Η Άσκηση Προάγει την Παραγωγή Νέων Νευρικών Κυττάρων στον Εγκέφαλο στους Ασθενείς με Νόσο Alzheimer

Τα ποσοστά της νόσου Alzheimer, δηλαδή της πλέον κοινής μορφής άνοιας, παρουσιάζουν συνεχώς αύξηση τα τελευταία χρόνια. Αυτή η μη αναστρέψιμη διαταραχή του εγκεφάλου χαρακτηρίζεται από σταδιακή επιδείνωση, έκπτωση της μνήμης και μείωση της ικανότητας σκέψης. Οι θεραπείες που είναι διαθέσιμες σήμερα γι’αυτή, είναι ικανές να επιβραδύνουν την απώλεια της μνήμης, ωστόσο δεν συνιστούν θεραπεία. Στο παρελθόν, ορισμένα στοιχεία έχουν δείξει η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών από τη γήρανση καθώς και τον κίνδυνο άνοιας, ωστόσο οι έρευνες σε ανθρώπους δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν την παραπάνω θεωρία.

Αρκετές αλλαγές συμβαίνουν κατά την πορεία της νόσου Alzheimer, ακόμα και πριν εμφανιστούν τα συμπτώματά της. Ξεκινώντας στον ιππόκαμπο, μη φυσιολογικές μορφές πρωτεϊνών σχηματίζουν αμυλοειδείς πλάκες και συμπλέγματα ταυ. Τα νευρικά κύτταρα που βρίσκονται εκεί χάνουν τη λειτουργικότητά τους και τις συνδέσεις τους με τους γειτονικούς νευρώνες και τελικά αποπίπτουν. Προηγούμενες έρευνες σε ποντίκια έχουν δείξει ότι υπάρχει επίσης διαταραχή της νευρογένεσης, δηλαδή της διαδικασίας μέσω της οποίας σχηματίζονται νέοι νευρώνες από προγονικά κύτταρα στον ιππόκαμπο.

Μία ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Ρούντολφ Τάνζι θέλησε να εξετάσει αν η πρόκληση παραγωγής νευρώνων στον ιππόκαμπο μπορεί να περιορίσει τα προβλήματα της μνήμης σε ποντίκια με νόσο Alzheimer. Η έρευνά τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ποντίκια τα οποία είχαν τροποποιηθεί γενετικά για να παρουσιάσουν μία πρώιμη, επιθετική μορφή της νόσου Alzheimer. Στη συνέχεια, χορηγήθηκε ενέσιμα σε αυτά μία ουσία που βελτιώνει την επιβίωση των προγονικών κυττάρων, καθώς και γονιδιακή θεραπεία που αυξάνει τον πολλαπλασιασμό των τελευταίων. Οι δύο θεραπείες αυτές ενίσχυσαν σημαντικά τον πολλαπλασιασμό των νευρικών κυττάρων στα ποντίκια. Ωστόσο, τα ποντίκια αυτά δεν είχαν καλύτερες επιδόσεις σε ένα λαβύρινθο ειδικά σχεδιασμένο για να εξετάσει τη μνήμη τους.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις επιδράσεις της άσκησης. Τα ποντίκια που δεν είχαν λάβει θεραπεία αλλά είχαν πρόσβαση σε έναν τροχό άσκησης είχαν καλύτερες επιδόσεις στα τεστ μνήμης. Επιπλέον, οι πλάκες και ορισμένες πρωτεΐνες που συνδέονται με τη νόσο Alzheimer, όπως ο παράγοντας BDNF, παρουσίασαν βελτίωση στα ποντίκια αυτά.

Στη συνέχεια, η ομάδα εξέτασε τις επιδράσεις από το συνδυασμό των θεραπειών προγονικών κυττάρων με την ενίσχυση του BDNF. Ο συνδυασμός αυτός, αντίστοιχα με την άσκηση, ενίσχυσε τον πολλαπλασιασμό των νευρώνων και βελτίωσε τη μνήμη. Οι επιδράσεις αυτές, ωστόσο, συνέβησαν χωρίς να επηρεαστούν οι πλάκες και οι υπόλοιποι δείκτες της νόσου.

Ο αποκλεισμός του σχηματισμού νέων νυερικών κυττάρων στον ιππόκαμπο με διάφορες μεθόδους, αντιθέτως, επιδείνωσε τη μνήμη και μείωσε τον BDNF. Το εύρημα αυτό συνιστά ότι η απουσία νέων νευρώνων στον ιππόκαμπο μπορεί να παίζει ρόλο στη νόσο Alzheimer.

«Αυτό που μάθαμε είναι ότι δεν αρκεί να προκληθεί παραγωγή νέων νευρικών κυττάρων. Πρέπει ταυτόχρονα να “καθαριστεί” το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι θα επιβιώσουν και θα πολλαπλασιαστούν», είπε ο Τάνζι. «Η άσκηση μπορεί να επιτύχει τον παραπάνω στόχο, ωστόσο ανακαλύψαμε και άλλους τρόπους να μιμηθούμε τα οφέλη αυτά για τις γνωστικές λειτουργίες μέσω χρήσης φαρμάκων και γονιδιαής θεραπείας τα οποία ταυτόχρονα ενεργοποιούν τη νευρογένεση και την παραγωγή του BDNF».

Οι μελλοντικές έρευνες θα εξετάσουν αν οι παρατηρήσεις αυτές αφορούν και τους ανθρώπους εκτός από τα ποντίκια με νόσο Alzheimer. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, θα ανοίξει ο δρόμος για νέους τρόπους πρόληψης ή θεραπείας της άνοιας.

Βιβλιογραφία: NIH

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα