Λοιμώξεις

Οι ουρολοιμώξεις είναι βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, στο οποίο περιλαμβάνονται οι νεφροί, οι ουρητήρες, η ουροδόχος κύστη και η ουρήθρα. Είναι ιδιαίτερα συχνές στους ηλικιωμένους, οι οποίοι παρουσιάζουν επίσης σοβαρότερα συμπτώματα από αυτές σε σχέση με τα άτομα νεαρότερης ηλικίας. Τα συμπτώματα των ουρολοιμώξεων μπορεί να περιλαμβάνουν: Έντονη ανάγκη για ούρηση Αυξημένη διάρκεια ούρησης Αίσθημα καύσου, άλγος ή δυσφορία κατά την ούρηση Αίσθημα πίεσης στην κάτω κοιλία ή την πύελο Θολά, σκληρά ή δύσοσμα ούρα Αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης Πυρετό Άλγος στην κάτω κοιλία, τα πλευρά ή την πλάτη Αίμα στα ούρα Αίσθημα κόπωσης Ναυτία Έμετο Οι ηλικιωμένοι έχουν επίσης αυξημένη πιθανότητα να παρουσιάσουν σύγχυση, παραλήρημα ή αλλαγές στη συμπεριφορά εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα. Συμπτώματα στους Ηλικιωμένους Σε ηλικιωμένους με αιφνίδια αλλαγή στη συμπεριφορά ή σύγχυση, ο γιατρός πρέπει πάντοτε να κάνει εξετάσεις για να διαπιστώσει αν υπάρχει ουρολοίμωξη. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά που μπορεί να αποτελούν ένδειξη ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν: Ανησυχία Ψευδαισθήσεις Κοινωνική απομόνωση Σύγχυση Γιατί τα Συμπτώματα στους Ηλικιωμένους Διαφέρουν; Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα γιατί οι ηλικιωμένοι παρουσιάζουν επιπλέον συμπτώματα, όπως σύγχυση ή παραλήρημα σε σχέση με τα άτομα νεαρότερης ηλικίας. Μία θεωρία είναι ότι τα αγγεία που παρέχουν αίμα στον εγκέφαλο αποδυναμώνονται και […]

Ο πυρετός δεν αποτελεί απλά ένα σύμπτωμα διαφόρων νόσων. Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος εκκινεί μία σειρά μηχανισμών που βοηθούν τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος. Όταν είμαστε υγιείς, η θερμοκρασία του οργανισμού παρουσιάζει μικρές διακυμάνσεις κοντά στους 36.6 °C. Κατά τη διάρκεια μίας λοίμωξης ωστόσο, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται με αποτέλεσμα να εμφανίζεται πυρετός. Ο χαμηλός πυρετός χαρακτηρίζεται από μικρή αύξηση στη θερμοκρασία του σώματος (μέχρι 38 °C), ενώ υψηλός θεωρείται ο πυρετός πάνω από 39.5 °C. Όταν νοσούμε από γρίπη για παράδειγμα, μπορεί να παρουσιάσουμε πυρετό με αποτέλεσμα να αναζητήσουμε φυσικά ή άλλα φάρμακα για την αντιμετώπισή του. Ο πυρετός ωστόσο δεν είναι πάντοτε κάτι αρνητικό, καθώς συχνά αποτελεί ένδειξει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτελεί το έργο του. Ο πυρετός δεν αποτελεί όμως απλά μία συνέπεια της δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Στην πραγματικότητα, η αυξημένη θερμοκρασία του σώματος ενεργοποιεί κυτταρικούς μηχανισμούς που διασφαλίζουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσει τους ιούς ή τα βακτήρια που προκαλούν λοίμωξη. Στα παραπάνω συμπεράσματα κατέληξαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Warwick και το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Επικεφαλείς ήταν οι καθηγητές Ντέιβιντ Ραντ και Μάικ Γουάιτ. Οι επιστήμονες προσπάθησαν να κατανοήσουν τι συμβαίνει σε κυτταρικό επίπεδο κατά την εμφάνιση του πυρετού. […]

Μία ομάδα επιστημόνων από το NIAID των ΗΠΑ ανακάλυψε ότι ορισμένα αντισώματα που παράγονται μετά την έκθεση στον ιό Epstein-Barr, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη της μόλυνσης κυττάρων που έχουν πολλαπλασιαστεί στο εργαστήριο. Ο ιός Epstein-Barr είναι ένας ερπητοϊός που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση και έχει σχετιστεί με διάφορες μορφές καρκίνου. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τα παραπάνω αντισώματα για να αναπτύξουν νέα εμβόλια τα οποία, όταν χορηγήθηκαν σε πειραματόζωα, κατάφεραν να παράξουν μία ισχυρή ανοσιακή απόκριση για τον ιό Epstein-Barr. Με τον τρόπο αυτό ήταν δυνατό να προληφθεί η μόλυνση των κυττάρων που εμπλέκονται στις μορφές καρκίνου που σχετίζονται με τον ιό Epstein-Barr. Σήμερα, δεν υπάρχει εγκεκριμένο εμβόλιο για τον ιό Epstein-Barr. Ο ιός σχετίζεται με ορισμένες μορφές καρκίνου (ρινοφαρυγγικό και γαστρικό) των επιθηλιακών κυττάρων, τα οποία καλύπτουν τις διάφορες επιφάνειες του οργανισμού, καθώς και τα λεμφώματα Burkitt και Hodgkin, δηλαδή μορφές καρκίνου που σχετίζονται με τα Β κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Παγκοσμίως, σχεδόν 200.000 περιστατικά καρκίνου αποδίδονται στον ιό Epstein-Barr, εκ των οποίων τα 140.000 καταλήγουν. Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Τζέφρι Κοέν και ο Γουέι Μπου από το NIAID των ΗΠΑ. Οι προηγούμενες προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός εμβολίου είχαν επικεντρωθεί σε μία πρωτεΐνη της επιφανείας του ιού, […]

Το εμβόλιο MMR (ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα) δεν αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού ή προκαλεί αυτισμό σε ευπαθή παιδιά, σύμφωνα με ακόμα μία μεγάλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Internal Medicine. «Η έρευνά μας είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα και προσφέρει σημαντικά δεδομένα στις γνώσεις μας πάνω στο θέμα, καθώς διαπιστώνουμε πλέον ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αυτισμού μετά τον εμβολιασμό με το MMR, εφόσον τα αποτελέσματα ερμηνευθούν με αντικειμενικότητα», είπε ο Άντερς Χβιντ, από το Ινστιτιούτο Statens Serum στη Δανία. Οι ερευνητές εξέτασαν ιατρικά αρχεία από 657.461 παιδιά που είχαν γεννηθεί ανάμεσα στην 1η Ιανουαρίου 1999 και την 31η Δεκεμβρίου του 2010. Όλα τα παιδιά είχαν κάνει δύο δόσεις του εμβολίου MMR. Κανένα από τα εμβόλια δεν περιείχε θειομερσάλη. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία των παιδιών από την 1η Ιανουαρίου του 2000 μέχρι την 31η Αυγούστου του 2013. Οι πληροφορίες σχετικά με τη διάγνωση των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος περιελάμβαναν τη διαταραχή αυτισμού, το σύνδρομο Asperger, τον άτυπο αυτισμό και τις άλλες διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές. Κατά τη διάρκεια της έρευνας 6517 παιδιά διαγνώστηκαν με αυτισμό, ποσοστό που αντιστοιχεί σε συχνότητα 129 ανά 100.000 έτη ατόμων. Για την ανάλυσή τους, ο Χβιντ και η ομάδα του […]

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) χαρακτήρισε τη διστακτικότητα του εμβολιασμού ως μία από τις 10 μεγαλύτερες απειλές για την παγκόσμια υγεία για το έτος 2019. Τα εμβόλια βρίσκονται τελευταία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω της αύξησης του αριθμού των αντιεμβολιαστών. Η επιχειρηματολογία σχετικά με τη χρησιμότητα των εμβολίων δεν γίνεται μόνο από ειδικούς. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οποιοσδήποτε μπορεί αν ενημερωθεί και να χρησιμοποιήσει δεδομένα που έχουν αποδειχθεί σε έρευνες για να υποστηρίξει τα εμβόλια αν βρεθεί αντιμέτωπος με κάποιον που έχει αμφιβολίες σχετικά με τη χρησιμότητά τους. Οι συζητήσεις με άτομα του περιβάλλοντος μας, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αλλάξουν την άποψη κάποιου, καθώς οι περισσότερες συμπεριφορές μας βασίζονται σε αυτά που θεωρούμε κοινωνικά αποδεκτά καθώς και τις συνήθειες των ανθρώπων που βρίσκονται στον στενό μας κύκλο. Σε ποιον πρέπει να μιλήσω; Αν και οι επιδημίες ιλαράς στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν υπεραπλουστεύσει το ζήτημα με τίτλους οι οποίοι ουσιαστικά ενοχοποιούν αποκλειστικά τους αντιεμβολιαστές. Στην πραγματικότητα, η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που δεν έχουν κάνει κάποια από τα εμβόλιά τους δεν ανήκουν σε οικογένειες αντιεμβολιαστών και η ταμπέλα αυτή δεν βοηθά στην επίλυση του προβλήματος. Η δυνατότητα να εξαιρεθεί κάποιος από […]

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα τα βακτήρια του αναπνευστικού συστήματος μπορεί να μας βοηθήσουν να κερδίσουμε τελικά τη μάχη με τον ιό της γρίπης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν κάποιος μιλά για μικροβίωμα, αναφέρεται στα μικρόβια που βρίσκονται στο έντερο. Ωστόσο, τα βακτήρια βρίσκονται σε αρκετά σημεία του οργανισμού μας τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, επομένως ο όρος μικροβίωμα αναφέρεται στο σύνολο των μικροβίων αυτών. Τα βακτήρια του αναπνευστικού συστήματος είναι μία ομάδα μικροβίων που συγκεντρώνει ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον σήμερα. Ορισμένα από αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορούν να μας προστατεύσουν από διάφορες νόσους. Μία νέα έρευνα που από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν εξερεύνησε αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα μικρόβια αυτά για να μειώσουμε τον κίνδυνο λοιμώξεων. «Το μικροβίωμα είναι συχνά συνεργάτης του οργανισμού και όχι εχθρός του», είπε η Μπέτσι Φόξμαν, επικεφαλής της έρευνας. Αποφάσισε επομένως να διερευνήσει αν τα μικρόβια μπορούν να επηρεάσουν την ευαισθησία του ανθρώπου στον ιό της γρίπης. Αντιμετωπίζοντας τη γρίπη Για αρκετούς από μας, η γρίπη είναι μία απλή ενόχληση, ωστόσο σε άτομα που ανήκουν σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου, η γρίπη μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως η πνευμονία. Αν και τα εμβόλια της γρίπης είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη του ιού, δεν προσφέρουν προστασία […]

Το εμβόλιο της γρίπης περιέχει διάφορα συστατικά σε μικρές ποσότητες. Συχνά μπορεί να περιέχει αδρανοποιημένα σωματίδια του ιού. Καθένα από τα συστατικά αποτελεί μέρος του εμβολίου για να διασφαλιστεί ότι αυτό είναι ασφαλές και αποτελεσματικό. Ο ιός της γρίπης μεταλλάσσεται συνεχώς. Ως αποτέλεσμα το αντίστοιχο εμβόλιο ενημερώνεται κάθε χρόνο. Είναι γνωστό ότι όλα τα άτομα ηλικίας άνω των 6 μηνών (εκτός από μερικές εξαιρέσεις) πρέπει να κάνουν το εμβόλιο της γρίπης ετησίως. Τι περιέχει το εμβόλιο της γρίπης και γιατί; Τα εμβόλια για τους ιούς, μεταξύ των οποίων και η γρίπη, περιέχουν αρκετά κοινά συστατικά. Ο στόχος του καθενός από τα τελευταία είναι είτε να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα του εμβολίου είτε να διασφαλίσει ότι είναι ασφαλές. Αρκετές έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι το εμβόλιο της γρίπης είναι ασφαλές. Είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος να προληφθεί η γρίπη και η μετάδοσή της σε άλλα άτομα. Παρακάτω αναφέρονται 7 συστατικά των εμβολίων και ο λόγος που περιέχονται στο εμβόλιο: Σωματίδια ή Τμήματα του Ιού της Γρίπης Το εμβόλιο της γρίπης περιέχει μικρές ποσότητες του ιού. Η παρουσία των ιών αυτών ενεργοποιεί την ανοσιακή απόκριση του οργανισμού με αποτέλεσμα την παραγωγή αντισωμάτων. Αυτό σημαίνει ότι σε μελλοντική έκθεση του οργανισμού στον […]

Βρισκόμαστε στα τέλη του Γενάρη και η εποχή της γρίπης βρίσκεται στην περίοδο αιχμής της. Καθώς τα περιστατικά γρίπης και κοινού κρυολογήματος αυξάνονται συνεχώς αρκετοί από εμάς αγοράζουμε αντιφλεγμονώδη και αποσυμοφρητικά για να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματά τους. Ωστόσο, σύμφωνα με το American Heart Association, τα φάρμακα αυτά μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες επιδράσεις για την καρδιά σε ευπαθείς ομάδες. Τα φάρμακα που δεν χρειάζονται ιατρική συνταγή αποτελούν την πρώτη επιλογή για την αντιμετώπιση του άλγους, του ηπίου πυρετού, της ρινικής συμφόρησης καθώς και άλλων συμπτωμάτων της γρίπης και του κοινού κρυολογήματος. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη, και τα αποσυμφορητικά της ρινός όπως η ψευδοεφεδρίνη και η φαινυλεφρίνη. Αν και τα φάρμακα αυτά είναι γενικά ασφαλή εφόσον λαμβάνονται στις προτεινόμενες δόσεις, επιστήμονες από το American Heart Association και άλλους οργανισμούς προειδοποιούν ότι μπορεί να επιδεινώσουν την καρδιαγγειακή υγεία ορισμένων ατόμων. «Οι ασθενείς με αρρύθμιστη υπέρταση ή καρδιακή νόσο πρέπει να αποφεύγουν τα από του στόματος αποσυμφορητικά», δήλωσε η Σόντρα ΝτεΠάλμα, μία από τους ειδικούς που συνέγραψαν τις οδηγίες του American College of Cardiology και του American Heart Association για τη διαχείριση της υπέρτασης. «Για όλους τους υπόλοιπους αλλά και τα άτομα με χαμηλό καρδιαγγειακό […]

Το πρωί της 3ης Σεπτεμβρίου το 1928, μετά από διακοπές 2 εβδομάδων, ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ είχε μόλις επιστρέψει στο εργαστήριό του στο St Mary’s Hospital στο Λονδίνο. Ξεκίνησε να εξετάζει τα τρυβλία petri που περιείχαν αποικίες βακτηρίων. Παρατήρησε τότε κάτι ασυνήθιστο σε ένα τρυβλίο, το οποίο κατά λάθος είχε ξεχάσει ανοιχτό κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Παρατήρησε μία μπλε-πράσινη μούχλα γύρω από την οποία δεν υπήρχαν καθόλου βακτήρια. Με βάση την παρατήρηση αυτή, ο Φλέμινγκ συμπέρανε ότι από τη μούχλα είχε εκκριθεί μία ουσία, την οποία αργότερα ονόμασε πενικιλλίνη, η οποία ανέστειλε τον πολλαπλασιασμό των μικροοργανισμών ή τους κατέστρεφε. Η ανακάλυψη αυτή αποτέλεσε σταθμό για την πορεία της ιατρικής σήμερα. Η πενικιλλίνη κατάφερε να σώσει τη ζωή εκατομμύρια ασθενών που είχαν μολυνθεί με θανατηφόρα βακτήρια. Ως βακτηριολόγος, ωστόσο, ο Φλέμινγκ γνώριζε ότι η εξέλιξη είναι μία αναπόφευκτη διαδικασία και τα βακτήρια τελικά θα ανέπτυσσαν ανθεκτικότητα στο αντιβιοτικό. Η θεωρία του ήταν σωστή και το πρώτο ανθεκτικό στην πενικιλλίνη βακτήριο εμφανίστηκε το 1940. Από τότε, έχουν χρησιμοποιηθεί αρεκτά άλλα αντιβακτηριακά φάρμακα (τόσο φυσικά όσο και συνθετικά). Ωστόσο, μέσα σε λίγα χρόνια από την κλινική τους χρήση, εμφανίστηκαν ανθεκτικά παθογόνα και σε αυτά τα φάρμακα. Η εμφάνιση παθογόνων ανθεκτικών στις καρβαπενέμες […]

Η DnaK, μία πρωτεΐνη του μυκοπλάσματος, παρεμβαίνει στην ικανότητα των κυττάρων να ανιχνεύουν και να επιδιορθώνουν τις βλάβες στο DNA, οι οποίες αποτελούν γνωστό αίτιο για διάφορες μορφές καρκίνου. Ωστόσο, ελάχιστες αλληλουχίες DNA που σχετίζονται με την DnaK ανευρέθηκαν μετά τον πολλαπλασιασμό του νεοπλάσματος, γεγονός που δείχνει ότι οι βλάβες γίνονται στα αρχικά στάδια, με αποτέλεσμα η πρωτεΐνη να μην είναι απαραίτητη μετά τον σχηματισμό των καρκινικών κυττάρων. Η έρευνα που κατέληξε στο παραπάνω συμπέρασμα διεξήχθη από επιστήμονες στο Κέντρο Ιολογίας του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ και δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Οι παρατηρήσεις της έρευνας έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς δείχνουν ότι οι βακτηριακές λοιμώξεις ευθύνονται πρακτικά για μεγαλύτερο ποσοστό των περιστατικών καρκίνου απ’όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Επικεφαλής της έρευνας ήταν οι Ρόμπερτ Γκάλο και Νταβίντ Ζέλα, από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. «Σήμερα, πιστεύουμε ότι το 20% των συνολικών καρκίνων αποδίδεται σε λοιμώξεις, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ιογενείς», είπε ο Δρ Γκάλο. «Τα μυκοπλάσματα είναι μία οικογένεια βακτηρίων που σχετίζεται με διάφορες μορφές καρκίνου, ιδιαίτερα στους ασθενείς με HIV. Η έρευνά μας προσφέρει μία πιθανή εξήγηση για τον τρόπο με τον οποίο μία βακτηριακή λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει μία σειρά γεγονότων που οδηγούν στην εμφάνιση […]

Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από τη μεγάλη πανδημία της Ισπανικής Γρίπης του 1918, η οποία εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο προκαλώντας σχεδόν 100 εκτομμύρια θανάτους. Η πανδημία αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη πανδημία όλων των εποχών. Έναν αιώνα αργότερα, πού έχουμε φτάσει αναφορικά με την αντιμετώπιση της γρίπης και τι απομένει να κάνουμε για να υπερνικήσουμε τη σοβαρή αυτή νόσο; Ίσως η πλέον τρομακτική πτυχή της πανδημίας του 1918 ήταν η άγνοια σχετικά με τα αίτια της γρίπης. Στο παρελθόν, είχαν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες που υποστήριζαν ότι η γρίπη είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των πλανητών Δία και Κρόνου. Άλλοι πίστευαν ότι προέρχεται από πτώματα ζώων, σεισμούς ή ηφαιστειακές εκρήξεις. Αρκετοί την αποκαλούσαν τελικά «μικρόβιο X» καθώς κανείς δεν ήξερε κάτι για τα αίτιά της. Το 1892 δύο μικροβιολόγοι από το Βερολίνο ανακάλυψαν ένα νέο βακτήριο το οποίο ονόμασαν Bacillus influenza. Υποστήριξαν ότι αυτό ευθύνεται για τη γρίπη, χωρίς ωστόσο κάτι τέτοιο να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αν και το παραπάνω βακτήριο είχε ανευρεθεί στα θύματα της γρίπης, δεν αποτελούσε την αιτία της. Στην πραγματικότητα, τα βακτήρια αυτά μπορούσαν να εισέλθουν στον οργανισμό μεταγενέστερα, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα είχε ήδη αποδυναμωθεί από τη γρίπη. Η γρίπη προφανώς δεν ήταν αποτέλεσμα νόσησης από […]

Όλοι γνωρίζουμε ότι η γρίπη εμφανίζεται συχνότερα το χειμώνα, ωστόσο μία νέα έρευνα δείχνει ότι αρκετές άλλες λοιμώξεις παρουσιάζουν επίσης διακυμάνσεις ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Η ανεμευλογιά, για παράδειγμα, παρουσιάζει την υψηλότερη συχνότητα την άνοιξη, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα εμφανζίονται συχνότερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ η βακτηριακή πνευμονία είναι συχνότερη στο μέσο του χειμώνα. Στις παραπάνω παρατηρήσεις κατέληξε μία έρευνα για 69 λοιμώδη νοσήματα που δημοσιεύτηκε στο PLOS Pathogens. Η Μικαέλα Ελβίρα Μαρτίνεζ, κύρια συγγραφέας της έρευνας, δήλωσε ότι ήταν αναμενόμενο για τις οξείες λοιμώξεις, όπως η ελονοσία και η πολιομυελίτιδα, να παρουσιάζουν διακυμάνσεις ανάλογα με την εποχή. Αυτό που δεν περίμενε ήταν ότι αντίστοιχη διακύμανση θα παρουσίαζαν και οι χρόνιες λοιμώξεις, όπως για παράδειγμα η λοίμωξη από HIV. Είναι λογικό η εποχή να επηρεάζει τη συχνότητα των νόσων που μεταδίδονται με κουνούπια, όπως για παράδειγμα ο ιός του Δυτικού Νείλου, είπε ο Ντέιβιντ Φίσμαν, καθηγητής επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Ντάλα Λάνα από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Το Τορόντο έχει χαμηλές θερμοκρασίες τη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους, επομένως είναι δύσκολο να μεταδοθεί η νόσος καθώς δεν υπάρχουν κουνούπια. Ωστόσο, αναφορικά με τα μικρόβια του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού δήλωσε ότι δεν είναι προφανές γιατί παρουσιάζουν αυξημένη […]

Η εποχή της γρίπης έχει ήδη ξεκινήσει και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναμένεται να είναι λιγότερο σοβαρή φέτος σε σχέση με πέρσι. Το 2017-2018 η γρίπη προκάλεσε εκατοντάδες χιλιάδες νοσηλείες και δεκάδες χιλιάδες θανάτους παγκοσμίως, οι περισσότεροι από τους οποίους αφορούσαν ηλικιωμένους άνω των 65 ετών. Γιατί όμως η περσινή εποχική γρίπη ήταν τόσο θανατηφόρος; Σύμφωνα με τους ειδικούς το εμβόλιο που χρησιμοποιήθηκε δεν είχε μεγάλη αποτελεσματικότητα καθώς προσέφερε μόλις 40% προστασία από τα στελέχη του ιού που τελικά κυκλοφόρησαν. Αυτό σημαίνει ότι όσοι είχαν κάνει το εμβόλιο είχαν μόλις 40% μειωμένη πιθανότητα να νοσήσουν από τον ιό. Δυσκολία στην παραγωγή του εμβολίου Η πρόβλεψη των στελεχών της γρίπης που θα κυκλοφορήσουν, και επομένως πρέπει να συμπεριληφθούν στο εμβόλιο, αποτελεί πάντοτε ρίσκο. Γίνεται συνήθως αρκετούς μήνες πριν, καθώς χρειάζονται μήνες για να παραχθούν αρκετά εμβόλια για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που θα εμβολιαστούν. Ωστόσο, ο ιός της γρίπης συνεχώς μεταλλάσσεται με αποτέλεσμα οι ιοί που επιλέχθηκαν για το εμβόλιο να έχουν αλλάξει μέχρι να ξεκινήσει η εποχή της γρίπης. Το φετινό τριδύναμο εμβόλιο προστατεύει από 2 ιούς influenza A και έναν ιό influenza Β, με τους δύο από τους τρεις ιούς να είναι διαφορετικοί σε σχέση με πέρσι. Το τετραδύναμο […]

Οι άνθρωποι άνω των 65 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τις επιπλοκές της γρίπης σε σχέση με τους νεαρότερους ενήλικες. Αυτό συμβαίνει γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου αποδυναμώνεται με την ηλικία. Κάθε χρόνο, η εποχική γρίπη δεν έχει την ίδια βαρύτητα, ωστόσο, αναλογικά, οι ηλικιωμένοι είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο από αυτή. Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια, το 71-85% των θανάτων που έχουν προκληθεί από τη γρίπη αφορά ηλικιωμένους ασθενείς. Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά και για τις νοσηλείες λόγω του ιού. Το 54-70% των ασθενών που χρειάστηκε να νοσηλευτούν ήταν άνθρωποι ηλικίας άνω των 65 ετών.Φαίνεται, επομένως, ότι η γρίπη μπορεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους ηλικιωμένους. Τι μπορείτε να κάνετε, λοιπόν, για να προστατευτείτε από τη γρίπη; Κάντε το εμβόλιο της γρίπης Ο καλύτερος τρόπος για να προστατευτείτε από τη γρίπη είναι το αντίστοιχο εμβόλιο. Ιδανικά, αυτό πρέπει να γίνεται μέχρι το τέλος του Οκτώβρη, ωστόσο μπορεί να γίνει σε όλη της διάρκεια της εποχής της γρίπης, ακόμα και τον Ιανουάριο ή αργότερα. Ο εμβολιασμός είναι ιδιάζουσας σημασίας για τους ηλικιωμένους καθώς κινδυνεύουν περισσότερο από τις επιπλοκές της γρίπης. Το εμβόλιο της γρίπης είναι ειδικό για τα στελέχη του ιού κάθε έτους. Η διάρκεια της δράσης του είναι […]

Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, ένας μεγάλος αριθμός ασθενών θα παρουσιάσει δυνητικά απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις του αίματος. Για τις τελευταίες, ενοχοποιούνται συχνότερα τα μικρόβια που βρίσκονται στα ιατρικά εργαλεία, τους ίδιους τους επαγγελματίες υγείας ή άλλους ασθενείς και επισκέπτες. Συχνά αυτή είναι και η πραγματική αιτία των λοιμώξεων αυτών. Σήμερα ωστόσο, μία ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι ένα σημαντικό ποσοστό των νοσκομειακών λοιμώξεων μπορεί να προέρχεται από μία διαφορετική πηγή: τον ίδιο τον οργανισμό του ασθενούς. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 30 ασθενείς που είχαν κάνει μεταμόσχευση μυελού των οστών και έπασχαν από λοιμώξεις του αίματος. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα νέο υπολογιστικό εργαλείο, το StrainSifter για να αντιστοιχήσουν το μικροβιακό DNA από το 1/3 σχεδόν των λοιμώξεων με μικρόβια που βρίσκονται ήδη στο παχύ έντερο των ασθενών. Παρατήρησαν επίσης ελάχιστα στοιχεία από την ανάλυση του DNA που να στηρίζουν την υπόθεση ότι τα μικρόβια αυτά μεταδίδονται μεταξύ των ασθενών. Δεδομένα δείχνουν ότι 1 στους 25 ασθενείς στις ΗΠΑ θα αποκτήσει τουλάχιστον μία λοίμωξη κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του. Οι λοιμώξεις αυτές ευθύνονται για δεκάδες χιλάδες θανάτους ετησίως, γεγονός που τις καθιστά μία από τις κύριες αιτίες θανάτου για τους ασθενείς. Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις αποτέλεσαν το αντικείμενο έρευνας της […]

Ο ιός του απλού έρπητα, ο οποίος προκαλεί το εξάνθημα του επιχειλίου έρπητα, μπορεί να ευθύνεται για τουλάχιστον το 50% των περιστατικών νόσου Alzheimer, σύμφωνα με μία ειδικό που εξέτασε τα διαθέσιμα δεδομένα για τη νευροεκφυλιστική νόσο. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), 3.7 δισεκατομμύρια άτομα ηλικίας κάτω των 50 ετών, δηλαδή το 67% του παγκοσμίου πληθυσμού, είναι φορείς τον ιό του απλού έρπητα τύπου 1 ή HSV-1. Ο ιός μεταδίδεται με την επαφή και συνήθως η λοίμωξη με αυτόν είναι ασυμπτωματική. Το συχνότερο σύμπτωμα του ιού είναι το χαρακτηριστικό φυσαλιδώδες εξάνθημα στο πρόσωπο, το οποίο είναι γνωστό ως επιχείλιος έρπητας. Καθώς δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιό, ο τελευταίος μπορεί να παραμείνει στον οργανισμό σε λανθάνουσα κατάσταση και να προκαλέσει εκ νέου συμπτώματα όταν ο οργανισμός είναι εξασθενημένος. Μέχρι την ηλικία των 60 ετών, οι περισσότεροι ασθενείς έχουν μολυνθεί με τον ιό. Επιπλέον, 417 εκατομμύρια άτομα μεταξύ των ηλικιών 15 και 49 φέρουν επίσης τον ιό HSV-2 , ο οποίος αποτελεί μία σεξουαλικώς μεταδιδόμενη μορφή της νόσου που επηρεάζει τα γεννητικά όργανα. Λαμβάνονας υπόψη μας την υψηλή συχνότητα του έρπητα, καθώς και τη συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα των περιστατικών νόσου Alzheimer (με το συνολικό αριθμό περιστατικών να εκτιμάται ότι […]

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας, ένα βακτήριο που περιέχεται συχνά στα προβιοτικά συμπληρώματα διατροφής για το γαστρεντερικό, βοηθά στην αντιμετώπιση του Staphylococcus aureus, ενός βακτηρίου που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές, ανθεκτικές στα αντιβιοτικά λοιμώξεις. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα βακτήρια Bacillus δεν επιτρέπουν στα βακτήρια του S. Aureus να πολλαπλασιαστούν στο έντερο και τη ρινική κοιλότητα των υγιών ατόμων. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ποντικών, διαπίστωσαν ακριβώς γιατί συμβαίνει το παραπάνω. «Τα προβιοτικά χορηγούνται συχνά ως συμπληρώματα διατροφής για τη βελτίωση της υγείας του γαστρεντερικού», είπε ο διευθυντής του NIAID, Άντονι Φάουσι. «Αυτή είναι μία από τις πρώτες έρευνες που περιγράφει ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο προσφέρουν οφέλη για την υγεία. Η πιθανότητα ότι η χορήγηση Bacillus από του στόματος μπορεί να αποτελεί εναλλακτική της αντιβιοτικής θεραπείας για ορισμένες παθήσεις, έχει επιστημονικό ενδιαφέρον και σίγουρα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης». Οι λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο προκαλούν δεκάδες χιλιάδες θανάτους ετησίως. Αρκετοί γνωρίζουν ότι ο MRSA (ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη Staphylococcus aureus) μπορεί να προκαλέσει σοβαρή νόσηση. Λιγότεροι γνωρίζουν ότι ο S. aureus μπορεί να παραμείνει στη ρινική κοιλότητα ή το έντερο χωρίς να προκαλεί βλάβες. Ωστόσο, εφόσον υπάρξει διάσπαση του δέρματος ή καταστολή της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, τα βακτήρια αυτά […]

Η φυματίωση αποτελεί την κύρια αιτία θνησιμότητας από λοιμώδη αίτια και η αντιμετώπισή της αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση για την παγκόσμια υγεία. Η νόσος ευθύνεται για περίπου 5000 θανάτους κάθε μέρα, με περίπου 2 εκατομμύρια άτομα να έχουν καταλήξει από αυτή κατά το 2016.Τα τελευταία 200 χρόνια η φυματίωση ευθύνεται για το θάνατο σχεδόν 1 δισεκατομμυρίου ανθρώπων, αριθμός ο οποίος ξεπερνά το σύνολο των θανάτων από την ελονοσία, τη γρίπη, την ευλογιά, το AIDS, τη χολέρα και την πανώλη. Προσφάτως, η παγκόσμια κοινότητα, με επικεφαλής τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) έχει κάνει προσπάθειες να εξαλείψει τη φυματίωση μία για πάντα. Η στρατηγική για την αντιμετώπιση των επιδημιών της νόσου περιλαμβάνει μία πολύπλευρη προσέγγιση, με τη βιοϊατρική έρευνα να βρίσκεται στο επίκεντρο της στρατηγικής αυτής. Παρά την αλματώδη πρόοδο στην πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία της φυματίωσης, υπάρχουν ακόμα σημαντικά κενά αναφορικά με την κατανόηση που έχουμε για την παθογένεια της νόσου με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εφαρμόσουμε της σύγχρονες τεχνικές στην αντιμετώπισή της. Αν και η παθογένεια της νόσου μελετάται ήδη για περισσότερο από 200 χρόνια, τα φάρμακα αλλά και το εμβόλιο που χρησιμοποιείται σήμερα, θεωρούνται ανεπαρκή. Οι προσπάθειες να μειωθεί η επιβάρυνση από τη νόσο επιβραδύνονται ακόμη […]

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας υγρών μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των ουρολοιμώξεων. Η έρευνα ήταν μία τυχαιοποιημένη μελέτη, στην οποία έλαβαν μέρος 140 γυναίκες με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις οι οποίες έπιναν λιγότερο από 1.5 λίτρο νερό κάθε μέρα. Οι ερευνητές ζήτησαν από τις μισές γυναίκες να συνεχίσουν την ίδια κατανάλωση υγρών, ενώ από τις υπόλοιπες ζήτησαν να διπλασιάσουν το νερό που έπιναν καθημερινά. Κατά τη διάρκεια του 1 έτους της έρευνας, οι γυναίκες που έπιναν περισσότερο νερό παρουσίασαν κατά μέσο όρο 1.7 ουρολοιμώξεις, ενώ οι γυναίκες που συνέχισαν την ίδια κατανάλωση παρουσίασαν 3.2 αντίστοιχα. «Τα δεδομένα δείχνουν πέραν αμφιβολίας ότι η κατανάλωση υγρών σχετίζεται με τον κίνδυνο ουρολοιμώξεων», είπε ο επικεφαλής της έρευνας Δρ Τόμας Χούτον. «Αν μία γυναίκα παρουσιάζει υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, πρέπει να αυξήσει την καθημερινή της κατανάλωση υγρών σε τουλάχιστον 2-3 λίτρα την ημέρα», είπε. Περίπου το 50% των γυναικών θα παρουσιάσει ουρολοίμωξη κάποια στιγμή, είπαν οι ερευνητές στο JAMA Internal Medicine. Μετά την πρώτη ουρολοίμωξη, το 27% των γυναικών θα παρουσιάσει ακόμα μία μέσα σε 6 μήνες, ενώ το 44-70% θα παρουσιάσει ξανά ουρολοίμωξη μέσα σε διάστημα ενός έτους. Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει η θεωρία ότι η κατανάλωση υγρών μπορεί να περιορίσει […]