Όπως διαπίστωσε μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες, οι ασθενείς με χρόνιο πόνο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν άνοια ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο κίνδυνος αυτός είναι μάλιστα ανεξάρτητος από την ηλικία, την γενικότερη κατάσταση της υγείας ή άλλους κοινωνικοδημογραφικούς παράγοντες.
Σύμφωνα με τον ορισμό του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO), το διάχυτο χρόνιο άλγος ορίζεται ως άλγος σε τουλάχιστον 4 περιοχές του σώματος. Η παραπάνω μορφή χρονίου άλγους αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ινομυαλγίας.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα άτομα που αναφέρουν διάχυτο χρόνιο άλγος έχουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από παθήσεις που σχετίζονται με το καρδιαγγειακό, καθώς και αυξημένα ποσοστά καρκίνου. Αυτή ήταν η πρώτη μελέτη που εξέτασε τη σύνδεση ανάμεσα στο χρόνιο πόνο, την άνοια και το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αυξημένος Κίνδυνος Άνοιας και Εγκεφαλικού Επεισοδίου
Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα από τη μελέτη Framingham Heart Study (FHS). Η παραπάνω μελέτη ξεκίνησε το 1948 με 5.209 καυκάσιους άνδρες και γυναίκες ηλικίας 30-62 ετών από την πόλη Framingham της Μασαχουσέτης. Ο αρχικός στόχος της έρευνας ήταν να προσφέρει περισσότερα δεδομένα για την καρδιαγγειακή νόσο.
Εξετάζοντας πλέον την 3η γενιά εθελοντών, η FHS έχει πλέον πάνω από 15.000 εθελοντές. Για την έρευνά τους, οι επιστήμονες εξέτασαν περίπου 2.464 εθελοντές από την παραπάνω μελέτη. Οι τελευταίοι εξετάστηκαν στο διάστημα από το 1990 μέχρι το 1994.
Οι εθελοντές έκαναν επίσης εξετάσεις και συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια με σκοπό να διαπιστωθεί αν είχαν χρόνιο πόνο. Όπως διαπιστώθηκε, οι 347 από αυτούς είχαν τελικά το παραπάνω σύμπτωμα.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ερευνητών οι εθελοντές που είχαν χρόνιο πόνο είχαν επίσης:
- 43% αυξημένο κίνδυνο άνοιας από όλα τα αίτια
- 47% αυξημένο κίνδυνο νόσου Alzheimer
- 29% αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου
Οι επιστήμονες παρουσίασαν στη μελέτη τους τρεις θεωρίες που μπορούν πιθανώς να εξηγήσουν το παραπάνω φαινόμενο.
Αρχικά, ο αυξημένος κίνδυνος μπορεί να αποδίδεται σε παράγοντες του τρόπου ζωής που συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο χρονίου πόνου. Για παράδειγμα, οι ασθενείς που υποφέρουν από το σύμπτωμα αυτό μπορεί να αποφεύγουν την άσκηση ή να μην μπορούν να πάνε στο σουπερ-μάρκετ για να αγοράσουν υγιεινά τρόφιμα εξ’ αιτίας του άλγους που αντιμετωπίζουν.
Ο χρόνος πόνος ενδέχεται επίσης να ανταγωνίζεται άμεσα τους υποδοχείς του εγκεφάλου που συνδέονται με τη σκέψη. «Το στρες που εμφανίζεται στο χρόνιο άλγος μπορεί να προκαλεί ταχύτερη έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών μέσω των επιδράσεων που ασκεί στις οδούς της κορτιζόλης», αναφέρουν οι επιστήμονες στη μελέτη τους.
Τέλος, ο χρόνιος πόνος μπορεί να αποτελεί προκλινική φάση της άνοιας από όλα τα αίτια και της νόσου Alzheimer.
Προφανώς, καθώς αυτή ήταν μία έρευνα παρατήρησης, δεν μπορεί να αποδείξει σχέση αιτίας-αποτελέσματος. Επίσης, καθώς ο αριθμός των περιστατικών που παρουσίασαν άνοια και εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν σχετικά περιορισμένος, ενδέχεται να υπάρχει πολυπαραγοντική αιτιολογία.
Φωτογραφία: Nenad Stojkovic