Μπορεί η παχυσαρκία να επιδεινώσει τη ρευματοειδή αρθρίτιδα;

Η παχυσαρκία έχει σχετιστεί με αυξημένη αρθροθυλακίτιδα στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα και μπορεί να επηρεάσει την απόκρισή τους στη θεραπεία.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία χρόνια πάθηση που προκαλεί πόνο, δυσκαμψία, οίδημα και περιορισμό της κινητικότητας και της γενικότερης λειτουργικότητας πολλαπλών αρθρώσεων. Αν και οι αρθρώσεις είναι το όργανο του σώματος που επηρεάζεται περισσότερο από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, φλεγμονή μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα όργανα. Η νόσος επηρεάζει τις γυναίκες σε διπλάσια συχνότητα σε σχέση με τους άντρες.

Η αρθροθυλακίτιδα είναι ένα κοινό, επώδυνο και εξουθενωτικό σύμπτωμα σε αρκετούς ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα που περιλαμβάνει φλεγμονή των αρθρώσεων. Με σκοπό να διερευνήσουν την επίδραση του περιττού σωματικού βάρους στη φλεγμονή των αρθρώσεων, μία ομάδα ερευνητών από την Ιταλία εξέτασε ένα δείγμα 125 ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται συνεχώς στο γενικό πληθυσμό και αρκετές έρευνες στο παρελθόν έχουν επιβεβαιώσει ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Η παρούσα έρευνα επικεντρώθηκε κυρίως στη φλεγμονή που προκαλείται λόγω του λίπους στις συστηματικές  αυτοάνοσες παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Οι επιστήμονες προσπάθησαν επίσης να ανακαλύψουν βιοδείκτες με σκοπό να εξατομικευθεί περισσότερο η θεραπεία της νόσου. Μέχρι σήμερα καμία έρευνα δεν είχε αναλύσει λεπτομερώς την φλεγμονή των αρθρώσεων στον άνθρωπο.

Σε 51 από τους εθελοντές της έρευνας δεν είχε χορηγηθεί θεραπεία, 43 δεν είχαν αποκριθεί σε θεραπεία με μεθοτρεξάτη και 25 ήταν σταθεροί κλινικά υπό μεθοτρεξάτη και θεραπεία με αναστολείς TNF. Όλοι οι ασθενείς είχαν κάνει βιοψία στον αρθρικό ιστό.

Στην αρχή της έρευνας, οι ασθενείς χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ): Φυσιολογικό Βάρος (ΔΜΣ κάτω από 25), Υπέρβαροι (ΔΜΣ από 25 έως 30) και Παχύσαρκοι (ΔΜΣ πάνω από 30). Οι ασθενείς εξετάστηκαν επίσης για τους δείκτες CD68+, CD21+, CD20+ και CD3+. Κάθε ασθενής που δεν είχε λάβει θεραπεία αντιμετωπίστηκε με την προτεινόμενη αγωγή  και η πορεία του ελέγχθηκε για ένα διάστημα 12 μηνών. Οι ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία κατά μέσο όρο ήταν νεαρότεροι από τους υπόλοιπους.

Τα ποσοστά παχυσαρκίας ήταν παρόμοια και στις 3 ομάδες. Μεταξύ των ασθενών που δεν είχαν λάβει θεραπεία, το 78,6% των παχύσαρκων ασθενών παρουσίασε αρθροθυλακίτιδα ενώ από το αντίστοιχο ποσοστό στους ασθενείς με φυσιολογικό βάρος ήταν μόλις 39,1%. Επιπλέον, οι ασθενείς της ίδιας ομάδας με ΔΜΣ πάνω από 35 είχαν υψηλότερες ιστολογικές τιμές των CD68+, των CD20+, των CD21+ και των CD3+ κυττάρων σε σχέση με τους ασθενείς με φυσιολογικό βάρος της ίδιας ομάδας. Στην ομάδα ασθενών που είχε χορηγηθεί ανεπιτυχώς θεραπεία με μεθοτρεξάτη παρατηρήθηκαν αντίστοιχα αποτελέσματα σε σχέση με την αρθρική φλεγμονή.

Ανεξαρτήτως της έκτασης της αρθρικής φλεγμονής, οι παχύσαρκοι ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία, ανταποκρίθηκαν χειρότερα σε αυτή σε σχέση με τους ασθενείς με φυσιολογικό βάρος.

Οι ασθενείς στην τρίτη ομάδα (όπου η νόσος βρισκόταν σε ύφεση μετά από θεραπεία με μεθοτρεξάτη και αναστολείς του TNF) είχαν χαμηλότερους δείκτες φλεγμονής (ταχύτητα καθίζισης ερυθρών και CRP) σε σχέση με τους ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία.

Οι ερευνητές κατέληξαν ότι τόσο η υπερβαρία όσο και η παχυσαρκία σχετίζονται με αυξημένη φλεγμονή στους ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα ανεξαρτήτως του σταδίου της νόσου. Επηρεάζουν επίσης αρνητικά την απόκριση του ασθενούς στη θεραπεία.

Βάσει των αποτελεσμάτων της έρευνας, φαίνεται ότι είναι σημαντικό το βάρος των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα να παρακολουθείται στην κλινική πράξη. Καθώς το περιττό σωματικό βάρος είναι κάτι που μπορεί να αντιμετωπιστεί, η απώλεια βάρους πρέπει να αποτελέσει μέρος της προσπάθειας για τον έλεγχο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Βιβλιογραφία: American College of Rheumatology

Ακολουθήστε μας στο Google News για την έγκυρη επιστημονική ενημέρωσή σας, έγκαιρα!

Μην χάσετε:
Σχετικά Αρθρα