του τελευταίου στον οργανισμό αυξηθούν σημαντικά. Ο μόλυβδος βρίσκεται σε αρκετές μπογιές οι οποίες χρησιμοποιούνται για το βάψιμο του σπιτιού ή σε ορισμένα παιδικά παιχνίδια. Βρίσκεται επίσης: Σε είδη ζωγραφικής ή καλλιτεχνικών Σε μολυσμένη σκόνη Σε ορισμένα προϊόντα βενζίνης Ο μόλυβδος συσσωρεύεται στον οργανισμό σταδιακά με μία διαδικασία που διαρκεί αρκετούς μήνες ή χρόνια. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρή φυσική ή νοητική αναπηρία, με τα μικρά παιδιά να είναι τα πλέον ευάλωτα σε αυτές. Τα παιδιά εισάγουν το μόλυβδο στον οργανισμό τους, όταν βάζουν αντικείμενα που περιέχουν μόλυβδο στο στόμα τους. Το ίδιο συμβαίνει όταν αγγίξουν τα αντικείμενα αυτά με τα χέρια τους και μετά τα βάλουν στο στόμα τους. Ο μόλυβδος είναι πιο επιβλαβής για τα παιδιά καθώς ο εγκέφαλος και το νευρικό τους σύστημα δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί πλήρως. Η δηλητηρίαση από μόλυβδο μπορεί να θεραπευτεί, ωστόσο οι βλάβες που έχει προκαλέσει δεν είναι δυνατό να αναστραφούν. Ποια είναι τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από μόλυβδο; […]
15Οκτώβριος
2018
Αρκετοί πιστεύουν ότι το κόκκινο κρασί προσφέρει οφέλη στην καρδιακή υγεία. Η αντίληψη αυτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά τη δεκατία του 1980 και συνδέεται με αυτό που είναι γνωστό ως «Γαλλικό παράδοξο». Το «Γαλλικό παράδοξο» αποτελεί ουσιαστικά την άποψη ότι το κόκκινο κρασί είναι αυτό που διατηρεί χαμηλά τα ποσοστά των καρδιακών παθήσεων στους Γάλλους, παρά την αγάπη των τελευταίων για το τυρί και άλλα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Η θεωρία αυτή οδήγησε στην ανακάλυψη μίας σειράς ωφελίμων φυτικών συστατικών, γνωστών ως πολυφαινόλες. Οι ουσίες αυτές βρίσκονται στη φλούδα των κοκκίνων σταφυλιών (καθώς και σε πολλά άλλα φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς) και θεωρητικά μπορεί να εξηγήσουν τις προστατευτικές ιδιότητες του κρασιού για την καρδιά. Μία άλλη θεωρία πηγάζει από το γεγονός ότι η Μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι γνωστό ότι προστατεύει από τις καρδιακές παθήσεις, περιλαμβάνει το κόκκινο κρασί. Τα δεδομένα, ωστόσο, που δείχνουν ότι η κατανάλωση κοκκίνου κρασιού (η αλκοόλ γενικότερα) μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καρδιακών νόσων είναι αρκετά περιορισμένα. Όλες οι έρευνες που έχουν δείξει ότι η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ συνδέεται με μειωμένη συχνότητα καρδιακών παθήσεων, ήταν έρευνες παρατήρησης. Οι έρευνες αυτές δεν μπορούν να αποδείξουν σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Η μέτρια κατανάλωση, η οποία […]
15Οκτώβριος
2018
Οι αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα των ασθενών με νόσο Alzheimer μπορεί να σχετίζονται με αυξημένες βακτηριακές ενδοτοξίνες στο αίμα. Η παρατήρηση αυτή μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τη νόσο. Στο παραπάνω συμπέρασμα κατέληξε μία έρευνα με 55 εθελοντές, η οποία έδειξε επίσης ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές στη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος μεταξύ των ασθενών με νόσο Alzheimer και της ομάδας ελέγχου και οι διαφορές αυτές παρέμειναν για αρκετά χρόνια. Επιπλέον, τα δείγματα αίματος έδειξαν ότι τα επίπεδα μίας κοινής βακτηριακής τοξίνης στον ορό, ήταν υψηλότερα στους ασθενείς με νόσο Alzheimer, σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, εύρημα το οποίο υποστηρίζει τη θεωρία για τη φλεγμονώδη αιτιολογία της νόσου. Ωστόσο, η Νίκολα Λοπίζο, μία από τους συντελεστές της έρευνας, δήλωσε ότι αν και παρατηρούνται διαφορές στο μικροβίωμα των δύο ομάδων, δεν μπορούμε ακόμα να προσδιορίσουμε ποια επίδραση συνδέεται με την κάθε διαφορά. «Στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τα βακτήρια του εντέρου και τις λειτουργίες τους. Αν και κάποια από αυτά έχουν διερευνηθεί αρκετά, άλλα έχουν ανακαλυφθεί πρόσφατα και ακόμα δεν γνωρίζουμε πλήρως τις δράσεις τους», είπε. Η Λοπίζο είπε επίσης ότι ακόμα είναι άγνωστο τι προκαλεί τις διαφορές στο εντερικό μικροβίωμα ανάμεσα σε αυτούς που πάσχουν […]
12Οκτώβριος
2018
Τα τελευταία περιστατικά Ιού του Δυτικού Νείλου που παρατηρήθηκαν στη χώρα έφεραν ξανά στο προσκήνιο τα κουνούπια. Ωστόσο, τα έντομα αυτά ευθύνονται για τη μετάδοση μίας σειράς ακόμα νόσων μεταξύ των οποίων ο ιός Ζίκα που προκαλεί μικροκεφαλία στα βρέφη, η ελονοσία, η δάγγειος πυρετός, ο κίτρινος πυρετός και ορισμένες εγκεφαλίτιδες. Πρέπει να τονίσουμε, πάντως, ότι στο μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων που έχουν τσιμπηθεί από κουνούπια δεν θα εμφανιστεί καμία νόσος. Αν ωστόσο ζείτε σε μία περιοχή όπου οι παραπάνω παθήσεις εμφανίζονται με αυξημένη συχνότητα, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τους 4 σημαντικότερους τρόπους να προστατευτείτε από τα κουνούπια. Φορέστε τα κατάλληλα ρούχα Τα ελαφριά ρούχα με μακριά μανίκια και παντελόνι αποτελούν τα καλύτερα ρούχα για την προστασία από τα κουνούπια. Ο ψεκασμός των ρούχων με εντομοαπωθητικό προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη προστασία. Δημιουργήστε φραγμούς για τα κουνούπια Ο καλύτερος τρόπος να επιτύχετε το παραπάνω είναι να παραμείνετε εντός του σπιτιού, ιδανικά σε χώρους με κλιματισμό και καλά παράθυρα που δεν επιτρέπουν στα κουνούπια να εισέλθουν. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε δίχτυ για τα κουνούπια το οποίο τοποθετείται συνήθως γύρω από το κρεβάτι ή την κούνια του μωρού. Μπορείτε επίσης να ψεκάσετε το δίχτυ με εντομοαπωθητικό. Αποφύγετε τα λιμνάζοντα νερά Αυτός είναι ο χώρος που […]
12Οκτώβριος
2018
Οι αλλαγές του διαβήτη τύπου 2 μπορεί να ξεκινήσουν ακόμα και 20 χρόνια πριν τη διάγνωσή του, με σταδιακή συσσώρευση μεταβολικών αλλαγών, όπως διαταραχές στη γλυκόζη πλάσματος νηστείας και την ευαισθησία στην ινσουλίνη, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. Επικεφαλείς της έρευνας ήταν ο Χιρογιούκι Σαγκεσάκα και ο Μιτσουχίσα Κομάτσου από την Ιαπωνία. Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο του European Association for the Study of Diabetes (EASD). «Καθώς η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 περνούν από το στάδιο του προδιαβήτη, τα ευρήματά μας συνιστούν ότι οι αυξημένοι μεταβολικοί δείκτες του διαβήτη μπορούν να ανιχνευθούν ακόμα και 20 χρόνια πριν τη διάγνωσή του», είπε ο Κομάτσου. Η χρονική στιγμή κατά την οποία παρατηρείται η πρώτη διαφοροποίηση μεταξύ των ατόμων που θα εμφανίσουν τελικά διαβήτη και αυτών που δεν θα εμφανίσουν ήταν άγνωστη μέχρι σήμερα, συμπλήρωσε. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, επιτρέπει να γίνονται παρεμβάσεις νωρίτερα και να εκτιμάται γρήγορα η πορεία της νόσου. Τόνισε μάλιστα, ότι οι παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής πρέπει να γίνονται όχι στη διάγνωση του διαβήτη, αλλά πολύ νωρίτερα ακόμα και στη νεαρή ενήλικη ζωή ή την παιδική ηλικία. «Όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο για τη μάχη ενάντια στο διαβήτη», συμπλήρωσε. Η έρευνα […]
11Οκτώβριος
2018
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας, ένα βακτήριο που περιέχεται συχνά στα προβιοτικά συμπληρώματα διατροφής για το γαστρεντερικό, βοηθά στην αντιμετώπιση του Staphylococcus aureus, ενός βακτηρίου που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές, ανθεκτικές στα αντιβιοτικά λοιμώξεις. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα βακτήρια Bacillus δεν επιτρέπουν στα βακτήρια του S. Aureus να πολλαπλασιαστούν στο έντερο και τη ρινική κοιλότητα των υγιών ατόμων. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ποντικών, διαπίστωσαν ακριβώς γιατί συμβαίνει το παραπάνω. «Τα προβιοτικά χορηγούνται συχνά ως συμπληρώματα διατροφής για τη βελτίωση της υγείας του γαστρεντερικού», είπε ο διευθυντής του NIAID, Άντονι Φάουσι. «Αυτή είναι μία από τις πρώτες έρευνες που περιγράφει ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο προσφέρουν οφέλη για την υγεία. Η πιθανότητα ότι η χορήγηση Bacillus από του στόματος μπορεί να αποτελεί εναλλακτική της αντιβιοτικής θεραπείας για ορισμένες παθήσεις, έχει επιστημονικό ενδιαφέρον και σίγουρα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης». Οι λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο προκαλούν δεκάδες χιλιάδες θανάτους ετησίως. Αρκετοί γνωρίζουν ότι ο MRSA (ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus) μπορεί να προκαλέσει σοβαρή νόσηση. Λιγότεροι γνωρίζουν ότι ο S. aureus μπορεί να παραμείνει στη ρινική κοιλότητα ή το έντερο χωρίς να προκαλεί βλάβες. Ωστόσο, εφόσον υπάρξει διάσπαση του δέρματος ή καταστολή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, τα βακτήρια αυτά […]
11Οκτώβριος
2018
Περίπου 40 χρόνια μετά την πρώτη επέμβαση σε έμβρυο για τη διόρθωση καταστροφικών ανωμαλιών, οι ερευνητές έχουν κάνει το πρώτο βήμα για τη θεραπεία των γενετικών νόσων πριν τη γέννηση, μέσω γενετικής τροποποίησης. Μία ομάδα επιστημόνων ανέφερε τη Δευτέρα ότι χρησιμοποίησαν την τεχνική CRISPR για να τροποποιήσουν το DNA ποντικών στη μήτρα της μητέρας, έτσι ώστε να εξαλείψουν μία συχνά θανατηφόρο νόσο του ήπατος πριν από τη γέννηση των ζώων. Η έρευνα, η οποία διεξήχθη από μία ομάδα του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, είναι ακόμα σε αρχικό στάδιο. Αν και η εφαρμογή της τεχνικής CRISPR σε ανθρώπινα έμβρυα θα χρειαστεί ακόμα πολλά χρόνια έρευνας, ο Δρ Γουίλιαμ Περαντό, επικεφαλής της έρευνας δήλωσε ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα για τη θεραπεία των γενετικών νόσων πριν από τη γέννηση. «Χρειάζονται ακόμα πολλές έρευνες σε ζώα πριν καν σκεφτούμε να εφαρμόσουμε αυτή την τεχνική στον άνθρωπο», είπε. «Ωστόσο πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα μπορεί να γίνεται με την ίδια ευκολία που γίνονται σήμερα οι επεμβάσεις στα έμβρυα και το γεγονός αυτό θα μειώσει σημαντικά τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα». Ο Σάιμον Γουάντινγκτον από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, ο οποίος θεωρείται πρωτοπόρος της έρευνας σχετικά με τις γονιδιακές θεραπείες στα έμβρυα αποκάλεσε την προσέγγιση […]
10Οκτώβριος
2018
Μία ομάδα ερευνητών ανακάλυψε προσφάτως μία γενετική μετάλλαξη η οποία επιβραδύνει το μεταβολισμό της γλυκόζης στο έντερο. Κατά συνέπεια, τα άτομα που φέρουν την παραπάνω μετάλλαξη έχουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, παχυσαρκίας, καρδιακής ανεπάρκειας, ακόμα και θανάτου. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το εύρημά τους μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη νέων θεραπειών οι οποίες θα μιμούνται τις επιδράσεις της μετάλλαξης, προσφέροντας σημαντικά οφέλη στα εκατομμύρια των ασθενών που πάσχουν από διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια ή παχυσαρκία. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of the American College of Cardiology. «Είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτή την έρευνα καθώς βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τη σύνδεση μεταξύ αυτών που τρώμε, αυτών που απορροφώνται και του κινδύνου διαφόρων νόσων. Η γνώση αυτή ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τα καρδιομεταβολικά νοσήματα», είπε ο Σκοτ Σόλομον, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και επικεφαλής της έρευνας. Αυτή είναι η πρώτη έρευνα που εξετάζει τη σύνδεση μεταξύ του γονιδίου που ευθύνεται για την απορρόφηση της γλυκόζης στο έντερο (SGLT-1) και των καρδιομεταβολικών παθήσεων. Οι άνθρωποι που φέρουν τη συγκεκριμένη μετάλλαξη φαίνεται να έχουν πλεονέκτημα αναφορικά με τη διατροφή, σημείωσε ο Σόλομον. Αυτοί που κάνουν δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες και φέρουν τη μετάλλαξη αυτή, […]
10Οκτώβριος
2018
Ο ιός της γρίπης επηρεάζει εκατομμύρια άτομα κάθε έτος, από τα οποία εκατοντάδες χιλάδες οδηγούνται στο νοσοκομείο, ενώ δεκάδες χιλιάδες καταλήγουν. Προφανώς, η γρίπη είναι πολύ σοβαρότερη από το κοινό κρυολόγημα. Αν και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους ασθενείς που έχουν και άλλα προβλήματα υγείας (όπως κατεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα, καρδιακές ή πνευμονικές παθήσεις), συχνά μπορεί να είναι επικίνδυνη και για υγιή άτομα. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που σχετίζονται με τη γρίπη είναι ότι ο ιός είναι εξαιρετικά μεταδοτικός. Μάλιστα, μπορεί να μεταδοθεί πριν ακόμα εμφανιστούν συμπτώματα και ο ασθενής καταλάβει ότι έχει μολυνθεί με τον ιό. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε άλλα άτομα εν αγνοία του τα οποία πιθανώς είναι πιο ευάλωτα σε αυτόν. Αυτός είναι και ο λόγος που ο εμβολιασμός για τον ιό της γρίπης έχει μεγάλη σημασία: Δεν προστατεύετε μόνο τον εαυτό σας αλλά και τα άτομα της κοινότητάς σας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα παιδιά, τα οποία γενικά δεν τηρούν τους κανόνες υγιεινής στον ίδιο βαθμό με τους ενήλικες και συχνά αγγίζουν πολλά διαφορετικά πράγματα και ανθρώπους χωρίς να πλύνουν τα χέρια τους. Ακολουθούν λοιπόν 10 πράγματα που όλοι οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν για το εμβόλιο της γρίπης: Αποτελεί […]
9Οκτώβριος
2018
Η φυματίωση αποτελεί την κύρια αιτία θνησιμότητας από λοιμώδη αίτια και η αντιμετώπισή της αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση για την παγκόσμια υγεία. Η νόσος ευθύνεται για περίπου 5000 θανάτους κάθε μέρα, με περίπου 2 εκατομμύρια άτομα να έχουν καταλήξει από αυτή κατά το 2016.Τα τελευταία 200 χρόνια η φυματίωση ευθύνεται για το θάνατο σχεδόν 1 δισεκατομμυρίου ανθρώπων, αριθμός ο οποίος ξεπερνά το σύνολο των θανάτων από την ελονοσία, τη γρίπη, την ευλογιά, το AIDS, τη χολέρα και την πανώλη. Προσφάτως, η παγκόσμια κοινότητα, με επικεφαλής τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) έχει κάνει προσπάθειες να εξαλείψει τη φυματίωση μία για πάντα. Η στρατηγική για την αντιμετώπιση των επιδημιών της νόσου περιλαμβάνει μία πολύπλευρη προσέγγιση, με τη βιοϊατρική έρευνα να βρίσκεται στο επίκεντρο της στρατηγικής αυτής. Παρά την αλματώδη πρόοδο στην πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία της φυματίωσης, υπάρχουν ακόμα σημαντικά κενά αναφορικά με την κατανόηση που έχουμε για την παθογένεια της νόσου με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εφαρμόσουμε της σύγχρονες τεχνικές στην αντιμετώπισή της. Αν και η παθογένεια της νόσου μελετάται ήδη για περισσότερο από 200 χρόνια, τα φάρμακα αλλά και το εμβόλιο που χρησιμοποιείται σήμερα, θεωρούνται ανεπαρκή. Οι προσπάθειες να μειωθεί η επιβάρυνση από τη νόσο επιβραδύνονται ακόμη […]
9Οκτώβριος
2018
Οι αναστολείς των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος είναι μονοκλωνικά αντισώματα που αποκλείουν τους αναστολείς της ενεργοποίησης και λειτουργίας των Τ κυττάρων. Χρησιμοποιούνται σε περισσότερα από 14 διαφορετικά είδη καρκίνου και οι επιδράσεις τους μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και για πάνω από 5 χρόνια.Οι αναστολείς των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος αποκλείουν το CTLA-4, την PD-1 και την PD-L1. Καθώς τα παραπάνω φάρμακα χορηγούνται όλο και περισσότερο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποιες είναι οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με αυτά. Περίληψη Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι υποδοχείς των Τ κυττάρων που ονομάζονται ανοσιακά σημεία ελέγχου, προλαμβάνουν την αυτοανοσία είτε μέσω αναστολής της δενδριτικής ενεργοποίησης των Τ κυττάρων (CTLA-4) είτε προκαλώντας εξάντληση των Τ κυττάρων στα σημεία της φλεγμονής (PD-1/PD-L1). Αντιστρέφοντας την αναστολή της λειτουργίας των Τ κυττάρων, οι αναστολείς των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος ενισχύουν τη δράση των κυττάρων αυτών ενάντια στα νεοπλάσματα. Ωστόσο, ενισχύουν επίσης τη δράση των Τ κυττάρων ενάντια στους υγιείς ιστούς, προκαλώντας αυτοανοσία η οποία μπορεί να εντοπίζεται σε οποιοδήποτε όργανο. Τα αίτια του παραπάνω φαινομένου είναι άγνωστα, ωστόσο οι αναστολείς των σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να αποκαλύψουν προϋπάρχουσα φλεγμονή, γενετική προδιάθεση για αυτοανοσία ή κοινά αντιγόνα μεταξύ των υγιών και των νεοπλασματικών […]
8Οκτώβριος
2018
Το εμβόλιο για τον ιό HPV, το οποίο βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου και άλλων νεοπλασμάτων, έχει πλέον εγκριθεί για χρήση στους άνδρες και γυναίκες ηλικίας 27-45 ετών. Στην παραπάνω ανακοίνωση προέβη την Παρασκευή το FDA των ΗΠΑ, ο επίσημος οργανισμός της χώρας που είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο των φαρμάκων και των εμβολίων. Το εμβόλιο είναι το Gardasil 9, του οποίου η χρήση είχε στο παρελθόν εγκριθεί για τα παιδιά και τους ενήλικες μέχρι την ηλικία των 26 ετών. Το εμβόλιο προστατεύει από τον ιό του HPV, ο οποίος ευθύνεται μεταξύ άλλων για τα κονδυλώματα και τον καρκίνο του αιδοίου, του πρωκτού, του πέους και του οισοφάγου. Ο ιός έχει πολλά στελέχη και μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι ενήλικες θα μολυνθούν με τουλάχιστον ένα στέλεχος του ιού κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Το εμβόλιο προσφέρει προστασία από 9 διαφορετικά στελέχη, τα οποία περιλαμβάνουν αυτά που προκαλούν τα παραπάνω είδη καρκίνου και τα κονδυλώματα. Η έγκριση του παραπάνω εμβολίου είναι μία σημαντική ευκαιρία να προληφθούν οι παθήσεις που σχετίζονται με τον HPV σε ένα μεγαλύτερο ηλικιακό εύρος, είπε ο Δρ Πίτερ Μαρκς, διευθυντής έρευνας στο FDA. Η έγκριση βασίστηκε σε μία […]
8Οκτώβριος
2018
Όταν τραυματίζαμε το γόνατό μας στην παιδική ηλικία, για την επούλωση της πληγής ήταν αρκετός ένας επίδεσμος και η μητρική φροντίδα. Στις μεγαλύτερες ηλικίες, ωστόσο, οι τραυματισμοί μπορεί να χρειάζονται περισσότερο χρόνο μέχρι να επουλωθούν πλήρως, ακόμα και αρκετούς μήνες. Αυτό συμβαίνει γιατί η ικανότητα του οργανισμού να επιδιορθώνει το δέρμα φθίνει με την ηλικία καθώς δεν υπάρχουν πλέον τόσο πολλοί αυξητικοί παράγοντες και βλαστοκύτταρα σε αυτό. Οι χρόνιες παθήσεις, ιδιαίτερα οι αγγειακές νόσοι, και ο υποσιτισμός μπορεί να επιβραδύνουν επίσης τη διαδικασία τις επούλωσης. Πληγές που δεν επουλώνονται Αρκετές πληγές που δεν επουλώνονται γρήγορα μπορεί να είναι αποτέλεσμα ακτινοβολίας (για τη θεραπεία του καρκίνου) ή τραυματισμών λόγω πτώσεων. Οι συχνότεροι λόγοι για την αργή επούλωση μίας πληγής αναφέρονται παρακάτω: Διαβήτης Οι διαβητικοί ασθενείς παρουσιάζουν συχνά προσβλήματα όρασης καθώς και μούδιασμα ή άλγος στα χαμηλότερα μέρη των κάτω άκρων. Το γεγονός αυτό καθιστά συχνά δύσκολο γι’αυτούς να αντιληφθούν ένα τραύμα ή μία αμυχή. Οι διαβητικοί ασθενείς έχουν επίσης περιορισμένη αιματική ροή, ιδιαίτερα στα πόδια. Επιπλέον, τα κύτταρα που εκκινούν τη φλεγμονή, τα οποία είναι συνήθως τα πρώτα που συρρέουν στην περιοχή του τραύματος, δεν λειτουργούν επαρκώς. Αρκετά συχνά ένας μικρός τραυματισμός μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο τραύμα, καθώς επουλώνεται αργά […]
5Οκτώβριος
2018
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας έρευνας από το Κέντρο για τον Καρκίνο του Ohio State University, οι υψηλές δόσεις συμπληρωμάτων βιταμινών Β6 και Β12, οι οποίες πιστεύεται ότι αυξάνουν την ενέργεια και βελτιώνουν το μεταβολισμό, σχετίζονται με 2-4 φορές αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα. Ο κίνδυνος ήταν περισσότερο αυξημένος στους άνδρες καπνιστές που έπαιρναν περισσότερα από 20mg B6 ή 55mg B12 ημερησίως για τουλάχιστον 10 χρόνια. Οι άνδρες καπνιστές που λάμβαναν Β6 στην παραπάνω δόση είχαν τριπλάσια πιθανότητα να παρουσιάσουν καρκίνο του πνεύμονα. Οι άνδρες καπνιστές που λάμβαναν Β12 στην προαναφερθείσα δόση είχαν σχεδόν τετραπλάσιο κίνδυνο να παρουσιάσουν την συγκεκριμένη μορφή καρκίνου σε σχέση με αυτούς που δεν έπαιρναν συμπληρώματα. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Oncology και είναι η πρώτη έρευνα παρατήρησης που εξετάζει τις επιδράσεις της μακροχρόνιας υψηλής δόσης των συμπληρωμάτων Β6/Β12 και τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα. Στο παρελθόν, υπήρχε η αντίληψη ότι τα συμπληρώματα αυτά μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου. Ο επικεφαλής της έρευνας, Θίοντορ Μπράσκι και οι συνεργάτες του, ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερους από 77.000 εθελοντές που είχαν λάβει μέρος στη μελέτη VITamins And Lifestyle (VITAL), μία μακροχρόνια έρευνα παρατήρησης που είχε σκοπό να εξετάσει τη σχέση μεταξύ των συμπληρωμάτων βιταμινών και μετάλλων με […]
5Οκτώβριος
2018
Το φετινό βραβείο Νόμπελ Χημείας κέρδισε μία ομάδα επιστημόνων η οποία κατάφερε να επιταχύνει τη διαδικασία της εξέλιξης. Η διαδικασία αυτή χρειάζεται εκατομμύρια χρόνια στη φύση, ωστόσο οι επιστήμονες κατάφεραν να μειώσουν το χρόνο που χρειάζεται σε μήνες ή ακόμα και εβδομάδες για να παράξουν νέα μόρια τα οποία έχουν σήμερα εκατοντάδες εφαρμογές, από τις «πράσινες» πηγές ενέργειας μέχρι τα φάρμακα για τον καρκίνο. Η Φράνσις Άρνολτν κέρδισε το ήμισυ του βραβείου καθώς κατάφερε να κατευθύνει τη διαδικασία της εξέλιξης σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα, επιταχύνοντας τη φυσική επιλογή των πιο παραγωγικών ενζύμων που προκαλούν χημικές αντιδράσεις. Το άλλο μισό του βραβείου μοιράστηκαν ο Τζορτζ Σμιθ και ο Σερ Γκρέγκορι Γουίντερ. Ο Σμιθ ανακάλυψε πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει ιούς για να παράγει νέες πρωτεΐνες με συγκεκριμένες ιδιότητες. Ο Γουίντερ με τη σειρά του χρησιμοποίησε αυτή την ιδέα και εστίασε στην εξέλιξη των αντισωμάτων, των πρωτεϊνών δηλαδή που χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό για την αντιμετώπιση των διαφόρων νόσων. Οι 3 επιστήμονες χρησιμοποίησαν τη θεωρία του Δαρβίνου για τη φυσική επιλογή, σύμφωνα με την οποία τα διάφορα μόρια ή οργανισμοί συσσωρεύουν μεταλλάξεις σε μία αργή και τυχαία διαδικασία. Βρήκαν τρόπους να ταυτοποιήσουν και να επιλέξουν συγκεκριμένες μεταλλάξεις οι οποίες βελτιώνουν την ικανότητα των […]
4Οκτώβριος
2018
Μία μεγάλη έρευνα παρατήρησης διαπίστωσε ότι η κατανάλωση καφεΐνης συνδέεται με μειωμένη θνησιμότητα από όλα τα αίτια στους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Nephrology Dialysis Transplantation. Προηγούμενες έρευνες είχαν παρατηρήσει ότι η κατανάλωση καφεΐνης έχει προστατευτική δράση στο γενικό πληθυσμό, ωστόσο, μέχρι σήμερα καμία έρευνα δεν είχε εξετάσει τις επιδράσεις της καφεΐνης ειδικά στους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο. Στην παρούσα μελέτη, ο Μιγκέλ Μπιγκότ Βιέιρα και οι συνεργάτες του από την Πορτογαλία, ανέλυσαν δεδομένα από 4863 άτομα από την έρευνα National Health and Nutrition Examination Survey που είχε διεξαχθεί από το 1999 μέχρι το 2010. Οι εθελοντές είχαν προσφέρει στοιχεία σχετικά με τις διατροφικές τους συνήθειες μέσω συνεντεύξεων και ερωτηματολογίων. Έκαναν επίσης εργαστηριακές εξετάσεις και υπολογίστηκε το βάρος και το ύψος τους. Ο Βιέιρα και η ομάδα του χώρισαν τους εθελοντές σε 4 ομάδες ανάλογα με την ποσότητα καφεΐνης που κατανάλωναν κάθε μέρα και η οποία μπορεί να προερχόταν από καφέ, τσάι ή αναψυκτικά. Κατά τη διάρκεια των 60 μηνών της έρευνας, 1283 εθελοντές (26%) απεβίωσαν. Σε σύγκριση με αυτούς που δεν κατανάλωναν καθόλου καφεΐνη, οι εθελοντές που έπιναν καφέ είχαν σχεδόν 25% μειωμένο κίνδυνο, ωστόσο το ποσοστό αυτό δεν παρουσίαζε περαιτέρω μείωση όσο αυξανόταν […]
4Οκτώβριος
2018
Παρά τις δεκαετίες έρευνας, οι διαταραχές του εγκεφάλου έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολες ως προς την αντιμετώπισή τους. Σκεφτείτε για παράδειγμα τη νόσο Alzheimer. Μέχρι σήμερα, κάθε κλινική δοκιμή μίας θεραπείας γι’αυτή, δεν έχει καταφέρει να σταματήσει την πορεία της. Τον Ιανουάριο, η Pfizer ανακοίνωσε ότι σταματά την έρευνα φαρμάκων τόσο για τη νόσο Alzheimer, όσο και για τη νόσο Parkinson. Οι ίδιες δυσκολίες παρατηρούνται και στην αντιμετώπιση του αυτισμού. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τη σχιζοφρένεια, στην οποία δεν έχει παρατηρηθεί κάποια εξέλιξη τα τελευταία 60 χρόνια, από την ανακάλυψη δηλαδή της χλωροπρομαζίνης. Η ιστορία της χλωροπρομαζίνης, ωστόσο, μας προσφέρει ένα σημαντικό μάθημα: μία ουσία που αρχικά χρησιμοιήθηκε ως αντισταμινικό, επαναπροσδιορίστηκε ως αγχολυτικό φάρμακο. Το γεγονός αυτό οδήγησε στη χορήγηση του φαρμάκου σε ασθενείς με αγχώδεις διαταραχές ή ψυχωσικούς ασθενείς. Τελικά, με λίγες τροποποιήσεις, το φάρμακο έγινε αντιψυχωσικό και αποτέλεσε τη βάση για μία νέα γενιά φαρμάκων τα οποία χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος ψυχιατρικών νόσων, από τη σχιζοφρένεια και τη διπολική διαταραχή μέχρι τη μείζονα κατάθλιψη και το άγχος. Τα παραπάνω φάρμακα, έχουν φυσικά ανεπιθύμητες ενέργειες όπως κάθε φάρμακο, ωστόσο είναι πολύ καλύτερα από τα φάρμακα που χρησιμοποιούσαμε στο παρελθόν. Αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν σήμερα ότι άλλα φάρμακα που […]
3Οκτώβριος
2018
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας υγρών μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των ουρολοιμώξεων. Η έρευνα ήταν μία τυχαιοποιημένη μελέτη, στην οποία έλαβαν μέρος 140 γυναίκες με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις οι οποίες έπιναν λιγότερο από 1.5 λίτρο νερό κάθε μέρα. Οι ερευνητές ζήτησαν από τις μισές γυναίκες να συνεχίσουν την ίδια κατανάλωση υγρών, ενώ από τις υπόλοιπες ζήτησαν να διπλασιάσουν το νερό που έπιναν καθημερινά. Κατά τη διάρκεια του 1 έτους της έρευνας, οι γυναίκες που έπιναν περισσότερο νερό παρουσίασαν κατά μέσο όρο 1.7 ουρολοιμώξεις, ενώ οι γυναίκες που συνέχισαν την ίδια κατανάλωση παρουσίασαν 3.2 αντίστοιχα. «Τα δεδομένα δείχνουν πέραν αμφιβολίας ότι η κατανάλωση υγρών σχετίζεται με τον κίνδυνο ουρολοιμώξεων», είπε ο επικεφαλής της έρευνας Δρ Τόμας Χούτον. «Αν μία γυναίκα παρουσιάζει υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, πρέπει να αυξήσει την καθημερινή της κατανάλωση υγρών σε τουλάχιστον 2-3 λίτρα την ημέρα», είπε. Περίπου το 50% των γυναικών θα παρουσιάσει ουρολοίμωξη κάποια στιγμή, είπαν οι ερευνητές στο JAMA Internal Medicine. Μετά την πρώτη ουρολοίμωξη, το 27% των γυναικών θα παρουσιάσει ακόμα μία μέσα σε 6 μήνες, ενώ το 44-70% θα παρουσιάσει ξανά ουρολοίμωξη μέσα σε διάστημα ενός έτους. Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει η θεωρία ότι η κατανάλωση υγρών μπορεί να περιορίσει […]
3Οκτώβριος
2018
Τα ποσοστά της νόσου Alzheimer, δηλαδή της πλέον κοινής μορφής άνοιας, παρουσιάζουν συνεχώς αύξηση τα τελευταία χρόνια. Αυτή η μη αναστρέψιμη διαταραχή του εγκεφάλου χαρακτηρίζεται από σταδιακή επιδείνωση, έκπτωση της μνήμης και μείωση της ικανότητας σκέψης. Οι θεραπείες που είναι διαθέσιμες σήμερα γι’αυτή, είναι ικανές να επιβραδύνουν την απώλεια της μνήμης, ωστόσο δεν συνιστούν θεραπεία. Στο παρελθόν, ορισμένα στοιχεία έχουν δείξει η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών από τη γήρανση καθώς και τον κίνδυνο άνοιας, ωστόσο οι έρευνες σε ανθρώπους δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν την παραπάνω θεωρία. Αρκετές αλλαγές συμβαίνουν κατά την πορεία της νόσου Alzheimer, ακόμα και πριν εμφανιστούν τα συμπτώματά της. Ξεκινώντας στον ιππόκαμπο, μη φυσιολογικές μορφές πρωτεϊνών σχηματίζουν αμυλοειδείς πλάκες και συμπλέγματα ταυ. Τα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται εκεί χάνουν τη λειτουργικότητά τους και τις συνδέσεις τους με τους γειτονικούς νευρώνες και τελικά αποπίπτουν. Προηγούμενες έρευνες σε ποντίκια έχουν δείξει ότι υπάρχει επίσης διαταραχή της νευρογένεσης, δηλαδή της διαδικασίας μέσω της οποίας σχηματίζονται νέοι νευρώνες από προγονικά κύτταρα στον ιππόκαμπο. Μία ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Ρούντολφ Τάνζι θέλησε να εξετάσει αν η πρόκληση παραγωγής νευρώνων στον ιππόκαμπο μπορεί να περιορίσει τα προβλήματα της μνήμης σε ποντίκια με νόσο Alzheimer. Η […]
2Οκτώβριος
2018
Ο καρκίνος ευθύνεται για εκατομμύρια θανάτους ετησίως και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία του ανθρώπου. Το νόμπελ ιατρικής του 2018 αποδόθηκε σε δύο επιστήμονες που κατάφεραν να «ενεργοποιήσουν» την ικανότητα του εμφύτου ανοσοποιητικού συστήματος να επιτίθεται στα νεοπλασματικά κύτταρα. Ως αποτέλεσμα της παραπάνω ανακάλυψης ανοίγει πλέον ένας νέος δρόμος στη θεραπεία του καρκίνου. Ο Τζέιμς Άλισον μελέτησε μία γνωστή πρωτεΐνη που λειτουργεί ως φραγμός στο ανοσοποιητικό σύστημα. Σκέφτηκε ότι ο περιορισμός της πρωτεΐνης αυτής θα επέτρεσε στα ανοσιακά κύτταρα να επιτεθούν στα νεοπλάσματα. Στη συνέχεια, έκανε πράξη τη θεωρία του αναπτύσσοντας μία νέα προσέγγιση στη θεραπεία των ασθενών. Παράλληλα, ο Τασούκου Χόνζο, ανακάλυψε μία πρωτεΐνη των ανοσιακών κυττάρων η οποία έχει επίσης περιοριστική δράση, αλλά δρα με διαφορετικό τρόπο από την παραπάνω πρωτεΐνη. Οι θεραπείες που βασίστηκαν στη ανακάλυψή του, αποδείχθηκαν ιδιαίτερα αποτελεσματικές στη μάχη κατά του καρκίνου. Ο Άλισον και ο Χόνζο έδειξαν ότι διαφορετικές στρατηγικές που «απελευθερώνουν» το ανοσοποιητικό σύστημα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία του καρκίνου. Οι ανακαλύψεις τους αποτελούν σταθμό στη μάχη κατά του καρκίνου. Μπορεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του καρκίνου; Ο καρκίνος αφορά αρκετές διαφορετικές παθήσεις οι οποίες έχουν ως κοινό τους χαρακτηριστικό τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό […]
2Οκτώβριος
2018
Κάθε φορά που οι ερευνητές εξετάζουν ένα σημαντικό ερώτημα, χωρίζουν τους εθελοντές σε τυχαιοποιημένες ομάδες, διεξάγουν μία μελέτη που ελέγχεται με placebo και συλλέγουν τα αποτελέσματά της, η έρευνα κάνει ένα μεγάλο βήμα, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κλινικής επιστήμης είναι ότι οι έρευνες που καταλήγουν σε «θετικά» αποτελέσματα συγκεντρώνουν περισσότερο ενδιαφέρον σε σχέση με αυτές που έχουν ουδέτερα αποτελέσματα. Το παραπάνω φαινόμενο είναι γενικά επιζήμιο καθώς το να γνωρίζουμε τι ΔΕΝ είναι αποτελεσματικό έχει σχεδόν την ίδια σημασία με το να γνωρίζουμε τι φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τον ρόλο της ασπιρίνης στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συμβαμάτων στους ασθενείς χωρίς καρδιακή νόσο. Δύο μεγάλες έρευνες που παρουσιάστηκαν στο European Society of Cardiology Congress 2018 εξέτασαν το παραπάνω. Καθώς εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν ασπιρίνη προληπτικά, οι έρευνες αυτές έχουν τεράστια σημασία. Οι έρευνες Στην έρευνα ASCEND, πάνω από 15.000 μεσήλικες ασθενείς με διαβήτη αλλά χωρίς καρδιακές παθήσεις χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία λάμβανε 100mg ασπιρίνης, ενώ η άλλη placebo. Στην έρευνα ARRIVE, περισσότεροι από 12.500 ενήλικες με μέτριο κίνδυνο αλλά χωρίς καρδιακές παθήσεις χωρίστηκαν με τον ίδιο τρόπο. Και οι δύο έρευνες εξέτασαν τα ποσοστά μειζόνων καρδιακών συμβαμάτων και αιμορραγίας. Σύμφωνα με τους […]
1Οκτώβριος
2018
Το ανθρώπινο έντερο φέρει περισσότερα από 100 εκατομμύρια νευρικά κύτταρα τα οποία αποτελούν τον δικό του μικρό εγκέφαλο. Στην πραγματικότητα, το έντερο επικοινωνεί έμμεσα με τον εγκέφαλο, καθώς απελευθερώνει διάφορες ορμόνες στην κυκλοφορία του αίματος οι οποίες τον πληροφορούν μέσα σε μία διάρκεια περίπου 10 λεπτών αν «πεινάει» ή αν κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Μία νέα έρευνα, ωστόσο, δείχνει ότι το έντερο συνδέεται και άμεσα με τον εγκέφαλο μέσω ενός νευρωνικού δικτύου το οποίο του επιτρέπει να μεταφέρει σήματα σε δευτερόλεπτα. Το παραπάνω εύρημα μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για την παχυσαρκία, τις διατροφικές διαταραχές ή ακόμα και την κατάθλιψη και τον αυτισμό, παθήσεις οι οποίες έχουν στο σύνολό τους συνδεθεί με δυσλειτουργίες του εντέρου. Η έρευνα αυτή αποκαλύπτει «μία νέα ομάδα οδών που χρησιμοποιούν κύτταρα του εντέρου για να επικοινωνήσουν με τον εγκέφαλο», σύμφωνα με τον Ντάνιελ Ντράκερ, έναν ειδικό που μελετά τις διαταραχές του εντέρου στον Καναδά. Όπως είπε ο ίδιος, αν και ακόμα αρκετές ερωτήσεις παραμένουν αναπάντητες, «η έρευνα μας δίνει μερικά ενδιαφέροντα κομμάτια για την επίλυση του παραπάνω παζλ». Το 2010, ο νευροεπιστήμονας Ντιέγκο Μποχόρκεζ από τη Βόρεια Καρολίνα, έκανε μία σημαντική ανακάλυψη κοιτώντας μέσα από το ηλεκτρονικό του μικροσκόπιο. Τα εντεροενδροκρινικά κύτταρα, τα οποία […]
1Οκτώβριος
2018
Η νόσος Alzheimer αποτελεί την 6η αιτία θανάτου στο δυτικό κόσμο και τη μόνη που δεν μπορεί να προληφθεί ή να επιβραδυνθεί. Σε αντίθεση με τον καρκίνο και τις καρδιακές παθήσεις, δεν έχουμε σήμερα εργαλεία για εύκολη διάγνωση της νόσου Alzheimer, ούτε φάρμακα για τη θεραπεία της. Για το παραπάνω ευθύνονται διάφοροι λόγοι. Παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες, τα σημαντικά έξοδα και τις εκατοντάδες κλινικές δοκιμές, δεν έχουν εγκριθεί νέες θεραπείες για τη νόσο Alzheimer τα τελευταία 16 χρόνια. Οι περισσότερες προσπάθειες έχουν επικεντρωθεί σε φάρμακα που στοχεύουν τις πρωτεΐνες β αμυλοειδούς, οι οποίες συσσωρεύονται σε μορφή πλακών στον εγκέφαλο των ασθενών με τη νόσο. Δυστυχώς, η παραπάνω προσέγγιση δεν έχει οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα. Έχει φτάσει, επομένως, η ώρα να στοχεύσουμε νέες οδούς για την αντιμετώπιση της εξαιρετικά σύνθετης αυτής νόσου. Ένας από τους λόγους που το παραπάνω αποτελεί πρόκληση είναι η απουσία φτηνών και μη επεμβατικών βιοδεικτών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρέως. Βιοδείκτες για ειδικούς μοριακούς στόχους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προβλεφθεί η πιθανότητα ενός ατόμου να παρουσιάσει νόσο Alzheimer (όπως η εξέταση αίματος για την απολιποπρωτεΐνη Ε που χρησιμοποιείται σήμερα) και να επιτρέψουν τη διάγνωση πριν ακόμα εμφανιστούν συμπτώματα. Οι βιοδείκτες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να […]
28Σεπτέμβριος
2018
Οι ασθενείς που λαμβάνουν την τυπική θεραπεία λεβοθυροξίνης (LT4) για την αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού, συχνά συνεχίζουν να έχουν παθολογικά επίπεδα χοληστερόλης αίματος παρά την επαναφορά της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) σε φυσιολογικές τιμές. Στο παραπάνω συμπέρασμα κατέληξε μία μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. Η χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (LDL) και η ολική χοληστερόλη (TC) θεωρούνται αντικειμενικοί δείκτες της σηματοδότησης των θυρεοειδών ορμονών. Ωστόσο, είναι άγνωστο αν η επαναφορά των επιπέδων της TSH σε φυσιολογικές τιμές μέσω θεραπείας με LT4 μπορεί να επαναφέρει τη φυσιολογική σηματοδότηση των θυρεοειδών ορμονών. «Έχει ήδη αποδειχθεί ότι στους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό που δεν λαμβάνουν θεραπεία, τα επίπεδα της χοληστερόλης είναι αυξημένα», είπε η Δρ Ελίζαμπεθ ΜακΆνινχ, κύρια συγγραφέας της έρευνας. Τα τελευταία δεδομένα δείχνουν ότι «αυτοί που λαμβάνουν LT4 έχουν σημαντικά αυξημένα επίπεδα LDL ορού και ολικής χοληστερόλης σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, γεγονός που δείχνει ότι η ομοιόσταση των λιπιδίων που εξαρτάται από τις θυρεοειδείς ορμόνες δεν είχε διορθωθεί», όπως είπε η ΜακΆνινχ. «Τα παραπάνω ευρήματα δείχνουν ότι η θεραπεία με λεβοθυροξίνη μπορεί να μην είναι αρκετή για τους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό», συμπλήρωσε. Η διόρθωση της TSH σε φυσιολογικές τιμές μπορεί να μην είναι επαρκής για να επαναφέρει τη φυσιολογική […]
28Σεπτέμβριος
2018
Τι είναι η ανοσία της αγέλης; Η ανοσία της αγέλης (ή ανοσία της κοινότητας) συμβαίνει όταν ένα μεγάλο ποσοστό της κοινότητας έχει αναπτύξει ανοσία για μία νόσο (μέσω εμβολιασμού ή/και προηγούμενης νόσησης), με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα μετάδοσής της μεταξύ των ατόμων της κοινότητας. Ακόμα και τα άτομα που δεν έχουν εμβολιαστεί (όπως τα βρέφη και οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς) απολαμβάνουν κάποιο βαθμό προστασίας από τη νόσο, καθώς αυτή δεν μπορεί να μεταδοθεί εύκολα στα μέλη της κοινότητας. Τα εμβόλια προστατεύουν από πολλές επικίνδυνες και δυνητικά θανατηφόρες νόσους. Τα τελευταία χρόνια, η ευλογιά και η πολιομυελίτιδα έχουν σχεδόν εξαλειφθεί στην Ελλάδα λόγω των εμβολιασμών. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ομάδες ατόμων που δεν είναι δυνατό να εμβολιαστούν και επομένως είναι ευάλωτες σε διάφορες παθήσεις, όπως τα παιδιά, οι έγκυες και οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς (για παράδειγμα αυτοί που λαμβάνουν χημειοθεραπεία ή έχουν κάνει μεταμόσχευση οργάνου). Τα παιδιά μπορούν να κάνουν το εμβόλιο για τον κοκκύτη στην ηλικία των 2 μηνών και το εμβόλιο της ιλαράς στην ηλικία του ενός έτους, γεγονός που τα καθιστά ευάλωτα στις νόσους αυτές πριν τον εμβολιασμό. Η ανοσία της αγέλης μπορεί να προστατεύσει τα πιο ευάλωτα μέλη του πληθυσμού. Αν ένας επαρκής αριθμός ασθενών έχει εμβολιαστεί για […]
25Σεπτέμβριος
2018
Οι άνθρωποι αντιδρούν στις στρεσογόνες καταστάσεις μέσω μίας σειράς καλά ενορχηστρωμένων εξελικτικών προσαρμογών. Όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα αρπακτικό που ψάχνει το επόμενό του θήραμα ή το άγχος για την απόλυση από μία εργασία, απελευθερώνουν πολυάριθμες ορμόνες που σχετίζονται μετο στρες. Ο καρδιακός ρυθμός επιταχύνεται, η αναπνοή εντείνεται, οι μύες τείνονται και εμφανίζονται σταγονίδια ιδρώτα. Η γνωστή αυτή αντίδραση «fight-or-flight» ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη στους προγόνους μας, ωστόσο η συνεχής ενεργοποίησή της σήμερα είναι επιβλαβής. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει πλέον ότι το στρες μπορεί να επιδεινώσει αρκετές παθήσεις, μεταξύ των οποίων η κατάθλιψη, ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, το AIDS και το άσθμα. Μία θεωρία που ελπίζει να δώσει εξήγηση στη σύνδεση μεταξύ τους στρες και των παραπάνω παθήσεων, ενοχοποιεί τα μιτοχόνδρια, τα μικροσκοπικά δηλαδή σωματίδια παραγωγής ενέργειας στο εσωτερικό των κυττάρων. Κάθε κύτταρο περιέχει εκατοντάδες μιτοχόνδρια, οργανίδια τα οποία προσφέρουν στο κύτταρο την ενέργεια που χρειάζεται για τη φυσιολογική του λειτουργία. Τα μιτοχόνδρια φέρουν το δικό τους κυκλικό γονιδίωμα το οποίο φέρει 37 γονίδια. Το γονιδίωμα αυτό κληρονομείται εξ’ολοκλήρου από τη μητέρα, επομένως αυτό παραμένει σχεδόν αμετάβλητο από τη μία γενιά στην επόμενη. Ωστόσο, η απόκριση fight-or-flight επιβαρύνει τη λειτουργία των μιτοχονδρίων. Αυτά πρέπει να παράξουν περισσότερη ενέργεια προκειμένου να […]
25Σεπτέμβριος
2018
Η αρτηριακή πίεση αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους δείκτες της καρδιαγγειακής υγείας. Είναι, επομένως, σημαντικό να την υπολογίζετε τακτικά και με ακρίβεια. Σύμφωνα με τελευταίες μελέτες, ωστόσο, φαίνεται ότι οι επαγγελματίες υγείας δεν ακολουθούν πάντοτε τις σωστές τεχνικές κατά τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης των ασθενών τους. Στο παρόν άρθρο αναφέρονται τα 7 πιο κοινά λάθη που γίνονται κατά τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης. Η αρτηριακή πίεση είναι πολύ δυναμικός δείκτης και η τιμή της μπορεί να αλλάξει ακόμα και 10 ή 20mmHg μέσα σε δευτερόλεπτα. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που οι παρούσες οδηγίες συνιστούν κατά τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης να γίνονται 2 μετρήσεις με διαφορά ενός λεπτού και να υπολογίζουμε το μέσο όρο αυτών. Αν, δε, οι τιμές της συστολικής πίεσης (του πρώτου αριθμού) διαφέρουν περισσότερο από 10 μονάδες, πρέπει να γίνεται και μία τρίτη μέτρηση μετά από ένα λεπτό. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το μέσο όρο των τριών μετρήσεων θεωρείται ακόμα περισσότερο ακριβές. Πριν και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο γιατρό Διάφορες ενέργειες πριν από τη μέτρηση μπορεί επίσης να επηρεάσουν τα αποτελέσματά της. Αποφύγετε το κάπνισμα, την κατανάλωση καφεΐνης ή αλκοόλ και την άσκηση για τουλάχιστον 30 λεπτά πριν τη μέτρηση. Επίσης, προσπαθήστε να […]
24Σεπτέμβριος
2018
Οι ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με αυτούς που έχουν μόνο ψωρίαση αλλά και το γενικό πληθυσμό, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Rheumatology. Η επικεφαλής της έρευνας, Ρέιτσελ Σάρλτον, από το Πανεπιστήμιο του Μπαθ στην Αγγλία, και οι συνεργάτες της ανέλυσαν 6783 περιστατικά ψωριασικής αρθρίτιδας από ασθενείς που είχαν διαγνωστεί μεταξύ των ετών 1998 και 2014. Οι ασθενείς είχαν ηλικίες από 18 έως 89 ετών με μέσο όρο ηλικίας διάγνωσης της ψωριασικής αρθρίτιδας τα 49 έτη. Στην έρευνα, οι επιστήμονες αντιστοίχησαν τα περιστατικά ψωριασικής αρθρίτιδας σε αναλογία 1:4, είτε με μία ομάδα του γενικού πληθυσμού χωρίς ψωριασική αρθρίτιδα, ψωρίαση ή κάποια άλλη φλεγμονώδη αρθρίτιδα, είτε με μία ομάδα ασθενών με ψωρίαση αλλά όχι ψωριασική αρθρίτιδα ή άλλη φλεγμονώδη αρθρίτιδα. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία των ερευνητών από την αρχή της έρευνας μέχρι τη χρονική στιγμή που δεν πληρούσαν πλέον τα κριτήρια αυτής ή μέχρι τη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2, τη αγγειακής εγκεφαλικής νόσου, της ισχαιμικής καρδιακής νόσου ή της περιφερικής αγγειοπάθειας. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης για τον κάθε ασθενή ήταν τα 5.5 χρόνια. Οι εθελοντές με ψωριασική αρθρίτιδα είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου […]
24Σεπτέμβριος
2018
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακούσει ή γνωρίζουμε κάποιον μεσήλικα άνδρα με καλή φυσική κατάσταση, χωρίς ιστορικό καπνίσματος, με φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης που, παρά τα παραπάνω, παρουσίασε έμφραγμα του μυοκαρδίου. Το παραπάνω, σχετικά σπάνιο, φαινόμενο αποδίδεται σε αρκετές περιπτώσεις σε υψηλά επίπεδα της λιποπρωτεΐνης α. Η πρωτεΐνη αυτή αποτελεί μία παραλλαγή της γνωστής μας «κακής» LDL χοληστερόλης. Τα σωματίδια της λιποπρωτεΐνης α αποτελούν ουσιαστικά LDL στην οποία έχει προσκολληθεί μία ακόμα πρωτεΐνη. Η επιπλέον πρωτεΐνη κάνει τα σωματίδια της λιποπρωτεΐνης α να διηθούν πιο επιθετικά τα τοιχώματα των αρτηριών σε σχέση με την τυπική LDL. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα της λιποπρωτεΐνης α συγκεντρώνουν στις αρτηρίες τους ευκολότερα λιπώδεις εναποθέσεις, φαινόμενο γνωστό ως αθηροσκλήρωση. Το γεγονός αυτό αυξάνει τον κίνδυνο για σχηματισμό θρόμβων στις αρτηρίες των κάτω άκρων (περιφερική αρτηριοπάθεια), στένωση των αορτικών βαλβίδων (αορτική στένωση) και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Χοληστερόλη: Λίγα λόγια για τις Λιποπρωτεΐνες Η χοληστερόλη είναι μία κηρώδης, κιτρινόχροη, λιπώδης ουσία που βρίσκεται στα κύτταρα του οργανισμού. Ταξιδεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε μικρά, καλυμμένα από πρωτεΐνες, σωματίδια που λέγονται λιποπρωτεΐνες. Το λιπιδικό κομμάτι των πρωτεϊνών αυτών περιέχει χοληστερόλη και τριγλυκερίδια, ένα είδος λίπους που χρησιμεύει για την αποθήκευση ενέργειας και τη μεταφορά της […]
21Σεπτέμβριος
2018
Μία μεγάλη έρευνα παρατήρησης δεν έδειξε οφέλη από τη θεραπεία με στατίνες στην πρωτογενή πρόληψη της αθηροσκληρωτικής καρδιαγγειακής νόσου ή τη θνησιμότητα από όλα τα αίτια στους ηλικιωμένους άνω των 75 ετών χωρίς διαβήτη. Η αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσος περιλαμβάνει τη στεφανιαία νόσο και το εγκεφαλικό επεισόδιο. Για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, ωστόσο, οι στατίνες μείωσαν τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης και θανάτου μέχρι την ηλικία των 85 ετών, όπως ανέφεραν οι ερευνητές. «Η συνταγογράφηση στατινών στους ηλικιωμένους πρέπει να περιοριστεί σε αυτούς που θα έχουν οφέλη από αυτές, όπως οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας», είπε ο επικεφαλής της έρευνας Ραφέλ Ράμος. «Η απόφαση για τη χορήγηση στατινών πρέπει να είναι εξατομικευμένη στους ηλικιωμένους», συμπλήρωσε. Ο ίδιος τόνισε ότι χρειάζονται εργαλεία για τον υπολογισμό του κινδύνου στους ηλικιωμένους, έτσι ώστε να μπορεί να ληφθεί ευκολότερα η απόφαση αν πρέπει να γίνει προληπτική χορήγηση. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου στο BMJ. Οι συνταγογραφήσεις στατινών στους ηλικιωμένους έχουν αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να υποστρίζουν τη χορήγησή τους σε αυτούς και ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους άνω των 75 ετών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πληροφορίες από τη βάση δεδομένων Catalan για την πρωτοβάθμια […]
21Σεπτέμβριος
2018
Νιώθετε κουρασμένοι ή έχετε δυσκολία στη συγκέντρωση; Παρατηρήσατε πρόσφατα αλλαγές στα μαλλιά, στο βάρος ή στη διάθεσή σας; Αρκετά συχνά οι παραπάνω αλλαγές αποδίδονται σε άλλα προβλήματα υγείας ή στην ηλικία, ωστόσο μπορεί να αποτελούν ενδείξεις δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα. Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας σχήματος πεταλούδας που βρίσκεται στο λαιμό και παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν το μεταβολισμό. Τα χαμηλά επίπεδα των θυρεοειδών ορμονών μπορούν να προκαλέσουν ένα μεγάλο εύρος συμπτωμάτων, όπως αίσθημα κόπωσης, δυσκοιλιότητα, ξηροδερμία, εύθραυστα νύχια, άλγος και διαταραχές της διάθεσης. Εφόσον δεν αντιμετωπιστεί, ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να αυξήσει επίσης την πιθανότητα εμφάνισης υψηλής χοληστερόλης, υπέρτασης και καρδιακής νόσου. Οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα σε σχέση με τους άνδρες να παρουσιάσουν προβλήματα του θυρεοειδούς, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την ηλικία. Σε ορισμένες γυναίκες μάλιστα, οι διαταραχές του θυρεοειδούς εμφανίζονται τόσο σταδιακά που είναι αρκετά δύσκολο να γίνουν αντιληπτές. Σε άλλες, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν αιφνίδια σε ένα διάστημα λίγων εβδομάδων ή μηνών. Αυτά περιλαμβάνουν: Αίσθημα κόπωσης. Μπορεί να νιώθετε κουρασμένοι ή ότι δεν έχετε ενέργεια. Αυξημένη αίσθηση του κρύου. Μπορεί να νιώθετε κρύο ακόμα και όταν οι άλλοι δεν το αντιλαμβάνονται. Απώλεια της όρεξης, αύξηση του βάρους. Όταν ο μεταβολισμός δεν λειτουργεί φυσιολογικά, χρειάζεστε λιγότερες θερμίδες οπότε […]
20Σεπτέμβριος
2018
Τα χρόνια προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τη γήρανση του παγκοσμίου πληθυσμού στον 21ο αιώνα απειλούν την οικονομία και υποβαθμίζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες. Ευτυχώς, από αρκετές έρευνες φαίνεται ότι η διαδικασία της γήρανσης μπορεί να στοχευθεί μέσω διατροφικών, γενετικών και φαρμακευτικών παρεμβάσεων με σκοπό να ενισχυθεί και να παραταθεί η υγιής επιβίωση σε μοντέλα πειραματοζώων.Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι η βιολογική πορεία της γήρανσης μπορεί να επιβραδυνθεί. Η υπόθεση της γηριατρικής, για την οποία υπάρχει πληθώρα στοιχείων από έρευνες σε πειραματόζωα, συνδέει τις βιολογικές αυτές ανακαλύψεις με την ανθρώπινη υγεία προτείνοντας ότι η στόχευση των βιολογικών διεργασιών της γήρανσης θα βοηθήσει στην πρόληψη ή την καθυστέρηση της εμφάνισης αρκετών χρονίων νόσων και αναπηριών που παρατηρούνται συνήθως στους ηλικιωμένους. Για παράδειγμα, διάφορες παρεμβάσεις που παρατείνουν τη διάρκεια ζωής στα ποντίκια, συχνά προλαμβάνουν ή επιβραδύνουν την πορεία αρκετών μορφών καρκίνου, μειώνουν τις βλάβες της αθηροσκλήρωσης, βελτιώνουν την καρδιακή λειτουργία, προλαμβάνουν την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών και βελτιώνουν την απόκριση στα εμβόλια. Η γήρανση αποτελεί τον κύριο κοινό παράγοντα κινδύνου για τις χρόνιες νόσους και τις παθήσεις που προκαλούν αναπηρία Στις ΗΠΑ δημοσιεύεται κάθε χρόνο μία λίστα με τα συχνότερα αίτια θανάτου με βάση την ηλικία. Μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση […]
20Σεπτέμβριος
2018
Η ημικρανία δεν είναι μία απλή κεφαλαλγία. Επίσης όλα τα επεισόδια ημικρανίας δεν είναι ίδια μεταξύ τους. Τα συμπτώματα, η διάρκεια και η συχνότητα των επεισοδίων ημικρανίας μπορεί να διαφέρουν στον κάθε ασθενή. Ένας από τους παράγοντες που ευθύνεται για το παραπάνω φαινόμενο είναι το φύλο. Η ημικρανία εμφανίζεται με τριπλάσια συχνότητα στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Τα χαρακτηριστικά της ημικρανίας διαφέρουν επίσης ανάμεσα στα δύο φύλα. Για παράδειγμα, στις γυναίκες η ημικρανία έχει συνήθως μεγαλύτερη διάρκεια και είναι πιο έντονη. Οι γυναίκες αναφέρουν επίσης περισσότερα συμπτώματα που σχετίζονται με την ημικρανία, όπως ναυτία, αύρα και ευαισθησία στο φως και το θόρυβο. Οι γυναίκες παρουσιάζουν επίσης υψηλότερα επίπεδα αναπηρίας που σχετίζεται με την ημικρανία, καθώς χρειάζεται να περάσουν περισσότερο χρόνο στο κρεβάτι, έχουν μειωμένη παραγωγικότητα στη δουλειά και παραμένουν γενικά καθηλωμένες για μεγαλύτερη διάρκεια μετά από ένα επεισόδιο ημικρανίας. Αυτή η χρόνια, επώδυνη νόσος αποτελεί την δεύτερη αιτία αναπηρίας παγκοσμίως και σχετίζεται με σημαντική οικονομική επιβάρυνση. Αν κατανοήσουμε καλύτερα τους βιολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ημικρανία, θα βελτιωθεί η διάγνωση και η θεραπεία της νόσου και για τα δύο φύλα, σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Society for Women’s Health Research προσφάτως. Η μελέτη […]
19Σεπτέμβριος
2018
Το κρυολόγημα αποτελεί μία εξαιρετικά κοινή νόσο. Ο καθένας από εμάς έχει νοσήσει από αυτή κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής του, ωστόσο σε ορισμένα άτομα το κοινό κρυολόγημα εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα. Μία ομάδα επιστημόνων από το NIH των ΗΠΑ εξερεύνησε την αιτιολογία του παραπάνω φαινομένου και ανακάλυψε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία. Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα κύτταρα που επικαλύπτουν τους αεραγωγούς είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά στην προστασία του οργανισμού από τους διάφορους ρινοϊούς που ευθύνονται για το κοινό κρυολόγημα. Όταν, ωστόσο, τα κύτταρα αυτά είναι απασχολημένα να επιδιορθώνουν τις βλάβες στους ιστούς που προκαλούνται από το κάπσνιμα, τη γύρη, τα σωματίδια από τη ρύπανση της ατμόσφαιρας ή άλλους αερομεταφερόμενους παράγοντες, η ικανότητά τους να προστατεύουν τον οργανισμό από τους ιούς, φθίνει σημαντικά. Τα παραπάνω ευρήματα μπορεί να ανοίξουν το δρόμο για νέες στρατηγικές πρόληψης του κοινού κρυολογήματος, καθώς και άλλων λοιμώξεων του αναπνευστικού που προκαλούνται από ιούς εκτός της γρίπης. Ακόμα και μικρές πρόοδοι στον τομέα της πρόληψης των συγκεκριμένων νόσων μπορεί να έχουν σημαντικές επιδράσεις στη δημόσια υγεία, καθώς τα κρυολογήματα ευθύνονται για αρκετές μέρες αναρρωτικών αδειών και σημαντική επιβάρυνση στο σύστημα υγείας, λόγω της μεγάλης τους συχνότητας. Την τελευταία δεκαετία, αρκετά στοιχεία δείχνουν ότι […]
19Σεπτέμβριος
2018
Ξηρός, υγρός ή χρόνιος βήχας. Ο καθένας από αυτούς μπορεί να αποτελεί ένδειξη μίας ή παραπάνω παθήσεων. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά του κάθε βήχα και πώς τους ξεχωρίζει ο γιατρός; Υγρός (Παραγωγικός) Βήχας Ο υγρός ή παραγωγικός βήχας χαρακτηρίζεται από παραγωγή πτυέλων (φλέγμα ή βλέννη από τους πνεύμονες ή τα ιγμόρεια). Ο βήχας αυτός μπορεί να συνοδεύεται από συριγμό και σφίξιμο στο στήθος. Ο παραγωγικός βήχας προκαλείται συνήθως από λοιμώξεις όπως το κοινό κρυολόγημα, η γρίπη, η βρογχίτιδα και η πνευμονία. Ιδιαίτερα στην οξεία βρογχίτιδα, ο βήχας εμφανίζεται γρήγορα και τελικά υποχωρεί. Αντιθέτως, ορισμένες μορφές υγρού βήχα μπορεί να είναι χρόνιες. Αυτές μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφορετικών παθήσεων, όπως: Οπισθορρινική Καταρροή. Αυτή προκαλείται από τη βλέννη που εισέρχεται στον οισοφάγο ως αποτέλεσμα αλλεργιών, ουσιών από τον αέρα που προκαλούν ερεθιμό, ένα κρυολόγημα ή μία λοίμωξη των ιγμορείων. Η βλέννη που φτάνει στις φωνητικές χορδές προκαλεί βήχα. Ο τελευταίος δεν επιτρέπει στη βλέννη να φτάσει στους πνεύμονες, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία. Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Τα χαρακτηριστικά της ΧΑΠ είναι ο παραγωγικός βήχας, η δύσπνοια και ο συριγμός. Μπορεί να συνοδεύεται επίσης από συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, αίσθημα κόπωσης ή αυξημένη παραγωγή φλεγμάτων. Βρογχεκτασία. Κατά τη νόσο […]
18Σεπτέμβριος
2018
Η έλευση του φθινοπώρου βρίσκει αρκετούς από εμάς στο γυμναστήριο ή σε κάποια άλλη δραστηριότητα που περιλαμβάνει έντονη φυσική άσκηση. Αν και η φυσική άσκηση προσφέρει σημαντικά οφέλη στους περισσότερους ασθενείς, προσφάτως έχουν αρχίσει να αυξάνονται τα ποσοστά μίας δυνητικά απειλητικής για τη ζωής νόσου που σχετίζεται με αυτή. Η νόσος αυτή είναι η ραβδομυόλυση. Τι είναι η ραβδομυόλυση; Η σπάνια αυτή πάθηση συμβαίνει όταν τα μυϊκά κύτταρα διαρρηγνύονται και απελευθερώνουν το περιεχόμενό τους στην κυκλοφορία του αίματος. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μία σειρά προβλημάτων μεταξύ των οποίων αίσθημα αδυναμίας, μυαλγίες και σκουρόχρωμα ούρα. Οι βλάβες μπορεί να είναι τόσο σημαντικές που να οδηγήσουν σε οξεία νεφρική βλάβη. Η έντονη φυσική άσκηση είναι ένα μόλις από τα αίτια της ραβδομυόλυσης. Τα υπόλοιπα αίτια περιλαμβάνουν ανεπιθύμητες ενέργειες φαρμάκων, κατανάλωση αλκοόλ, υπερβολική δόση φαρμάκων, λοιμώξεις και τραυματισμούς. Οι περισσότεροι ασθενείς με ραβδομυόλυση δεν χρειάζονται νοσηλεία, ωστόσο αν παρουσιάσετε ορισμένα από τα παραπάνω συμπτώματα μετά από έντονη άσκηση, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας. Συνήθως μία απλή εξέταση ούρων ή αίματος είναι αρκετή για να τεθεί η διάγνωση. Πώς να αποφύγετε τη ραβδομυόλυση Αρκετοί από εμάς αντιμετωπίζουμε με ενθουσιασμό ένα νέο πρόγραμμα άσκησης και θέλουμε να το ακολουθήσουμε στην εντέλεια. Η […]
18Σεπτέμβριος
2018
Περίπου 1 στους 6 ασθενείς που παρουσιάζει έξαρση της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, πάσχει από κάποια εντερική λοίμωξη που δεν σχετίζεται με το Clostridium difficile, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. «Όλο και περισσότερα δεδομένα υποστηρίζουν το ρόλο των λοιμώξεων του γαστρεντερικού τόσο στην παθογένεια όσο και την πορεία των φλεγμονωδών νόσων του εντέρου», είπε ο Δρ Τζόρνταν Άξλαρντ από το NYU Langone Health και το Columbia University Medical Center στη Νέα Υόρκη. «Πιστεύουμε ότι τα νέα αυτά δεδομένα προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες στο πεδίο και υποστηρίζουν τη θεωρία ότι συγκεκριμένες λοιμώξεις παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της ανοσιακής απόκρισης του βλεννογόνου», συμπλήρωσε. Η ομάδα του Δρ Άξλαρντ χρησιμοποίησε ηλεκτρονικά δεδομένα από 277 ασθενείς με νόσο του Crohn, 300 ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα και πάνω από 8000 ασθενείς χωρίς φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Συνολικά, οι ασθενείς έκαναν 13.231 εξετάσεις κοπράνων με ανάλυση PCR για εντερικά παθογόνα κατά τη διάρκεια επεισοδίων διάρροιας, με σκοπό να εκτιμηθεί η κατανομή των εντερικών λοιμώξεων που δεν αποδίδονται στο C. difficile. Για τους ασθενείς με νόσο Crohn, το 18.1% των εξετάσεων ήταν θετικές για συνολικά 122 παθογόνα. Στους ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα το 16.1% είχαν θετικές εξετάσεις για 115 παθογόνα, ενώ το 26.6% των εξετάσεων […]
17Σεπτέμβριος
2018
Σε μία μεγάλη κλινική δοκιμή που σκοπό είχε να εξερευνήσει τους κινδύνους και τα οφέλη από την καθημερινή χορήγηση χαμηλής δόσης ασπιρίνης σε υγιείς ηλικιωμένους χωρίς προηγούμενα καρδιαγγειακά συμβάματα, η ασπιρίνη δεν φάνηκε να παρατείνει τη διάρκεια ζωής και να προστατεύει από τις αναπηρίες. Ο κίνδυνος θανάτου από διάφορα αίτια, μεταξύ των οποίων ο καρκίνος και οι καρδιακές παθήσεις, παρουσίασε διαφοροποίηση μεταξύ των ασθενών και θα χρειαστούν περισσότερες έρευνες για να εξερευνηθεί αναλυτικότερα. Τα παραπάνω ευρήματα προέρχονται από τη μελέτη ASPREE και δημοσιεύτηκαν σε 3 μέρη στις 16 Σεπτεμβρίου στο New England Journal of Medicine. Η ASPREE είναι μία διεθνής, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή μελέτη με ομάδα ελέγχου που λάμβανε placebo στην οποία έλαβαν μέρος 19.114 ηλικιωμένοι (16.703 στην Αυστραλία και 2.411 στις ΗΠΑ). Η έρευνα ξεκίνησε το 2010 και εξέτασε ηλικιωμένους άνω των 70 ετών. Στην αρχή της έρευνας, οι εθελοντές δεν είχαν άνοια ή κάποια φυσική αναπηρία και δεν έπασχαν από κάποια πάθηση που απαιτεί χορήγηση ασπιρίνης. Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία του κάθε ασθενούς για 4.7 χρόνια κατά μέσο όρο. «Γνωρίζουμε ότι η ασπιρίνη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του εμφράγματος του μυοκαρδίου και του εγκεφαλικού επεισοδίου στους ασθενείς με αγγειακές παθήσεις, όπως η στεφανιαία νόσος», […]
17Σεπτέμβριος
2018
Η υγιεινή διατροφή στη μέση ηλικία είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας που σχετίζεται με το μεγαλύτερο μέγεθος του ιπποκάμπου στη μετέπειτα ζωή. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη τόσο των ψυχιατρικών παθήσεων όσο και της έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών. Το παραπάνω έδειξε μία έρευνα που εξερεύνησε τις επιδράσεις που έχει η διατροφή στη μέση ηλικία στις δομές του ιππόκαμπου. Η έρευνα προσθέτει περισσότερα δεδομένα στα στοιχεία που δείχνουν την επίδραση της διατροφής στην υγεία του εγκεφάλου, είπε η επικεφαλής της έρευνας Τασνίμ Ακμπαράλι από το INSERM. Ο γιατρός, ιδιαίτερα ο ψυχίατρος, πρέπει να δίνει οδηγίες σχετικά με τη διατροφή στους ασθενείς του, είπε η Ακμπαράλι. Καλύτερη Διατροφή, Μεγαλύτερος Ιππόκαμπος Τα ευρήματα προέρχονται από την υποέρευνα Whitehall II και περιλαμβάνουν δεδομένα από 459 εθελοντές με μέσο όρο ηλικίας τα 49 έτη. Η διατροφή τους εκτιμήθηκε με τη χρήση ερωτηματολογίων κατά τα έτη 1991-1993 και 11 χρόνια αργότερα το 2002-2004. Στο τέλος της έρευνας, δηλαδή το 2015-2016 στους εθελοντές έγινε μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου. Τα υψηλότερα σκορ στο AHEI-2010, έναν δείκτη για την μακροχρόνια υγιεινή διατροφή, σχετίστηκαν με τα μεγαλύτερα μεγέθη του ιπποκάμπου σε όγκο. Κάθε 1 μονάδα στη συγκεκριμένη κλίμακα σχετίστηκε με αύξηση 92.5 mm3 στον όγκο του ιπποκάμπου, σύμφωνα με τους […]
14Σεπτέμβριος
2018
Αν και αρχικά χορηγούνται βραχυπρόθεσμα για την αντιμετώπιση του άγχους, τη βελτίωση του ύπνου και τον περιορισμό της κατάθλιψης, οι βενζοδιαζεπίνες καταλήγουν να χρησιμοποιούνται για πολλά χρόνια από 1 στους 4 ηλικιωμένους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται παρά τις προειδοποιήσεις ενάντια στη χρήση της συγκεκριμένης κατηγορίας φαρμάκων, ιδιαίτερα σοτυς ηλικιωμένους, καθώς μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αυτοκινητιστικών ατυχημάτων, πτώσεων και κατάγματος του ισχίου, καθώς και μία σειρά άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες. Η νέα έρευνα, δημοσιεύτηκε στο JAMA Internal Medicine από μία ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Οι ερευνητές είπαν ότι τα ευρήματά τους υπογραμμίζουν την ανάγκη για καλύτερη εκπαίδευση τόσο των γιατρών όσο και του κοινού αναφορικά με τους κινδύνους που συνοδεύουν τη συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων. Από τους 576 ενήλικες που έλαβαν την πρώτη συνταγή για βενζοδιαζεπίνες μεταξύ του 2008 και του 2016, οι 152 συνέχιζαν να λαμβάνουν το φάρμακο ένα χρόνο αργότερα. Η έρευνα εξέτασε μόνο εθελοντές στους οποίους οι βενζοδιαζεπίνες είχαν χορηγηθεί από γιατρούς ειδικοτήτων εκτός της ψυχιατρικής, καθώς η πλειοψηφία των ηλικιωμένων που λαμβάνουν βενζοδιαζεπίνες έχει λάβει συνταγή από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων. Αυτοί που είχαν λάβει αρχικά τις μεγαλύτερες δόσεις είχαν τη μεγαλύτερη πιθανότητα να […]
14Σεπτέμβριος
2018
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε τις σημαντικότερες ενδείξεις διαταραχών στην καρδιακή λειτουργία, όπως η υψηλή χοληστερόλη και η ανεβασμένη αρτηριακή πίεση. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ότι αρκετοί παράγοντες που σχετίζονται με το φύλο μπορεί να αποτελούν επίσης πρώιμα σημεία καρδιαγγειακών παθήσεων. Για τις γυναίκες, αρκετοί από τους παραπάνω παράγοντες αφορούν προβλήματα που παρουσιάζονται κατά την εγκυμοσύνη, καθώς και μία σειρά άλλων παθήσεων που εμφανίζονται με αυξημένη συχνότητα στις γυναίκες. Αντίστοιχα για τους άνδρες, ένας από τους παράγοντες είναι η στυτική δυσλειτουργία. Παρά τις προφανείς διαφορές μεταξύ τους, οι παραπάνω παράγοντες έχουν ένα κοινό σχετικά με τον καρδιαγγειακό κίνδυνο: Αντιπροσωπεύουν μία σειρά πρωίμων ενδείξεων για παράγοντες κινδύνου οι οποίοι εναλλακτικά θα μπορούσαν να συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητοι. Καρδιακοί Κίνδυνοι για τις Γυναίκες Ορισμένες παθήσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες. Για παράδειγμα, οι αυτοάνοσες παθήσεις, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος και το σκληρόδερμα είναι συχνότερες στις γυναίκες και φαίνεται να συνοδεύονται από αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα. Επιπλέον, ο καρκίνος του μαστού είναι μία νόσος που εμφανίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις γυναίκες. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία που χρησιμοποιείται στη θεραπευτική του αγωγή μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στην καρδία και τα αιμοφόρα αγγεία. Ο αυξημένος καρδιακός […]
13Σεπτέμβριος
2018
100 χρόνια μετά την ανακάλυψη των βιταμινών, τα συμπληρώματα που τις περιέχουν, αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας για πολλούς από εμάς. Η βιταμίνη D, γνωστή και ως βιταμίνη του ήλιου, είναι η πλέον δημοφιλής και πιστεύεται ότι προσφέρει τα περισσότερα αποδεδειγμένα οφέλη. Διάφορες κυβερνήσεις και οργανισμοί υγείας έχουν δηλώσει στο παρελθόν ότι τα στοιχεία σχετικά με τα οφέλη από τη βιταμίνη D είναι τόσο πολυάριθμα, ώστε κάθε ενήλικας πρέπει να λαμβάνει ένα συμπλήρωμα της συγκεκριμένης βιταμίνης για τουλάχιστον 6 μήνες κάθε έτος. Η βιταμίνη D χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Βικτωριανή εποχή για την αντιμετώπιση της ραχίτιδας στα παιδιά. Σήμερα, χορηγείται τυπικά για την πρόληψη και τη θεραπεία της οστεοπόρωσης και των καταγμάτων. Αρκετές έρευνες παρτήρησης έχουν συνδέσει τη βιταμίνη D με μία σειρά από οφέλη στην αντιμετώπιση και πρόληψη άλλων παθήσεων, από την κατάθλιψη μέχρι τον καρκίνο. Η μεγαλύτερη έρευνα, ωστόσο, σχετικά με τα οφέλη της βιταμίνης D στην πρόληψη των καταγμάτων δημοσιεύτηκε προσφάτως στο BMJ. Η έρευνα περιελάμβανε συνολικά πάνω από 500.000 άτομα από αρκετές διαφορετικές χώρες. Καθώς τα επίπεδα της βιταμίνης D εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από γενετικούς παράγοντες, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν γενετικούς δείκτες για τα επίπεδα της βιταμίνης D στο αίμα (μία μέθοδο που λέγεται […]
13Σεπτέμβριος
2018
Το μελάνωμα αποτελεί μία από τις σοβαρότερες μορφές καρκίνου του δέρματος. Αν δεν αφαιρεθεί, μπορεί να διεισδύσει στους γειτονικούς ιστούς και στη συνέχεια να εξαπλωθεί στον οργανισμό. Μετά την εξάπλωσή του, είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Ορισμένα καρκινικά κύτταρα παράγουν πρωτεΐνες που περιορίζουν την ανοσιακή απόκριση απέναντί τους. Η θεραπεία ανοσιακών σημείων ελέγχου είναι μία νέα θεραπευτική επιλογή που αντιμετωπίζει την παραπάνω δράση και βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να αντιμετωπίσει τον καρκίνο. Η θεραπεία αυτή χρησιμοποιείται σήμερα στους ασθενείς με μελάνωμα και ορισμένα άλλα είδη καρκίνου. Ωστόσο, μόλις μερικοί από τους παραπάνω ασθενείς θα παρουσιάσουν βελτίωση με τη θεραπεία ανοσιακών σημείων ελέγχου. Αν καταφέρουμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποιοι ασθενείς ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία, τότε θα είναι δυνατό να αποφευχθεί η χορήγηση θεραπείας, καθώς και οι ανεπιθύμητες ενέργειες που τη συνοδεύουν, στους υπόλοιπους ασθενείς. Τρεις ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες ανέφεραν πρόσφατα ότι αναπτύσσουν τρόπους να προβλεφθεί ποιοι ασθενείς με μελάνωμα θα ανταποκριθούν στη θεραπεία ανοσιακών σημείων ελέγχου. Οι δύο έρευνες δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Medicine, ενώ η τελευταία στο Nature. Μία ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Έιταν Ρούπιν και τον Νόαμ Αουσλάντερ από το NCI των ΗΠΑ ανέπτυξε μία μέθοδο ικανή να προβλέψει την απόκριση στη θεραπεία σε […]
12Σεπτέμβριος
2018
Έχετε νιώσει ποτέ μία μικρή ζαλάδα αμέσως μόλις σηκωθήκατε όρθιοι; Όταν σηκωνόμαστε όρθιοι από μία καθιστική θέση, η βαρύτητα ωθεί το αίμα προς τα κάτω άκρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερα αν έχετε αφυδάτωση ή υπερθερμία, ο οργανισμός χρειάζεται λίγο χρόνο για να επαναφέρει την ισορροπία του αίματος στο άνω μέρος του σώματος, γεγονός που προκαλεί μία προσωρινή καθυστέρηση της αιματικής ροής στον εγκέφαλο. Για τους περισσότερους από εμάς, το φαινόμενο αυτό συμβαίνει σπάνια και συνήθως δεν αποτελεί αιτία ανησυχίας. Ωστόσο, η ηλικία, ορισμένα φάρμακα και κάποιες παθήσεις μπορούν να παρέμβουν στους μηχανισμούς που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Όταν συμβαίνει αυτό, η αρτηριακή πίεση μπορεί να παρουσιάσει δραματική πτώση όταν σηκωνόμαστε όρθιοι. Γνωστή ως ορθοστατική υπόταση, η πάθηση αυτή επηρεάζει περίπου το 5% των ατόμων ηλικίας κάτω των 50 ετών. Ωστόσο, τα ποσοστά αυξάνονται σημαντικά στις μεγαλύτερες ηλικίες με αποτέλεσμα να επηρεάζεται περίπου το 20% των ηλικιωμένων άνω των 70 ετών. Ορισμένες παθήσεις, μεταξύ των οποίων ο διαβήτης, η νόσος Parkinson και ο καρκίνος, μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνιση του προβλήματος αυτού. Τελευταία δεδομένα συνδέουν, μάλιστα, την ορθοστατική υπόταση με την καρδιακή νόσο. Ο Ρόλος των Τασεοϋποδοχέων Ο οργανισμός παρακολουθεί την αρτηριακή πίεση μέσω ειδικών αισθητήρων […]
12Σεπτέμβριος
2018
Αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα των αντικαταθλιπτικών στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης σε ασθενείς που πάσχουν επίσης από άνοια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. «Στο παραπάνω συμπέρασμα έχουν καταλήξει αρκετές έρευνες τα τελευταία χρόνια», σύμφωνα με τον Δρ Ρόμπερτ Ντούντας από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. «Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν αυτό που βλέπουμε στην κλινική πράξη, δηλαδή ότι τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικά στους ασθενείς που έχουν και άνοια εκτός από κατάθλιψη». Η κατάθλιψη είναι μία πάθηση που συνοδεύει συχνά την άνοια, αν και αρκετές φορές είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Σχετίζεται με μεγαλύτερη αναπηρία, χειρότερη ποιότητα και μειωμένη διάρκεια ζωής. Μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστό αν τα αντικαταθλιπτικά ήταν ικανά να προσφέρουν οφέλη στους ασθενείς στους οποίους συνυπάρχουν οι παραπάνω δύο παθήσεις. Η ομάδα του Δρ Ντούντας εξέτασε 10 έρευνες με συνολικά 1.592 εθελοντές με σκοπό να εκτιμήσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των αντικαταθλιπτικών σε ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με οποιοδήποτε είδος άνοιας αλλά και κατάθλιψη σύμφωνα με τα αναγνωρισμένα κριτήρια. Με βάση τα δεδομένα από τις 8 έρευνες, δεν υπήρχε διαφορά στα συμπτώματα της κατάθλιψης για τους ασθενείς που λάμβαναν αντικαταθλιπτικά σε σύγκριση με αυτούς που λάμβαναν placebo στις 6 και τις 13 εβδομάδες, όπως ανέφεραν οι ερευνητές. Τα […]
11Σεπτέμβριος
2018
Η οξεία βρογχίτιδα είναι μία φλεγμονή των αεραγωγών στους πνεύμονες. Εμφανίζεται αιφνίδια και διαρκεί για τουλάχιστον 5 ημέρες. Η οξεία βρογχίτιδα είναι συνήθως αποτέλεσμα λοίμωξης. Ο ιός της γρίπης και η οικογένεια ιών που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα είναι αυτοί που ενοχοποιούνται συχνότερα, ωστόσο, σπανιότερα για μία οξεία βρογχίτιδα μπορεί να ευθύνονται βακτήρια και ιδιαίτερα το Chlamydia pneumoniae και το Mycoplasma pneumoniae. Η οξεία βρογχίτιδα διαφέρει από την πνευμονία, καθώς η τελευταία δεν είναι λοίμωξη των αεραγωγών, αλλά των κυψελίδων, των σημείων δηλαδή που ο οργανισμός απορροφά το οξυγόνο. Η πνευμονία είναι σοβαρότερη πάθηση (μπορεί να είναι ακόμα και απειλητική για τη ζωή) και συνήθως απαιτεί θεραπεία με αντιβιοτικά. Η οξεία βρογχίτιδα εμφανίζεται συνήθως με βήχα και πόνο στο στήθος. Ο βήχας μπορεί να είναι «ξηρός» ή παραγωγικός. Ο τελευταίος συνοδεύεται από παραγωγή βλέννης και λευκών αιμοσφαιρίων από τους πνεύμονες λόγω της φλεγμονής. Συχνά, η οξεία βρογχίτιδα ακολουθεί το κοινό κρυολόγημα το οποίο έχει προκαλέσει φτέρνισμα και καταρροή για αρκετές ημέρες πριν ξεκινήσει ο βήχας. Σπανίως εμφανίζεται πυρετός, καθώς ο τελευταίος όταν συνυπάρχει με βήχα σχετίζεται συχνότερα με πνευμονία. Όταν επισκεφθείτε τον γιατρό σας με έντονο βήχα, η πρώτη του ενέργεια θα είναι να διαπιστώσει αν ο βήχας είναι αποτέλεσμα […]
11Σεπτέμβριος
2018
Οι γυναίκες που λαμβάνουν ορμονική θεραπεία μετά την εμμηνόπαυση ή από του στόματος αντισυλληπτικά διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο χρόνιας μικροσκοπικής κολίτιδας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας. «Η μικροσκοπική κολίτιδα είναι μία νόσος που εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, επομένως είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς οι ορμονικοί παράγοντες επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισής της. Το γεγονός αυτό θα μας δώσει πληροφορίες σχετικά με την παθογένεια της νόσου καθώς και τον τρόπο που σχετίζεται με τις υπόλοιπες φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου», είπε η Δρ Κριστίν Μπερκ από το Massachusetts General Hospital στη Βοστόνη. «Οι γιατροί ίσως χρειαστεί να προσθέσουν τη μικροσκοπική κολίτιδα στη λίστα των λόγων για τους οποίους θα πρέπει να αποφεύγεται αυτή η κατηγορία φαρμάκων και ιδιαίτερα η ορμονική θεραπεία της εμμηνόπαυσης», πρόσθεσε. Η Δρ Μπερκ και οι συνεργάτες της συνέλεξαν δεδομένα από 121.706 νοσοκόμες των ΗΠΑ από το Nurses’ Health Study (NHS) και 116.684 νοσοκόμες από το NHS II. Οι ερευνητές βρήκαν συνολικά 275 περιστατικά μικροσκοπικής κολίτιδας μετά το 2014 στην NHS και μετά το 2015 στην NHS II. Σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν είχαν λάβει ποτέ ορμονική θεραπεία κατά την εμμηνόπαυση, το ιστορικό και η παρούσα χρήση της παραπάνω , συνδέθηκε με σημαντικά αυξημένο […]
10Σεπτέμβριος
2018
Τι είναι το τελικό σημείο στις θεραπείες του καρκίνου; Οι ερευνητές χρησιμοποιούν μία σειρά μεθόδων για να συγκρίνουν την κάθε θεραπεία του καρκίνου με τις υπόλοιπες. Ορισμένα μέτρα υπολογίζουν την ικανότητα της θεραπείας να αναστείλει την πρόοδο του καρκίνου και να βελτιώσει την πορεία των ασθενών, ενώ άλλα εστιάζουν στις ανεπιθύμητες ενέργειες, την ασφάλεια ή το κόστος της θεραπείας. Οι κλινικές δοκιμές σχεδιάζονται πάντοτε εξετάζοντας έναν από τους παραπάνω παράγοντες ως σημαντικότερο, παράγοντα που αποτελεί το «πρωτεύον τελικό σημείο» της έρευνας. Ποια είναι τα πιο κοινά τελικά σημεία στις κλινικές δοκιμές; Όταν ένα νέα φάρμακο εξετάζεται για πρώτη φορά στον άνθρωπο, στην φάση 1 της κλινικής μελέτης, εξερευνάται η ασφάλεια και η ανοχή του φαρμάκου με σταδιακή αύξηση της δόσης του. Η διαδικασία αυτή καθορίζει τη δόση του φαρμάκου πάνω από την οποία προκαλούνται τοξικές επιδράσεις και έχει ως σκοπό να ορίσει τη μέγιστη δόση στην οποία το φάρμακο θα χορηγηθεί στις μελλοντικές μεγαλύτερες έρευνες. Η φάση 2 των κλινικών δοκιμών περιλαμβάνει μερικές δεκάδες ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία με ένα φάρμακο ή χωρίζονται σε 1 ή περισσότερες ομάδες ανάλογα με τη θεραπεία που λαμβάνουν για τον καρκίνο. Στην τρίτη φάση των κλινικών δοκιμών λαμβάνουν μέρος εκατοντάδες ασθενείς οι οποίοι χωρίζονται […]
10Σεπτέμβριος
2018
Ο αυξημένος χρόνος μεταξύ των γευμάτων βελτίωσε την υγεία των πειραματοζώων και παρέτεινε τη διάρκεια ζωής τους σε σύγκριση με τα ποντίκια που έτρωγαν συχνότερα, σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 6 Σεπτεμβρίου στο Cell Metabolism. Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι οι παραπάνω επιδράσεις παρατηρήθηκαν ανεξαρτήτως του είδους τροφής και του αριθμού των θερμίδων. «Η παρούσα έρευνα έδειξε ότι τα ποντίκια που έτρωγαν ένα μόλις γεύμα κάθε μέρα, και επομένως είχαν τη μεγαλύτερη διάρκεια νηστείας, είχαν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και λιγότερη συχνότητα μεταβολικών διαταραχών και παθήσεων του ήπατος που σχετίζονται με την ηλικία», είπε ο διευθυντής του ΝΙΑ, Ρίτσαρντ Χόουντς. «Τα ευρήματα αυτά στα πειραματόζωα δείχνουν ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ της συνολικής πρόσληψης θερμίδων, της διάρκειας του γεύματος και των περιόδων νηστείας χρειάζεται περαιτέρω διερέυνηση». Οι επιστήμονες χώρισαν τα 292 αρσενικά ποντίκια σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα έλαβε διατροφή με φυσικά τρόφιμα, χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα και λίπη και αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών και ινών σε σχέση με την άλλη ομάδα. Τα ποντίκια κάθε ομάδας χωρίστηκαν στη συνέχεια σε 3 υποομάδες με βάση την πρόσβασή τους στην τροφή. Η πρώτη υποομάδα είχε πρόσβαση στην τροφή όλη τη μέρα. Η δεύτερη, έλαβε συνολικά 30% λιγότερες θερμίδες σε σχέση με την […]
7Σεπτέμβριος
2018
Οι ασθενείς με επώδυνη διαβητική περιφερική νευροπάθεια (ΔΠΝ) έχουν συνήθως χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D (25-υδροξυβιταμίνης D) σε σχέση με τους ασθενείς που έχουν ανώδυνη διαβητική περιφερική νευροπάθεια, τους διαβητικούς που δεν έχουν νευροπάθεια αλλά και τους υγιείς ενήλικες. Το παραπάνω συμπέρανε μία έρευνα η οποία ήταν μία από τις πρώτες που έκανε προσεκτική προσαρμογή για παράγοντες όπως η έκθεση στο ηλιακό φως και η φυσική άσκηση. «Αυτή είναι η πρώτη φορά που μία έρευνα προσάρμοσε τα αποτελέσματά της για τους παραπάνω παράγοντες. Τα ευρήματα έχουν μεγάλη κλινική σημασία καθώς η επώδυνη ΔΠΝ είναι συχνά σοβαρή και προκαλεί αναπηρία στον ασθενή», είπε ο επικεφαλής της έρευνας, Σόλομον Τεσφέι, ενδοκρινολόγος στο Royal Hallamshire Hospital του Ηνωμένου Βασιλείου. Καμία από τις προηγούμενες μελέτες δεν είχε κάνει σωστή προσαρμογή για την εποχική έκθεση στον ήλιο και τη φυσική δραστηριότητα, συνήθειες που επηρεάζουν σημαντικά τα επίπεδα της βιταμίνης D. Οι περισσότερες δεν είχαν κάνει επίσης διαχωρισμό μεταξύ της επώδυνης και της ανώδυνης ΔΠΝ. Επιπλέον, οι προηγούμενες έρευνες δεν είχαν κάνει λεπτομερή εκτίμηση της περιφερικής νευροπάθειας με εξέταση της διαδερμικής πυκνότητας νεύρων. «Το εύρημα αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς ανοίγει ένα νέο πεδίο έρευνας», είπε ο Τεσφέι. «Είναι εξαιρετικά κοινή διαταραχή. Το 25% των ασθενών με […]
7Σεπτέμβριος
2018
Αν στο παρελθόν είχατε νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά), το πιθανότερο είναι ότι γνωρίζετε ότι είναι μία επίπονη νόσος και θα κάνατε ό,τι είναι δυνατό για να αποφύγετε μία επανεμφάνισή της. Η νεφρολιθίαση είναι συχνότερη στους άνδρες από τις γυναίκες και, στους μισούς περίπου ασθενείς με ιστορικό της νόσου, θα εμφανιστεί εκ νέου νεφρολιθίαση μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια, αν δεν λάβουν μέτρα πρόληψης. Από πού προέρχονται οι νεφρόλιθοι; Οι νεφρόλιθοι σχηματίζονται όταν αυξάνεται η συγκέντρωση ορισμένων χημικών ουσιών, όπως το ασβέστιο, το οξαλικό και το ουρικό οξύ, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται κρύσταλλοι στους νεφρούς. Οι κρύσταλλοι αυτοί αυξάνονται προοδευτικά σε μέγεθος και τελικά σχηματίζουν «πέτρες». Το 80-85% των νεφρόλιθων αποτελούνται από ασβέστιο. Οι υπόλοιποι είναι απλά πέτρες ουρικού οξέος, οι οποίες σχηματίζονται σε ασθενείς με χαμηλό pH ούρων. Μετά το σχηματισμό τους στους νεφρούς, μπορούν να μετατοπιστούν και να εισέλθουν στον ουρητήρα, αποκλείοντας τη ροή των ούρων. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίζεται έντονο άλγος με εντόπιση στη μία πλευρά του σώματος μεταξύ στομάχου και πλάτης, το οποίο συνοδεύεται συχνά από αιματουρία (αίμα στα ούρα), ναυτία και έμετο. Καθώς οι πέτρες διέρχονται μέσω του ουρητήρα προς την ουροδόχο κύστη, μπορεί να προκαλέσουν συχνοουρία, πίεση στην κύστη ή άλγος […]
6Σεπτέμβριος
2018
Μία ομάδα ερευνητών διαπίστωσε ότι η ενεργοποίηση μίας ομάδας εγκεφαλικών κυττάρων, των μικρογλοίων, συμβάλλει στην απώλεια της μνήμης και την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών που παρουσιάζουν αρκετοί ασθενείς με συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ). Παρατήρησαν επίσης ότι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενίσης (ΑΜΕΑ), μία κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση της υπέρτασης, μπορεί να αναστείλλει τη δράση αυτή στα πειραματόζωα, επομένως ίσως έχει χρησιμότητα στη διατήρηση της μνήμης σε αυτούς τους ασθενείς. Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες στο Feinstein Institute for Medical Research και δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπτεμβρίου στο Journal of Experimental Medicine. Ο ΣΕΛ είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που εμφανίζεται όταν ο οργανισμός αρχίζει να παράγει αντισώματα που στοχεύουν υγιή κύτταρα και συχνά συγκεκριμένα DNA. Οι ασθενείς παρουσιάζουν πληθώρα συμπτωμάτων, ωστόσο στο 90% θα υπάρχει επίσης νευροψυχιατρική συμβολή, η οποία χαρακτηρίζεται από έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών με απώλεια μνήμης ή σύγχυση. Η Μπέτυ Ντάιαμοντ και οι συνεργάτες της από το Feinstein Institute for Medical Research στη Νέα Υόρκη, παρατήρησαν σε προηγούμενες έρευνες ότι οι ασθενείς με ΣΕΛ που παρουσιάζουν απώλεια μνήμης, παράγουν αντισώματα, τα DNRAbs, τα οποία αναγνωρίζουν συγκεκριμένα DNA αλλά και μία πρωτεΐνη του εγκεφάλου, την NMDAR. Τα αντισώματα τυπικά δεν μπορούν να εισέλθουν στον εγκέφαλο, ωστόσο […]
6Σεπτέμβριος
2018
Η πολιομυελίτιδα, η ευλογιά, η ηπατίτιδα Α και η ηπατίτιδα Β αποτελούν στο σύνολό τους σοβαρές ιογενείς λοιμώξεις τις οποίες η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Ακόμα και για τη γρίπη, η οποία μεταλλάσεται συνεχώς, υπάρχει εμβόλιο. Ωστόσο, ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε κάποια θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα. Ο λόγος δεν είναι φυσικά, ότι δεν έχουν γίνει προσπάθειες γι’αυτό το σκοπό. Η αναζήτηση μίας θεραπείας για το κοινό κρυολόγημα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950, λίγο μετά την ανακάλυψη της κύριας οικογένειας ιών που ευθύνονται για τη συγκεκριμένη νόσο, δηλαδή των ρινοϊών. Η οικογένεια αυτή ευθύνεται για το 75% των περιστατικών κοινού κρυολογήματος στους ενήλικες. Οι επιστήμονες ήρθαν, ωστόσο, γρήγορα αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που επιβραδύνει την έρευνα ακόμα και σήμερα, σύμφωνα με τον Πίτερ Μπάρλοου, έναν ανοσολόγο στο Edinburgh Napier University στη Σκωτία. Ο Μπάρλοου προσπαθεί να ανακαλύψει θεραπεία για το κοινό κρυολόγημα και, όπως δήλωσε, «Η μεγάλη πρόκληση με τους ρινοϊούς είναι ο μεγάλος αριθμός στελεχών που κυκλοφορούν κάθε χρόνο». Υπάρχουν περισσότερα από 160 διαφορετικά στελέχη ρινοϊών. Αυτό σημαίνει ότι η θεραπεία του κοινού κρυολογήματος θα πρέπει να μπορεί να αντιμετωπίσει όλα τα παραπάνω στελέχη. «Είναι εξαιρετικά δύσκολο να παραχθεί ένα εμβόλιο που θα στοχεύει και […]
5Σεπτέμβριος
2018
Εδώ και αρκετά χρόνια γνωρίζουμε ότι η αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση αυξάνει τον κίνδυνο παθήσεων του αναπνευστικού (όπως το άσθμα), φλεγμονωδών νόσων, διαβήτη και άλλων παθήσεων δυνητικά απειλητικών για την ζωή. Μία νέα έρευνα, ωστόσο, δείχνει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να αυξήσει επίσης τον κίνδυνο χρόνιας νεφρικής νόσου. Η έρευνα προέρχεται από το Πανεπιστήμιο του Michigan και δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE. «Όπως και το κάπνισμα, η ατμοσφαιρική ρύπανση περιέχει επιβλαβείς τοξίνες που μπορούν να επηρεάσουν τους νεφρούς άμεσα», είπε η Τζένιφερ Μπραγκ-Γκέσαμ, μία επιδημιολόγος από το Πανεπιστήμιο του Michigan και επικεφαλής της έρευνας. «Οι νεφροί είναι ένα όργανο από το οποίο διέρχεται μεγάλος όγκος αίματος, επομένως όταν παρουσιαστούν βλάβες στο κυκλοφορικό, οι νεφροί είναι από τα πρώτα όργανα που επηρεάζονται». Οι ασθενείς με διαβήτη, παχυσαρκία, υπέρταση ή καρδιακή νόσο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο χρόνιας νεφρικής νόσου. Αυτός είναι και ο λόγος που όσοι από τους παραπάνω ασθενείς μένουν σε περιβάλλον με έντονη ρύπανση, πρέπει να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο και να λάβουν προφυλάξεις, είπε η Μπραγκ-Γκέσαμ. Γιατί είναι επικίνδυνη η ρύπανση; Η ατμόσφαιρα με έντονη ρύπανση περιέχει PM2.5, δηλαδή ένα μείγμα μικροσκοπικών σωματιδίων. Καθώς τα σωματίδια αυτά έχουν πολύ μικρό βάρος, μπορούν να παραμείνουν στην ατμόσφαιρα για μεγάλη διάρκεια, γεγονός που οδηγεί […]
5Σεπτέμβριος
2018
Οι ασθενείς με αποφρακτική υπνική άπνοια διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας, σύμφωνα με μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 30 Αυγούστου στο Arthritis and Rheumatology. Οι ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο εξέτασαν δεδομένα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας από 15.879 ενήλικους ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια μεταξύ των ετών 1990 και 2010. Αναζήτησαν επίσης μία ομάδα ελέγχου η οποία αποτελείτο από 63.296 άτομα τα οποία είχαν παρόμοια ηλικία, φύλο και γενικά χαρακτηριστικά με την πρώτη ομάδα κατά μέσο όρο. Στη συνέχεια, εξέτασαν τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας και στις δύο ομάδες σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και ανάλογα με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) των εθελοντών. Κατά τη διάρκεια των 5.8 ετών της έρευνας, το 4.9% των ασθενών με αποφρακτική υπνική άνοια παρουσίασε ουρική αρθρίτιδα. Το αντίστοιχο ποσοστό στην ομάδα ελέγχου ήταν 2.6%. Αυτό μεταφράζεται σε συχνότητα εμφάνισης 7.83 ανά 1000 χρόνια ζωής για την πρώτη ομάδα και 4.03 για τη δεύτερη. Συνολικά, μετά από προσαρμογή για άλλους παράγοντες κινδύνου όπως ο διαβήτης, η υπέρταση και η ισχαιμική καρδιακή νόσος, οι ερευνητές παρατήρησαν μία στατιστικά σημαντική αύξηση του κινδύνου της τάξεως του 42%. Σημείωσαν μάλιστα, ότι ο κίνδυνος αυτός παρέμεινε αμετάβλητος ανεξαρτήτως του ΔΜΣ. Προηγούμενες έρευνες είχαν παρατηρήσει αυξημένο […]
4Σεπτέμβριος
2018
Τι είναι ο Οικογενής Μεσογειακός Πυρετός; Ο Οικογενής Μεσογειακός Πυρετός είναι ένα κληρονομικό αυτοφλεγμονώδες σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντα επεισόδια υψηλού πυρετού βραχείας διάρκειας, τα οποία συνοδεύονται από κοιλιακό άλγος, φλεγμονή των αρθρώσεων ή άλλων ιστών και εμφάνιση δερματικού εξανθήματος. Εφόσον δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε δυνητικά απειλητική για τη ζωή αμυλοείδωση. Ο Οικογενής Μεσογειακός Πυρετός αποτελεί το συχνότερο σύνδρομο περιοδικού πυρετού. Στον Οικογενή Μεσογειακό Πυρετό τύπου 2, παρουσιάζεται αμυλοείδωση χωρίς ιστορικό τυπικών επεισοδίων εμπυρέτου. Ποιοι παρουσιάζουν Οικογενή Μεσογειακό Πυρετό και γιατί; Ο Οικογενής Μεσογειακός Πυρετός εμφανίζεται σε συγκεκριμένες εθνικές ομάδες με καταγωγή από τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου. Εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα αραβικής, αρμενικής, ιταλικής, εβραϊκής ή τουρκικής καταγωγής. Στους πληθυσμούς αυτούς, η συχνότητα της νόσου κυμαίνεται από 1 στα 25 μέχρι 1 στα 2000 άτομα. Στη Δυτική Ευρώπη, η συχνότητα της νόσου είναι μόλις 2.5 ανά 100.000 άτομα. Οι φορείς μπορεί να φτάνουν και το 1/3 σε ορισμένους πληθυσμούς. Τα 2/3 των ασθενών παρουσιάζουν συμπτώματα πριν την ηλικία των 5 ετών, ενώ στο 90% έχουν παρουσιαστεί συμπτώματα μέχρι τα 20 έτη. Ο Οικογενής Μεσογειακός Πυρετός κληρονομείται με τον αυτοσωμικό υπολειπόμμενο τύπο. Αυτό σημαίνει ότι αν και οι 2 γονείς είναι φορείς του ελαττωματικού γονιδίου, υπάρχει 25% πιθανότητα […]
4Σεπτέμβριος
2018
Και μόνο η διαβεβαίωση του γιατρού ότι ο δερματικός τους ερεθισμός θα υποχωρήσει, μείωσε την αίσθηση του τελευταίου σε αρκετούς ασθενείς, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας μικρής τυχαιοποιημένης μελέτης. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of General Internal Medicine. «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι όταν ο γιατρός καθησυχάζει έναν ασθενή που έχει προσέλθει για κάποιο ελάσσον πρόβλημα, όχι μόνο τού προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες, αλλά μπορεί να βοηθήσει επίσης στην υποχώρηση των συμπτωμάτων του», είπε η Κάρι Λέιμποβιτς, από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. «Πιστεύουμε ότι η παρούσα μελέτη αποτελεί ένα καλό παράδειγμα του παραπάνω φαινομένου, καθώς περιελάμβανε υγιείς εθελοντές με αλλεργικές αντιδράσεις οι οποίες δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρές και θα υποχωρούσαν, ακόμα και χωρίς κάποια αγωγή», πρόσθεσε. Οι έρευνες μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν αν η συνομιλία με το γιατρό μπορεί να επηρεάσει την πορεία του ασθενούς. «Ορισμένες έρευνες έχουν δείξει ότι ο καθησυχασμός του ασθενούς από τον γιατρό, βελτιώνει την πορεία του πρώτου, ενώ άλλες έρευνες δεν παρατήρησαν κάτι αντίστοιχο. Οι περισσότεροι γιατροί σήμερα αντιμετωπίζουν σημαντική πίεση χρόνου λόγω του αυξημένου αριθμού ασθενών αλλά και των απαιτήσεων της ηλεκτρονικής εποχής. Πιστεύουμε ότι ο γιατρός δεν πρέπει να παραβλέπει τη σημασία της επικοινωνίας με τον ασθενή, καθώς η τελευταία […]
3Σεπτέμβριος
2018
Στις αρχές του καλοκαιριού, το American Cancer Society (ACS) εξέδωσε νέες οδηγίες σχετικά με τον καρκίνο του παχέος εντέρου και πρότεινε ο προληπτικός έλεγχος να ξεκινά στην ηλικία των 45 ετών για τα άτομα που διατρέχουν μέτριο κίνδυνο για τη νόσο. Η αλλαγή στις οδηγίες έγινε μετά από μία σειρά ερευνών που έδειξαν ότι τα ποσοστά του συγκεκριμένου καρκίνου παρουσιάζουν αύξηση στους ενήλικες νεαρής και μέσης ηλικίας. Σήμερα, ένας συνασπισμός 22 οργανισμών σε συνεργασία με το ACS υπέβαλε μία αίτηση στο US Preventive Services Task Force (USPSTF) των ΗΠΑ ζητώντας να αλλάξουνοι οδηγίες του 2016, σύμφωνα με τις οποίες ο έλεγχος για τον καρκίνο του παχέος εντέρου ξεκινά στα 50 έτη και συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των 75 ετών. Η οδηγία αυτή είναι προγραμματισμένη να επανεξεταστεί το 2021, ωστόσο ο συνασπισμός ζητά η οδηγία να αλλάξει νωρίτερα. Εκτός από το ACS και το USPSTF, οδηγίες για τον προληπτικό έλεγχο του καρκίνου του παχέος εντέρου έχουν βγάλει και άλλοι οργανισμοί υγείας από τις ΗΠΑ, όπως το US Multi-Society Task Force on Colorectal Cancer, το American College of Radiology, το American College of Physicians, το American College of Gastroenterology και το National Comprehensive Cancer Network. Όλοι οι παραπάνω οργανισμοί (με εξαίρεση το […]
3Σεπτέμβριος
2018
Η κεταμίνη, ένα αναισθητικό φάρμακο, φαίνεται ότι προσφέρει οφέλη σε ορισμένα περιστατικά κατάθλιψης και αυτοκτονικού ιδεασμού τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην τυπική αντικαταθλιπτική αγωγή. Το παραπάνω παρατήρησε μία νέα έρευνα η οποία εξερεύνησε το μηχανισμό δράσης της κεταμίνης στην κατάθλιψη και διαπίστωσε ότι το φάρμακο δρα στους ίδιους υποδοχείς με τα οπιοειδή αναλγητικά. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο American Journal of Psychiatry. Για να εξερευνήσουν τον παραπάνω μηχανισμό, οι ερευνητές από το Neurosciences Institute του Stanford, εξέτασαν αρχικά 12 εθελοντές που έπασχαν από κατάθλιψη ανθεκτική στη θεραπεία. Σε όλους τους εθελοντές έγινε έγχυση κεταμίνης. Στους μισούς από αυτούς χορηγήθηκε επίσης ναλτρεξόνη, ενώ οι υπόλοιποι έλαβαν φυσιολογικό ορό (placebo). Η ναλτρεξόνη είναι ένα φάρμακο που αποκλείει τη δράση των οπιοειδών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στους εθελοντές που έλαβαν το συνδυασμό κεταμίνης με φυσιολογικό ορό, τα συμπτώματα της κατάθλιψης υποχώρησαν γρήγορα σε σχέση με αυτούς που λάμβαναν κεταμίνη και ναλτρεξόνη. Μάλιστα, οι εθελοντές της πρώτης ομάδας ανέφεραν τουλάχιστον 90% μείωση των συμπτωμάτων τους μέσα στις 3 πρώτες ημέρες από την έγχυση. Στους εθελοντές που λάμβαναν κεταμίνη και ναλτρεξόνη δεν παρατηρήθηκαν αντίστοιχα οφέλη. Το γεγονός αυτό απέδειξε ότι όταν αποκλείεται η δράση των οποιοειδών, η κεταμίνη χάνει τις αντικαταθλιπτικές της ιδιότητες. Και οι δύο […]
31Αύγουστος
2018
Τα αποτελέσματα μίας κλινικής δοκιμής με περισσότερους από 250 εθελοντές με προϊούσα σκλήρυνση κατά πλάκας (πολλαπλή σκλήρυνση) έδειξαν ότι η φαρμακευτική ουσία ibudilast ήταν πιο αποτελεσματική από ένα placebo στην επιβράδυνση της συρρίκωσης του εγκεφάλου. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι κύριες ανεπιθύμητες ενέργειες του ibudilast ήταν γαστρεντερικές διαταραχές και κεφαλαλγία. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine. «Τα ευρήματα αυτά προφέρουν ελπίδα στους ασθενείς με μία μορφή πολλαπλής σκλήρυνσης που προκαλεί μακροχρόνια αναπηρία και δεν έχει αρκετές θεραπευτικές επιλογές», είπε ο Γουόλτερ Κόροσετζ, διευθυντής του NINDS των ΗΠΑ. Ο Ρόμπερτ Φοξ, ένας νευρολόγος στο Cleveland Clinic του Οχάιο, ήταν ο επικεφαλής της ομάδας των ερευνητών. Οι τελευταίοι εξέτασαν μέσω εξετάσεων απεικόνισης του εγκεφάλου αν το ibudilast ήταν καλύτερο από ένα placebo στην επιβράδυνση της ατροφίας ή συρρίκνωσης του εγκεφάλου, στους ασθενείς με προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 225 ασθενείς οι οποίοι χωρίστηκαν σε 2 ομάδες. Η μία ομάδα έλαβε 10 κάψουλες του ibudilast ενώ η άλλη 10 κάψουλες placebo ημερησίως για 96 εβδομάδες. Κάθε 6 μήνες, οι εθελοντές έκαναν μαγνητική τομογραφία. Η ομάδα του Δρ Φοξ χρησιμοποίησε διάφορες τεχνικές ανάλυσης στις απεικονίσεις της μαγνητικής τομογραφίας προκειμένου να εκτιμήσει τις διαφορές στους εγκεφάλους των 2 ομάδων. […]
31Αύγουστος
2018
Η υψηλή αρτηριακή πίεση, ιδιαίτερα αυτή που εμφανίζεται χωρίς συμπτώματα ή προειδοποιητικά σημεία, μπορεί να προκαλέσει βλάβες στα αγγεία, την καρδία, τους οφθαλμούς και τους νεφρούς. Εκτιμάται ότι το 46% των ενηλίκων στο δυτικό κόσμο σήμερα πάσχει από αυτή τη νόσο. Ένας συνδυασμός ανθυγιεινών συνηθειών, όπως το κάπνισμα, η κακή διατροφή και η έλλειψη φυσικής άσκησης μπορούν να συμβάλουν στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Αν και η νεφρική νόσος μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αρτηριακής πίεσης, για τους περισσότερους ανθρώπους η αιτία είναι άγνωστη. Ωστόσο, για περίπου 1 στους 15 ασθενείς με υπέρταση, ενοχοποιείται η ανισορροπία στα επίπεδα μίας ορμόνης, της αλδοστερόνης. Το πρόβλημα αυτό είναι ακόμα συχνότερο σε ασθενείς με φτωχά ρυθμισμένη υπέρταση (γνωστή και ως ανθεκτική υπέρταση). «Στους ασθενείς αυτούς, μέχρι και το 20% μπορεί να έχει αυξημένα επίπεδα αλδοστερόνης», υποστηρίζει η Δρ Γκέιλ Άντλερ, διευθύντρια καρδιαγγειακής ενδοκρινολογίας. Η αλδοστερόνη αποτελεί σημαντικό ρυθμιστή του νατρίου και του καλίου στον οργανισμό, όπως εξηγεί. Όταν βρισκόμαστε στην έρημο, ο οργανισμός χρειάζεται την αλδοστερόνη για να διατηρήσει το νάτριο και το νερό προκειμένου να διατηρήσει την αρτηριακή πίεση σε φυσιολογικά επίπεδα. Ωστόσο, οι υπερβολικά αυξημένες ποσότητες αλδοστερόνης προκαλούν κατακράτηση νατρίου και νερού από τους νεφρούς. Η περίσσεια των παραπάνω καταλήγει συχνά […]
30Αύγουστος
2018
Είναι 2 τη νύχτα και δεν μπορείτε να κοιμηθείτε. Είναι ασφαλές να πάρετε ένα υπνωτικό προϊόν που δεν χρειάζεται συνταγή; Αν και δεν είναι προορισμένα για μακροχρόνια χρήση, τα σκευάσματα αυτά έχουν χρησιμότητα σε μεμονωμένα επεισόδια αϋπνίας. Το παραπάνω υποστηρίζει ο Δρ Λόρενς Έπστιν, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ποια από αυτά όμως είναι τα πιο ασφαλή; Τα ράφια των φαρμακείων είναι γεμάτα από προϊόντα που υπόσχονται έναν καλό νυχτερινό ύπνο. Τα προϊόντα αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: φάρμακα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή και συμπληρώματα διατροφής. Φάρμακα που δεν χρειάζονται ιατρική συνταγή Τα υπνωτικά αυτής της κατηγορίας χρησιμοποιούν διάφορα αντισταμινικά ως την κύρια δραστική τους ουσία. Συγκεκριμένα, τα περισσότερα από αυτά περιέχουν 25-50mg του αντισταμινικού διφαινυδραμίνη ανά χάπι. Τα φάρμακα αυτά αποκλείουν ορισμένα χημικά του εγκεφάλου, ενέργεια που έχει κατασταλτική δράση. Γενικότερα είναι ασφαλή, ωστόσο ορισμένα από αυτά συνοδεύονται από μερικούς κινδύνους. «Στα φάρμακα αυτά αναπτύσσεται ανοχή σχετικά γρήγορα, επομένως η δράση τους φθίνει σύντομα. Επίσης δεν έχουμε αρκετά δεδομένα αναφορικά με τις επιδράσεις τους όταν γίνεται μακροχρόνια χρήση», είπε ο Δρ Έπστιν. «Στους ηλικιωμένους μπορεί επίσης να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως σύγχυση και πτώσεις». Ορισμένα υπνωτικά περιέχουν επίσης και άλλες ουσίες. Για παράδειγμα, ένα γνωστό υπνωτικό φάρμακο […]
30Αύγουστος
2018
Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί τη συχνότερη μορφή αρθρίτιδας. Εμφανίζεται με αυξημένη συχνότητα στις γυναίκες και προκαλεί φθορά των ιστών που επικαλύπτουν τις επιφάνειες των οστών στην περιοχή της άρθρωσης. Αποτέλεσμα του παραπάνω είναι τα οστά της άρθρωσης να τρίβονται μεταξύ τους, γεγονός που προκαλεί άλγος και οίδημα. Ένα από τα σημαντικότερα αίτια της φθοράς των ιστών αυτών είναι η μηχανική επιβάρυνση από το περιττό σωματικό βάρος στα γόνατα και τις υπόλοιπες αρθρώσεις. Ένα άλλο αίτιο είναι η αύξηση των διαφόρων χημικών ουσιών που σχετίζονται με τη φλεγμονή, όπως η ιντερλευκίνη-6, στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα. Πριν μερικά χρόνια, μία ομάδα ερευνητών με επικεφαλή τον Δρ Στίβεν Μέσσιερ, διαπίστωσε ότι η απώλεια 10% του σωματικού βάρους μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας στους υπέρβαρους και παχύσαρκους ηλικιωμένους. Στην τυχαιοποιημένη αυτή μελέτη που διεξήχθη από το 2006 έως το 2011, παρατηρήθηκε ότι η απώλεια βάρους μέσω διατροφής και φυσικής άσκησης μειώνει το άλγος και τη φλεγμονή και βοηθά τους ενήλικες να περπατούν ταχύτερα και να έχουν καλύτερη λειτουργικότητα. Η παραπάνω έρευνα αλλά και αρκετές άλλες ελήφθησαν υπ’ όψη, με αποτέλεσμα σήμερα να γνωρίζουμε ότι η απώλεια του 10% από το σωματικό βάρος βελτιώνει σε σημαντικό βαθμό τα συμπτώματα αρκετών παθήσεων που σχετίζονται με […]
29Αύγουστος
2018
Τα οφέλη από τη χρήση της ασπιρίνης στον περιορισμό των αγγειακών συμβαμάτων, δεν υπερβαίνουν τον αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας πρωτογενούς πρόληψης σε ασθενείς με διαβήτη. Στην έρευνα, η οποία είχε τίτλο ASCEND, η ασπιρίνη περιόρισε τον κίνδυνο σοβαρών αγγειακών συμβαμάτων κατά 12%, όμως αύξησε τον κίνδυνο σοβαρής αιμορραγίας κατά 29%. Δεν παρατηρήθηκαν επιδράσεις στο γαστρεντερικό ή σε οποιοδήποτε είδος καρκίνου.΄ «Πρέπει να επανεξετάσουμε προσεκτικά αν η ασπιρίνη είναι απαραίτητη», είπε η Τζέιν Άρμιταζ, καθηγήτρια κλινικών δοκιμών και επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όξφορντ. «Στην έρευνά μας, οι ασθενείς είχαν γενικά καλό έλεγχο της γλυκόζης αίματος, της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης και, στο μεγαλύτερο ποσοστό, δεν κάπνιζαν. Υπό τις παραπάνω προϋποθέσεις η χρήση ασπιρίνης δεν είναι απαραίτητη», συμπλήρωσε. Η Άρμιταζ παρουσίασε την έρευνα στο European Society of Cardiology 2018 Congress. Η έρευνα δημοσιεύτηκε επίσης στο New England Journal of Medicine (NEJM). Η Άρμιταζ σημείωσε ότι η ασπιρίνη προσφέρει αποδεδειγμένα οφέλη στην δευτερογενή πρόληψη της καρδιακής νόσου και γενικά δεν θεωρείται αποτελεσματική στην γενική πρωτογενή πρόληψη, ωστόσο οι διαβητικοί ασθενείς αποτελούν μία ομάδα αυξημένου κινδύνου και οι δράσεις της σε αυτό τον πληθυσμό είναι άγνωστες. Οι οδηγίες στην Ευρώπη υποστηρίζουν ότι η ασπιρίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί […]
29Αύγουστος
2018
Στους άνδρες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτου, αυτοί που έχουν ιστορικό κατανάλωσης 7 ή περισσοτέρων ποτηριών αλκοόλ την εβδομάδα, έχουν αυξημένη πιθανότητα να πάσχουν από επιθετική μορφή του νεοπλάσματος, σε σχέση με αυτούς που δεν έπιναν καθόλου αλκοόλ. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι άνδρες αυτοί έχουν τριπλάσιο κίνδυνο να παρουσιάσουν επιθετικά νεοπλάσματα, ανεξαρτήτως της ηλικίας στην οποία έκαναν την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cancer Prevention Research. Ο στόχος της έρευνας ήταν να εξετάσει αρχικά τις μικρότερες ηλικιακές ομάδας, με σκοπό να διερευνήσει αν το αλκοόλ προκαλεί βλάβες κατά την ανάπτυξη του προστάτου, είπε η Έμμα Άλλοτ, μία από τους επιβλέποντες της έρευνας. «Αρχικά θελήσαμε να εξετάσουμε την εφηβική ηλικία, αλλά παρατηρήσαμε ότι ο αυξημένος κίνδυνος μπορούσε να συνδεθεί και με την κατανάλωση αλκοόλ στις επόμενες δεκαετίες μέχρι τη μέση ηλικία», είπε η Άλλοτ. «Το γεγονός αυτό μάς έδειξε ότι πρέπει να εξερευνήσουμε το σύνολο της διάρκειας ζωής για να κατανοήσουμε αν το αλκοόλ παίζει ρόλο στην ανάπτυξη των επιθετικών μορφών καρκίνου του προστάτου». Η Άλλοτ, ωστόσο δεν είναι ακόμα έτοιμη να πει στους άνδρες ότι πρέπει να σταματήσουν τελείως το αλκοόλ. Όπως δήλωσε, χρειάζεται να γίνουν περισσότερες έρευνες για να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματά […]
28Αύγουστος
2018
Δεν είναι σπάνιο να μην μπορούμε να θυμηθούμε εύκολα πράγματα όταν νιώθουμε έντονο στρες. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, το στρες μπορεί να αλλάξει τη λειτουργία του εγκεφάλου με αποτέλεσμα να επηρεάζει τη μνήμη. Έρευνες τόσο σε ζώα όσο και σε ανθρώπους έχουν δείξει πέραν αμφιβολίας ότι το στρες μπορεί να επηρεάσει τις λειτουργίες του εγκεφάλου, σύμφωνα με την Δρ Κέρι Ρέσλερ, καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει αλλαγές στον εγκέφαλο και τον τρόπο που επεξεργάζεται τις πληροφορίες όταν ο άνθρωπος βιώνει στρες είτε από την καθημερινότητα είτε σε εργαστηριακό περιβάλλον. Και οι δύο μορφές στρες φάνηκε ότι επηρεάζουν τις γνωστικές λειτουργίες, την προσοχή και τη μνήμη. Εκτός από τη μνήμη, το στρες μπορεί να επηρεάσει πολλές άλλες λειτουργίες του εγκεφάλου, όπως η διάθεση και το άγχος. Επάγει επίσης τη φλεγμονή, η οποία με τη σειρά της προκαλεί βλάβες στην καρδιακή υγεία, σύμφωνα με τη Τζιλ Γκόλντστιν, μία καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το στρες έχει σχετιστεί επομένως με αρκετές χρόνιες παθήσεις τόσο της καρδίας όσο και του εγκεφάλου. Επιπλέον, μπορεί να επηρεάσει διαφορετικά άνδρες και γυναίκες. Το Στρες και ο Εγκέφαλος Προκειμένου να κατανοήσουμε πώς το στρες επηρεάζει τη σκέψη και τη μνήμη, είναι σημαντικό αρχικά να […]
28Αύγουστος
2018
Πάνω από το 40% των γυναικών με άσθμα θα παρουσιάσουν χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέα έρευνας από τον Καναδά. Οι επιστήμονες τονίζουν, ωστόσο, ότι αρκετοί από τους παράγοντες κινδύνου μπορούν να περιοριστούν μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής. «Αρκετές έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν παρατηρήσει αύξηση στα ποσοστά του συνδρόμου επικάλυψης άσθματος και χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ACOS), ιδιαίτερα στις γυναίκες», είπε η επικεφαλής της έρευνας Τερέζα Το. «Οι ασθενείς με σύνδρομο επικάλυψης άσθματος και χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας παρουσιάζουν περισσότερες εξάρσεις, νοσηλεύονται συχνότερα και γενικά έχουν χειρότερη ποιότητα ζωής σε σχέσε με αυτούς που έχουν μόνο άσθμα ή μόνο χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια», είπε η Το, η οποία είναι ερευνητής στο University of Toronto Dalla Lana School of Public Health. «Όλοι οι ασθενείς με άσθμα δεν παρουσιάζουν τελικά χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Ωστόσο, αυτοί που παρουσιάζουν έχουν συνήθως παράγοντες κινδύνου από τον τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα, η παχυσαρκία και η κακή κοινωνικοοικονομική κατάσταση», συμπλήρωσε. Η οικονομική κατάσταση συνδέονται συνήθως με περιορισμένη πρόσβαση στη φροντίδα υγείας, μειωμένη λήψη θεραπείας για το άσθμα και ελλιπή συμμόρφωση με τη φαρμακευτική αγωγή, πρόσθεσε. «Τα παραπάνω με τη σειρά τους, μπορεί να οδηγήσουν σε συχνότερες κρίσεις άσθματος και επομένως βλάβες στους αεραγωγούς που αυξάνουν […]
27Αύγουστος
2018
Η κανναβιδιόλη ή CBD έχει αρχίσει προσφάτως να εισάγεται σε διάφορα προϊόντα, όπως τα τονωτικά ποτά ή ο καφές. Τι είναι όμως αυτή η ουσία και γιατί έχει αρχίσει να γίνεται όλο και πιο δημοφιλής; Σε τι διαφέρει η κανναβιδιόλη από την κάνναβη; Η κανναβιδιόλη είναι η δεύτερη (σε ποσότητα) δραστική ουσία που περιέχει η κάνναβη. Αποτελεί σημαντικό συστατικό της τελευταίας και προέρχεται από το ίδιο φυτό. Η χρήση της κανναβιδιόλης, ωστόσο, δεν μπορεί να προκαλέσει το αίσθημα ευφορίας που προκαλεί η κάνναβη. Σύμφωνα με μία ανακοίνωση του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO) μάλιστα, «Στον άνθρωπο, η κανναβιδιόλη δεν παρουσιάζει επιδράσεις που μπορεί να προκαλέσουν καταχρηστική συμπεριφορά ή εθισμό. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η χρήση της συνδέεται με προβλήματα υγείας». Τα στοιχεία σχετικά με τις θετικές επιδράσεις της κανναβιδιόλης Η κανναβιδιόλη έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν για διάφορα προβλήματα υγείας. Τα περισσότερα δεδομένα ερευνών, ωστόσο, δείχνουν ότι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη θεραπεία ορισμένων σοβαρών επιληπτικών συνδρόμων της παιδικής ηλικίας, όπως το σύνδρομο Dravet και το σύνδρομο Lennox-Gastaut (LGS), τα οποία τυπικά δεν ανταποκρίνονται στα αντιεπιληπτικά φάρμακα. Σε αρκετές έρευνες, η κανναβιδιόλη περιόρισε τη συχνότητα των κρίσεων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τις σταμάτησε τελείως. Αρκετά βίντεο από τις […]
27Αύγουστος
2018
Οι ηλικιωμένοι που βιώνουν έντονο άλγος έχουν αυξημένη πιθανότητα να παρουσιάσουν έκπτωση της μνήμης σε σχέση με αυτούς που νιώθουν χαμηλότερα επίπεδα άλγους, σύμφωνα με μία νέα έρευνα. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το άλγος αποτελεί έναν (πιθανώς τροποποιήσιμο) παράγοντα κινδύνου για την έκπτωση της μνήμης και υπογραμμίζουν τη σημασία της διαχείρισής του στους ηλικιωμένους», είπε ο Δρ. Γκιούσε βαν ντερ Λίου, επικεφαλής της μελέτης. Ο Δρ βαν ντερ Λίου και οι συνεργάτες του εξέτασαν 441 εθελοντές χωρίς άνοια ηλικίας τουλάχιστον 65 ετών που είχαν λάβει μέρος στη μελέτη Central Control of Mobility in Aging Study. Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με την ένταση του άλγους που ένιωθαν. Σε μία διάρκεια 2.75 ετών, δεν παρατηρήθηκε διαφορά στον κίνδυνο έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών μεταξύ των 285 εθελοντών που παρουσίαζαν άλγος και των 156 που δεν παρουσίαζαν, όπως ανέφεραν οι ερευνητές στο The Journal of Pain. Ωστόσο, μεταξύ των εθελοντών της πρώτης ομάδας η πιθανότητα σημαντικής έκπτωσης της μνήμης ήταν περισσότερο από 3 φορές αυξημένη σε αυτούς που βίωναν υψηλά επίπεδα άλγους σε σχέση με αυτούς που βίωναν χαμηλότερα, μετά από προσαρμογή για την ηλικία, το φύλο, το επίπεδο εκπαίδευσης και την εθνικότητα. «Το άλγος είναι αρκετά κοινό στην τρίτη ηλικία. […]
24Αύγουστος
2018
Το οροφαρυγγικό καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρων είναι πλέον η συχνότερη μορφή καρκίνου που σχετίζεται με τον ιό HPV, σύμφωνα με μία έρευνα από το CDC στις ΗΠΑ για τα έτη 1999-2015. Κατά την περίοδο αυτή, τα ποσοστά της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου αυξήθηκαν, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά καρκίνου του τραχήλου παρουσίασαν μείωση με αποτέλεσμα το οροφαρυγγικό καρκίνωμα να καταλαμβάνει πια την πρώτη θέση στους σχετιζόμενους με τον HPV καρκίνους. Συγκεκριμένα, η συχνότητα καρκίνου του τραχήλου μειώνεται σταθερά κατά 1.6% ετησίως, ενώ αντιθέτως η συχνότητα του οροφαρυγγικού καρκινώματος παρουσιάζει αύξηση κατά 2.7% στους άνδρες και 0.8% στις γυναίκες. Το 2015, καταγράφηκαν συνολικά 11.788 περιστατικά καρκίνου του τραχήλου και 18.917 περιστατικά οροφαρυγγικού καρκινώματος των πλακωδών κυττάρων. Η συχνότητα του καρκίνου του τραχήλου «ακολουθεί μία καθοδική πορεία από τη δεκαετία του 1950 χάρη στις τεχνικές έγκαιρης διάγνωσης», είπε η Ελίζαμπεθ Βαν Ντάιν, μία επιδημιολόγος από το CDC. Η αύξηση στα περιστατικά του οροφαρυγγικού καρκινώματος των πλακωδών κυττάρων μπορεί να αποδίδεται στην αλλαγή της σεξουαλικής συμπεριφοράς, με κυριότερο το στοματικό σεξ χωρίς προφυλάξεις, το οποίο σήμερα εμφανίζεται σε μικρότερες ηλικίες απ’ ότι στο παρελθόν, σύμφωνα με τους ερευνητές. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Morbidity and Mortality Weekly Report. Οι συγγραφείς της έρευνας ορίζουν τους σχετιζόμενους με […]
24Αύγουστος
2018
Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες κατά μέσο όρο ζουν περισσότερο από τους άνδρες. Η μέση διάρκεια ζωής μίας γυναίκας είναι περίπου 7 χρόνια μεγαλύτερη από αυτή ενός άνδρα. Ενδεικτικά, στους ηλικιωμένους άνω των 65 ετών το 57% είναι γυναίκες, ενώ σε αυτούς άνω των 85, οι γυναίκες αποτελούν το 67%. Η διαφορά αυτή είναι ιδιαίτερα εμφανής στον πληθυσμό των ηλικιωμένων. Για παράδειγμα, στα γηροκομεία ή τα κέντρα φροντίδας ηλικιωμένων ο αριθμός των γυναικών είναι συνήθως μεγαλύτερος από αυτόν τον ανδρών. Γιατί όμως οι άνδρες ζουν λιγότερο από τις γυναίκες; Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους η αναλογία ανδρών/γυναικών στην τρίτη ηλικία γέρνει προς την πλευρά τον γυναικών όσο περνούν τα χρόνια. Οι σημαντικότεροι; Οι άνδρες γενικότερα: Παίρνουν μεγαλύτερα ρίσκα. Ο λόγος γι’αυτό είναι μάλλον βιολογικός. Ο πρόσθιος λοβός του εγκεφάλου, το τμήμα δηλαδή που ελέγχει την κρίση και την εκτίμηση των επιπτώσεων μίας πράξης, αναπτύσσεται πιο αργά στα αγόρια και τους νεαρούς άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες. Το παραπάνω συμβάλει πιθανώς στο γεγονός ότι πολύ περισσότερα αγόρια και άνδρες πεθαίνουν σε ατυχήματα ή λόγω της βίας σε σχέση με τα κορίτσια και τις γυναίκες. Παραδείγματα αποτελούν η ποδηλασία, η οδήγηση υπό την επήρεια μέθης και οι δολοφονίες. Η τάση […]
23Αύγουστος
2018
Η χρήση ηλεκτρονικού τσιγάρου καθημερινά μπορεί να διπλασιάσει την πιθανότητα εμφράγματος του μυοκαρδίου, σύμφωνα με την ανάλυση μίας έρευνας που περιελάμβανε σχεδόν 70.000 εθελοντές. Η έρευνα διεξήχθη από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι η παράλληλη χρήση ηλεκτρονικού και συμβατικού τσιγάρου (μία κοινή πρακτική στους χρήστες του ηλεκτρονικού τσιγάρου), είναι περισσότερο επικίνδυνη από τη χρήση του κάθε προϊόντος κατά μόνας. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι ο κίνδυνος είναι αθροιστικός με αποτέλεσμα η χρήση ηλεκτρονικού αλλά και συμβατικού τσιγάρου να ευξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου 5 φορές σε σχέση με τα άτομα που δεν καπνίζουν. Αυτή είναι η πρώτη έρευνα που αναζητά τη συσχέτιση μεταξύ του ηλεκτρονικού τσιγάρου και του εμφράγματος του μυοκαρδίου και προσφέρει τα πρώτα στοιχεία σχετικά με τις επιδράσεις των ηλεκτρονικών τσιγάρων στη μακροπρόθεσμη υγεία. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στις 22 Αυγούστου στο American Journal of Preventive Medicine. Τα δεδομένα παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το Φεβρουάριο στη Βαλτιμόρη στην ετήσια συνάντηση του Society for Research on Nicotine and Tobacco. «Οι περισσότεροι ενήλικες που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά τσιγάρα συνεχίζουν να καπνίζουν και συμβατικά τσιγάρα», είπε ο Στάντον Γκλαντζ, κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Αν και οι καπνιστές πιστεύουν ότι μειώνουν τον κίνδυνο για την υγεία τους […]
23Αύγουστος
2018
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας έρευνας, οι ενήλικες που έχουν σημαντικά αυξημένη ή σημαντικά μειωμένη διάρκεια ύπνου, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι ερευνητές χαρακτηρίζουν τον αυξημένο αυτό κίνδυνο ως «καρδιακή γήρανση». Σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ενηλίκων από τις ΗΠΑ, οι εθελοντές με 7 ώρες ύπνο τη νύχτα είχαν τον μικρότερο καρδιακό κίνδυνο κατά μέσο όρο, ο οποίος υπολογίστηκε ως 3.7 χρόνια γήρανσης. Ο αντίστοιχος κίνδυνος ήταν 4.5 χρόνια για αυτούς που είχαν διάρκεια ύπνου 6 ή 8 ώρες και 5.1 χρόνια για αυτούς που είχαν διάρκεια ύπνου 5 ώρες ή λιγότερο. «Παρατεταμένες περίοδοι αϋπνίας μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά αρκετά οργανικά συστήματα μεταξύ των οποίων και το καρδιαγγειακό», είπε ο Κουάνιε Γιάνγκ, κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Διάφορες έρευνες έχουν δείξει σημαντική συσχέτιση μεταξύ της διάρκειας ύπνου και των παραγόντων κινδύνου για το καρδιαγγειακό, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα, η υψηλή χοληστερόλη, ο διαβήτης και η παχυσαρκία», συμπλήρωσε ο Γιάνγκ. Ως καρδιακή ηλικία ορίζεται η ηλικία του αγγειακού συστήματος ενός ατόμου με βάση τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου. Ξεκίνησε να χρησιμοποιείται από το 2008 με το Framingham Heart Study. «Η διαφορά μεταξύ της εκτιμώμενης καρδιακής ηλικίας ενός ατόμου και της πραγματικής χρονολογικής ηλικίας είναι αυτή […]
22Αύγουστος
2018
Οι τράπεζες αίματος ανά τον κόσμο αναζητούν συνεχώς περισσότερο αίμα ομάδας 0, καθώς αυτό μπορεί να χορηγηθεί σε όλους τους ασθενείς σε μία επείγουσα κατάσταση. Μία ομάδα ερευνητών σήμερα υποστηρίζει ότι έχει ταυτοποιήσει ένζυμα τα οποία μπορούν να «μετατρέψουν» το αίμα ομάδας Α ή Β σε αίμα ομάδας 0, με 30 φορές μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε σχέση με τα ένζυμα που είχαν μελετηθεί στο παρελθόν. Οι ερευνητές θα παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στο 256ο National Meeting & Exposition του American Chemical Society (ACS). «Μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα ένζυμα που μπορούν να αφαιρέσουν τα Α ή Β αντιγόνα από τα ερυθρά αιμοσφαίρια», είπε ο Στίβεν Γουίδερς, επικεφαλής της έρευνας. «Η αφαίρεση των αντιγόνων αυτών, τα οποία αποτελούν απλά σάκχαρα, μπορεί να μετατρέψει το αίμα ομάδας Α ή Β σε αίμα ομάδας 0». Ο Γουίδερς υποστηρίζει ότι αρκετοί επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να επιτύχουν τον παραπάνω στόχο τα τελευταία χρόνια, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να ταυτοποιήσουν αποτελεσματικά και εκλεκτικά ένζυμα τα οποία είναι επίσης ασφαλή και οικονομικά. Με σκοπό να εξετάσει τα υποψήφια ένζυμα ταχύτερα, ο Γουίδερς συνεργάστηκε με ένα συνάδελφό του στο University of British Columbia, ο οποίος χρησιμοποιεί μεταγονιδιωματική στη μελέτη της οικολογίας. «Με την τεχνική αυτή μπορείς να χρησιμοποιήσεις όλους τους […]
22Αύγουστος
2018
Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση είναι μία αυτοάνοση νόσος κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στην ουσία που επικαλύπτει τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο και το νωτιαίο σωλήνα. Όταν η ουσία αυτή, που λέγεται μυελίνη, υποστεί βλάβες, η επικοινωνία μεταξύ των νευρικών κυττάρων μπορεί να διαταραχθεί. Το γεγονός αυτό προκαλεί μυϊκή αδυναμία, διαταραχές του συντονισμού και της όρασης, καθώς και μία σειρά άλλων συμπτωμάτων. Εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως ζουν με σκλήρυνση κατά πλάκας. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη νόσο μπορούν να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα παροδικά μέσω καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος. Στους περισσότερους ασθενείς, ωστόσο, η νόσος παρουσιάζει σταδιακή επιδείνωση. Αν οι επιστήμονες καταφέρουν να παράξουν φάρμακα που θα προάγουν την επιδιόρθωση της μυελίνης, οι βλάβες που έχουν προκληθεί από τη σκλήρυνση κατά πλάκας θα μπορούν δυνητικά να αναιρεθούν. Μία ομάδα ερευνητών με επικεφαλείς τους Δρ Πολ Τέσαρ και Δρ Ρόμπερτ Μίλλερ, είχε παρατηρήσει σε μία προηγούμενη έρευνα ότι η μικοναζόλη, ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο, ήταν ικανή να ενεργοποιήσει τα βλαστοκύτταρα και να επιδιορθώσει τις βλάβες της μυελίνης στα πειραματόζωα. Οι ερευνητές, στους οποίους προστέθηκε ο Δρ Ντρου Άνταμς, ήθελαν επομένως να διερευνήσουν με ποιο τρόπο αυτό το φάρμακο προάγει την επιδιόρθωση της μυελίνης. Τα αποτελέσματα της […]
21Αύγουστος
2018
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, όλο και περισσότερα άτομα νεαρής ηλικίας λαμβάνουν θεραπεία για διαβήτη τύπου 2. Από τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται ότι το ποσοστό των ατόμων αυτών έχει αυξηθεί κατά 41%, γεγονός που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία. Η έρευνα προέρχεται από το Royal College of Paediatrics and Child Health (PCPCH). Η ερευνητική ομάδα εξέτασε δεδομένα από 715 άτομα ηλικίας κάτω των 25 ετών που έλαβαν θεραπεία για διαβήτη τύπου 2 στην Αγγλία και την Ουαλία κατά τα έτη 2016 και 2017. Συνολικά το 78.6% των ασθενών ήταν παχύσαρκοι. Σύμφωνα με τον ειδικό διαιτολόγο Νάιτζελ Ντένμπι η παραπάνω παρατήρηση αποτελεί πιθανώς μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Όπως δήλωσε, ενδεχομένως υπάρχουν πολλά ακόμα άτομα που δεν γνωρίζουν αν είναι διαβητικοί. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του οργανισμού να παράγει επαρκείς ποσότητες ινσουλίνης προκειμένου να ρυθμίσει τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος. Τα χρόνια ανεβασμένα επίπεδα γλυκόζης αίματος έχουν ενοχοποιηθεί για βλάβες στα μικρά και μεγάλα αγγεία, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα από τους οφθαλμούς, τα νεφρά και το καρδιαγγειακό σύστημα. Ο διαβήτης τύπου 2 συχνά συνοδεύει την παχυσαρκία και στους ενηλίκους έχει συνδεθεί με μακροχρόνιο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το 2013 […]
21Αύγουστος
2018
Τα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το τυρί, το βούτυρο και το πλήρες γάλα περιέχουν κορεσμένα λίπη. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου ή το εγκεφαλικό επεισόδιο. Τα κορεσμένα λίπη έχουν συνδεθεί επίσης με αυξημένη θνησιμότητα. Λόγω της πολυπλοκότητας των γαλακτοκομικών προϊόντων είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως τις επιδράσεις τους στην υγεία. Πολλά από αυτά περιέχουν επίσης θρεπτικές ουσίες, όπως το ασβέστιο, οι οποίες είναι ωφέλιμες για την υγεία. Κατά την πέψη των γαλακτοκομικών προϊόντων, τα λιπαρά οξέα της τροφής εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Τα λιπαρά οξέα αυτά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ερευνητικές μελέτες ως βιοδείκτες για την κατανάλωση των γαλακτοκομικών προϊόντων. Μία ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ. Μαρσία ντε Ολιβέιρα Όττο και τον Δρ. Ντάριους Μοζαφάριαν εξερεύνησε τη σύνδεση μεταξύ των λιπαρών οξέων από τα γαλακτοκομικά προϊόντα και του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων και θανάτου. Στην έρευνα έλαβαν μέρος περίπου 3000 ενήλικες από την Καλιφόρνια, το Μέριλαντ, τη Βόρεια Καρολίνα και την Πενσυλβάνια οι οποίοι είχαν ηλικία άνω των 65 ετών και δεν έπασχαν από παθήσεις του καρδιαγγειακού στην αρχή της μελέτης. Στους εθελοντές έγινε κλινική εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις και […]
20Αύγουστος
2018
Ακόμα μία έρευνα συνδέει τις βενζοδιαζεπίνες με αυξημένο κίνδυνο για νόσο Alzheimer. Αν και ο βαθμός συσχέτισης ήταν σχετικά μικρός, φαίνεται ότι το όριο για τη συνταγογράφηση των φαρμάκων αυτών πρέπει να είναι υψηλό, λόγω των αρκετών αρνητικών επιδράσεων που τα συνοδεύουν, όπως ο αυξημένος κίνδυνος πτώσεων και καταγμάτων του ισχίου. Τα παραπάνω δήλωσε η Βέσα Ταπιάινεν, κύρια συγγραφέας της έρευνας. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται συχνά στην αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου, ωστόσο η αποτελεσματικότητά τους φθίνει σταδιακά, ενώ ο κίνδυνος για ανεπιθύμητες ενέργειες παραμένει, πρόσθεσε. Ο γιατρός πρέπει πάντοτε να συνυπολογίζει τους κινδύνους και τα οφέλη, καθώς και τη διάρκεια της θεραπείας πριν χορηγήσει βενζοδιαζεπίνες, είπε η Ταπιάινεν. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Acta Psychiatrica Scandinavica. Μία ευρέως συνταγογραφούμενη κατηγορία φαρμάκων Εκτός από την αϋπνία, οι βενζοδιαζεπίνες και τα υπόλοιπα «Ζ» φάρμακα, όπως η ζολπιδέμη και η ζοπικλόνη, χορηγούνται και στη θεραπεία άλλων νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων της άνοιας, όπως το άγχος. Αν και τα φάρμακα αυτά έχουν διαφορετικές μοριακές δομές, έχουν παρόμοιο μηχανισμό δράσης και αντίστοιχες αγχολυτικές, αντιεπιληπτικές, υπνωτικές και ηρεμηστικές δράσεις. Επιπλέον, παρουσιάζουν παρόμοιες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η υπνηλία, και η χρήση τους σχετίζεται με κινητικά προβλήματα, πτώσεις και κατάγματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το 9-32% των ηλικιωμένων λαμβάνουν βενζοδιαζεπίνες. […]
20Αύγουστος
2018
Η χορήγηση προβιοτικών σε έναν ασθενή μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των γαστρεντερικών διαταραχών, ενώ σε άλλον μπορεί να μην έχει καμία επίδραση. Με την ίδια δίαιτα κάποιος μπορεί να χάσει λίγα μόλις κιλά ενώ κάποιος άλλος πάνω από 15. Η διατροφή χωρίς γλουτένη μπορεί να ανακουφίσει ορισμένους ασθενείς από την αρθραλγία ενώ σε άλλους απλά να τους αφήσει με ένα αίσθημα επιθυμίας για ψωμί και μακαρόνια. Σ’ ένα κόσμο που όλοι περιμένουμε εξατομικευμένα προϊόντα και υπηρεσίες να παραδίδονται στην οθόνη ή την πόρτα μας, η ιατρική δεν είναι ικανή να προσφέρει αυτό το επίπεδο υπηρεσιών. Γιατί όμως η ιατρική ακριβείας είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί στον 21ο αιώνα; Ο κυριότερος λόγος είναι ότι χρησιμοποιούμε ένα παλαιό τρόπο προσέγγισης για να αντιμετωπίσουμε τα πιο σύγχρονα προβλήματα υγείας. Τον προηγούμενο αιώνα, τα αντιβιοτικά έφεραν επανάσταση στην ιατρική, αντιμετωπίζοντας πολύ αποτελεσματικά τη νοσηρότητα και το θάνατο. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, έχουν παρουσιαστεί σημαντικές διαφορές στα αίτια από τα οποία νοσούμε και τελικά πεθαίνουμε. Οι χρόνιες παθήσεις όπως οι καρδιαγγειακές νόσοι, ο καρκίνος, η άνοια, οι αυτοάνοσες παθήσεις και οι ψυχικές διαταραχές βρίσκονται στην κορυφή της λίστας για αρκετές δεκαετίες παγκοσμίως. Όλες οι παραπάνω είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν, εξ’ου και ο όρος «χρόνιες», […]
17Αύγουστος
2018
Το αναπαραγωγικό ιστορικό επηρεάζει τον κίνδυνο άνοιας στις γυναίκες, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας μεγάλης επιδημιολογικής έρευνας. Οι ερευνητές, με επικεφαλή την Πάολα Γκιλσάνζ, παρατήρησαν συσχέτιση μεταξύ του κινδύνου άνοιας στις γυναίκες και του αριθμού των τέκνων της, την ηλικία που είχε την πρώτη της έμμηνο ρύση, την ηλικία που επήλθε η εμηνόπαυση αλλά και τη διάρκεια μεταξύ πρώτης εμμήνου ρύσεως και εμμηνόπαυσης. «Οι γυναίκες παρουσιάζουν άνοια σε υψηλότερα ποσοστά σε σχέση με τους άνδρες, ωστόσο οι παράγοντες κινδύνου για το παραπάνω στατιστικό δεν έχουν διερευνηθεί επαρκώς», είπε η Γκιλσάνζ. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Alzheimer’s Association International Conference (AAIIC). Ηλικία της πρώτης εμμήνου ρύσεως Χρησιμοποιώντας τη βάση δεδομένων Kaiser Permanente, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 14.595 γυναίκες ηλικίας 40-55 ετών. Είχαν αναλυτικά δεδομένα σχετικά με το αναπαραγωγικό ιστορικό των γυναικών καθώς και τις διαγνώσεις άνοιας αλλά και άλλων νόσων από ιατρικά αρχεία για την περίοδο 1996-2017. Το 36% των γυναικών της έρευνας παρουσίασαν άνοια σε αυτή την περίοδο. Οι γυναίκες με 3 ή περισσότερα τέκνα (50%) είχαν 12% μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν άνοια σε σχέση με τις γυναίκες που είχαν μόλις 1. Τα αποτελέσματα διατηρήθηκαν ακόμα και μετά από προσαρμογή για άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως ο δείκτης μάζας […]
17Αύγουστος
2018
Μεγάλη ατυχία. Αυτή είναι συνήθως η πρώτη μας σκέψη όταν μαθαίνουμε ότι ένα κατά τα άλλα υγιές παιδί κατέληξε από γρίπη, έναν ιό τον οποίο οι περισσότεροι από εμάς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε σχετικά εύκολα. Ωστόσο, το παραπάνω μπορεί να μην είναι απλά αποτέλεσμα «κακής τύχης». Σε αρκετές περιπτώσεις για την έκβαση αυτή ενοχοποιούνται γενετικά αίτια. Όσο τρελό κι αν ακούγεται, υπάρχουν αρκετά στοιχεία που υποστηρίζουν την υπόθεση αυτή. Τα περισσότερα από αυτά προέρχονται από έρευνες του Ζαν-Λορέν Καζανόβα, ενός παιδιάτρου-ανοσολόγου και γενετιστή από το Πανεπιστήμιο του Ροκεφέλλερ. Ο επιστήμονας θέλησε να εξετάσει αυτά τα περιστατικά παιδιών, τα οποία χωρίς να έχουν κάποια συννοσηρότητα κατέληγαν στη ΜΕΘ. Θέλησε επίσης να εξετάσει άλλες παθήσεις οι οποίες είναι ήπιες για τους περισσότερους από εμάς, ωστόσο σε ορισμένα άτομα μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και το θάνατο. Τα παραδείγματα των παραπάνω νόσων είναι αρκετά. Ο ιός του απλού έρπητα, για παράδειγμα, στους περισσότερους προκαλεί ενοχλητικά έλκη και επιφανειακές βλάβες στα γεννητικά όργανα, ωστόσο σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο και να προκαλέσει μία δυνητικά θανατηφόρο εγκεφαλίτιδα. Η Candida albicans είναι ένας μύκητας που προκαλεί σοβαρή νόσηση μόνο σε ασθενείς με κατεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα, ωστόσο ορισμένα κατά τα άλλα υγιή άτομα υποφέρουν από υποτροπιάζουσες […]
16Αύγουστος
2018
Η νόσος Alzheimer αποτελεί την κύρια αιτία άνοιας παγκοσμίως. Όλο και περισσότερα δεδομένα έρχονται στο φως τα οποία δείχνουν ότι οι φλεγμονώδεις αποκρίσεις του οργανισμού παίζουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της νόσου και μπορούν πιθανώς να αποτελέσουν στόχο για τη θεραπεία της. Το Ανοσοποιητικό Σύστημα και η Φλεγμονή Το ανοσοποιητικό σύστημα δρα ως αμυντικό σύστημα προστασίας για τον οργανισμό καθώς ταυτοποιεί και αντιμετωπίζει τους παθογόνους οργανισμούς που μπορεί να προκαλέσουν λοίμωξη και νόσηση. Ένας μεγάλος αριθμός κυττάρων, ιστών, πρωτεϊνών και οργάνων λαμβάνουν μέρος στην παραπάνω διαδικασία. Μία ομάδα κυττάρων με ιδιαίτερη σημασία είναι τα μικρογλοία. Τα κύτταρα αυτά είναι τα δεύτερα σε πληθυσμό κύτταρα του εγκεφάλου μετά τους νευρώνες και αποτελούν την κύρια γραμμή άμυνας του ανοσοποιητικού συστήματος στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ). Τα μικρογλοία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στις παθογονικές αλλαγές του εγκεφάλου και ενεργοποιούνται κατά την εισβολή ενός «ξένου» μικροοργανισμού ή σε έναν τραυματισμό. Κατά τη διάρκεια των παραπάνω, μεταβάλλουν ταχέως τη μορφολογία τους και μεταναστεύουν στο σημείο της μόλυνσης ή του τραυματισμού για να καταστρέψουν τα παθογόνα και να απομακρύνουν, μέσω της φαγοκυττάρωσης, τα κύτταρα που έχουν υποστεί βλάβες. Στην πορεία μίας λοίμωξης, μία άλλη απόκριση των μικρογλοίων είναι η απελευθέρωση φλεγμονωδών χημικών ουσιών όπως οι κυτταροκίνες, οι […]
16Αύγουστος
2018
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας, η διατροφή μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, ακόμα και σε πειραματόζωα που δεν ήταν παχύσαρκα. Η έρευνα, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Τιμ Γκρίφιν από το Oklahoma Medical Research Foundation, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Disease Models & Mechanisms. «Γνωρίζουμε ότι η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας, ωστόσο δεν έχει διερευνηθεί η επίδραση που έχει η διατροφή στη νόσο», είπε ο Γκρίφιν. «Τα ευρήματά μας προσφέρουν νέα δεδομένα που δείχνουν ότι η διατροφή μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την πορεία της οστεοαρθρίτιδας ακόμα και απουσία παχυσαρκίας». Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί μία από τις πλέον κοινές μορφές αρθρίτιδας. Ευθύνεται για το μεγαλύτερο ποσοστό αναπηρίας στο δυτικό κόσμο. Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται όταν ο χόνδρος που καλύπτει τα οστά στις αρθρώσεις καταστρέφεται με αποτέλεσμα να οστά να τρίβονται μεταξύ τους. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο οστεοαρθρίτιδας, μεταξύ των οποίων η εργασία με έντονη φυσική καταπόνηση, το ιστορικό τραυματισμού των αρθρώσεων, η ηλικία και η κληρονομικότητα, ωστόσο ο σημαντικότερος παράγοντας είναι η παχυσαρκία. «Η παχυσαρκία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου για την οστεοαρθρίτιδα, ιδιαίτερα στην άρθρωση του γόνατος», […]
14Αύγουστος
2018
Η ενημέρωση των ασθενών με φλεγμονώδη αρθρίτιδα ή οστεοαρθρίτιδα του ισχίου ή του γόνατος σχετικά με τα οφέλη της φυσικής άσκησης πρέπει να γίνεται τυπικά στην κλινική πράξη, σύμφωνα με τις νέες οδηγίες από το European League Against Rheumatism (EULAR). Οι συγγραφείς τονίζουν ότι οι οδηγίες για τη φυσική άσκηση αφορούν τόσο τους ασθενείς με αρθρίτιδες όσο και το γενικό πληθυσμό. «Οι ασθενείς με φλεγμονώδη αρθρίτιδα ή οστεοαρθρίτιδα είναι συχνά επιφυλακτικοί αναφορικά με τη φυσική άσκηση, καθώς φοβούνται μία πιθανή έξαρση της νόσου ή τις βλάβες στις αρθρώσεις», είπε η Αν-Κάθριν Ράους Όστχοφ από την Ελβετία. «Με βάση τα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια, η φυσική άσκηση θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας κατά την πορεία της νόσου». Οι οδηγίες δημοσιεύτηκαν στις 11 Ιουλίου στο Annals of the Rheumatic Diseases. Η ομάδα επιστημόνων στήριξε τις οδηγίες της σε μία ανάλυση δεδομένων από 11 έρευνες. Τα μέλη της επιτροπής έλαβαν υπ’ όψιν τα δεδομένα για τους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, σπονδυλοαρθρίτιδα και οστεοαρθρίτιδα είτε του ισχίου είτε του γόνατος. Συνολικά, η ομάδα παρατήρησε ότι οι ασκήσεις για το καρδιαγγειακό «έχουν μέτρια θετική επίδραση στην καρδιαγγειακή υγεία και για τις 3 παθήσεις», όπως αναφέρουν. Ομοίως, η ανάλυση έδειξε ότι υπάρχουν μέτρια […]
14Αύγουστος
2018
Οι ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος πρέπει να αποφεύγουν το αλκοόλ, αν θέλουν να προστατεύσουν το ήπαρ τους, σύμφωνα με μία νέα μελέτη από την Κορέα. Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από 58.927 εθελοντές νεαρής ή μέσης ηλικίας με χαμηλά επίπεδα ίνωσης. Μετά από παρακολούθηση των ασθενών για τουλάχιστον 8.3 χρόνια, οι 5.630 από αυτούς είχαν αναπτύξει προχωρημένη ίνωση. Οι εθελοντές που έκαναν μέτρια κατανάλωση αλκοόλ είχαν 29% αυξημένη πιθανότητα να έχουν χειρότερη ίνωση στο τέλος της έρευνας σε σχέση με αυτούς που δεν έπιναν καθόλου. Ως μέτρια κατανάλωση αλκοόλ για τους άνδρες θεωρήθηκαν τα 2 ποτήρια την ημέρα ενώ για τις γυναίκες το 1.5 ποτήρι. Από την έρευνα φάνηκε, ωστόσο, ότι ακόμα και αυτοί που έκαναν χαμηλή κατανάλωση αλκοόλ (λιγότερο από 10γρ κατά μέσο όρο), είχαν 6% αυξημένη πιθανότητα να έχουν προχωρημένη ίνωση σε σχέση με αυτούς που δεν έπιναν καθόλου αλκοόλ. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Hepatology. «Δεν υπάρχει ασφαλές όριο σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ αναφορικά με την πορεία της ίνωσης», είπε ο επικεφαλής της μελέτης Δρ. Σέινγκο Ρίου από τη Σεούλ. Αν και η έρευνα δεν είχε σχεδιαστεί με σκοπό να αποδείξει αν ή πώς το αλκοόλ μπορεί να να προκαλέσει προχωρημένη ίνωση […]
13Αύγουστος
2018
Τις τελευταίες ημέρες εμφανίζονται όλο και περισσότερα κρούσματα από τον ιό του Δυτικού Νείλου και σε ορισμένες περιοχές η νόσος τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας. Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ τα κρούσματα του ιού αναμένεται με παρουσιάσουν αύξηση της επόμενες ημέρες, ενώ ήδη έχουν αναφερθεί 3 θάνατοι και 60 νοσηλείες από αυτόν. Τα περιστατικά εντοπίζονται κυρίως σε 25 δήμους* σε όλη τη χώρα με τους περισσότερους να βρίσκονται στην Αττική και τη Μακεδονία. *Αφορά τους δήμους Ηρακλείου (Αττικής), Ηλιουπόλεως, Σαλαμίνας, Κορυδαλλού, Νικαίας, Μεθάνων, Λουτρακίου, Μεγάρων, Ελευσίνας, Ασπροπύργου, Τανάγρας, Χαλκίδας, Αλίαρτου, Θήβας, Χαλκηδόνας, Ωραιοκάστρου, Βόλβης, Κορδελιού, Θεσσαλονίκης, Δέλτας, Αλεξανδρείας, Βέροιας, Παιονίας (Κιλκίς) και Μυλοποτάμου (Ρέθυμνο). Ο ιός του Δυτικού Νείλου είναι μία πάθηση που μεταδίδεται στον άνθρωπο από τα κονούπια. Τα τελευταία μολύνονται όταν τραφούν από ένα πτηνό που είναι φορέας του ιού. Περίπου 2 εβδομάδες αργότερα, το κουνούπι μπορεί να μεταδώσει τον ιό στον άνθρωπο ή τα ζώα μέσω ενός τσιμπήματος. Ο ιός δεν μπορεί να μεταδοθεί από έναν άνθρωπο σε έναν άλλο. Ο ιός του Δυτικού Νείλου απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1937 από μία γυναίκα στην Ουγκάντα. Το 1953 απομονώθηκε από πτηνά που ενδημούν στο δέλτα του Νείλου. Πριν το 1997 θεωρείτο ότι ο ιός δεν μπορεί να προκαλέσει […]
13Αύγουστος
2018
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας 10ετούς προοπτικής μελέτης, η οστική πυκνότητα στους άνδρες ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 παρουσιάζει έκπτωση πρώιμα, γεγονός που ωστόσο δεν παρατηρείται στις γυναίκες. Η διαβήτης τύπου 1 έχει σχετιστεί με 6 φορές αυξημένο κίνδυνο για κατάγματα του ισχίου σε διάφορες επιδημιολογικές έρευνες. Οι περισσότερες έρευνες έχουν παρατηρήσει επίσης μείωση της οστικής πυκνότητας στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 1, η οποία ωστόσο είναι μεγαλύτερη στους άνδρες. Σε μία προηγούμενη μελέτη, ο Δρ. Τίμοθι Ντέιβις και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας και το Νοσοκομείο Φρέμαντλ, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες με διαβήτη τύπου 1 είχαν μειωμένη οστική πυκνότητα στο ισχίο, το μηριαίο οστό και τη σπονδυλική στήλη σε σύγκριση με μία ομάδα ελέγχου. Η διαφορά αυτή δεν παρατηρήθηκε στις γυναίκες. Για την παρούσα μελέτη, επανεκτίμησαν 48 από τους 102 εθελοντές με διαβήτη μετά από 10 χρόνια. Μετά από προσαρμογή για την ηλικία και το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), οι άνδρες είχαν στατιστικά σημαντική αύξηση στην οστική πυκνότητα και στο Τ-σκορ στο χαμηλότερο μέρος της σπονδυλικής στήλης μετά από 10 χρόνια, με παρόμοια αλλά όχι στατιστικά σημαντική τάση στον βραχίονα και καμία αλλαγή στο ισχίο ή στο μηριαίο οστό. Εν αντιθέσει, οι γυναίκες δεν παρουσίασαν […]
10Αύγουστος
2018
Μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature δείχνει ότι τα προϊόντα των μικροοργανισμών που βρίσκονται στο έντερο μπορεί να επηρεάσουν την πορεία των νευροεκφυλιστικών παθήσεων, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, μέσω ελέγχου της αλληλεπίδρασης 2 μη νευρωνικών κυττάρων: των μικρογλοίων και των αστροκυττάρων. Το εύρημα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις καθώς δείχνει ότι οι φλεγμονώδεις παθήσεις του εγκεφάλου μπορούν να αντιμετωπιστούν εμμέσως από το έντερο. Αν και στο παρελθόν διάφορες έρευνες είχαν δείξει ότι τα προϊόντα του μικροβιώματος περιορίζουν την παθογονική δραστηριότητα των αστροκυττάρων σε ποντίκια με πολλαπλή σκλήρυνση, η νέα αυτή έρευνα αποκαλύπτει τους μηχανισμούς που εμπλέκονται. «Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τις επιδράσεις της μικροβιακής χλωρίδας στα κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος και τη σημασία τους στις νευρολογικές παθήσεις. Επομένως, αποφασίσαμε να διερευνήσουμε το ρόλο της μικροβιακής χλωρίδας στο έλεγχο της αλληλεπίδρασης μικρογλοίων-αστροκυττάρων», είπε ο Φρανσίσκο Κιντάνα, κύριος συγγραφέας της μελέτης. Εξετάζοντας ποντίκια με αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα και πολλαπλή σκλήρυνση, ο Κιντάνα και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι οι μεταβολίτες που απελευθερώνονται μέσω διάσπασης της τρυπτοφάνης από τα βακτήρια του εντέρου, ελέγχουν τα σήματα μεταξύ των μικρογλοίων και των αστροκυττάρων που ρυθμίζουν την παθογένεση. Ένα σήμα που απελευθερώνεται από τα ενεργοποιημένα μικρογλοία, ο μετασχηματικός αυξητικός παράγοντας α […]
10Αύγουστος
2018
Η δράση των αντιβιοτικών μπορεί να επηρεαστεί από το συνδυασμό τους με άλλα αντιβιοτικά, άλλα φάρμακα ή ακόμα και πρόσθετα τροφίμων. Ανάλογα με το βακτηριακό είδος, ορισμένοι συνδυασμοί φαρμάκων περιορίζουν σημαντικά τη δραστικότητα των αντιβιοτικών ενώ άλλοι τα βοηθούν να ξεπεράσουν την ανθεκτικότητα των βακτηρίων σε αυτά. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature στις 4 Ιουλίου. Στην πρώτη μεγάλη έρευνα αυτού του είδους, οι ερευνητές εξέτασαν τη δράση 3000 συνδυασμών φαρμάκων σε τρία διαφορετικά παθογόνα βακτήρια. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Νάσσος Τύπας, διευθυντής της ομάδας του European Molecular Biology Laboratory. Ξεπερνώντας την αντίσταση στα αντιβιοτικά Η υπερβολική και λανθασμένη χρήση των αντιβιοτικών έχει οδηγήσει σε αύξηση της ανθεκτικότητας των μικροβίων σε αυτά. Συγκεκριμένοι συνδυασμοί φαρμάκων μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση πολυανθεκτικών βακτηριακών λοιμώξεων, ωστόσο το πεδίο αυτό δεν έχει εξερευνηθεί επαρκώς με αποτέλεσμα οι συνδυασμοί αυτοί των φαρμάκων να χρησιμοποιούνται σπάνια στην κλινική πράξη. Για τον παραπάνω λόγο, η παρούσα έρευνα εξέτασε τις επιδράσεις από το συνδυασμό αντιβιοτικών μεταξύ τους, με άλλα φάρμακα ή ακόμα και με πρόσθετα τροφίμων. Οι ερευνητές θέλησαν να διαπιστώσουν με ποιον τρόπο οι παραπάνω συνδυασμοί επηρεάζουν τρία διαφορετικά είδη παθογόνων βακτηρίων. Πολλοί συνδυασμοί φαρμάκων περιόρισαν τη δράση των αντιβιοτικών, ωστόσο 500 ενίσχυσαν τη […]
9Αύγουστος
2018
Όλα τα νεοπλάσματα που δίνουν μεταστάσεις σε άλλα όργανα του σώματος, έχουν κύτταρα τα οποία διαφεύγουν στην κυκλοφορία του αίματος. Οι γιατροί μπορούν να εξετάσουν τα κύτταρα αυτά για να παρακολουθήσουν την πορεία του καρκίνου. Η ανάλυση των κυκλοφορούντων νεοπλασματικών κυττάρων (CTC) δεν γίνεται ακόμα τυπικά σε όλους τους καρκινοπαθείς, κυρίως λόγω της δυσκολίας να απομονωθούν από τα εκατομμύρια των φυσιολογικών κυττάρων που βρίσκονται σε ένα δείγμα αίματος. Η έρευνα γι’ αυτά ωστόσο συνεχίζεται και προσφάτως, μία ομάδα ερευνητών ανέφερε ότι οι θεραπευτικές ενέργειες που έγιναν με βάση τα επίπεδα των CTC είχαν ως αποτέλεσμα να αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής των ανδρών με μεταστατικό καρκίνο του προστάτου. Η θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του προστάτου περιλαμβάνει συνήθως φάρμακα που παρεμβαίνουν στην παραγωγή ή τη χρήση της τεστοστερόνης από τον οργανισμό. Η τεστοστερόνη είναι η κύρια ανδρική ορμόνη και επιταχύνει την εξάπλωση του όγκου. Αν οι τυπικές ορμονικές θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές τότε ο γιατρός έχει δύο επιλογές: μπορεί είτε να χορηγήσει χημειοθεραπευτικά φάρμακα γνωστά ως ταξάνες, ή να χρησιμοποιήσει διαφορετικούς ορμονικούς αποκλειστές που δρουν ειδικά τους ανδρογονικούς υποδοχείς των καρκινικών κυττάρων. Οι τελευταίοι λέγονται αναστολείς σηματοδότησης ανδρογονικών υποδοχέων (ARS) και περιλαμβάνουν δύο παράγοντες, την ενζαλουταμίδη και την αμπιρατερόνη. Κανένας από αυτούς, […]
Ελληνικά
English