Λοιμώξεις

Το σύνδρομο μετα-ιικής κόπωσης ή PVFS (Post-Viral Fatigue Syndrome) αναφέρεται σε ένα αίσθημα κόπωσης και αδυναμίας που παραμένει μετά την αντιμετώπιση μίας ιογενούς λοίμωξης. Μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και μετά από κοινές λοιμώξεις, όπως για παράδειγμα η γρίπη. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν μετα-ιικά συμπτώματα, όπως αίσθημα κόπωσης, για εβδομάδες ή ακόμα και για μήνες μετά την αντιμετώπιση μίας λοιμώξης. Το σύνδρομο μετα-ιικής κόπωσης μπορεί να ομοιάζει με άλλα προβλήαμτα υγείας, ωστόσο είναι σημαντικό να μιλήστε με τον γιατρό σας για να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματά του αν παραμείνουν για μεγάλη διάρκεια. Τι είναι το Σύνδρομο Μετα-Ιιικής Κόπωσης; Όπως φαίνεται από το όνομά του, το σύνδρομο μετα-ιικής κόπωσης εμφανίζεται μετά την αποδρομή μίας ιογενούς λοίμωξης. Μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και μετά από σχετικά απλές λοιμώξεις, όπως για παράδειγμα η γρίπη ή το κοινό κρυολόγημα. Μετά την αντιμετώπιση του ιού από το ανοσολογικό σύστημα, το σύνδρομο μετα-ιικής κόπωσης μπορεί να προκαλέσει αίσθημα εξάντλησης της ενέργειας και γενικότερης αδιαθεσίας. Το αίσθημα αυτό μπορεί να παραμείνει για μερικές ημέρες ή ακόμα και για αρκετούς μήνες μετά την αποδρομή της ιογενούς λοίμωξης. Ο προκλητικός παράγοντας για την εμφάνιση του συνδρόμου μετα-ιικής κόπωσης φαίνεται ότι είναι μία αντίδραση στον ίδιο τον ιό. Αρκετοί γιατροί αντιμετωπίζουν το […]

Ο ιός της γρίπης δεν είναι εξίσου επικίνδυνος για όλους τους ασθενείς. Η ομάδα που κινδυνεύει περισσότερο είναι αυτή των ενηλίκων άνω των 65 ετών, στους οποίους παρατηρείται το 90% των θανάτων και το 50-70% των νοσηλειών από τη γρίπη. Οι ηλικιωμένοι διατρέχουν επίσης τον υψηλότερο κίνδυνο μακροπρόθεσμων επιπλοκών, οι οποίες περιλαμβάνουν μειωμένη λειτουργικότητα και αναπηρία. 1. Η Προχωρημένη Ηλικία και οι Χρόνιες Παθήσεις Αυξάνουν τους Κινδύνους από τη Γρίπη Οι ηλικιωμένοι πάσχουν συνήθως από διάφορες χρόνιες παθήσεις, όπως η καρδιαγγειακή νόσος, ο διαβήτης, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή το άσθμα, οι οποίες αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών. Επιπλέον, η μειωμένη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω της ηλικίας αυξάνει τη συμπτωματολογία της νόσου και περιορίζει την αποτελεσματικότητα του σχετικού εμβολίου. Η αδυναμία (frailty) είναι ένας ακόμα παράγοντας που αυξάνει την ευαισθησία στη γρίπη και πρέπει πάντοτε να λαμβάνεται υπόψη στη διαχείριση της νόσου. Η γρίπη έχει άμεσες αλλά και έμμεσες επιδράσεις στην υγεία των ηλικιωμένων. Οι άμεσες επιδράσεις περιλαμβάνουν επιδείνωση των χρονίων νόσων, καθώς και εμφάνιση άλλων παθήσεων, όπως η βρογχίτιδα και η πνευμονία. Η γρίπη μπορεί, ωστόσο, να έχει και έμμεσες επιδράσεις καθώς μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Μπορεί επίσης να επιδεινώσει τις νεφρικές νόσους, […]

Η βρογχιολίτιδα είναι μία λοίμωξη των πνευμόνων που εμφανίζεται κυρίως στα παιδιά κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Η νόσος επηρεάζει τους κατώτερους αεραγωγούς, μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρή και συνήθως απαιτεί αντιμετώπιση από γιατρό. Η βρογχιολίτιδα διαγιγνώσκεται συνήθως σε παιδιά ηλικίας κάτω των 2 ετών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών, κατά το πρώτο έτος ζωής ενός παιδιού, ο κίνδυνος εμφάνισης βρογχιολίτιδας είναι 11-15%. Συμπτώματα Τα αρχικά συμπτώματα της βρογχιολίτιδας ομοιάζουν αυτά του κοινού κρυολογήματος και περιλαμβάνουν: Ρινική καταρροή Πυρετό Βήχα Στο στάδιο αυτό, δεν χρειάζεται να επισκεφθείτε τον γιατρό, καθώς ο τελευταίος δεν μπορεί να ξεχωρίσει το κοινό κρυολόγημα από τη βρογχιολίτιδα με βάση τα παραπάνω συμπτώματα. 48-72 Ώρες Αργότερα Στη βρογχιολίτιδα, η λοίμωξη επεκτείνεται στους κατώτερους αεραγωγούς (και τα βρογχιόλια) προκαλώντας φλεγμονή. Η συσσώρευση υγρού μπορεί να αποκλείσει τους κατώτερους αεραγωγούς. Ως αποτέλεσμα 2-3 ημέρες αργότερα, οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν σημαντική επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Συχνά εμφανίζεται δύσπνοια την οποία ο ασθενής προσπαθεί να αντιμετωπίσει αναπνέοντας εντονότερα. Οι περισσότεροι ασθενείς επισκέπτονται τον γιατρό σε αυτό το στάδιο. Κατά τη φυσική εξέταση και την ακρόαση των πνευμόνων ο γιατρός αντιλαμβάνεται συνήθως συριγμό και εισπνευστικούς ρόγχους. Σοβαρότητα των Συμπτωμάτων Οι ασθενείς που πάσχουν από βρογχιολίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν διάφορα […]

Η πρόβλεψη των ιών της γρίπης που θα κυκλοφορήσουν το χειμώνα αποτελεί πρόκληση για τους ειδικούς. Για φέτος, μάλιστα, τα 2 από τα 4 στελέχη που έχουν επιλεγεί για το εμβόλιο πιθανώς δεν θα προσφέρουν τη μέγιστη δυνατή προστασία. Οι ειδικοί για τη γρίπη συγκεντρώνονται δύο φορές το χρόνο στα γραφεία του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για να εξετάσουν τα επιδημιολογικά δεδομένα προσπαθώντας να προβλέψουν ποια στελέχη της γρίπης θα κυριαρχήσουν τον επόμενο χειμώνα. Η επιλογή των στελεχών για το Βόρειο Ημισφαίριο γίνεται στα τέλη του Φεβρουαρίου, ενώ για το Νότιο Ημισφαίριο στα τέλη του Σεπτεμβρίου. Οι επιλογές που έκαναν οι επιστήμονες την προηγούμενη εβδομάδα για το εμβόλιο του Νοτίου Ημισφαιρίου δείχνουν ότι οι 2 από τους 4 ιούς που έχουν περιληφθεί στο εμβόλιο για το Βόρειο Ημισφαίριο ίσως δεν είναι ιδανικοί. Ο λόγος για τον ιό της γρίπης Α/Η3Ν2 και τον ιό της γρίπης Β/Victoria. Η επιτροπή αποφάσισε ότι οι δύο παραπάνω ιοί πρέπει να ενημερωθούν, καθώς τα δύο στελέχη που χρησιμοποιούνται στο εμβόλιο του Βορείου Ημισφαιρίου δεν περιλαμβάνουν τα στελέχη που κυκλοφορούν περισσότερο σήμερα. Όπως δήλωσε η Δρ Ντανούτα Σκοουρόνσκι, μία ειδική επιδημιολόγος για τη γρίπη, υπάρχει «ασυμφωνία» ανάμεσα στα στελέχη του εμβολίου με τα 2 στελέχη που κυκλοφορούν […]

Ο έρπης είναι μία κοινή λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα. Το σημαντικότερο, ίσως, σύμπτωμα της λοίμωξης είναι το χαρακτηριστικό εξάνθημα το οποίο μπορεί να εμφανιστεί στα γεννητικά όργανα, γύρω από το στόμα ή σε άλλα σημεία του σώματος. Υπάρχουν δύο είδη ιού του απλού έρπητα (HSV) τα οποία ευθύνονται για την εμφάνιση εξανθήματος σε διαφορετικές περιοχές: Ο HSV-1, ο οποίος προκαλεί τον επιχείλιο έρπητα. Ο ιός εξαπλώνεται στο σίελο και επηρεάζει την περιοχή γύρω από το στόμα και τη μύτη. Ο HSV-2, ο οποίος προκαλεί τον έρπητα των γεννητικών οργάνων και μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Το εξάνθημα της λοίμωξης εντοπίζεται στα γεννητικά όργανα αν και μπορεί να εμφανιστεί και στο στόμα. Ποια είναι η Κλινική Εικόνα ενός Ερπητικού Εξανθήματος; Ο έρπης προκαλεί μικρά δερματικά έλκη τα οποία εντοπίζονται συνήθως γύρω από το στόμα και τη μύτη, ωστόσο μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Η εντόπιση του εξανθήματος εξαρτάται από το σημείο που έγινε η μόλυνση. Το πρώτο σημείο μίας έξαρσης του έρπη είναι μία καυστική ή κνησμώδης αίσθηση στην περιοχή που επηρεάζεται. Η αίσθηση αυτή εμφανίζεται συνήθως 1 μέρα πριν το εξάνθημα. Οι βλάβες του εξανθήματος είναι συνήθως ευαίσθητες, επώδυνες και συνοδεύονται από […]

Το σύνδρομο Reye είναι μία σπάνια νόσος που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες σε όλα τα οργανικά συστήματα, ωστόσο επηρεάζει περισσότερο τον εγκέφαλο και το ήπαρ. Αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, εκδηλώνεται συχνότερα σε άτομα νεαρής ηλικίας, ιδιαίτερα σε παιδιά ηλικίας 4-12 ετών. Το σύνδρομο Reye έχει πάρει το όνομά του από τον Αυστραλό παθολόγο R. Douglas Reye ο οποίος παρατήρησε για πρώτη φορά τη νόσο το 1963. Τα ακριβή αίτια του συνδρόμου Reye είναι άγνωστα, ωστόσο αρκετές έρευνες έχουν συνδέσει την εμφάνισης της νόσου με τη χρήση ασπιρίνης. Αίτια Όπως προαναφέρθηκε, τα ακριβή αίτια του συνδρόμου Reye δεν είναι γνωστά, ενώ δεν υπάρχει κάποια γνωστή θεραπεία. Η νόσος εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες που βρίσκονται στο στάδιο της ανάρρωσης από μία ιογενή λοίμωξη, όπως το κοινό κρυολόγημα, η γρίπη και η ανεμευλογιά. Τα περισσότερα περιστατικά του συνδρόμου Reye παρατηρούνται κατά τους χειμερινούς μήνες. Η εμφάνιση του συνδρόμου συνοδεύεται συνήθως από παθολογική συσσώρευση λιπών στο ήπαρ με παράλληλη αύξηση της πίεση στον εγκέφαλο. Αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, το σύνδρομο Reye μπορεί να προκαλέσει το θάνατο μέσα σε λίγες ημέρες ή ώρες. Η διάγνωση του συνδρόμου τίθεται αποκλείοντας όλες τις πάλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν […]

Το εμβόλιο του HPV χορηγείται σήμερα για την πρόληψη των κονδυλωμάτων και του καρκίνου του τραχήλου. Οι ασθενείς που δεν έχουν εμβολιαστεί και μολύνονται με τον ιό του HPV μπορεί να παρουσιάσουν υπογονιμότητα στο μέλλον ως συνέπεια της λοίμωξης. Το εμβόλιο του HPV έχει εξεταστεί εκτενώς από έρευνες και έχει αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα ασφαλές και αποτελεσματικό, ενώ έχει ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες. Μία νέα έρευνα, ωστόσο, δημιουργεί εκ νέου ανησυχίες σχετικά με το εμβόλιο και τον κίνδυνο πρωτοπαθούς ωοθηκικής ανεπάρκειας και υπογονιμότητας στις γυναίκες. Ιός HPV Υπάρχουν σήμερα περισσότερα από 100 διαφορετικά είδη του ιού HPV τα οποία μεταδίδονται μέσω της σεξουαλικής επαφής ή μέσω δερματικής επαφής στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Τα λιγότερο επικίνδυνα στελέχη του HPV προκαλούν συνήθως κονδυλώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, τον πρωκτό, το στόμα και τον οισοφάγο. Αντιθέτως, τα πιο επικίνδυνα, ιδιαίτερα τα στελέχη HPV 16 και HPV 18, έχουν σχετιστεί με ορισμένες μορφές καρκίνου. Οι ιοί αυτοί επηρεάζουν κυρίως τα πλακώδη κύτταρα που σχηματίζουν την έσω επιφάνεια των γεννητικών οργάνων, προκαλώντας καρκίνο του τραχήλου, του ορθού, του πέους, του αιδοίου και του κόλπου. Πόσο Αποτελεσματικό είναι το Εμβόλιο του HPV; Το εμβόλιο του HPV που έχει εγκριθεί σήμερα είναι το Gardasil 9. Η […]

Οι ουρολοιμώξεις είναι βακτηριακές λοιμώξεις που εμφανίζονται στον ουροποιητικό σωλήνα, ο οποίος περιλαμβάνει την ουρήθρα, τους νεφρούς, τους ουρητήρες και την ουροδόχο κύστη. Τα συμπτώματα μίας ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν: Αυξημένη τάση για ούρηση Άλγος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση Θολά και δύσοσμα ούρα Κόκκινα, ροζ ή πορτοκαλί ούρα, ενδεικτικά της παρουσίας αίματος Αίσθημα πίεσης ή ευαισθησία στην κάτω κοιλία, το ισχίο και τα πλευρά Αίσθημα κόπωσης Πυρετό Ναυτία ή έμετο Αν και η ουρολοίμωξη δεν αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, η σεξουαλική επαφή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Επίσης, ορισμένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως η γονόρροια, τα χλαμύδια και η τριχομονίαση, μπορεί να επηρεάσουν τον ουροποιητικό σωλήνα και να προκαλέσουν συμπτώματα που ομοιάζουν τις ουρολοιμώξεις. Μπορεί να Μεταδοθεί η Ουρολοίμωξη; Τα βακτήρια που ευθύνονται για τις ουρολοιμώξεις μπορούν να μεταδοθούν από τον ένα άνθρωπο σε έναν άλλο. Ωστόσο, η ίδια η λοίμωξη δεν είναι μολυσματική. Οι ουρολοιμώξεις εμφανίζονται όταν τα μικρόβια που βρίσκονται στο έντερο μεταναστεύουν και πολλαπλασιάζονται στον ουροποιητικό σωλήνα. Οι ουρολοιμώξεις του ανωτέρου ουροποιητικού επηρεάζουν τους ουρητήρες και τους νεφρούς, ενώ αυτές του κατωτέρου ουροποιητικού εντοπίζονται κυρίως στην ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα. Η σεξουαλική επαφή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης μίας ουρολοίμωξης. Τα βακτήρια […]

Το άλγος και το αίθημα δυσφορίας στην περιοχή των γεννητικών οργάνων είναι συμπτώματα που εμφανίζονται τόσο στις μυκητιασικές λοιμώξεις όσο και στις ουρολοιμώξεις. Αν και τα δύο είδη λοίμωξης έχουν παρόμοιες μεθόδους πρόληψης, τα αίτια, τα συμπτώματα και ο τρόπος αντιμετώπισής τους διαφέρουν. Συμπτώματα Οι μυκητιασικές λοιμώξεις και οι ουρολοιμώξεις προκαλούν χαρακτηριστικά συμπτώματα που επηρεάζουν διάφορες περιοχές του σώματος. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις προκαλούν συνήθως άλγος και κνησμό στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, καθώς και παχύρρευστες εκκρίσεις. Οι ουρολοιμώξεις επηρεάζουν τον κατώτερο ουροποιητικό σωλήνα, στον οποίο περιλαμβάνονται η ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη. Αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, οι ουρολοιμώξεις μπορεί να επεκταθούν στα νεφρά, προκαλώντας σοβαρά συμπτώματα και άλλες επιπλοκές. Συμπτώματα Μυκητιασικών Λοιμώξεων Συμπτώματα Ουρολοιμώξεων Άλγος κατά την ούρηση ή τη σεξουαλική επαφή Άλγος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση Αίσθημα καύσου, κνησμός και οίδημα του αιδοίου και του κόλπου Συχνοουρία Παχύρρευστες, λευκές και άοσμες εκκρίσεις από τον κόλπο Άλγος και ευαισθησία στην κάτω κοιλία, την πλάτη ή τα πλευρά   Θολά ή αποχρωματισμένα ούρα που μπορεί να περιέχουν και αίμα   Δύσοσμα ούρα   Σοβαρότερα περιστατικά ουρολοιμώξεων μπορεί να προκαλέσουν επίσης πυρετό, ρίγος, ναυτία ή έμετο. Διάρκεια Η διάρκεια των λοιμώξεων εξαρτάται από δύο παράγοντες: τη σοβαρότητα της λοίμωξης τη […]

Ο όρος ηπατίτιδα χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη φλεγμονή του ήπατος, η οποία είναι συνήθως αποτέλεσμα κάποιας ιογενούς λοίμωξης. Υπάρχουν 5 είδη ηπατίτιδας και συγκεκριμένα οι ηπατίτιδες A, B, C, D και E, καθεμία από τις οποίες αποδίδεται σε διαφορετικά αίτια. Η ηπατίτιδα D μεταδίδεται μέσω άμεσης επαφής με τα σωματικά υγρά ενός φορέα του ιού. Ωστόσο, προκειμένου ο ασθενής να νοσήσει πρέπει να έχει ήδη λοίμωξη με ηπατίτιδα B. Τι είναι η Ηπατίτιδα D; Η ηπατίτιδα D, η οποία λέγεται και ηπατίτιδα δέλτα, είναι μία ιογενής λοίμωξη που αποδίδεται στον ιό της ηπατίτιδας D και προκαλεί φλεγμονή στο ήπαρ. Σύμφωνα με δεδομένα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 5% των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β, έχουν επίσης ηπατίτιδα D. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 15-20 εκατομμύρια άτομα. Τα υψηλότερα ποσοστά ηπατίτιδας D βρίσκονται: Στην Αφρική Στην Ασία Στην Ανατολική Ευρώπη Στη Μέση Ανατολή Στη Νότια Αμερική Στα Νησιά του Ειρηνικού Στη Γροιλανδία Το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, το οποίο προστατεύει και από την ηπατίτιδα D, έχει προκαλέσει μείωση των περιστατικών της ηπατίτιδας D μετά τη δεκαετία του 1980. Αίτια Η μόλυνση με τον ιό της ηπατίτιδας D γίνεται μέσω επαφής με τα σωματικά υγρά ενός ασθενούς από τη […]

Οι λοιμώξεις του κόλπου αποτελούν ένα συχνό πρόβλημα για τις περισσότερες γυναίκες. Ο όρος «κολπίτιδα» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την παρουσία φλεγμονής ή/και λοίμωξης στον κόλπο. Το μικροβίωμα του κόλπου περιλαμβάνει φυσιολογικά ένα μεγάλο αριθμό διαφορετικών μικροβίων, ωστόσο τα Gardnerella vaginalis, Candida και Trichomonas είναι αυτά που ενοχοποιούνται για την πλειοψηφία των λοιμώξεων του κόλπου στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Οι βακτηριακές κολπίτιδες και οι μυκητιάσεις αποτελούν τα συχνότερα αίτια μίας λοίμωξης του κόλπου. Οι πρώτες αποδίδονται συνήθως στα μικρόβια Gardnerella vaginalis, Mycoplasma hominis, Mobiluncus και Prevotella και είναι ιδιαίτερα συχνές στις μη έγκυες γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Η Candida, ένας μύκητας, προκαλεί καντιντίαση, μία πάθηση που προκαλεί λευκοκίτρινες παχύρρευστες εκκρίσεις από τον κόλπο. Τέλος, το πρωτόζωο Trichomonas μπορεί να προκαλέσει τριχομονίαση μία νόσο που χαρακρτηρίζεται από κιτρινοπράσινες, δυσώδεις κολπικές εκκρίσεις και εμφανίζεται συχνότερα στις μη έγκυες παντρεμένες γυναίκες. Διάφοροι μη λοιμώδεις παράγοντες μπορεί επίσης να προκαλέσουν φλεγμονή στον κόλπο. Αυτοί περιλαμβάνουν την ατροφική κολπίτιδα, τα ξένα σώματα, τον καρκίνο, τη δερματίτιδα εξ’επαφής, διάφορες ουσίες που προκαλούν ερεθισμό και την παρουσία μίας ενδομήτριας συσκευής αντισύλληψης. Ποια είναι τα Συμπτώματα των Λοιμώξεων του Κόλπου; Οι παθολογικές εκκρίσεις από τον κόλπο, ο κνησμός, το αίσθημα καύσου, ο ερεθισμός και η δυσφορία είναι μερικά κοινά […]

Ανεξαρτήτως της εποχής που εμφανίζεται ένα κρυολόγημα, το αίτιο είναι πάντοτε κάποιος ιός. Καθώς ο καιρός γίνεται πιο ζεστός, οι ιοί που προκαλούν τα περισσότερα κρυολογήματα διαφοροποιούνται. Για τα περισσότερα κρυολογήματα του καλοκαιριού ενοχοποιούνται συνήθως εντεροϊοί, οι οποίοι προκαλούν συμπτώματα όπως καταρροή και πονόλαιμο, καθώς και στομαχικά προβλήματα. Οι εντεροϊοί είναι συχνότεροι από τους ρινοϊούς κατά τους θερινούς μήνες, με τους τελευταίους να εμφανίζονται συχνότερα το χειμώνα. Συμπτώματα Τα περισσότερα κρυολογήματα του καλοκαιριού προκαλούν συμπτώματα αντίστοιχα με τα κρυολογήματα του χειμώνα, τα οποία περιλαμβάνουν: Καταρροή Βήχα Ρινική συμφόρηση Κεφαλαλγία Αίσθημα πίεσης στα ιγμόρεια ή την κεφαλή Πονόλαιμο Μυαλγίες Φτέρνισμα Αρκετά κρυολογήματα κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν προκαλούν πυρετό, ιδιαίτερα στους ενήλικες, ωστόσο οι εντεροϊοί το καλοκαίρι μπορεί να προκαλέσουν πυρετό. Αν και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τα κρυολογήματα του καλοκαιριού είναι σοβαρότερα ή έχουν μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με αυτά του χειμώνα, δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να επιβεβαιώνουν αυτή τη θεωρία. Τα περισσότερα κρυολογήματα το καλοκαίρι, όπως και το χειμώνα, υποχωρούν σε λίγες ημέρες και δεν χρειάζονται θεραπεία. Ορισμένοι εντεροϊοί μπορεί να προκαλέσουν και άλλες παθήσεις με διάφορα συμπτώματα. Αυτές περιλαμβάνουν: Ερπητική Κυνάγχη: Προκαλεί μικρές φουσκάλες στο στόμα και τον οισοφάγο καθώς και πυρετό. Νόσος Στόματος-Χεριών-Ποδιών: Προκαλεί συμπτώματα αντίστοιχα […]

Οι τελευταίες προσεγγίσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία του HIV έχουν μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου και έχουν βοηθήσει τους ασθενείς που πάσχουν από αυτή να ζήσουν μία φυσιολογική ζωή. Στο παρόν άρθρο, θα εξετάσουμε ορισμένες κοινές λανθασμένες αντιλήψεις σχετικά με τη μετάδοση του ιού HIV. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η θεραπεία της νόσου μειώνει σημαντικά την πιθανότητα μετάδοσής της. Αν πιστεύετε ότι έχετε τον ιό ή παράγοντες κινδύνου για τη μόλυνση με αυτόν, μιλήστε στον γιατρό σας και κάντε εξετάσεις. Μύθος 1: Ο Ιός του HIV μπορεί να Μεταδοθεί Αγγίζοντας ένα Φορέα της Νόσου Η Αλήθεια: Ο ιός του HIV δεν μεταδίδεται με το άγγιγμα. Ο ιός δεν μπορεί να μεταδοθεί με τη χειραψία, το αγκάλισμα ή άλλα είδη φυσικής επαφής. Η μόλυνση με τον ιό γίνεται μόνο μέσω επαφής με τα υγρά ενός ασθενούς που πάσχει από τη νόσο. Αυτά περιλαμβάνουν: Το αίμα Το μητρικό γάλα Το σπέρμα Τα κολπικά υγρά Τα ορθικά υγρά Τα προσπερματικά υγρά Τα υγρά αυτά πρέπει να έρθουν σε επαφή με τις βλεννογόνους μεμβράνες του ατόμου, όπως αυτές που βρίσκονται στο ορθό, στον κόλπο, στο πέος ή το στόμα για να υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού. Η μετάδοση μπορεί επίσης […]

Οι ουρολοιμώξεις είναι βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, στο οποίο περιλαμβάνονται οι νεφροί, οι ουρητήρες, η ουροδόχος κύστη και η ουρήθρα. Είναι ιδιαίτερα συχνές στους ηλικιωμένους, οι οποίοι παρουσιάζουν επίσης σοβαρότερα συμπτώματα από αυτές σε σχέση με τα άτομα νεαρότερης ηλικίας. Τα συμπτώματα των ουρολοιμώξεων μπορεί να περιλαμβάνουν: Έντονη ανάγκη για ούρηση Αυξημένη διάρκεια ούρησης Αίσθημα καύσου, άλγος ή δυσφορία κατά την ούρηση Αίσθημα πίεσης στην κάτω κοιλία ή την πύελο Θολά, σκληρά ή δύσοσμα ούρα Αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης Πυρετό Άλγος στην κάτω κοιλία, τα πλευρά ή την πλάτη Αίμα στα ούρα Αίσθημα κόπωσης Ναυτία Έμετο Οι ηλικιωμένοι έχουν επίσης αυξημένη πιθανότητα να παρουσιάσουν σύγχυση, παραλήρημα ή αλλαγές στη συμπεριφορά εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα. Συμπτώματα στους Ηλικιωμένους Σε ηλικιωμένους με αιφνίδια αλλαγή στη συμπεριφορά ή σύγχυση, ο γιατρός πρέπει πάντοτε να κάνει εξετάσεις για να διαπιστώσει αν υπάρχει ουρολοίμωξη. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά που μπορεί να αποτελούν ένδειξη ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν: Ανησυχία Ψευδαισθήσεις Κοινωνική απομόνωση Σύγχυση Γιατί τα Συμπτώματα στους Ηλικιωμένους Διαφέρουν; Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα γιατί οι ηλικιωμένοι παρουσιάζουν επιπλέον συμπτώματα, όπως σύγχυση ή παραλήρημα σε σχέση με τα άτομα νεαρότερης ηλικίας. Μία θεωρία είναι ότι τα αγγεία που παρέχουν αίμα στον εγκέφαλο αποδυναμώνονται και […]

Ο πυρετός δεν αποτελεί απλά ένα σύμπτωμα διαφόρων νόσων. Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος εκκινεί μία σειρά μηχανισμών που βοηθούν τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος. Όταν είμαστε υγιείς, η θερμοκρασία του οργανισμού παρουσιάζει μικρές διακυμάνσεις κοντά στους 36.6 °C. Κατά τη διάρκεια μίας λοίμωξης ωστόσο, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται με αποτέλεσμα να εμφανίζεται πυρετός. Ο χαμηλός πυρετός χαρακτηρίζεται από μικρή αύξηση στη θερμοκρασία του σώματος (μέχρι 38 °C), ενώ υψηλός θεωρείται ο πυρετός πάνω από 39.5 °C. Όταν νοσούμε από γρίπη για παράδειγμα, μπορεί να παρουσιάσουμε πυρετό με αποτέλεσμα να αναζητήσουμε φυσικά ή άλλα φάρμακα για την αντιμετώπισή του. Ο πυρετός ωστόσο δεν είναι πάντοτε κάτι αρνητικό, καθώς συχνά αποτελεί ένδειξει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτελεί το έργο του. Ο πυρετός δεν αποτελεί όμως απλά μία συνέπεια της δράσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Στην πραγματικότητα, η αυξημένη θερμοκρασία του σώματος ενεργοποιεί κυτταρικούς μηχανισμούς που διασφαλίζουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσει τους ιούς ή τα βακτήρια που προκαλούν λοίμωξη. Στα παραπάνω συμπεράσματα κατέληξαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Warwick και το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Επικεφαλείς ήταν οι καθηγητές Ντέιβιντ Ραντ και Μάικ Γουάιτ. Οι επιστήμονες προσπάθησαν να κατανοήσουν τι συμβαίνει σε κυτταρικό επίπεδο κατά την εμφάνιση του πυρετού. […]

Μία ομάδα επιστημόνων από το NIAID των ΗΠΑ ανακάλυψε ότι ορισμένα αντισώματα που παράγονται μετά την έκθεση στον ιό Epstein-Barr, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη της μόλυνσης κυττάρων που έχουν πολλαπλασιαστεί στο εργαστήριο. Ο ιός Epstein-Barr είναι ένας ερπητοϊός που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση και έχει σχετιστεί με διάφορες μορφές καρκίνου. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τα παραπάνω αντισώματα για να αναπτύξουν νέα εμβόλια τα οποία, όταν χορηγήθηκαν σε πειραματόζωα, κατάφεραν να παράξουν μία ισχυρή ανοσιακή απόκριση για τον ιό Epstein-Barr. Με τον τρόπο αυτό ήταν δυνατό να προληφθεί η μόλυνση των κυττάρων που εμπλέκονται στις μορφές καρκίνου που σχετίζονται με τον ιό Epstein-Barr. Σήμερα, δεν υπάρχει εγκεκριμένο εμβόλιο για τον ιό Epstein-Barr. Ο ιός σχετίζεται με ορισμένες μορφές καρκίνου (ρινοφαρυγγικό και γαστρικό) των επιθηλιακών κυττάρων, τα οποία καλύπτουν τις διάφορες επιφάνειες του οργανισμού, καθώς και τα λεμφώματα Burkitt και Hodgkin, δηλαδή μορφές καρκίνου που σχετίζονται με τα Β κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Παγκοσμίως, σχεδόν 200.000 περιστατικά καρκίνου αποδίδονται στον ιό Epstein-Barr, εκ των οποίων τα 140.000 καταλήγουν. Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Τζέφρι Κοέν και ο Γουέι Μπου από το NIAID των ΗΠΑ. Οι προηγούμενες προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός εμβολίου είχαν επικεντρωθεί σε μία πρωτεΐνη της επιφανείας του ιού, […]

Το εμβόλιο MMR (ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα) δεν αυξάνει τον κίνδυνο αυτισμού ή προκαλεί αυτισμό σε ευπαθή παιδιά, σύμφωνα με ακόμα μία μεγάλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Internal Medicine. «Η έρευνά μας είναι η μεγαλύτερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα και προσφέρει σημαντικά δεδομένα στις γνώσεις μας πάνω στο θέμα, καθώς διαπιστώνουμε πλέον ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος αυτισμού μετά τον εμβολιασμό με το MMR, εφόσον τα αποτελέσματα ερμηνευθούν με αντικειμενικότητα», είπε ο Άντερς Χβιντ, από το Ινστιτιούτο Statens Serum στη Δανία. Οι ερευνητές εξέτασαν ιατρικά αρχεία από 657.461 παιδιά που είχαν γεννηθεί ανάμεσα στην 1η Ιανουαρίου 1999 και την 31η Δεκεμβρίου του 2010. Όλα τα παιδιά είχαν κάνει δύο δόσεις του εμβολίου MMR. Κανένα από τα εμβόλια δεν περιείχε θειομερσάλη. Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία των παιδιών από την 1η Ιανουαρίου του 2000 μέχρι την 31η Αυγούστου του 2013. Οι πληροφορίες σχετικά με τη διάγνωση των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος περιελάμβαναν τη διαταραχή αυτισμού, το σύνδρομο Asperger, τον άτυπο αυτισμό και τις άλλες διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές. Κατά τη διάρκεια της έρευνας 6517 παιδιά διαγνώστηκαν με αυτισμό, ποσοστό που αντιστοιχεί σε συχνότητα 129 ανά 100.000 έτη ατόμων. Για την ανάλυσή τους, ο Χβιντ και η ομάδα του […]

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) χαρακτήρισε τη διστακτικότητα του εμβολιασμού ως μία από τις 10 μεγαλύτερες απειλές για την παγκόσμια υγεία για το έτος 2019. Τα εμβόλια βρίσκονται τελευταία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω της αύξησης του αριθμού των αντιεμβολιαστών. Η επιχειρηματολογία σχετικά με τη χρησιμότητα των εμβολίων δεν γίνεται μόνο από ειδικούς. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, οποιοσδήποτε μπορεί αν ενημερωθεί και να χρησιμοποιήσει δεδομένα που έχουν αποδειχθεί σε έρευνες για να υποστηρίξει τα εμβόλια αν βρεθεί αντιμέτωπος με κάποιον που έχει αμφιβολίες σχετικά με τη χρησιμότητά τους. Οι συζητήσεις με άτομα του περιβάλλοντος μας, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αλλάξουν την άποψη κάποιου, καθώς οι περισσότερες συμπεριφορές μας βασίζονται σε αυτά που θεωρούμε κοινωνικά αποδεκτά καθώς και τις συνήθειες των ανθρώπων που βρίσκονται στον στενό μας κύκλο. Σε ποιον πρέπει να μιλήσω; Αν και οι επιδημίες ιλαράς στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν υπεραπλουστεύσει το ζήτημα με τίτλους οι οποίοι ουσιαστικά ενοχοποιούν αποκλειστικά τους αντιεμβολιαστές. Στην πραγματικότητα, η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που δεν έχουν κάνει κάποια από τα εμβόλιά τους δεν ανήκουν σε οικογένειες αντιεμβολιαστών και η ταμπέλα αυτή δεν βοηθά στην επίλυση του προβλήματος. Η δυνατότητα να εξαιρεθεί κάποιος από […]

Σύμφωνα με μία νέα έρευνα τα βακτήρια του αναπνευστικού συστήματος μπορεί να μας βοηθήσουν να κερδίσουμε τελικά τη μάχη με τον ιό της γρίπης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν κάποιος μιλά για μικροβίωμα, αναφέρεται στα μικρόβια που βρίσκονται στο έντερο. Ωστόσο, τα βακτήρια βρίσκονται σε αρκετά σημεία του οργανισμού μας τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, επομένως ο όρος μικροβίωμα αναφέρεται στο σύνολο των μικροβίων αυτών. Τα βακτήρια του αναπνευστικού συστήματος είναι μία ομάδα μικροβίων που συγκεντρώνει ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον σήμερα. Ορισμένα από αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, μπορούν να μας προστατεύσουν από διάφορες νόσους. Μία νέα έρευνα που από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν εξερεύνησε αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα μικρόβια αυτά για να μειώσουμε τον κίνδυνο λοιμώξεων. «Το μικροβίωμα είναι συχνά συνεργάτης του οργανισμού και όχι εχθρός του», είπε η Μπέτσι Φόξμαν, επικεφαλής της έρευνας. Αποφάσισε επομένως να διερευνήσει αν τα μικρόβια μπορούν να επηρεάσουν την ευαισθησία του ανθρώπου στον ιό της γρίπης. Αντιμετωπίζοντας τη γρίπη Για αρκετούς από μας, η γρίπη είναι μία απλή ενόχληση, ωστόσο σε άτομα που ανήκουν σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου, η γρίπη μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως η πνευμονία. Αν και τα εμβόλια της γρίπης είναι αποτελεσματικά στην πρόληψη του ιού, δεν προσφέρουν προστασία […]