Μία νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε πριν λίγες ημέρες προσφέρει καθησυχαστικά δεδομένα σχετικά με την COVID-19 στους ασθενείς με αυτοάνοσα και χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, υπογραμμίζοντας επίσης τους κινδύνους από τη χρήση κορτικοστεροειδών.
Η έρευνα διεξήχθη από το Icahn School of Medicine της Νέας Υόρκης και δεν παρατήρησε αυξημένο κίνδυνο διασωλήνωσης ή θανάτου από COVID-19 σε ασθενείς με αυτοάνοσα ή χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα.
Ωστόσο, η θεραπεία με συστηματικά κορτικοστεροειδή αύξησε σημαντικά τον κίνδυνο, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στο επιστημονικό περιοδικό ACR Open Rheumatology.
Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε το περασμένο καλοκαίρι από την ίδια ερευνητικά ομάδα, κατέληξε σε παρόμοια συμπεράσματα εξετάζοντας ασθενείς με φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου. Η έρευνα αυτή είχε διαπιστώσει ότι οι ασθενείς αυτής της ομάδας που έπαιρναν συστηματικά κορτικοστεροειδή είχαν 7 φορές αυξημένο κίνδυνο σοβαρής νόσησης και θανάτου από COVID-19.
Από την αρχή της πανδημίας αρκετοί επιστήμονες έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τον αυξημένο κίνδυνο COVID-19 σε ασθενείς με χρόνια νοσήματα που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και αντιμετωπίζονται τυπικά με ανοσορυθμιστικά φάρμακα. «Τα αυτοάνοσα και χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα εμφανίζονται με συχνότητα 5-7% στις ανεπτυγμένες χώρες και σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης ο οποίος εξαρτάται από την ανοσοκαταστολή και τη δραστηριότητα της νόσου», αναφέρει η παρούσα μελέτη.
Κάθε μέρα μαθαίνουμε όλο και περισσότερα δεδομένα σχετικά με την πορεία της COVID-19 σε ασθενείς με διάφορα υποκείμενα νοσήματα, καθώς και τον τρόπο που επηρεάζεται η σοβαρότητα της νόσησης και ο κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών.
Θέλοντας να δώσουν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, οι επιστήμονες ανέλυσαν ηλεκτρονικά αρχεία ασθενών από 5 νοσοκομεία στο Mount Sinai Health System της Νέας Υόρκης. Οι ασθενείς αυτοί είχαν θετικές εξετάσεις για COVID-19 από την 1η Μαρτίου μέχρι τις 12 Μαΐου του 2020.
Η έρευνα επικεντρώθηκε περισσότερο σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, σκληρόδερμα, ψωρίαση/ψωριασική αρθρίτιδα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, αγκυλωσική σπονδυλίτιδα, αγγειίτιδα, νόσο του Behcet, αυτοάνοση ηπατίτιδα ή αυτοάνοση παγκρεατίτιδα.
Κατά την ανάλυση των δεδομένων έγινε προσαρμογή για διάφορους παράγοντες κινδύνου, όπως η ηλικία άνω των 70, το φύλο, η φυλή, ο διαβήτης, η καρδιαγγειακή νόσος, η παχυσαρκία, η χρόνια νεφρική νόσος και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ).
Συνολικά εξετάστηκαν δεδομένα από 6.792 ασθενείς με επιβεβαιωμένη COVID-19 (με PCR), εκ των οποίων το 2.3% (159) είχε κάποιο αυτοάνοσο ή φλεγμονώδες νόσημα. Τα συχνότερα νοσήματα ήταν η ρευματοειδής αρθρίτιδα, οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου και ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος.
Οι ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα ήταν συνήθως καυκάσιες γυναίκες με παχυσαρκία, ιστορικό άσθματος και ιστορικό διάγνωσης κακοήθειας.
Όπως διαπιστώθηκε από την ανάλυση των δεδομένων, οι παραπάνω ασθενείς είχαν αυξημένο κίνδυνο νοσηλείας (84.3% έναντι 68.1%), αλλά παρόμοιο κίνδυνο διασωλήνωσης (28.3% έναντι 25.8%) ή θνητότητας (22.6% έναντι 21.8%) σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.
Σε μία ανάλυση που εξέτασε αρκετούς παράγοντες, τα αυτοάνοσα και φλεγμονώδη νοσήματα δεν συνδέθηκαν με αυξημένο κίνδυνο σοβαρής COVID-19, ωστόσο ορισμένοι άλλοι παράγοντες συνδέθηκαν ισχυρά. Αυτοί ήταν (το ποσοστό αυξημένου κινδύνου στην παρένθεση):
- Η ηλικία άνω των 70 (210%)
- Το ανδρικό φύλο (30%)
- Η καρδιαγγειακή νόσος (70%)
- Ο διαβήτης (60%)
- Η χρόνια νεφρική νόσος (100%)
- Η ΧΑΠ (40%)
- Η παχυσαρκία (40%)
Αναφορικά με τις θεραπείες που χορηγούνται στα αυτοάνοσα νοσήματα, τα στεροειδή συνδέθηκαν με 7 φορές αυξημένο κίνδυνο σοβαρής COVID-19. Καμία σύνδεση δεν παρατηρήθηκε για τους βιολογικούς παράγοντες ή τα μη βιολογικά ανοσοκατασταλτικά.
Η παρατήρηση ότι τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα και οι βιολογικοί παράγοντες δεν επηρεάζουν τον κίνδυνο σοβαρής COVID-19 είναι ιδιαίτερα σημαντική, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Συνολικά, τα δεδομένα μας δείχνουν ότι οι ασθενείς με αυτοάνοσα και χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα πρέπει να συνεχίσουν τα φάρμακά τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με εξαίρεση τα κορτικοστεροειδή, τα οποία θα πρέπει να περιορίζονται στη χαμηλότερη δυνατή δόση που προσφέρει οφέλη και πάντα σταθμίζοντας τα οφέλη και τους κινδύνους της θεραπείας για κάθε ασθενή», καταλήγει η έρευνα.
Φωτογραφία: cottonbro