Λοιμώξεις

Οι ιοί είναι περισσότερο γνωστοί για την επιθετική και λοιμώδη φύση τους. Η αντίληψη αυτή προφανώς είναι δικαιολογημένη καθώς τα παθογόνα αυτά ενοχοποιούνται για μία σειρά λοιμώξεων από ήπιες, όπως το κοινό κρυολόγημα, μέχρι σοβαρότερες, όπως το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο (SARS). Οι ιοί εισέρχονται στα κύτταρα του ξενιστή και στη συνέχεια χρησιμοποιούν τους μηχανισμούς του κυττάρου για να απελευθερώσουν νέα σωματίδια ιών που μολύνουν περισσότερα κύτταρα. Ωστόσο, υπάρχουν και ιοί που δεν είναι επιβλαβείς. Ορισμένα είδη ιών έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν βακτήρια, ενώ άλλα μπορούν να αντιμετωπίσουν πιο επικίνδυνους ιούς. Αντίστοιχα με τα ωφέλιμα βακτήρια (προβιοτικά) επομένως, έχουμε και αρκετούς ωφέλιμους μικροοργανισμούς στον οργανισμό μας. Προστατευτικοί «Φάγοι» Οι βακτηριοφάγοι (ή «φάγοι») είναι ιοί που μολύνουν και καταστρέφουν συγκεκριμένα βακτήρια. Βρίσκονται στις βλεννογόνους μεμβράνες που καλύπτουν το γαστρεντερικό, το αναπνευστικό και το αναπαραγωγικό σύστημα. Η βλέννη είναι ένα πηχτό, κολλώδες υλικό που αποτελεί ένα φυσικό φραγμό απέναντι στα παθογόνα βακτήρια, ενώ προστατεύει τα κύτταρα που καλύπτει από τη μόλυνση. Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι οι φάγοι που βρίσκονται στη βλέννη αποτελούν κομμάτι του φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος και προστατεύουν τον οργανισμό από τα παθογόνα βακτήρια. Οι φάγοι χρησιμοποιούνται εδώ και σχεδόν έναν αιώνα για την αντιμετώπιση της δυσεντερίας, της σήψης […]

Το κάπνισμα αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από παράγοντες που μπορούν να προληφθούν παγκοσμίως. Συγκεκριμένα ενοχποιείται για 1 στους 5 θανάτους ετησίως. Οι ερευνητές και οι επαγγελματίες υγείας γνωρίζουν ότι το κάπνισμα επιβαρύνει την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και την άμυνα του οργανισμού ενάντια στις λοιμώξεις. Ωστόσο, οι γνώσεις μας σχετικά με τις επιδράσεις του τσιγάρου στα μικρόβια της ρινοφαρυγγικής κοιλότητας είναι πολύ περιορισμένες. Μία νέα έρευνα, θέλοντας να εξερευνήσει περισσότερο την παραπάνω σύνδεση, εξέτασε τις επιδράσεις του καπνίσματος στα βακτήρια Staphylococcus aureus (S. aureus). Ο Μάισεμ Λααμπέι από το Τμήμα Βιολογίας και Βιοχημείας του Πανεπιστημίου του Μπαθ στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν ο επικεφαλής της έρευνας, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports. Η Επιλογή του S. aureus και του MRSA Ο Δρ Λααμπέι εξήγησε γιατί αποφάσισε να εξετάσει το συγκεκριμένο παθογόνο λέγοντας ότι, «θελήσαμε να μελετήσουμε το S. Aureus καθώς είναι ιδιαίτερα κοινό μικρόβιο στον άνθρωπο και μπορεί να προκαλέσει αρκετές νόσους, επομένως θέλαμε να δούμε τι συμβαίνει κατά την έκθεσή του στον καπνό του τσιγάρου». Το μικρόβιο S. aureus βρίσκεται στο ρινικό μικροβίωμα του 30-60% του πληθυσμού.Το παθογόνο μπορεί να προκαλέσει διάφορες λοιμώξεις από ήπιες έως πολύ σοβαρές, όπως η πνευμονία και η ενδοκαρδίτιδα. Τα ανθεκτικά στελέχη […]

Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων, ή απλούστερα HPV, ενοχοποιείται για το συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, τα κονδυλώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο οργανισμός αντιμετωπίζει τον ιό χωρίς προβλήματα, ωστόσο όταν αυτό δεν γίνεται επιτυχώς, αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου. Ο ιός HPV αποτελεί την κύρια αιτία καρκίνου του τραχήλου, ενώ έχει συνδεθεί επίσης με τον καρκίνο του κόλπου, του αιδοίου, του πέους, του πρωκτού και του στόματος. Οι περισσότερες από τις παραπάνω μορφές καρκίνου μπορούν να προληφθούν με το εμβόλιο του HPV. Οι Έρευνες Έδειξαν ότι το Εμβόλιο του HPV είναι Αποτελεσματικό Μία έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics υπογράμμισε την αποτελεσματικότητα του εμβολίου. Οι επιστήμονες εξέτασαν γυναίκες ηλικίας 13-26 ετών κατά τη χρονική περίοδο από το 2006 μέχρι το 2017, ως προς το βαθμό προστασίας τους από τα διάφορα στελέχη του HPV. Ο λόγος που εξετάστηκαν μόνο γυναίκες και όχι άνδρες ήταν ότι αρχικά το εμβόλιο είχε χορηγηθεί μόνο σε κορίτσια και γυναίκες νεαρής ηλικίας, επομένως υπήρχαν αρκετά δεδομένα γι’αυτές. Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι γυναίκες που είχαν κάνει το εμβόλιο ήταν προστατευμένες όχι μόνο από τα στελέχη που αυτό περιείχε, αλλά και από άλλα στελέχη, γεγονός που δείχνει ότι το εμβόλιο έχει διαστραυρούμενη αντιδραστικότητα για τα στελέχη […]

Ο τέτανος είναι μία σπάνια αλλά δυνητικά επικίνδυνη νόσος που προκαλεί σπασμούς και τάση των μυών. Το εμβόλιο του τετάνου προστατεύει τους ασθενείς από μελλοντική έκθεση στα βακτήρια που προκαλούν τη νόσο. Όπως ισχύει για κάθε εμβόλιο, μπορεί να εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες. Ο τέτανος είναι μία βακτηριακή λοίμωξη. Σύμφωνα με δεδομένα από το Centers for Disease Control and Prevention (CDC) των ΗΠΑ, 1 στα 10 άτομα που μολύνονται με το βακτήριο του τετάνου τελικά καταλήγουν. Τα βακτήρια του τετάνου βρίσκονται συχνότερα σε ουσίες όπως η σκόνη και το χώμα. Συνήθως εισέρχονται στον οργανισμό μέσω τραυματισμών που περιλαμβάνουν νυγμούς ή αμυχές. Ανεπιθύμητες Ενέργειες Τα εμβόλια αποτελούν μία μορφή φαρμάκου, επομένως υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών που θα κάνουν το εμβόλιο του τετάνου δεν θα προυσιάσουν κάποιο σύμπτωμα. Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από το εμβόλιο του τετάνου περιλαμβάνουν: Ερυθρότητα και οίδημα στο σημείο της έγχυσης Άλγος Πυρετό Κεφαλαλγία Αίσθημα κόπωσης Αίσθημα αδυναμίας Σπανιότερα μπορεί να εμφανιστούν σοβαρότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Συχνές Ανεπιθύμητες Ενέργειες Παρακάτω, αναφέρονται ορισμένες από τις πλέον κοινές ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να εμφανιστούν μετά από το εμβόλιο του τετάνου: Άλγος στο Σημείο της Έγχυσης Η συχνότερη ανεπιθύμητη ενέργεια είναι το άλγος […]

Ο όρος «σήψη» χρησιμοποιείται για να περιγράψει μία σοβαρή και δυνητικά απειλητική για τη ζωή απόκριση σε μία λοίμωξη. Κατά τη διάρκεια της λοίμωξης από ένα παθογόνο μικροοργανισμό, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος απελευθερώνουν μικρές πρωτεΐνες που λέγονται κυτταροκίνες ως μέρος την ανοσιακής απόκρισης. Οι κυτταροκίνες προκαλούν φλεγμονή, ωστόσο αν η απόκριση αυτή συνεχιστεί ανεξέλεγκτα μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό της αιματικής ροής, μειωμένη παροχή οξυγόνου στα διάφορα όργανα και χαμηλή αρτηριακή πίεση με αποτέλεσμα την εμφάνιση σηπτικού σοκ. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι 30 εκατομμύρια άτομα παρουσιάζουν σήψη ετησίως, εκ των οποίων τα 6 εκατομμύρια καταλήγουν. Τα άτομα μικρής ηλικίας είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στη νόσο με 3 εκατομμύρια νεογέννητα και πάνω από 1 εκατομμύρια παιδιά να επηρεάζονται κάθε χρόνο. Η σήψη αποτελεί σημαντικό πρόβλημα τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σημεία και Συμπτώματα της Σήψης Η πορεία της σήψης έχει τρία στάδια: Σήψη Η πρώιμη σήψη χαρακτηρίζεται από το σύνδρομο της συστηματικής φλεγμονώδους απόκρισης (SIRS), δηλαδή ταχυκαρδία, ταχύπνοια, πυρετό (πάνω από 38 oC) ή υποθερμία (κάτω από 36 oC) και λευκοπενία ή λευκοκυττάρωση. Άλλα κλινικά σημεία σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνουν: Ρίγος Αποπροσανατολισμό Ίλιγγο Ναυτία και Έμετο Σοβαρή Σήψη Στο δεύτερο στάδιο εμφανίζεται σοβαρή σήψη με […]

Το άλγος, ο ερεθισμός και το οίδημα αποτελούν στο σύνολό τους συμπτώματα του πονόλαιμου. Οι αλλεργίες, το κοινό κρυολόγημα, η γρίπη, αλλά και αρκετές παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος μπορούν να προκαλέσουν πονόλαιμο. Αν γνωρίζουμε που αποδίδεται ο πονόλαιμος, είναι ευκολότερο να τον αντιμετωπίσουμε. Ο πονόλαιμος που αποδίδεται σε αλλεργίες, κοινό κρυολόγημα ή γρίπη αποκρίνεται συνήθως καλά στις διάφορες θεραπείες που έχουμε στο σπίτι. Αν ωστόσο, αποτελεί σύμπτωμα μονοπυρήνωσης, αμυγδαλίτιδας ή μίας πιο σοβαρής γρίπης μπορεί να χρειάζεται χορήγηση φαρμάκων. Στο παρόν άρθρο θα περιγράψουμε πώς μπορούμε να ξεχωρίσουμε αν ο πονόλαιμος είναι αποτέλεσμα αλλεργίας ή κάποιας ιογενούς λοίμωξης του ανωτέρου αναπνευστικού, όπως το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη. Θα αναφέρουμε επίσης πότε πρέπει να χορηγηθεί θεραπεία και πώς μπορούμε να προλάβουμε την εμφάνιση των συμπτωμάτων της αλλεργίας. Αλλεργία και Κοινό Κρυολόγημα Αρκετές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν πονόλαιμο, όπως το κοινό κρυολόγημα, η γρίπη και οι αλλεργίες, όπως η αλλεργική ρινίτιδα. Τα συνοδά συμπτώματα του πονόλαιμου είναι αυτά που μας καθοδηγούν συχνά στα αίτιά του. Συμπτώματα που εμφανίζονται τόσο στο κοινό κρυολόγημα όσο και στις αλλεργίες περιλαμβάνουν: Καταρροή Αίσθημα κόπωσης Βήχα και φτέρνισμα Τα συμπτώματα της γρίπης, του κοινού κρυολογήματος και των λοιμώξεων περιλαμβάνουν: Πυρετό, ο οποίος εμφανίζεται μόνο στις λοιμώξεις […]

Ο ιός του απλού έρπητα (HSV) είναι ένας από τους πλέον κοινούς ιούς σήμερα. Το στέλεχος του ιού που ευθύνεται για τον επιχείλιο έρπητα, δηλαδή το HSV1, επηρεάζει σχεδόν το 67% των ενηλίκων ηλικίας κάτω των 50 ετών παγκοσμίως. Αντίστοιχα, το HSV2, δηλαδή το στέλεχος που ευθύνεται για τον έρπητα των γεννητικών οργάνων, επηρεάζει το 11% του ίδιου πληθυσμού. Η πλειοψηφία των ασθενών που έχουν μολυνθεί με τους παραπάνω ιούς, ωστόσο, δεν παρουσιάζει συμπτώματα. Αυτό συμβάλλει στα υψηλά ποσοστά του ιού, καθώς αυτός μεταδίδεται συνήθως από ασυμπτωματικούς φορείς σε υγιή άτομα. Η συχνότερη επιπλοκή της λοίμωξης από τον ιό HSV είναι τα υποτροπιάζοντα επεισόδια ελκών είτε στο στόμα είτε στα γεννητικά όργανα, γεγονός που προκαλεί σημαντική δυσφορία και ντροπή στους ασθενείς. Όπως δήλωσε ο Πάτρικ Φρεντς, ένας ουρολόγος από το Λονδίνο, «η σημαντικότερη δουλειά του γιατρού είναι να περιορίσει τις ψυχολογικές επιπτώσεις της διάγωνσης με τον ιό». Ωστόσο, η λοίμωξη μπορεί να είναι ιδίαιτερα επικίνδυνη σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Αν μεταφερθεί από τη μητέρα στο έμβρυο για παράδειγμα, μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο. Σε σπάνιες περιπτώσεις επίσης, ο ιός HSV1 μπορεί να επεκταθεί στον εγκέφαλο προκαλώντας δυνητικά απειλητική για τη ζωή εγκεφαλίτιδα. Ο έρπης των γεννητικών οργάνων αυξάνει επίσης […]

Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων ή HPV αναφέρεται σε μία οικογένεια ιών που μεταδίδονται μέσω της δερματικής επαφής. Ο ιός αυτός μπορεί να επηρεάσει τη γονιμότητα τόσο στους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Ο ιός HPV ευθύνεται για το πλέον κοινό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, ωστόσο αυτός δεν είναι ο μοναδικός τρόπος μετάδοσής του. Σύμφωνα με δεδομένα από το CDC των ΗΠΑ, το 80% του πληθυσμού θα παρουσιάσει λοίμωξη από τον ιό HPV κάποια στιγμή στη διάρκεια της ζωής του. Η πλειοψηφία των παραπάνω ατόμων δεν θα παρουσιάσει καν συμπτώματα από αυτόν. Υπάρχουν διάφορα στελέχη του ιού τα οποία ταξινομούνται είτε ως «υψηλού» είτε ως «χαμηλού» κινδύνου. Δύο από τα πιο επικίνδυνα στελέχη είναι το HPV 16 και το HPV 18, τα οποία συνδέονται με σοβαρές επιπλοκές, όπως ο καρκίνος. Το 90% των λοιμώξεων από HPV, ωστόσο, υποχωρούν χωρίς θεραπεία μέσα σε 2 χρόνια χωρίς να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Ο HPV και η γονιμότητα στις γυναίκες Διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι οποιαδήποτε λοίμωξη, μεταξύ των οποίων και η λοίμωξη από HPV, δυσχεραίνει την πιθανότητα σύλληψης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα περισσότερα περιστατικά του HPV υποχωρούν χωρίς να χρειάζεται θεραπεία. Το American College of Obstetricians and Gynecologists των ΗΠΑ έχει […]

Τα αντιβιοτικά χορηγούνται για την αντιμετώπιση των βακτηριακών λοιμώξεων. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειές τους δεν είναι απειλητικές για τη ζωή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, τα αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως η αναφυλαξία. Σύμφωνα με δεδομένα από τις ΗΠΑ, οι ανεπιθύμητες ενέργειες των αντιβιοτικών ευθύνονται για 1 στις 5 επισκέψεις στα επείγοντα περιστατικά των νοσκομείων που σχετίζονται με λήψη φαρμάκων. Συχνές Ανεπιθύμητες Ενέργειες των Αντιβιοτικών Όπως προαναφέρθηκε, τα αντιβιοτικά χορηγούνται για την αντιμετώπιση των βακτηριακών λοιμώξεων. Ωστόσο, σε ορισμένους ανθρώπους μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Αυτές περιλαμβάνουν: Προβλήματα στο Γαστρεντερικό Οι διαταραχές της πέψης είναι μεταξύ των πλέον κοινών ανεπιθυμήτων ενεργειών που σχετίζονται με λήψη αντιβιοτικών. Παραδείγματα συμπτωμάτων που μπορεί να προκληθούν είναι: Ναυτία Δυσπεψία Έμετος Διάρροια Μετεωρισμός Αίσθημα πλήρωσης Απώλεια της όρεξης Στομαχικές κράμπες ή Κοιλιακό άλγος Τα περισσότερα συμπτώματα στο γαστρεντερικό υποχωρούν όταν σταματήσει η λήψη του αντιβιοτικού. Αν παρουσιάζετε σοβαρά ή επίμονα συμπτώματα πρέπει να διακόψετε άμεσα τη λήψη του αντιβιοτικού και να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας. Σοβαρά συμπτώματα είναι: Το αίμα ή η βλέννη στα κόπρανα Η σοβαρή διάρροια Το έντονο άλγος ή κράμπες στο στόμαχο Ο πυρετός Οι ανεξέλεγκτοι έμετοι Για να περιορίσετε τον κίνδυνο συμπτωμάτων από το γαστρεντερικό, ακολουθήστε τις οδηγίες […]

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι παρεμβάσεις δημόσιας υγείας έχουν εστιάσει περισσότερο στον τρόπο ζωής παρά στις λοιμώδεις νόσους. Καθώς πλέον έχουμε αντιμετωπίσει επιτυχώς παθήσεις όπως η φυματίωση, η πνευμονία και η χολέρα, ασχολούμαστε περισσότερο με την άσκηση και τη διατροφή. Με λίγο περισσότερο αυτοέλεγχο φαίνεται ότι μπορούμε να αποφύγουμε παθήσεις όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης, η καρδιακή νόσος, ακόμα και η νόσος Alzheimer. Υπάρχει όμως πιθανότητα οι παραπάνω παθήσεις να έχουν αρκετές ομοιότητες με τα λοιμώδη νοσήματα του παρελθόντος καθώς αρκετοί υποστηρίζουν ότι προκαλούνται και αυτές από παθογόνα. Η θεωρία αυτή δεν είναι καινούρια. Οι υποστηρικτές της πιστεύουν ότι τα τελευταία αποτελέσματα ερευνών αξίζουν περισσότερη προσοχή απ’όση τους έχει δοθεί. «Όλο και περισσότερα δεδομένα έρχονται στο φως που δείχνουν ότι οι παθήσεις αυτές σχετίζονται με λοιμώξεις, ωστόσο οι διάφοροι κυβερνητικοί οργανισμοί, όπως το National Institutes of Health των ΗΠΑ, δεν χρηματοδοτούν έρευνες πάνω σ’αυτό το θέμα», είπε ο Ρίτσαρντ Λαθ, ένας καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία. Αν επιβεβαιωθεί, η θεωρία των παθογόνων θα οδηγήσει σε νέες θεραπείες, αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι πλέον κοινές νόσοι. Θα μπορέσει επίσης να εξηγήσει γιατί αρκετές παθήσεις που φαίνεται να μην σχετίζονται, έχουν αρκετά κοινά στοιχεία αναφορικά με τα αίτιά […]

Η επιδημία της γρίπης που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη έχει ήδη κοστίσει τη ζωή σε περισσότερα από 30 άτομα. Αν και οι περισσότεροι ασθενείς που νοσούν από γρίπη συνήθως αντιμετωπίζουν τα συμπτώματά της απλά με ξεκούραση και πρόσληψη υγρών, ορισμένες ομάδες ασθενών μπορεί να παρουσιάσουν επικίνδυνες ή ακόμα και απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές. Παράγοντες κινδύνου για τις επιπλοκές της γρίπης Ορισμένες ομάδες ασθενών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για τις επιπλοκές της γρίπης. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την ηλικία, τις συνυπάρχουσες παθήσεις αλλά και μία σειρά άλλων παραγόντων. Οι ηλικίες που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο είναι: Τα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών Τα παιδιά και οι έφηβοι κάτω των 19 ετών που λαβάνουν θεραπεία με ασπιρίνη Οι ενήλικες άνω των 65 ετών Οι ασθενείς με τις παρακάτω παθήσεις διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο για τις επιπλοκές της γρίπης: Άσθμα Καρδιακές και πνευμονικές παθήσεις Χρόνιες ενδοκρινικές διαταραχές, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης Χρόνιες παθήσεις που επηρεάζουν τους νεφρούς ή το ήπαρ Χρόνιες νευροαναπτυξιακές διαταραχές, όπως η επιληψία και το εγκεφαλικό επεισόδιο Χρόνιες παθήσεις του αίματος, όπως η δρεπανοκυτταρική αναιμία Χρόνιες μεταβολικές διαταραχές Άλλοι ασθενείς που κινδυνεύουν από επιπλοκές της γρίπης είναι: Οι ασθενείς με κατεσταλμένο ανοσοποιητικό σύστημα, είτε εξ’αιτίας κάποιας νόσου (όπως […]

Οι διογκωμένοι λεμφαδένες αποτελούν συνήθως ένδειξη κάποιας κοινής λοίμωξης, ωστόσο μπορεί να αποτελούν επίσης εκδήλωση μίας αυτοάνοσης νόσου ή, σπανιότερα, κάποιας μορφής καρκίνου. Οι λεμφαδένες είναι μικρές σφαιρικές δομές με σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Τι είναι οι διογκωμένοι λεμφαδένες; Οι λεμφαδένες συλλέγουν και φιλτράρουν υγρά, απόβλητα και επιβλαβή μικρόβια. Ο ανθρώπινος οργανισμός περιλαμβάνει εκατοντάδες λεμφαδένες. Οι σημαντικότεροι λεμφαδένες που που μπορούν να ψηλαφηθούν βρίσκονται: Κάτω από την κάτω γνάθο Στα πλάγια του λαιμού Κάτω από τις μασχάλες Αμοφοτερόπλευρα στη βουβωνική χώρα Η λέμφος, ένα υγρό που βρίσκεται στους λεμφαδένες, κυκλοφορεί μέσα και έξω από αυτούς και στην συνέχεια στον οργανισμό πριν επιστρέψει στο θώρακα. Μέσω αυτής της διαδικασίας, παγιδεύει επιβλαβή στοιχεία, όπως βακτήρια, ιούς και σωματικά απόβλητα. Οι λεμφαδένες φιλτράρουν τη λέμφο και στη συνέχεια την επανεισάγουν στην κυκλοφορία του αίαμτος μαζί με άλατα και πρωτεΐνες. Οι λεμφαδένες περιέχουν επίσης ανοσιακά κύτταρα που βοηθούν στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων καθώς στοχεύουν τα μικρόβια που έχει συλλέξει η λέμφος. Ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας των ανοσιακών κυττάρων, οι λεμφαδένες μπορεί να διογκωθούν κατά τη διάρκεια μίας λοίμωξης. Η εντόπιση του οιδήματος εξαρτάται συνήθως από την πληγείσα περιοχή. Για παράδειγμα, μία λοίμωξη του ωτός μπορεί να προκαλέσει διόγκωση των λεμφαδένων κοντά στο αυτί, […]

Στη νέα λίστα με τις 10 μεγαλύτερες απειλές για την παγκόσμια υγεία για το 2019 που εξέδωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, βρίσκεται φέτος και η άρνηση ή αποφυγή των εμβολιασμών. Το πρόβλημα αυτό, γνωστό και ως «διστακτικότητα εμβολιασμού» (vaccine hesitancy) πηγάζει από μία σειρά παραγόντων, όπως η αδιαφορία για τη φροντίδα υγείας, η μειωμένη πρόσβαση στα εμβόλια και η χαμηλή εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα των ίδιων των εμβολίων. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα προβλήματα που βρίσκονται στη σχετική λίστα, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή και η αντιμικροβιακή αντοχή, το πρόβλημα αυτό έχει μία εύκολη και αποτελεσματική λύση. Η κύρια δυσκολία, ωστόσο, είναι να πειστούν οι άνθρωποι για τη χρησιμότητα των εμβολίων. Παρά τα σημαντικά επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι τα εμβόλια είναι τόσο ασφαλή όσο και αποτελεσματικά, τα ποσοστά εμβολιασμών έχουν παρουσιάσει επιπέδωση λίγο πριν φτάσουν στα επιθυμητά επίπεδα. Επίσης, ένας μεγάλος αριθμός ατόμων συνεχίζει να έχει λανθασμένες  και επικίνδυνες αντιλήψεις σχετικά με τα οφέλη του εμβολιασμού. Το πρόβλημα αυτό αποδίδεται εν μέρει στη δυσπιστία και την αβεβαιότητα που είχε προκληθεί στο παρελθόν από τα μέσα ενημέρωσης κατά την κάλυψη του θέματος για το εμβόλιο MMR και τον αυτισμό. Φαίνεται ότι όταν κάποιος αποκτήσει μία άποψη για ένα θέμα, […]

Ο χειμώνας και οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να έχουν διάφορες επιδράσεις στην υγεία του ανθρώπου. Το μεγαλύτερο όφελος από τις χαμηλές θερμοκρασίες είναι ότι καταστρέφουν αρκετά παθογόνα μικρόβια και μικροοργανισμούς. Μία από τις κύριες ανησυχίες που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή είναι ότι η παραπάνω επίδραση του χειμώνα θα περιοριστεί. Αν και ακόμα η υπόθεση αυτή είναι σε θεωρητικό επίπεδο, ο ψυχρός καιρός μπορεί επίσης να να βοθήσει επίσης στην απώλεια βάρους καθώς ενεργοποιεί τον καφέ λιπώδη ιστό. Στη Σκανδιναβία και τη Ρωσία, αρκετοί αναζητούν το κρύο. Το κολύμπι κατά τους χειμερινούς μήνες, σύμφωνα με δεδομένα (λίγων) ερευνών μπορεί να είναι ευεργετικό για την υγεία. Φυσικά, το κρύο έχει και αρνητικές επιδράσεις. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι τα ποσοστά θανάτων φτάνουν τη μέγιστη τιμή τους κατά τους χειμερινούς μήνες. Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται το χειμώνα και, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, το 70% των θανάτων στην εποχή αυτή αποδίδεται σε εμφράγματα του μυοκαρδίου, εγκεφαλικά επεισόδια ή άλλα καρδιαγγειακά αίτια θανάτου. Επίσης, η εποχή της γρίπης είναι συνήθως το χειμώνα καθώς ο ιός μεταδίδεται ευκολότερα όταν ο αέρας είναι ξηρός και ψυχρός. Η μειωμένη ηλιοφάνεια το χειμώνα μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα. Η έκθεση του δέρματος στον ήλιο οδηγεί σε παραγωγή βιταμίνης […]

Η ρινική συμφόρηση είναι ένα ενοχλητικό σύμπτωμα που συνήθως αποδίδεται σε κάποιο μικρόβιο του χειμώνα. Πώς μπορείτε ωστόσο να γνωρίζετε αν το παραπάνω σύμπτωμα αποδίδεται στο κοινό κρυολόγημα ή σε μία λοίμωξη των ιγμορείων; Τα συμπτώματα συχνά παρουσιάζουν επικάλυψη και επομένως είναι δύσκολο να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο. Το κοινό κρυολόγημα Περισσότεροι από 200 ιοί μπορούν να προκαλέσουν κοινό κρυολόγημα. Ο συχνότερος ένοχος (που ευθύνεται για το 40% των περιστατικών κοινού κρυολογήματος) είναι μία ομάδα ιών που λέγονται ρινοϊοί. Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος περιλαμβάνουν τυπικά πονόλαιμο, συμφόρηση της ρινός και των ιγμορείων, παχύρρευστο και συχνά αποχρωματισμένο ρινικό έκκριμα, καταρροή και φτέρνισμα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί βήχας και βράγχος φωνής. Η ιγμορίτιδα Τα ιγμόρεια είναι μία ομάδα κοιλοτήτων που περιέχουν αέρα και βρίσκονται στο κρανίο. Βρίσκονται ανάμεσα στους οφθαλμούς και πίσω από τη ρίνα, τις παρειές και το μέτωπο. Οι μεμβράνες στα τοιχώματα των ιγμορείων παράγουν βλέννη στην οποία μπορεί να παγιδευτούν μικρόβια. Μικρές τριχοειδείς δομές στα τοιχώματα των ιγμορείων μπορούν να μεταφέρουν τη βλέννη από τα ιγμόρεια στη ρίνα. Κατά τη διάρκεια ενός κρυολογήματος, ο ιός μπορεί να μολύνει τα ιγμόρεια και να προκαλέσει φλεγμονή της μεμβράνης των ιγμορείων. Αυτό είναι γνωστό ως ιογενής ιγμορίτιδα. Τα ιγμόρεια […]

Τα prions είναι μικροσκοπικά παθογόνα που εξαπλώνονται στον εγκέφαλο και προκαλούν αλλαγές στις πρωτεΐνες με αποτέλεσμα οι τελευταίες να παίρνουν ανώμαλα, δρεπανοειδή σχήματα. Ο τρόπος μετάδοσής τους δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητός, ωστόσο τα παραπάνω παθογόνα έχουν συνδεθεί με μία σειρά σπανίων αλλά θανατηφόρων νευροεκφυλιστικών νόσων. Σήμερα, νέα δεδομένα δείχνουν ότι ο εγκέφαλος δεν είναι το μοναδικό όργανο που επηρεάζεται από τα prions, καθώς τα τελευταία μπορούν να πολλαπλασιαστούν και στους οφθαλμούς. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι μετάδοσης για τις νόσους που σχετίζονται με τα prions, παθήσεις γνωστές και ως μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες. Ορισμένες μορφές είναι κληρονομικές, ωστόσο άλλες μπορούν να μεταδοθούν με την κατανάλωση μολυσμένου κρέατος ή μέσω έκθεσης σε μολυσμένα χειρουργικά εργαλεία. Μία άλλη σπάνια μορφή έκθεσης είναι οι μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς. Στις επεμβάσεις αυτές, ο ασθενής μπορεί να μολυνθεί μέσω λήψης μοσχεύματος από έναν αποθανόντα δότη ο οποίος ήταν φορέας (αλλά δεν είχε ποτέ διαγνωστεί) με νόσο Creutzfeldt-Jakob (CJD), την πλέον κοινή δηλαδή νόσο που σχετίζεται με prions. Έρευνες που εξέτασαν περιστατικά αντίστοιχα με το παραπάνω ανέδειξαν ότι τα prions μπορούν επίσης να ανευρεθούν στους οφθαλμούς των ασθενών, ωστόσο η έκταση του φαινομένου αυτού δεν ήταν γνωστή μέχρι σήμερα. «Θέλαμε να δαπιστώσουμε πόσο συχνά τα prions εγκαθίστανται στους οφθαλμούς, πώς […]

Ο χειμώνας πλησιάζει και μαζί του έρχεται η γρίπη και το κοινό κρυολόγημα. Ο πονόλαιμος, η κεφαλαλγία, ο πυρετός και το γενικότερο αίσθημα αδιαθεσίας αποτελούν τα πρώτα συμπτώματα που αρκετοί από εμάς φοβόμαστε. Συχνά, η πίεση από τη δουλειά ή άλλες προσωπικές υποχρεώσεις οδηγεί αρκετούς από εμάς στη αναζήτηση εύκολων λύσεων από τον γιατρό μας ή ένα άλλο επαγγελματία υγείας για την αντιμετώπιση των παραπάνω συμπτωμάτων. Η λύση αυτή είναι συχνά ένα αντιβιοτικό. Τελευταία δεδομένα δείχνουν ότι η χρήση των αντιβιοτικών παρουσιάζει αύξηση, γεγονός που αποτελεί αιτία ανησυχίας καθώς η υπερβολική χρήση τους έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη αντιμικροβιακής αντοχής. Η τελευταία αποτελεί την ικανότητα διαφόρων μικροοργανισμών, όπως τα μικρόβια και οι ιοί, να μεταλλάσσονται έτσι ώστε τα αντιμικροβιακά (δηλαδή τα αντιβιοτικά και τα αντιιικά) να είναι λιγότερο αποτελεσματικά εναντίον τους. Η ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά έχει ως αποτέλεσμα οι τυπικές θεραπείες να είναι ανεπαρκείς. Το γεγονός αυτό καθιστά ευάλωτους τους ασθενείς που χρειάζονται αντιβιοτικά για σοβαρές λοιμώξεις. Προσδοκίες από τα αντιβιοτικά Η έρευνα Cochrane review διαπίστωσε ότι αρκετοί ευάλωτοι ασθενείς έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν μικροβιακή αντοχή. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά νοσήματα, αρκετοί από τους οποίους έχουν αντιβιοτικά στο σπίτι. Οι γιατροί που έχουν συνταγογραφήσει τα […]

Ένα νέο αντιβιοτικό που λέγεται zoliflodacin ήταν καλά ανεκτό και μπόρεσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα περισσότερα περιστατικά ανεπίπλεκτης γονόρροιας σε μία κλινική δοκιμή δεύτερης φάσης. Τα αποτελέσματα της παραπάνω μελέτης δημοσιεύτηκαν σήμερα στο New England Journal of Medicine. Η γονόρροια είναι ένα κοινό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που επηρεάζει τόσο άνδρες όσο και γυναίκες και εμφανίζεται συχνότερα στα άτομα ηλικίας 15-24 ετών. Αν δεν αντιμετωπιστεί, η λοίμωξη από γονόρροια μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονώδη νόσο της πυέλου, έκτοπη κύηση, υπογονιμότητα και αυξημένο κίνδυνο λοίμωξης από HIV. Η λοίμωξη μπορεί να μεταφερεθεί από τη μητέρα στο έμβρυο κατά την εγκυμοσύνη με αποτέλεσμα να προκληθεί στο τελευταίο τύφλωση ή να παρουσιάσει απειλητική για τη ζωή λοίμωξη. Η γονόρροια προκαλείται από το βακτήριο Nesseria gonorrhoeae, το οποίο έχει σταδιακά αναπτύξει αντοχή σε καθένα από τα αντιμικροβιακά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπισή του. Ως αποτέλεσμα, το 2015, το CDC των ΗΠΑ εξέδωσε μία οδηγία, σύμφωνα με την οποία η θεραπεία για τη γονόρροια πρέπει να περιλαμβάνει ταυτόχρονη χορήγηση ενέσιμης κεφτριαξόνης και από του στόματος αζιθρομυκίνης με σκοπό να μειωθεί η συχνότητα της ανθεκτικότητας στην κεφτριαξόνη. Το zoliflodacin, είναι ένα φάρμακο που αναπτύχθηκε από την Entasis Therapeutics και αποτελεί ένα νέο τύπο από του στόματος […]

Την Τετάρτη 24/10 το FDA των ΗΠΑ ενέκρινε ένα νέο φάρμακο για τη γρίπη. Το φάρμακο αυτό έχει διαφορετικό μηχανισμό δράσης από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα. Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί αυτή είναι η πρώτη φορά που εγκρίνεται ένα φάρμακο με νέο μηχανισμό δράσης τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια. Το φάρμακο λέγεται Xofluza και παρασκευάζεται από την Genetech, μία θυγατρική της Roche. Η έγκριση έγινε πάνω στην ώρα για την εποχή της γρίπης η οποία βρίσκεται ακόμα στην αρχή της. Το φάρμακο έχει ταχεία δράση και χορηγείται σε μία δόση. Η δόση αυτή μπορεί να είναι ένα ή δύο χάπια, ανάλογα με το σωματικό βάρος του ασθενούς. Το φάρμακο έχει τη μέγιστη αποτελεσματικότητα όταν χορηγείται αμέσως μόλις εμφανιστούν συμπτώματα. «Με χιλιάδες άτομα να νοσούν από τον ιό της γρίπης κάθε χρόνο και αρκετούς από αυτούς να χρειάζονται νοσηλεία, είναι σημαντικό να υπάρχουν ασφαλείς και αποτελεσματικές θεραπείες», είπε ο Σκοτ Γκότλιεμπ, ένα μέλος της επιτροπής του FDA. «Το νέο αυτό φάρμακο προσφέρει μία σημαντική, επιπρόσθετη θεραπευτική επιλογή». Η Genetech είπε ότι η