Συνέδρια

Μηχανισμοί και Συμπτώματα

Η θεραπεία των λοιμώξεων συνήθως συνιστάται στη χορήγηση αντιβιοτικών. Ωστόσο η συνταγογράφηση αντιβιοτικών δεν είναι απαραίτητη σε κάθε λοίμωξη. Η χορήγησή τους όταν δεν είναι απαραίτητη, όπως π.χ. στις ιογενείς λοιμώξεις, μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες στη υγεία σας και να συμβάλει σημαντικά στη διόγκωση του προβλήματος της μικροβιακής αντοχής. Από την άλλη πλευρά , η επιτυχής αντιμετώπιση μιας λοίμωξης στηρίζεται όχι μόνο στην ορθολογική επιλογή του αντιβιοτικού αλλά και στην σωστή επιλογή της δοσολογίας και της διάρκειας χορήγησής του. Τα αντιβιοτικά είναι φάρμακα που μπορούν να σας δοθούν από το στόμα (σε μορφή χαπιών), να χορηγηθούν ενδομυϊκώς ή ενδοφλεβίως. Σε κάποιες περιπτώσεις η αγωγή μπορεί να διενεργηθεί απευθείας στο λοιμωξιολογικό ιατρείο, μειώνοντας την πιθανότητα της ανάγκης νοσηλείας.

Τις τελευταίες εβδομάδες διανύουμε την ακμή της επιδημίας από τον ιό της γρίπης Η3Ν2. Πολύς λόγος έχει γίνει για την αναγκαιότητα και την ασφάλεια του προληπτικού εμβολιασμού. Πολύ λιγότερος όμως γίνεται για την κλινική εικόνα αυτής της γρίπης, με αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση στον κόσμο και να θεωρείται κάθε εμπύρετο νόσημα ως η νέα γρίπη. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της γρίπης είναι απότομη εμφάνιση των συμπτωμάτων. Τα πιο συχνά κλινικά ευρήματα είναι: απότομη εισβολή πυρετού πάνω από 38 C (95%), βήχας (85%), αδυναμία/καταβολή δυνάμεων (40%), ρίγος (37%), μυαλγίες (36%), ρινική συμφόρηση (36%), πονόλαιμος (30%), κεφαλαλγία (30%). Συχνά είναι και τα συμπτώματα στο γαστρεντερικό σύστημα, όπως έμετος (28%) και διάρροια (24%), τα οποία είναι σπάνια στην εποχική γρίπη. Τα μικρά παιδιά και οι ηλικιωμένοι μπορεί να μην εμφανίζουν την τυπική κλινική εικόνα. Η συμπτωματολογία διαρκεί 2 έως 5 ημέρες. Μεγαλύτερη διάρκεια των συμπτωμάτων (ιδιαίτερα του πυρετού) και εμφάνιση δύσπνοιας καθιστούν απαραίτητη την ιατρική συνδρομή για να αποκλειστούν επιπλοκές, όπως η πνευμονία. Υποξεία έναρξη πολύ ήπιων συμπτωμάτων και κυρίως η απουσία πυρετού καθιστούν αμφίβολη τη νόσηση από τον ιό Η3Ν2 και πιο πιθανή την προσβολή από έναν από τους περίπου 200 ιούς του κοινού κρυολογήματος. Η ασθένεια δεν είναι σοβαρή στους περισσότερους ασθενείς και δεν […]

Οι άνθρωποι κλείνουν ραντεβού για να δουν τον γιατρό τους για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι πηγαίνουν μόνον όταν έχουν ένα καινούργιο ιατρικό πρόβλημα και αναζητούν άμεση διάγνωση και θεραπεία. Άλλοι τον επισκέπτονται προγραμματισμένα, για να παρακολουθούν την πορεία ενός χρόνιου ιατρικού προβλήματος. Πολλοί τέλος αναζητούν την ιατρική συνδρομή χωρίς να είναι ασθενείς, στο πλαίσιο προληπτικού ελέγχου της κατάστασης της υγείας τους. Η ανά τακτά χρονικά διαστήματα προληπτική εκτίμηση της υγείας ενός ανθρώπου είναι το αντικείμενο της προληπτικής ιατρικής και αναφέρεται συχνά ως τσεκ απ, σωστότερα όμως ως περιοδικός προληπτικός έλεγχος. Στόχος του περιοδικού προληπτικού ελέγχου στους ασυμπτωματικούς (δίχως συμπτώματα) ενηλίκους είναι η πρόληψη της νοσηρότητας και της θνησιμότητας, με τον προσδιορισμό παραγόντων κινδύνου, πρώιμων κλινικών σημείων και συμπτωμάτων ασθενειών που μπορούν να θεραπευτούν. Ο περιοδικός προληπτικός έλεγχος αποτελεί θεμελιώδη ιατρική πρακτική εδώ και δεκαετίες και αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες ιατρικών επισκέψεων. Στο παρελθόν οι περισσότερες ιατρικές ενώσεις συνιστούσαν να γίνεται ετήσιος ιατρικός έλεγχος. Πρόσφατα όμως η Αμερικάνικη Ιατρική Εταιρεία (American Medical Association), καθώς και άλλοι έγκυροι ιατρικοί οργανισμοί άρχισαν να συστήνουν αραιότερα χρονικά διαστήματα διενέργειας του ελέγχου. Έτσι, η σύσταση για το περιοδικό τσεκ απ στους υγιείς ενηλίκους είναι: Για τις ηλικίες 19-40 ετών ανά 5 έτη […]

Κλινική εικόνα – Διάγνωση Η συμπτωματολογία της οξείας ιογενούς εγκεφαλίτιδας περιλαμβάνει, ανεξαρτήτως μορφής: Κεφαλαλγία Πυρετό Διαταραχή του επιπέδου συνείδησης Διαταραχή της συμπεριφοράς Εστιακές νευρολογικές εκδηλώσεις όπως ημιπληγία, εστιακές ή γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις, αλλά και διαταραχές του λόγου. Σημαντικές πληροφορίες για τη διάγνωση μπορεί να προσφέρουν: Η μελέτη των επιδημιολογικών στοιχείων π.χ. η εποχή του έτους που εκδηλώθηκε η νόσος (άνοιξη και φθινόπωρο). Η παρουσία πολλών κρουσμάτων μιας ιογενούς συστηματικής λοίμωξης στη κοινότητα, συχνά υποδηλώνει το παθογόνο αίτιο. Το ιστορικό π.χ. ιστορικό δαγκώματος από κάποιο ζώο μολυσμένο από τον ιό της λύσσας. Η αντικειμενική εξέταση του ασθενούς ενδέχεται να αποκαλύψει το χαρακτηριστικό εξάνθημα μιας συστηματικής ιογενούς λοίμωξης. Ο παρακλινικός έλεγχος, που περιλαμβάνει: Εξέταση του ΕΝΥ (γενική εξέταση, αναζήτηση αντισωμάτων, PCR) ΗΕΓράφημα για την εκτίμηση κυρίως των μεταβολών του συνειδησιακού επιπέδου Αξονική και μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου Βιοψία εγκεφάλου σε ορισμένες περιπτώσεις Θεραπεία Δεν υπάρχει αιτιολογική θεραπεία, οπότε αυτή είναι υποστηρικτική και συμπτωματική.  

Το νευρικό σύστημα μπορεί να προσβληθεί από βακτηρίδια, μύκητες, ιούς και παράσιτα. Οι λοιμώξεις του νευρικού συστήματος μπορεί να επινέμονται τον εγκέφαλο, τις μήνιγγες, το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, τους περιβάλλοντες ιστούς, τα οστά του κρανίου και της σπονδυλικής στήλης, καθώς και τους χώρους ανάμεσα στις δομές αυτές. Ανάλογα με την θέση της λοίμωξης διακρίνονται σε: Μηνιγγίτιδα (οξεία βακτηριακή μηνιγγίτιδα, οξεία ιογενής μηνιγγίτιδα, χρόνια μηνιγγίτιδα, νοσοκομειακή μηνιγγίτιδα) Εγκεφαλίτιδα Μηνιγγοεγκεφαλίτιδα Εγκεφαλικό απόστημα και άλλες εντοπισμένες λοιμώξεις Άλλες σπανιότερες λοιμώξεις ΚΝΣ Γενικά, οι λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτηρίδια ή μύκητες έχουν την τάση να αναπτύσσονται τοπικά, να προκαλούν νέκρωση και να σχηματίζουν αποστήματα. Οι ιογενείς – εκτός από την εγκεφαλίτιδα του ιού του απλού έρπητα – προκαλούν κατά κανόνα διάχυτη προσβολή.

Στην ΤV οι γιατροί κάνουν διάγνωση ακόμη και πάνω από τα ρούχα! Ο αναπνευστήρας αντί να είναι συνδεδεμένος με το μηχάνημα υποστήριξης αιωρείται στο κενό, νεαροί γιατροί- έτοιμοι για… πασαρέλα- ετοιμάζονται να γίνουν διευθυντές γενικής κλινικής, αν και βρίσκονται σε ηλικία που ίσως και να μην έχουν τελειώσει ειδικότητα ενώ ένας ασθενής με κατεστραμμένο ήπαρ είναι σε πλήρη εγρήγορση. Αυτή είναι η ιατρική τηλεοπτική πραγματικότητα! Oι παραπάνω εικόνες προβλήθηκαν σε επεισόδια της σειράς του Αnt1 «Ιατρικό απόρρητο» και αποτελούν σύνηθες φαινόμενο σε σίριαλ ιατρικού περιεχομένου. Παρατηρεί μάλιστα ότι τη μερίδα του λέοντος την έχουν τα ξένα σίριαλ τα οποία άνοιξαν τον δρόμο στη μικρή οθόνη. Έχουν περάσει σχεδόν 60 χρόνια από το πρώτο ιατρικό σίριαλ «City Ηospital», το οποίο άρχισε να παίζεται το 1951 με πρωταγωνιστή τον δόκτορα Μπάρτον για να φτάσουμε στον κυνικό δόκτορα Χάουζ ο οποίος σαρώνει τα ΕΜΜΥ. Η ιατρική ποδιά «πουλάει», εξ’ου και η τηλεοπτική της άνθηση. Οι τηλεοπτικοί γιατροί, αν και εμφανίζονται να τα βγάζουν πέρα με άνεση ακόμη και σε περιπτώσεις καταδικασμένων ασθενών, σύμφωνα με τους «συναδέλφους» τους στην πραγματική ιατρική κάνουν τόσα λάθη ώστε μόνο ως επισκέπτες θα έπρεπε να πηγαίνουν σε νοσοκομεία. Τα λάθη είναι αναπόφευκτα, αφού όπως λέει η Μάντυ Λάμπρου – που υποδύεται μια γιατρό στη σειρά «Ιατρικό […]

Αυτό είναι ένα κείμενο για την Τοξοπλάσμωση

Γενικά για τα Αυτοφλεγμονώδη Νοσήματα

Γιατί πρέπει να ρυθμίζουμε το διαβήτη; Διότι έτσι περιορίζονται τα συμπτώματά του, αλλά και διότι προστατεύουμε σε σημαντικό βαθμό τον ασθενή από τις επιπλοκές του διαβήτη. Πως ρυθμίζουμε το διαβήτη; Για όλα τα άτομα με διαβήτη η αλλαγή του τρόπου ζωής (δίαιτα και άσκηση) είναι ο πρώτος στόχος. Ο ασθενής πρέπει να μάθει να διακρίνει ποιά τρόφιμα ανεβάζουν το σάκχαρό του και να περιορίσει την κατανάλωσή τους. Πρέπει ακόμα να αυξήσει τη σωματική του δραστηριότητα, ελαττώνοντας έτσι την αντίσταση στην ινσουλίνη, ιδίως αν είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος. Πρέπει ακόμα να μετρά τη γλυκόζη στο αίμα του και να επιδιώκει μικρότερες τιμές γλυκόζης, με στόχους που εξηγούνται από το γιατρό του. Δυστυχώς η δίαιτα και η σωματική άσκηση δεν αρκούν. Γι αυτό συνιστάται η έναρξη φαρμάκων. Για το διαβήτη τύπου 1 το μόνο φάρμακο που μπορεί να ρυθμίσει το διαβήτη είναι η ινσουλίνη, που χορηγείται με ένεση στο δέρμα (υποδόρια ένεση) και μάλιστα σε 3 ή 4 ενέσεις, μία για το σάκχαρο νηστείας και από μία για κάθε γεύμα. Αυτό λέγεται εντατικό σχήμα ινσουλίνης και απαιτεί 3 ή τέσσερεις μετρήσεις την ημέρα και λήψη ινσουλίνης ανάλογα με τις μετρήσεις, την ποσότητα τροφής και τη σωματική δραστηριότητα. Η ινσουλίνη στο διαβήτη τύπου […]

Μηχανισμοί που προκαλούν διαβητικό πόδι

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο εμβολιασμός αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές και επωφελείς υγειονομικές παρεμβάσεις, αφού προλαμβάνει ετησίως 2-3 εκατομμύρια θανάτους ασθενών κάθε ηλικίας, πού νοσούν από λοιμώξεις που θα μπορούσαν να προληφθούν με τον εμβολιασμό. Αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, όταν αναφερόμαστε σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού όπως είναι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι ασθενείς με χρόνια υποκείμενα νοσήματα. Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, ακολουθώντας τις διεθνείς οδηγίες, κατάρτισε πρόσφατα το Πρόγραμμα Εμβολιασμών Ενηλίκων το οποίο συμπεριλαμβάνει δώδεκα εμβόλια. Κάθε ένα από αυτά συνιστάται για ορισμένες ηλικιακές ομάδες ασθενών, συνεκτιμώντας τους επιβαρυντικούς παράγοντες, τα χρόνια νοσήματα  και το προηγούμενο ιστορικό εμβολιαστικής τους κάλυψης. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 ή τύπου 2 είναι ένα από τα συχνότερα  χρόνια νοσήματα που  επηρεάζει όλα σχεδόν τα συστήματα του ανθρωπίνου σώματος και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για σοβαρές λοιμώξεις. Ακόμα και καλά ρυθμισμένος, μπορεί να επιβαρύνει την λειτουργική ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος  με αποτέλεσμα οι ασθενείς αυτοί να νοσούν συχνότερα αλλά και σοβαρότερα από ιογενείς αλλά και μικροβιακές λοιμώξεις. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με επίσημες μελέτες οι ασθενείς με Σακχαρώδη διαβήτη έχουν έξι φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν βαριά και να χρειαστούν νοσηλεία για γρίπη. Ανήκουν στις  ομάδες εκείνες του πληθυσμού που […]

Τι είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα; Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μία φλεγμονώδης νόσος που προκαλεί προκαλεί άλγος, οίδημα, ακαμψία και απώλεια κινητικότητας στις αρθρώσεις. Συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα, που φυσιολογικά προστατεύει το σώμα από παθογόνους μικροοργανισμούς, επιτίθεται στις μεμβράνες που επικαλύπτουν τις αρθρώσεις. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που την διαφοροποιούν από τις άλλες αρθρίτιδες. Για παράδειγμα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα συνήθως εμφανίζεται αμφοτερόπλευρα, δηλαδή αν επηρεάζει το ένα γόνατο ή χέρι τότε κατά πάσα πιθανότητα επηρεάζει και το άλλο. Η νόσος συνήθως επηρεάζει τις αρθρώσεις του καρπού και των δακτύλων που είναι πλησιέστερα στο χέρι. Μπορεί όμως και να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος εκτός των αρθρώσεων. Επιπλέον, οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορεί να παρουσιάσουν κόπωση, παροδικά επεισόδια εμπύρετου και μειωμένη ενέργεια. Η πορεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας μπορεί να είναι από ήπια μέχρι σοβαρή. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι χρόνια, που σημαίνει ότι διαρκεί πολύ καιρό – συχνά σε ολόκληρη τη ζωή του ασθενή. Σε πολλούς ασθενείς, μεγάλα χρονικά διαστήματα ηπίων συμπτωμάτων εναλλάσσονται με περιόδους εξάρσεων, ή περιόδους έντονης δραστηριότητας της νόσου. Σε άλλους, τα συμπτώματα εκδηλώνονται συνεχώς. Χαρακτηριστικά της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας Ευαίσθητες, θερμές και οιδηματώδεις αρθρώσεις Αμφοτερόπλευρη προσβολή των αρθρώσεων Η φλεγμονή στις αρθρώσεις συνήθως εμφανίζεται […]

Η οστεοαρθρίτιδα είναι ο πλέον κοινός τύπος αρθρίτιδας ειδικά στους ηλικιωμένους. Κάποιες φορές λέγεται και εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων. Η οστεοαρθρίτιδα πλήττει κυρίως το χόνδρο, το σκληρό αλλά ολισθηρό ιστό που καλύπτει τα άκρα των οστών, όπου συναντώνται για να σχηματίσουν μία άρθρωση. Ο χόνδρος φυσιολογικά επιτρέπει στα οστά να «γλιστρούν» το ένα πάνω στο άλλο. Απορροφά επίσης την ενέργεια από την κίνηση. Στην οστεοαρθρίτιδα, το επιφανειακό στρώμα του χόνδρου σπάει και φθείρεται. Αυτό επιτρέπει στα οστά κάτω από το χόνδρο να «τρίβονται» μεταξύ τους προκαλώντας πόνο, οίδημα και απώλεια κινητικότητας στην άρθρωση. Με την πάροδο του χρόνου, η άρθρωση μπορεί να αλλοιωθεί. Επίσης, μικρές εναποθέσεις οστού – που ονομάζονται οστεόφυτα – μπορεί να αναπτυχθούν στις άκρες των αρθρώσεων. Κομμάτια οστού ή χόνδρου μπορεί, ακόμη, να αποσπαστούν και να επιπλέουν μέσα στον αρθρικό χώρο. Αυτό επιτείνει τον πόνο και την αρθρική βλάβη. Οι ασθενείς που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα συνήθως παρουσιάζουν πόνο στις αρθρώσεις και ακαμψία. Αντίθετα με άλλες μορφές αρθρίτιδας, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει μόνο την αρθρική λειτουργία. Δεν επηρεάζει το δέρμα, τους πνεύμονες, τους οφθαλμούς ή τα αιμοφόρα αγγεία. Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μία άλλη κοινή μορφή αρθρίτιδας, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς των αρθρώσεων, προκαλώντας […]

Τι είναι η Ψωριασική Αρθρίτιδα; Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μία μορφή αρθρίτιδας (φλεγμονής των αρθρώσεων) που μπορεί να επηρεάσει ασθενείς που πάσχουν από τη δερματική νόσο γνωστή ως ψωρίαση. Η ψωρίαση είναι μία αρκετά συχνή πάθηση που χαρακτηρίζεται από ερυθηματώδεις, ξηρές, φολιδώδεις πλάκες στο δέρμα που επικαλύπτονται από αργυρόχροα λέπια. Η ψωριασική αρθρίτιδα μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση του σώματος, συμπεριλαμβανομένης και της σπονδυλικής στήλης. Ποιους επηρεάζει η πάθηση; Οποιοσδήποτε μπορεί να παρουσιάσει ψωριασική αρθρίτιδα, αλλά εμφανίζεται συχνότερα σε καυκάσιους. Συνήθως εμφανίζεται στην ηλικία μεταξύ 30 και 50 ετών, αλλά κάποιες φορές μπορεί να εμφανιστεί και στην παιδική ηλικία. Ένα 10-20% των ασθενών με ψωρίαση, εμφανίζουν κάποια στιγμή ψωριασική αρθρίτιδα. Τυπικά, η δερματική νόσος προηγείται της αρθρίτιδας, ωστόσο σε ελάχιστες περιπτώσεις τα συμπτώματα της αρθρίτιδας εμφανίζονται πρώτα. Ποια είναι τα αίτια της Ψωριασικής Αρθρίτιδας; Τα αίτια της ψωριασικής αρθρίτιδας δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, οι γιατροί εκτιμούν ότι ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων μπορεί να εμπλέκεται. Η έρευνα έχει δείξει ότι αρκετά συχνά σε ασθενείς με ψωριασική αρθρίτιδα, υπάρχει οικογενειακό ιστορικό είτε ψωρίασης είτε ψωριασικής αρθρίτιδας. Σε άτομα με γενετική προδιάθεση, μία λοίμωξη μπορεί να ενεργοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα, προκαλώντας την εμφάνιση ψωριασικής αρθρίτιδας. Ποια είναι τα συμπτώματα της Ψωριασικής […]

Η ινομυαλγία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας. Προσβάλλει κυρίως γυναίκες. Χαρακτηρίζεται από επίμονο, διάχυτο μυοσκελετικό πόνο και ευαισθησία. Συνοδεύεται από μία σειρά άλλων συμπτωμάτων όπως διαταραχές του ύπνου, κόπωση και συναισθηματική δυσλειτουργία. Επιδημιολογία Επηρεάζει 2-10% του πληθυσμού ανεξαρτήτως φυλής ή ηλικίας Είναι 7 φορές πιο συχνή σε γυναίκες παρά σε άντρες Επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς καθώς και τις καθημερινές του δραστηριότητες Κλινική εικόνα Η ινομυαλγία έχει σταδιακή ή μετατραυματική εμφάνιση Ο πόνος περιγράφεται ως ένα επίμονο, διάχυτο, βαθύ αίσθημα στους μύες και συνήθως είναι συνεχής Τα κλινικά συμπτώματα που σχετίζονται με την ινομυαλγία περιλαμβάνουν συναισθηματική δυσλειτουργία, γνωστικά ελλείμματα, απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης, πονοκέφαλο και κούραση κατά τη διάρκεια της ημέρας που ομοιάζει σωματική κόπωση Ένα σύνολο κλινικών καταστάσεων συμβαίνουν συχνότερα σε ασθενείς με ινομυαλγία (συνοδά νοσήματα): Κατάθλιψη Άγχος Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) Κόπωση (συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης) Διαταραχές του ύπνου Δυσμηνόρροια, διάμεση κυστίτιδα και άλλες ρευματικές παθήσεις Οι ασθενείς με ινομυαλγία παρουσιάζουν διαταραχές των αντιδράσεων στα επώδυνα ερεθίσματα: Υπερευαισθησία στα επώδυνα ερεθίσματα Χαμηλότερο όριο αίσθησης πόνου σε θερμικά, μηχανικά, ηλεκτρικά και χημικά ερεθίσματα Μεγαλύτερη αισθητικότητα σε ένα ερέθισμα πόνου που επαναλαμβάνεται Μεγαλύτερη ένταση και διάρκεια πόνου μετά από την έγχυση υπέρτονου φυσιολογικού ορού Διαγνωστικά κριτήρια Τα κριτήρια που […]

Τα κονδυλώματα προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων κονδυλωμάτων (HPV). Αποτελούν ένα μέιζον ιατρικό πρόβλημα με παγκόσμια και καθολική διάδοση. Πόσο κοινές είναι οι λοιμώξεις από HPV; Οι λοιμώξεις από HPV είναι τόσο κοινές ώστε σχεδόν όλοι οι άνδρες και γυναίκες θα προσβληθούν τουλάχιστον μία φορά από αυτές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Στους περισσότερους ασθενείς δεν παρουσιάζουν συμπτώματα με αποτέλεσμα να μεταδίδουν τον ιό εν αγνοία τους. Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από HPV; Στους περισσότερους ασθενείς δεν παρουσιάζεται κάποια συμπτωματολογία. Στη συντριπτική πλειοψηφία η λοίμωξη υποχωρεί χωρίς φαρμακευτική θεραπεία μέσα σε περίπου 2 χρόνια. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις η λοίμωξη μπορεί να διαρκέσει περισσότερο και να προκαλέσει κάποια είδη καρκίνου ή άλλες νόσους. Η λοίμωξη από HPV μπορεί να συνδέεται με: Καρκίνο του τραχήλου, του κόλπου και του αιδοίου στις γυναίκες Καρκίνο του πέους στους άντρες Καρκίνο του πρωκτού, του λαιμού, της γλώσσας και των αμυγδαλών τόσο στις γυναίκες όσο και στους άντρες. Πώς μεταδίδεται ο ιός HPV; Ο ιός του HPV μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, με το κολπικό, το στοματικό ή/και το πρωκτικό σεξ. Ο φορέας μπορεί να μεταδώσει τον ιό ακόμα και αν ο ίδιος δεν παρουσιάζει συμπτώματα. Ο ιός μπορεί να παραμείνει […]

Νέα μελέτη δεν επιβεβαιώνει ότι η χαμηλή δόση ασπιρίνης έχει προληπτική δράση για την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών ή την άνοια. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 20 Απριλίου στο Journal of the American Geriatric Society. «Καμία κλινική μελέτη δεν δείχνει ότι η ασπιρίνη μπορεί να έχει προληπτική δράση για την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών ή την άνοια, αντίθετα παρατηρείται αύξηση στις ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου – κυρίως στο γαστρεντερικό σύστημα. Η αναλογία οφέλη/ανεπιθύμητες ενέργειες δεν είναι αρκετά μεγάλη για να δικαιολογεί την προληπτική χρήση της ασπιρίνης. Από τα ως τώρα δεδομένα φαίνεται ότι η σωματική άσκηση και η υγιεινή διατροφή έχουν καλύτερη προληπτική δράση.» είπε ο συντονιστής της έρευνας. Η ασπιρίνη χρησιμοποιείται ευρέως για την πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων λόγω της αντιθρομβωτικής της δράσης. Έχει όμως και αντιφλεγμονώδεις δράσεις καθώς στο παρελθόν έχει παρατηρηθεί ότι μειώνει τη νευροφλεγμονή και το οξειδωτικό στρες στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι μηχανισμοί αυτοί εμπλέκονται στην εμφάνιση άνοιας επομένως είχε θεωρηθεί ότι η ασπιρίνη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψή της. Οι ερευνητές ανέτρεξαν στη βιβλιογραφία και βρήκαν συνολικά 8 έρευνες που αφορούσαν την επίπτωση της χρήσης ασπιρίνης στην εμφάνιση άνοιας και στην έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών. Οι 5 από αυτές ήταν διαμήκεις και οι 3 ήταν […]

4 στους 10 ανθρώπους θα εμφανίσουν οστεοαρθρίτιδα των χεριών. Ειδικά στις γυναίκες ο κίνδυνος είναι κοντά στο 47% ενώ για τους άντρες το αντίστοιχο ποσοστό είναι 25%. Η παχυσαρκία είναι επιβαρυντικός παράγοντας αφού αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου κατά 11% και στα δύο φύλα. Η οστεοαρθρίτιδα των χεριών μπορεί να προκαλέσει αναπηρία και προβλήματα στην καθημερινότητα. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος εμφάνισης αρθρίτιδας στο γόνατο ή στο ισχίο είναι 45% και 25% αντίστοιχα. Στην παρούσα έρευνα, η οποία διεξήχθη από το 1999 έως το 2010, εξετάστηκε ένα δείγμα περίπου 2000 ατόμων ηλικίας άνω των 45 ετών. Τα στοιχεία συλλέχθηκαν από προσωπικές αναφορές ασθενών και με τη χρήση ακτινογραφίας. Στην ομάδα αυτή υπολογίστηκε ότι η πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας τουλάχιστον στο ένα από τα δύο χέρια πριν την ηλικία των 85 ετών είναι ακριβώς 39.8%. Το ποσοστό αυτό έφτασε το 47% στους παχύσαρκους εθελοντές ενώ σε αυτούς με κανονικό σωματικό βάρος το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 36%. Αν και η οστεοαρθρίτιδα των χεριών συνήθως είναι ασυμπτωματική, σε αρκετούς ασθενείς παρουσιάζει σημαντικά συμπτώματα που δυσχεραίνουν την καθημερινή τους ζωή. Οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, επίσης, είναι πολύ περιορισμένες. Η ένταση του πόνου διαφέρει στον κάθε ασθενή και συνήθως επιδεινώνεται με την κίνηση. Η φυσική […]

Ο κίνδυνος για την περιφερική αρτηριοπάθεια, που μπορεί να προκαλέσει γάγγραινα, αυξάνεται με την ηλικία, με το κάπνισμα, το διαβήτη ή την υπέρταση. Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών προστατεύει σε κάποιο βαθμό από τη στεφανιαία νόσο και τα εγκεφαλικά επεισόδια. Οι μελέτες για την επίδραση των φρούτων και των λαχανικών στις αρτηρίες των άνω και κάτω άκρων είναι λίγες. Οι επίσημες διατροφικές οδηγίες στις ΗΠΑ είναι δύο μερίδες φρούτων και τρεις μερίδες λαχανικών καθημερινά. Σε πρόσφατη αμερικανική επιστημονική μελέτη περιγράφονται τα διαιτητικά δεδομένα 3,5 εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών ηλικίας περίπου 65 ετών, από τους οποίους 234.000 περίπου είχαν περιφερική αρτηριοπάθεια. Λιγότεροι από το 30% των συμμετεχόντων στη μελέτη δήλωσαν ότι έτρωγαν τρεις μερίδες φρούτων και λαχανικών καθημερινά. Πιο συνεπείς με τις οδηγίες ήταν οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας της λευκής φυλής και περισσότερο ασυνεπείς ήταν οι νέοι άνδρες της μαύρης φυλής. Βρέθηκε ακόμη ότι όσοι έτρωγαν περισσότερα φρούτα και λαχανικά, έτρωγαν συχνότερα ψάρια, ξηρούς καρπούς αλλά και κόκκινο κρέας. Οι παντρεμένοι έτρωγαν πιο συχνά από τους ελεύθερους ή τους διαζευγμένους. Τα άτομα με μεγαλύτερο εισόδημα επίσης έτρωγαν περισσότερα φρούτα και λαχανικά σε σχέση με τα πιο φτωχά άτομα. Οι καπνιστές, που όπως ήταν αναμενόμενο έπασχαν περισσότερο από […]

Ο όρος «κυτταρίτιδα» στην Ελλάδα χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο, εννοώντας την αυξημένη συγκέντρωση λίπους στους γλουτούς. Στην ιατρική ο όρος σημαίνει λοίμωξη του δέρματος και των υποκειμένων ιστών. Τα βακτηρίδια μπορεί να εισέλθουν στο δέρμα από μία μικρή πληγή όπως για παράδειγμα ένα τσίμπημα εντόμου. Ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις, η πύλη εισόδου δεν είναι εμφανής. Από τη στιγμή που τα βακτηρίδια έχουν εισέλθει στο δέρμα, προκαλούν ερυθρότητα και οίδημα το οποίο εξαπλώνεται γρήγορα. Η κυτταρίτιδα μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος αλλά εμφανίζεται συχνότερα στα πόδια. Συμπτώματα και διάγνωση της κυτταρίτιδας Η κυτταρίτιδα εκδηλώνεται με ερυθρότητα του δέρματος (ειδικά ερυθρότητα που εξαπλώνεται γρήγορα στο δέρμα), πόνο, αυξημένη θερμοκρασία του δέρματος και πυρετό. Ορισμένα στελέχη βακτηριδίων μπορεί να προκαλέσουν συσσώρευση πύου κάτω από το δέρμα (αποστήματα) ή να δημιουργήσουν φουσκάλες. Πολλά βακτηρίδια μπορεί να ευθύνονται για την εμφάνιση κυτταρίτιδας αλλά τα συχνότερα είναι ο στρεπτόκοκκος (ιδιαίτερα ο β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος) και ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος. Κάποιοι ασθενείς διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κυτταρίτιδας, ειδικά αυτοί με χρόνιο οίδημα (λεμφοίδημα), οι παχύσαρκοι και οι διαβητικοί. Η κυτταρίτιδα μπορεί ακόμη να προκληθεί από μικροοργανισμούς που μεταδίδονται με δάγκωμα ζώου στο γλυκό ή αλμυρό νερό στη φύση. Η κυτταρίτιδα διαγιγνώσκεται με τη φυσική εξέταση. Δεν χρειάζεται […]

Επιδημιολογία  Ο σακχαρώδης διαβήτης, μια παγκόσμια επιδημία με εντυπωσιακή αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες, υπολογίζεται από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ότι έχει προσβάλει περισσότερα από 415 εκατομμύρια άτομα στον κόσμο, περίπου το 8,5 % του παγκόσμιου πληθυσμού. Από αυτά τα άτομα το μεγαλύτερο ποσοστό, αφορά άτομα άνω των 65 ετών, δηλαδή τον «ηλικιωμένο» πληθυσμό. Ο μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων ατόμων με διαβήτη αντανακλά τη γενική αύξηση του διαβήτη που παρατηρείται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες σε διάστημα τριών δεκαετιών  και αναμένεται να διπλασιαστεί τις επόμενες δύο δεκαετίες. Η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη τονίζει ότι το 2040 θα υπάρχουν 642 εκατομμύρια ατόμων με διαβήτη και οι μισοί από τους πάσχοντες θα είναι άνω των 65 ετών. Ο αυξανόμενος αριθμός των ηλικιωμένων με πολλαπλές χρόνιες παθήσεις μπορεί να αποδοθεί στην πρόοδο της ιατρικής, η οποία έχει παρατείνει το μέσο όρο ζωής και έχει βελτιώσει τη διαχείριση των χρονίων παθήσεων. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με μια ανάλυση των συνταγών του ΕΟΠΥΥ, υπολογίζεται ότι περισσότερα από 720000 άτομα πάσχουν από διαβήτη, δηλαδή 7% του πληθυσμού, από τους οποίους 96% πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι ηλικιωμένοι (άνω των 65 ετών) με διαβήτη στην Ελλάδα υπολογίζονται σήμερα ότι είναι περισσότεροι από μισό εκατομμύριο. Μηχανισμοί Οι βιολογικοί μηχανισμοί που […]

Η θερμική εξάντληση και η θερμοπληξία είναι δύο δυνητικά σοβαρές καταστάσεις που είναι αποτέλεσμα της υπερβολικής έκθεσης σε υψηλές θερμοκρασίες. Συνήθως συμβαίνουν κατά τη διάρκεια ενός κύματος καύσωνα, αλλά μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολύ έντονης σωματικής άσκησης. Κατά την θερμική εξάντληση η θερμοκρασία του σώματος ανεβαίνει σημαντικά και ξεκινά η απώλεια υγρών και αλάτων από το σώμα, γεγονός που οδηγεί στα συμπτώματα που αναφέρονται παρακάτω καθώς και ένα γενικότερο αίσθημα αδιαθεσίας. Στη θερμοπληξία οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί του σώματος αδυνατούν να διατηρήσουν χαμηλή τη θερμοκρασία με αποτέλεσμα αυτή να ανεβαίνει σε επικίνδυνα επίπεδα. Όταν για το γεγονός αυτό ευθύνεται η υπερβολική έκθεση στον ήλιο, αυτό ονομάζεται ηλίαση. Η θερμοπληξία είναι σπανιότερη, αλλά πιο επικίνδυνη για την υγεία. Μπορεί να προκαλέσει βλάβες στον εγκέφαλο, την καρδία, τους πνεύμονες, το ήπαρ και τα νεφρά και μπορεί δυνητικά να είναι απειλητική για τη ζωή. Αν η θερμική εξάντληση δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα μπορεί να οδηγήσει σε θερμοπληξία. Συμπτώματα Η θερμική εξάντληση και η θερμοπληξία μπορούν να έχουν γρήγορη εξέλιξη (μέσα σε λίγα λεπτά) ή να εμφανιστούν σταδιακά σε διάστημα ωρών ή ημερών. Τα συμπτώματα της θερμικής εξάντλησης περιλαμβάνουν: Αίσθημα κόπωσης και αδυναμία Ίλιγγο και λιποθυμικές τάσεις Μείωση της αρτηριακής πίεσης Κεφαλαλγία Μυϊκές κράμπες Αίσθημα ασθενείας […]

Το τσίμπημα από μια μέλισσα ή μια σφήκα μπορεί να είναι τόσο οδυνηρό όσο και τρομακτικό. Μερικοί άνθρωποι παρουσιάζουν σοβαρές αντιδράσεις στα τσιμπήματα, που μπορεί να είναι ακόμα και απειλητικές για τη ζωή και επομένως απαιτούν γρήγορη θεραπεία. Είδη εντόμων Τα έντομα που ευθύνονται για τις πιο έντονες αντιδράσεις έπειτα από ένα τσίμπημα περιλαμβάνουν: Μέλισσες (είδη “Honey bee” και “Bumble bee”) Σφήκες (είδη “Yellow jacket”, “Yellow hornet”, “White-faced hornet” και “Paper wasp”) Μυρμήγκια (είδη “Fire ant”, “Harvester ant”, “Bulldog ant” και “Jack jumper ant”) Απαραίτητες ενέργειες έπειτα από ένα τσίμπημα Μετά το τσίμπημα, πρέπει να αφαιρέσετε αμέσως το κεντρί για να αποτρέψετε την περαιτέρω έκλυση δηλητηρίου στο δέρμα σας. Ωστόσο, σχεδόν όλο το δηλητήριο απελευθερώνεται από το κεντρί μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα, επομένως η απομάκρυνση του κεντριού πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Δεν υπάρχει κάποια ειδική τεχνική για την αφαίρεση του κεντριού (πχ. τίναγμα ή απόξεση). Οι περισσότεροι άνθρωποι έπειτα από ένα τσίμπημα θα παρουσιάσουν μία τοπική αντίδραση (μία περιοχή με ερυθρότητα και οίδημα). Μερικοί όμως θα παρουσιάσουν σοβαρή αλλεργική αντίδραση, κάτι που ονομάζεται αναφυλαξία. Τοπική αντίδραση Αμέσως έπειτα από ένα τσίμπημα, οι περισσότεροι άνθρωποι θα παρουσιάσουν: Οξύ ή καυστικό άλγος Οίδημα και ερυθρότητα του δέρματος Το οίδημα […]

Το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο φαίνεται ότι δρα προστατευτικά για τη μνήμη και τις γνωστικές λειτουργίες. Μειώνει, επίσης, τον σχηματισμό πλακών β-αμυλοειδούς και νευροϊνιδιακών πλεγμάτων στον εγκέφαλο – κλασσικών σημείων της νόσου Alzheimer – σύμφωνα με μία νέα έρευνα σε ζώα. Σύμφωνα με την έρευνα, το ελαιόλαδο – ένα κύριο συστατικό της μεσογειακής δίαιτας – παίζει σημαντικό ρόλο στην υγιή γήρανση του εγκεφάλου. Αυτή είναι η πρώτη έρευνα που επιβεβαιώνει ότι η κατανάλωση ελαιόλαδου βελτιώνει τη μνήμη, μειώνει τον σχηματισμό πλακών β-αμυλοειδούς και καθιστά αποτελεσματική τη λειτουργία των πρωτεϊνών τ (ταυ). Οι πρωτεΐνες τ σταθεροποιούν τα μικροσωληνάρια των νεύρων του κεντρικού νευρικού συστήματος και είναι παθολογικές σε νόσους όπως η νόσος Alzheimer και η νόσος Parkinson. Τα αποτελέσματα αυτά τονίζουν ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε μεγαλύτερες ποσότητες ελαιόλαδου στο φαγητό μας. Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται ήδη για 2000 χρόνια στη διατροφή του ανθρώπου, επομένως γνωρίζουμε ότι δεν είναι επικίνδυνο. Η έρευνα Στη μελέτη αυτή χρησιμοποιήθηκαν ποντίκια γενετικά τροποποιημένα για να εμφανίσουν νόσο Alzheimer. Τα ποντίκια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στη μία ομάδα δόθηκε τροφή πλούσια σε ελαιόλαδο, ενώ την άλλη δόθηκε τροφή χωρίς ελαιόλαδο. Οι ερευνητές εξέτασαν τα ποντίκια στους 6, στους 9 και στους 12 μήνες με μία σειρά εξετάσεων που σκοπό […]

Τα τελευταία χρόνια, η ανεπάρκεια βιταμίνης D αποτελεί ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Αυτό είναι αποτέλεσμα της μειωμένης έκθεσης στον ήλιο και της κακής διατροφής. Ποια είναι όμως τα συμπτώματα της ανεπάρκειας βιταμίνης D και πώς μπορεί να προληφθεί; Τι είναι η βιταμίνη D; Η βιταμίνη D είναι μία λιποδιαλυτή πρωτεΐνη που παράγεται όταν το δέρμα εκτίθεται στο ηλιακό φως. Βρίσκεται επίσης σε μικρό αριθμό τροφίμων, όπως τα ψάρια. Η σημαντικότερη δράση της βιταμίνης D αφορά στον μεταβολισμό του ασβεστίου. Βοηθά τον οργανισμό να απορροφήσει ασβέστιο από τις τροφές και τα συμπληρώματα διατροφής, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της υγείας των οστικών κυττάρων. Εκτός της συμβολής της στην υγεία των οστών, μέσω του ασβεστίου η βιταμίνη D έχει κι άλλες δράσεις: Βοηθά στη διατήρηση της υγείας των μυών. Συμβάλλει στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συμβάλλει στη σωστή ανάπτυξη των κυττάρων. Μειώνει τη φλεγμονή, που μπορεί να προκαλέσει παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο καρκίνος. Βοηθά στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και τη διατήρηση της υγείας του καρδιαγγειακού συστήματος. Η ποσότητα βιταμίνης D που καταναλώνουμε δεν αποτελεί το καλύτερο μέτρο για τη βιταμίνη D που υπάρχει στο σώμα, αφού πολλοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την πρόσληψή της. Για παράδειγμα η κατάσταση […]

Πολλοί συγγραφείς κατηγορούν σήμερα τη φρουκτόζη ως τον κύριο αιτιολογικό παράγοντα για την παχυσαρκία και το διαβήτη, καθώς και για τις επιπλοκές στην καρδιά και το μεταβολισμό, που σχετίζονται με αυτές τις παθολογικές καταστάσεις, λόγω των βιοχημικών, μεταβολικών και ενδοκρινικών απαντήσεων που προκαλεί. Ιστορική αναδρομή Ναι Στις αρχές του 20ου αιώνα, η φρουκτόζη είχε χρησιμοποιηθεί σαν εναλλακτικό γλυκαντικό για τη διατροφή των διαβητικών ασθενών και μάλιστα είχε υποστηριχθεί ότι η χρήση της σε μικρές ποσότητες από άτομα με διαβήτη μπορεί να έχει θετικές δράσεις. Η άποψη αυτή διατηρήθηκε για τα επόμενα 50 χρόνια και μάλιστα δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην αντικατάσταση της γλυκόζης ή των εξευγενισμένων αμύλων από τη φρουκτόζη, την ξυλιτόλη, τη σορβιτόλη και τη μαννιτόλη.  Τις τελευταίες δύο δεκαετίες του 20ού αιώνα αποδείχτηκε επανειλημμένα ότι η φρουκτόζη προκαλούσε μικρότερη μεταγευματική γλυκαιμική απόκριση σε σχέση με τους υδατάνθρακες που περιέχουν γλυκόζη. Η φρουκτόζη έχει γλυκαιμικό δείκτη 20, ενώ η γλυκόζη 100 και η μαλτόζη 105. Όχι Στις αρχές του 21ου αιώνα, ωστόσο, οι ευεργετικές δράσεις της φρουκτόζης άρχισαν να αμφισβητούνται έντονα. Αν και οι οδηγίες για τη διαχείριση του διαβήτη συνέχισαν να υποστηρίζουν ότι η φρουκτόζη αποτελεί καλό υποκατάστατο των σακχάρων που περιέχουν γλυκόζη, παρατηρήθηκε ότι η φρουκτόζη προκαλεί διαταραχές στα επίπεδα […]

Προτιμήστε φαγητά με έντονα χρώματα και υφές, που δεν είναι επεξεργασμένα Τα φαγητά που καταναλώνονται στη φυσική τους μορφή προσφέρουν τη μέγιστη διατροφική αξία. Αυτή είναι η πιο σημαντική συμβουλή που μπορεί να δώσει ένας γιατρός στους ασθενείς του, καθώς η κατανάλωση τροφίμων στη φυσική τους μορφή κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά στη μακροπρόθεσμη υγεία και μακροζωία. Τα αποτελέσματα μίας μελέτης που δημοσιεύτηκε το 2017 στο JAMA έδειξαν ότι σχεδόν οι μισοί καρδιομεταβολικοί θάνατοι στις ΗΠΑ σχετίζονται με μειωμένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών και σπόρων καθώς και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. «Καρδιομεταβολικός θάνατος» είναι ο θάνατος από καρδιακή πάθηση, εγκεφαλικό και διαβήτη τύπου 2. Οι οδηγίες από την American Heart Association (ΑΗΑ) υπογραμμίζουν τη σημαντικότητα της κατανάλωσης φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών και οσπρίων. Τονίζουν, μάλιστα, ότι τα παραπάνω πρέπει να απαρτίζουν τουλάχιστον το 50% της καθημερινής διατροφής. Η σαλάτα με πολλά λαχανικά προσθέτει χρώμα στο πιάτο αλλά και ευχάριστη γεύση στο φαγητό. Αν και αρκετοί άνθρωποι δυσκολεύονται να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες ενός λαχανικού, αρκετοί διαπιστώνουν ότι η κατανάλωση αρκετών διαφορετικών λαχανικών είναι πιο ευχάριστη. Αποφύγετε ή περιορίστε σημαντικά την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφίμων Τα επεξεργασμένα φαγητά και ποτά όπως τα συσκευασμένα σνακ, τα καπνιστά κρέατα, το άσπρο αλεύρι και τα ζαχαρούχα ποτά […]

Η υπεριδρωσία αποτελεί μία κοινή πάθηση κατά την οποία υπάρχει έντονη έκκριση ιδρώτα. Η εφίδρωση μπορεί να επηρεάζει όλο το σώμα ή συγκεκριμένες περιοχές του. Οι περιοχές που επηρεάζονται συχνότερα είναι: Οι μασχάλες Οι παλάμες των χεριών Τα πέλματα των ποδιών Το πρόσωπο και το στήθος Η βουβωνική χώρα Η εφίδρωση είναι αμφοτερόπλευρη – δηλαδή επηρεάζει το αριστερό και το δεξί χέρι, όπως και το αριστερό και το δεξί πόδι. Δεν είναι απειλητική για την υγεία, ωστόσο μπορεί να αποτελεί πηγή άγχους και ντροπής. Μπορεί επίσης να επηρεάσει την ποιότητα ζωής και να επιτείνει το άγχος και την κατάθλιψη. Τι ορίζεται ως υπερβολική εφίδρωση; Δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός μεταξύ του τι θεωρείται «φυσιολογική» και τι «υπερβολική» εφίδρωση, ωστόσο αν έχετε την αίσθηση ότι ιδρώνετε πάρα πολύ σε βαθμό που να επηρεάζεται η καθημερινή σας ζωή, ίσως πάσχετε από υπεριδρωσία. Για παράδειγμα, έχετε υπεριδρωσία αν: Αποφεύγετε τη σωματική επαφή, για παράδειγμα τη χειραψία, επειδή νιώθετε νευρικοί λόγω του ιδρώτα σας. Δεν λαμβάνετε μέρος σε δραστηριότητες όπως ο χορός οι διάφορες ομαδικές ασκήσεις, επειδή φοβάστε ότι θα ιδρώσετε έντονα. Η υπερβολική εφίδρωση εμποδίζει την εργασία σας, για παράδειγμα τον χειρισμό εργαλείων ή τη χρήση πληκτρολογίου. Δυσκολεύεστε με καθημερινές δραστηριότητες όπως η οδήγηση. […]

Το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί κατακόρυφα σε σχέση με το παρελθόν. Όταν ένας ενήλικας φτάνει την ηλικία των 65 ετών, έχει ακόμα κατά μέσο όρο 19.3 χρόνια ζωής. Η τρίτη ηλικία απαιτεί προσεκτική διαχείριση των χρονίων νόσων προκειμένου να διασφαλιστεί η υγεία. Το πρώτο βήμα είναι η διατήρηση ενός υγιούς τρόπου ζωής. Εκτός από τη διακοπή του καπνίσματος και την απώλεια βάρους, οι ηλικιωμένοι πρέπει να ασκούνται συχνά και να προσέχουν τη διατροφή τους. Οι 15 συχνότερες παθήσεις στην τρίτη ηλικία είναι: 1. Αρθρίτιδα Η αρθρίτιδα είναι η συχνότερη πάθηση που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι. Εκτιμάται ότι επηρεάζει το 49.7% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 65 ετών και προκαλεί πόνο και μείωση της ποιότητας ζωής. Συχνά, η αρθρίτιδα δυσχεραίνει την άσκηση, ωστόσο η σωματική δραστηριότητα πρέπει να διατηρείται καθώς αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη διατήρηση της ποιότητας ζωής. 2. Καρδιακή Νόσος Η καρδιακή νόσος αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου στους ηλικιωμένους. Είναι χρόνια πάθηση και επηρεάζει το 37% των ανδρών και το 26% των γυναικών ηλικίας άνω των 65 ετών. Στην τρίτη ηλικία οι παράγοντες κινδύνου για την καρδιακή νόσο και το εγκεφαλικό επεισόδιο συνήθως είναι παρόντες (υψηλή πίεση, υψηλή χοληστερόλη). Η άσκηση, η καλή διατροφή και ο καλός νυχτερινός ύπνος είναι […]

Ακόμα μία έρευνα επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει υγιής παχυσαρκία. Συγκεκριμένα, η έρευνα αυτή έδειξε ότι η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακή ανακοπή σε υγιείς κατά τα άλλα ανθρώπους. Έρευνες στο παρελθόν είχαν δείξει ότι υπάρχει μία κατηγορία υπέρβαρων ατόμων που δεν παρουσιάζει καμία από τις ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Τα άτομα αυτά είχαν χαρακτηριστεί «μεταβολικά υγιείς παχύσαρκοι» στην ιατρική κοινότητα. Ωστόσο, απ’ ότι φαίνεται ο όρος αυτός απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η τελευταία έρευνα έδειξε ότι τα υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα έχουν 28% μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν στεφανιαία νόσο σε σχέση με άτομα που έχουν φυσιολογικό βάρος, ακόμα και αν έχουν καλή μεταβολική υγεία. Από το γεγονός αυτό φαίνεται ότι τα παχύσαρκα άτομα χωρίς κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας πρέπει να προσπαθήσουν να επαναφέρουν το σωματικό βάρος τους σε υγιή όρια. Η στεφανιαία νόσος συμβαίνει όταν μειώνεται σημαντικά η παροχή αίματος προς στην καρδιά λόγω φραγμών στις αρτηρίες, γεγονός που συνήθως οδηγεί σε καρδιακά επεισόδια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η στεφανιαία νόσος ενοχοποιείται για πάνω από 70.000 θανάτους ετησίως. Η έρευνα Στη μεγαλύτερη έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα μέχρι σήμερα, ερευνητές από το Imperial College of London (ICL) και το University of Cambridge απέδειξαν ότι οι κατά […]

Η ανεπάρκεια βιταμίνης D μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Αυτό έδειξε μία νέα έρευνα που εξέτασε τα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα εγκύων χωρίς σκλήρυνση κατά πλάκας. Συγκεκριμένα, οι έγκυες με ανεπάρκεια βιταμίνης D είχαν διπλάσια πιθανότητα να παρουσιάσουν σκλήρυνση κατά πλάκας σε σχέση με αυτές που είχαν φυσιολογικά επίπεδα. Η έρευνα αυτή ήταν η μεγαλύτερη που έχει γίνει ως σήμερα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα αφού περιελάμβανε συνολικά 1000 γυναίκες  από την Φινλανδία με σκλήρυνση κατά πλάκας. Ανεπάρκεια βιταμίνης D Για την έρευνα, ως ανεπάρκεια βιταμίνης D θεωρήθηκαν οι τιμές της 25-υδροξυβιταμίνης D κάτω από 30 nmol/L. Χαμηλά επίπεδα θεωρήθηκαν οι τιμές από 30-50 nmol/L, ενώ φυσιολογικές θεωρήθηκαν οι τιμές πάνω από 50 nmol/L. Οι περισσότερες γυναίκες της έρευνας είχαν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D ή ανεπάρκεια, ωστόσο αυτό είναι αρκετά κοινό στη Φινλανδία. Οι γυναίκες με ανεπάρκεια βιταμίνης D είχαν 43% αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν σκλήρυνση κατά πλάκας σε σχέση με αυτές που είχαν φυσιολογικά επίπεδα. Οι γυναίκες με χαμηλά επίπεδα είχαν 27% αυξημένη πιθανότητα. Τα περισσότερα δείγματα αίματος που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα είχαν συλλεγεί πάνω από 10 χρόνια πριν τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας επομένως αποκλείστηκε το ενδεχόμενο η νόσος να προκάλεσε την […]

Ακούμε και διαβάζουμε για το μεταβολικό σύνδρομο τα τελευταία χρόνια και για τη σημασία που δίνουν σ’ αυτό όλο και περισσότερες ιατρικές ειδικότητες κι ακόμα οι διαιτολόγοι και οι φυσικοθεραπευτές. Τι είναι το μεταβολικό σύνδρομο; Ο όρος «μεταβολικό σύνδρομο» δημιουργήθηκε λίγο πριν από το 1990 για να περιλάβει παθολογικές καταστάσεις που αποτελούν παράγοντες κινδύνου για καρδιοπάθειες ή εγκεφαλικά επεισόδια. Κάποιοι επιστήμονες πρόσεξαν ότι συχνά στον ίδιο άνθρωπο συνυπάρχουν η υπέρταση, τα αυξημένα τριγλυκερίδια, η χαμηλή «καλή» χοληστερίνη, το αυξημένο σάκχαρο και η παχυσαρκία, ιδίως η συγκέντρωση λίπους στην κοιλιά και στη μέση. Έτσι, ένα άτομο χωρίς συμπτώματα, αλλά με κάποιο από αυτά τα χαρακτηριστικά θεωρείται ότι κινδυνεύει και πρέπει να λάβει μέτρα πρόληψης με άσκηση, απώλεια βάρους, δίαιτα και ίσως φάρμακα. Καθώς πολλοί άνθρωποι έχουν όλα τα παραπάνω ή τα περισσότερα από αυτά ταυτόχρονα, πολλοί επιστήμονες σκέφτηκαν ότι μπορεί στην πραγματικότητα να πρόκειται για μια πάθηση που να έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Έτσι, όταν αυτά παρατηρούνται μαζί θεωρούμε ότι το άτομο αυτό πάσχει από μεταβολικό σύνδρομο. Οι καταστάσεις αυτές, σύμφωνα με πολλούς ερευνητές, μπορεί να έχουν ένα κοινό μηχανισμό, ίσως μια κοινή αιτία, που τις συντηρεί και που παράλληλα μπορεί να προκαλέσει στη συνέχεια σοβαρές παθήσεις όπως σακχαρώδη διαβήτη, […]